Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Verte
ik voelde energie
uit je ogen stralen
ervaarde warmte door
een liefdevol inhalen
je heerlijke lach
was als groen gras
op een koele wellness
tijdens een hete dag
muziek was er niet in
een weldadige stilte die
lommer zonder woorden
voor zich deed spreken
wij hebben tijd stilgezet
door op te gaan in elkaar
de verte heeft een klok doen
luiden maar we wisten niet waar
Gesloten kracht
ik heb ze zien komen
zachte lieve lijnen
zonder elkaar te raken
op weg naar verdromen
klaar zijn de scherpe
hoekigheden in
splijtend uitstralen
nu rest kwetsbaarheid
in zacht ontvangen
op het pad van verlangen
naar nog meer lijnen die
geborgen zijn verfijnen
wij naderen geen cirkel
zijn niet op zoek naar
gesloten kracht maar openen
voor schoonheid en pracht
Lieflijke loopjes
de lach
heeft jou
nooit verlaten
vaak schieten
tijdens het praten
de tonen omhoog
beginnen je ogen
te glanzen en
dansen je wangen
iets ingehouden
na een licht
proestend betoog
jouw lach
is als het golven
van de dag
in kleine rimpelingen
zie je lieflijke
loopjes beginnen
die zich krullend
vergroten om later
in rust te ontknopen
Iets fijns
we liepen
in gelijke pas
ervaarden dat
heel plotseling
ineens was er die lach
de twinkeling in
ogen van iets fijns
dat onbewust
geregeld wordt alsof
het ook zo hoort
later probeerden
we weer zo te lopen
dat voelde geforceerd
het handje in handje
was heel snel geleerd
Zong bevroren tranen
ik draag blauw
een kind van
wind water en ijs
uit conceptie van
een koude vorst en
de warme moederborst
wij lijnden niet
in diepgaande affectie
contrasteerden levensgroot
de verschillen die
wij maakten overbrugden
onze generatiekloof
nooit heb ik
echt warm gezorgd
wist haar kille levenslied
zij zong bevroren tranen
in het helderst blauw van
ik bemin je maar nu niet
Kleurrijk onervaren
mijn ogen lachen
handen zijn open
ik ben klaar om
naar jou te vliegen
te landen op
het heerlijke groen
van ontvangen na een
nooit gestild verlangen
niemand heeft
de regie het decor is
kleurrijk onervaren
zonder emoties te sparen
nog spelen we het
kinderlijk volwassen zijn
dat intens plezier voelen
wij in het leven hier
zo vliegen doet geen pijn
weer landen doen we
op vier handen om samen
verantwoordelijk te zijn
wil melker
19/01/2018
Magische liefde
wij zijn naar
de maan geweest
hebben zonneschaduw
begeesterd en
gevouwen tot vervoer
op golvende stralen
er was geen
hitte en kou
in de trouw van
je lieftallige ogen
zelfs geen boven
en beneden meer
jij deed alles en
was veel intenser
dan dat ik me ooit
heb kunnen voorstellen
gaf mij zomaar dat
wat ik nooit heb gehad
pas toen ik
mijn deel van leven
durfde te geven in
de naamloze ruimte van
magische liefde hebben
wij elkaar echt gevonden
Bijna volmaakt
ik zag je komen
de schoonheid
van je dromen
gaf zelfs het stof
op de zomerse trein
wat zonnebloemgeel
in een blauw festijn
je trippelde
danste bravoure
van je jeugd in
een sprankelend
verschijnen door
het bijna volmaakt
uitlijnen van je lijf
jij gaf
met je lach
wereld aan alles
wat je zag en had
wij zijn gegaan
de rest van de dag
was al naar de maan
Dit wonderlijk spel
ik ken je handen
weet je lange vingers
in beweeglijkheid
nog nooit hebben zij
een toon ontlokt aan
de muzikale realiteit
maar in mijn hart
staan jouw symfonieën
voor altijd geschreven
is je klankkleur
mij tot vandaag in tal
van ritmes bijgebleven
van dit wonderlijk spel
genieten wij alle momenten
zonder enige muzische talenten
Feeeriek tafereel
de zon wist
witte randjes
van de ruige vorst
die de bloemen omgeven
in een laatst overleven
nog is er geen wind
wel een tintelfrisse kou
die van de dauw
kristallen maakt met
duizend twinkelingen
alsof de tijd
heeft stilgestaan
ik wilde voor
de bloemen gaan
heb daarvan afgezien
jou geroepen
je kwam op blote voeten
over het bevroren gras
je lachte en ik wist dat jij
meteen klaarwakker was
we hebben genoten
van dit feeëriek tafereel
loepzuivere flonkering
van kleuren completeerden
het paradijselijk geheel
Vloeiden liefde
ik ken
de druppel
heb hem mijn
hele leven gebruikt
steeds kleine beetjes
huilde nooit voluit
hij groeide
niet mee
prikte vaak
achter mijn ogen
meer stond ik
dan niet toe
boog voorover
kuchte wat
wendde mij af
snoot mijn neus
toen was het over
ik had geen keus
pas met jou
werd het anders
hij wilde erbij
druppels groeiden
vloeiden liefde
het alleen zijn voorbij
Verlegen schaamrood
ik speel
met licht
op je gezicht
laat schaduwen
dansen in nog
onbekende kansen
altijd was er
contrast dat alles tot
zachte proporties bracht
in dat vage schijnen
konden er ongezien
zaken verdwijnen
nu uitgelicht
laten liefde en pijnen
hart en ziel schijnen
kon je gezicht dromen
maar de realiteit
geeft een andere kijk
zelfs je huid
kleurt in ontbloot
verlegen schaamrood
De flow van duizenschonen
zacht ben je bij mij
gekomen in de flow
van duizendschonen
zij zomerbloeiden lang
in een herfst die wij
nooit zullen vergeten
omdat zij kleuren
deelden in de meest
lieve stukjes van ons leven
hun trossen waren
kleine bosjes schoonheid
hooggesteeld naar zon
wij droomden liefde
volmaakter dan de
werkelijkheid rondom
tot een geluid
ons paradijs verstoorde
hommels in de lucht
met verschrikte ogen
ben jij gevlucht zij steken
niet riep ik nog vlug
Jouw mysterieus bestaan
achteloos woel ik het zand
wil de kleuren vragen welke
voeten zij ooit hebben gedragen
in de losheid van de wind
opent glimlach donkere ogen
met een heldere herkenningsblik
traditioneel zijn woorden al geteld
maar met het lichte loken
komt er weer spanning in het spel
cultuurgebaren wijzen wegen
die voor mij onzichtbaar zijn
voel handen wringen in verlatingspijn
toch delen we de sfeer
de drukte en het geroezemoes van
leven in de smeltkroes van het mooie weer
kom laat mij delen in de sprookjes
van jouw mysterieus bestaan
liefde zien die ook jou gelukkig maakt
Het magisch mystieke
ik voel
de warmte
van je handen
op mijn gezicht
niet in raken
maar een pulserend
stralen dat heilzaam
naar binnen is gericht
langzaam ontspant
mijn huid en komt
het jagende bloed
tot normaal circuleren
vaak heb jij
dat talent al gebruikt
om mensen met een
druk leven rust te geven
het magisch mystieke
blijft helaas achterwege
het verschil van spanning
kun jij liefdevol weg nemen
De huid van jaren
ik streel je gezicht
voel lijnen die
langzaam ontspannen
onder mijn vingers verdwijnen
zij tekenen jouw
blik op de wereld
fixeren waar jij vaak
bij stil hebt gestaan
in je zorgen maken
over zaken die jou
dieper dan oppervlakkig
steeds maar weer raakten
zij hebben hun
verhalen beschreven
op de huid van jaren
uit jouw hectisch bestaan
toch zijn zij gegaan
in tijdloos vervlakken
jij was niet te pakken
je gezicht voelt liefdevol aan
Een lang vergeten lied
ik bewandel
bedaard mijn pad
maar met stiekem
een tiental omwegen
die mij behoeden
voor incidenteel vergeten
zo maak ik
zaken vast aan
geluiden en muziek
neurie nonchalant
een lang vergeten lied op
het woord vergeet-me-niet
soms ga ik visueel
zet de zaak te kijk
in lusthof of prieel
verbind emoties als
decor tot ik uiteindelijk
het bewuste woord weer hoor
maar met jou
is alles al verbonden met een
warm hart en in de ziel gegrift
ervaren is eenmalig omdat
herhalen schier onmogelijk is
hemel in bereik met liefde geplaveid
Een tikje herfst
ik zag
een tikje herfst
in je anders
zo zomerse lach
een vaag
en broos verkleuren
van ogen waarin
vermoeidheid bodem had
nee geen
fragiele breekbaarheid
maar ook in jouw leven
herken jij de tijd
in wisseling
van momenten
sprankel je in
pure vitaliteit
maar in een
rustige achtergrond
raak jij die lijn
soms even kwijt
nog bloei jij de
volheid van leven
vergeet niet
jezelf rust te geven
Stilte zingt al snel
je ogen dansen
schalks en
blij kijkend
handen spelen
liefjes strijkend
er licht
een oase op
van vrolijkheid
jouw warmte dijt
heel langzaam uit
de kringen
worden groter
verkleuren grijs
naar licht pastel
stilte zingt al snel
wij lachen
zwaaien geestdriftig
naar elkaar en in
mystiek openbaren
nemen we genade waar
Een prachtig palet
ik zou je zo
een orkest willen geven
waarin alle bloemen
hun kleuren en geuren
in muziek uit kunnen leven
een dirigent
die ook de kleinste
orchideeën kent
ze laat wiegen in de
bomen van hun dromen
kom mee
naar de bloemenzee
dans in het gras
want de voorstelling
begint pas als de zon er is
zij opent hun harten
in de eerste zucht
van de zomerwind
ieder heeft gewacht
tot het bloeien begint
in een prachtige
palet krijgen allen
hun muzikale kans
deze bloemenmand is
voor jou zonder een dissonant