Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Handtekening
ik heb je naam
geschreven in het water
zacht golft jouw
liefde tegen de kant
wil letters pakken
alleen hun inkt
blijft onzichtbaar aan
mijn handen plakken
jouw warmte is
uitgedijd heeft
de wereld bereikt
in een liefdevol raken
daar waar golven
de kanten klotsen vlaagt 
wind het samen praten
als ode door de bossen
waar je handtekening
van warmte en liefde
al jaren wordt gekend door 
hen voor zij is bestemd
Hoogpoligheid
wij hebben
tijd gedeeld
waarvan de uren
zich als bloemen
hebben geopend
ons is tijdloze
schoonheid 
voorgeschoteld
waarvan vorm en kleur
eeuwigheid omspanden
waar liefde als 
schering en inslag
ons zacht tapijt in
hoogpoligheid gaf
met elkaar voorhanden
weer hebben wij
tijd gedeeld omdat
aanwezig zijn een
te grote wissel trok op
elkaars inschikkelijkheid
Artistiek ontladen
jij scheen licht
dat om je heen
geen schaduw gaf
wel zachte kleuren
van de regenboog had
zonder spetters nat
fluctuerend
vielen de stromen
zo door je heen
met een harmonieuze
cadans die je paste 
als natuurlijke dans
in artistiek ontladen
gaf jij ons alles wat je had
aan liefde en genade
Danste zonder wolken
ik zag het 
zachte ademhalen
hoorde hoogte
wist de dalen
met in je lach het
liefste vergezicht
dat er vandaag
op aarde was
de ochtendzon
scheen licht contrast
schaduwde wat 
nog slaperig was
om in het proces
van ontwaken
alles nog eens extra
mooi te maken
in je lenteachtig
lief bewegen 
bloeide kleur 
dauwde kou het 
gras met de
fijnste druppels 
die edelsteenden 
als kristallen van de zon
je danste 
zonder wolken
het lichte blauw
al van de lucht
pakte de laatste
dromen waarvoor 
de mensen door de 
wekker waren gevlucht
Ontlading
zij zagen
jouw blik
keken mee
ontdekten de
magie van
samen beleven
een armzwaai
je vinger wees
ingehouden adem
kwam ineens
tot ontlading
het was feest
zij waren op
pad gegaan maar
kwamen niet aan
het was of  iedereen
hun kleine bestaan
zomaar vergat
maar in jou
herkenden zij
stukjes leven
waarvan zij dachten
die zelf nog  niet  
te kunnen geven
Jouw charisma
j
jouw charisma
bloeit veelkleurig
vlindert in waaiers 
die de horizon raken
daar waar rechtlijnige 
perspectieven in punten 
verdwijnen zullen jouw 
ronde vormen verschijnen
het star rigide
van vele vertes zal 
worden gebogen door
souplesse in zachte ogen
de eeuwenoude blikken
uit licht blauwe kijkers
zullen niet meer uren turen
maar communicatief stralen
om weer warmte uit
de harten van mensen
te halen in het eindeloos 
dwalen over het mystieke land
Een ander licht
zij waren
langzaam in
gesprek gegaan
de fijne lijnen 
rond je mond
ook in de rest
van je gezicht
stond ineens het 
zo vertrouwde in
een ander licht
nog bleef in
lichaamstaal
je expressie rustig
en vooral nog
heel neutraal
maar ik voelde
het verkeerde raken
zag woorden lichte
beschadigingen maken
in niet verkende lagen
heb in een
sussend gebaar
je handen genomen
om samen tot
ontspanning te komen
stilte aangedragen
om de pijn van 
verleden aanvaardbaar
te  maken op weg
naar een open heden
Dwalend
je zweefde
weefde een
lieftallig
schaduwpatroon
als lust  om 
naar te kijken
een cirkelende
symmetrie die
ons dwalend
achterliet
zonder totaal
verloren te zijn
jij bent nooit
een doolhof
geweest door
de transparantie
van je lach die vele
ontsnappingswegen gaf
warm en 
toegankelijk
waarin zorg
de loper is die
jij altijd uitrolt 
voor je medemens
Scheppingstijd
ik heb je
zien stralen in
affectie en warmte
van binnen uit
een oogopslag
doorbrak de
werkelijkheid 
ademde scheppingstijd
opende in
vorm en ruimte
de woordloze dialoog
die liefde bood
wat samen ooit
als spel is ervaren
zal in verliefdheid die 
intensiteit snel evenaren
in licht fluctueren
mogen wij ons geluk 
en blijdschap ook op 
anderen projecteren
Richting zee
nog sporen
je voetstappen
richting zee
onuitwisbaar
de indrukken
ik liep met je mee
nog jaren later
tekent de omgeving
jouw gelopen tracé
er lijkt niets
veranderd in
water en zand
gehalmde duinen
de basalten pier
zij zijn nog hier
weer springen wij
over de laatste golf
die onze afdrukken wist
ik kijk naar jou
zie eeuwige liefde op 
je zonovergoten gezicht
De smidse van emoties
zij dwaalde
in herkennen
koesterde de tijd
die was geweest
raakte aan
herinnering voor 
een begin van 
samen dieper voelen
in de lach en 
warme hand lagen 
harten nog te wachten
op oorzakelijk verband
die eenheid
werd gesmeed in de
smidse van emoties
maar het vuur was uit
nog is er de huid waar 
jaren van verbondenheid
hun eigen woorden spreken
zonder de taal van vergeten
Zonder ballast
ik ga binnenkort
de ultieme duik
in je ogen maken
om jou op de bodem
van je ziel te raken
in een totaal geven
zal ik mezelf vergeten
om zonder ballast
de diepte in jouw blik
voor het eerst te meten
heb veel los 
moeten laten om
vaardig te worden 
snelheid te maken om
ons ontmoeten te smaken
voel al de warmte
van je lach weet me naakt 
in het licht van jouw
nacht waar je liefde mij 
zal bedekken als jij me ziet
Engelen bestaan niet
ik heb 
weleens gedacht
als ik jou zo 
bezig zie aan
het liedje engelen
bestaan niet
jij bent juist
zonder aureool
en vleugels het
levende bewijs
van het tegendeel
want jij bestaat
ook al vlieg
je niet en doe je 
nauwelijks wonderen
ontken je dat
jij lief leuk en juist
bijzonder aardig bent
hoef ik jou niet 
te ontmaskeren
want als ik naar
je kijk voel ik me rijk
in het weten dat jij
altijd bij mij zal zijn
waar jij lacht
bloeien bloemen
ruikt het naar 
pas gemaaid gras
kletsen vogels groene 
blaadjes zomaar van hun tak
Een liefhebbende hand
jij wist mijn 
huid te raken
met plooien en
rimpels te praten
over geboorte
leven en dood
in lichtjes bewegen
kleurde tijd een 
warm onderscheid in
diverse lagen door
hun reacties op 
dagelijkse vragen
nog is de souplesse
groot maar vaste 
gewoonten en tradities
hebben de plooien
dieper gemaakt tot
onoverbrugbare kloven
waarvan alleen een
liefhebbende hand
de taal nog kan
lezen en door oogcontact
de geruststelling kan
geven van samen weten
Een lief entree
je keek me aan
de glimlach brak
het kwetsbaar ogenblik
waarop wij nog niet
hadden besloten 
hoe verder te gaan
de toegestoken hand
een lief entree
je nam me mee
om tijd te winnen
voor het garen dat jij 
dacht te spinnen
waarmee jij de klus
wilde klaren van
weer opnieuw beginnen
jij spon vals 
verdikte de draad 
tot de helft van de maat
waaraan zelfs bij het
weven nooit een lang
bestaan werd gegeven
Het andere land
ik kende 
de betovering
door je ogen
jij raakte
diep in mij
het andere land
waar wij ooit
verliefd hebben gelopen
uren hand in hand
voelde de magie
die om je hing
als een gouden ring
waar alles anders
was door de bijzondere
uitstraling die jij het gaf
jij hebt mij nog het
meest verrast door het 
mysterie dat  jijzelf was
in je lach
sprankelden eeuwen
intens plezier
de warmte die je
overbracht had een
andere kleur dan hier
jij hebt alle liefde
uit een paradijselijk verleden
meegenomen naar ons heden
Herfstbuiige regenbogen
ik proefde
in onze laatste
kus nog de
paradijselijke lust
van het afscheid nemen
weer zoende jij
de zomerhitte
dichterbij terwijl
ik al oogstte langs
herfstbuiige regenbogen
nostalgisch trokken
warme avonden voorbij
waarin handen verlangden
naar  geluidloze ontdekkende
gesprekken over intimiteit
wij genoten van
rust en tijd in deze
mooiste zomer van de eeuw
alweer lang geleden met
nu een zeer onrustig heden
Hartverwarmende muziek
jij zong
de muziek
van het leven
waarin 
woorden verhaalden
over liefde en leed
jouw tonen
konden daar kleurend
vorm aan geven
het diepste
verdriet in de
donkere bassen
het ijle geluk
van subtiel
fonkelende kristallen 
zelfs de vlagen
van wind kwamen
om hun teksten vragen
gedragen door
het vlammende
schijnen van vuur
dit donkere uur was 
mijn favoriet met jouw
hartverwarmende muziek
Je schitterende lach
jij hebt 
je altijd met
kleur gekleed
in je 
eerste naturel
was je een beeld
later kwamen
de nuances waarin
je ook kon dansen
soms iets
wijder in het vel
dat beviel je wel
er waren
zonnecontrasten die
schitterend bij je pasten
soms een
tikkeltje gewaagd
pikant was de grote vraag
veel accenten heb jij
gegeven aan de accessoires
die je hebt meegekregen
haren ogen
en je schitterende lach
maakten alles feilloos af
je bent altijd
puur natuur gebleven
jij de liefde van mijn leven
Een miraculeus treffen
verrast lachen
je ogen 
warme energie
straalt je
gezicht intense
blijdschap
als ik je 
totaal onverwacht
weer kan zien
een gebeuren
waar toeval de
hand in had
plaats en tijd
coördineerde tot
een miraculeus treffen
er was niets
meer te zeggen 
in dankbaarheid
wij raakten
maakten de wereld
voor heel even rijk

