Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Bijna een jaar geleden
Bijna een jaar geleden,
als je eens wist hoe ik je mis.
We zijn nog steeds vrienden,
hoe moeilijk het ook is.
Niemand snapt wat ik bedoel,
niemand die snapt hoe ik me voel...
Ik hoop dat het goed komt, maar ook weer niet,
je doet me toch alleen maar verdriet.
Je maakt me gek, ik kan je niet vergeten,
een gevoel waarvan de meeste mensen niets weten...
Nog steeds..
ik voel en merk het steeds meer
ik denk nog aan je steeds weer
niet omdat ik het wil
maar het is gewoon zo stil
ik hoor je niet meer aan mn zij
ik weet,je bent niet meer van mij
jij hebt je nieuwe liefde weer gevonden
en je hebt mij achtergelaten nog steeds aan jou verbonden
ooit kom je weer jankend bij me terug
en dan keer ik JOU de rug
dan voel je de verdriet die ik had
en ik weet...dat is iets wat ik niet vergat
Ik heb het koud
Ik heb het koud
Maar deze keer is het anders
Ik ben koud van binnen
Dat komt door jou
Jij verdreef de warmte en plaatste de kou
In het begin was het heet
Denk maar niet dat ik dat vergeet
Maar nu zal de kou er voor altijd blijven
En wanneer iemand het wil verdrijven…
Komt het terug als een koude windvlaag
En langzaam breekt het me
Laag voor laag…
Wegen gesplitst.
Jou hart was voor mij altijd een open deur.
maar schatje ik herken je niet meer
en dat feit maakt mij bang...
ik voel dat het tijd is je los te laten
en mijn eigen leven te leiden...
nee ik ben niet meer het dwaase meisje van 2 jaar geleden
ik heb van mij fouten geleerd...
ik deed alles altijd op jou manier...
dat was een grote fout!!
je woorden hebben me zoveel pijn gedaan
het is nu echt voorbij
ik wil niet meer door jou ogen leven
ik wil niet meer iemand anders zijn...
nu zijn onze wegen gesplitst
als ik naar links ga , ga jij dan naar rechts ??
ik hoop dat we allebei vinden
waar we naar opzoek zijn...
Vrij.
Ik ben niet meer bang
niet meer bang om nee te zeggen
ik wil je niet meer
dat probeer ik je uit te leggen.
Ik ben nu vrij
niet gevangen in jou armen
ik vlieg naar hem
die mij wel kan verwarmen.
Ik geef een feest
niet meer denken aan jou
je weet het nu
ik blijf je niet meer trouw
Herinneringen
Herinneringen aan jou en mij dansen door mijn gedachten.
Hoe we waren en wat we dachten,
niemand heeft ooit zo sterk in mij doen geloven
en zoveel zelfvertrouwen gegeven.
Maar je liet mij in de steek.
Ik vraag me af waar het fout is gegaan.
Misschien was het een hopeloze liefde of misschien ben je nou eenmaal zo.
Maar een ding weet ik zeker, deze pijn werd mij te veel.
Ik moest jou uit mijn gedachten zetten.
Ik heb precies gedaan wat jij me vroeg.
Ik gaf je alles en nu...
Nu heb ik niets meer behalve een foto.
Hopeloos.
Hopeloos..
Waar hij voor koos..
Zal ik nooit meer vergeten..
Ookal is dat in het verleden..
Ik weet het gewoon niet meer..
Iedere keer weer..
Ik wil niet meer...
Niet meer verder..
dat wordt te veel..
Veel te veel..
Hoe zou het zijn...
Hoe zou het zijn
Als je weer in mijn armen lag
Hoe zou het zijn
Als ik je mooie ogen zag
Hoe zou het zijn
Wanneer ik blindelings
Jouw lippen weer zou vinden
Hoe zou het zijn
Wanneer de tijd werd teruggedraaid
En al de pijn
Zomaar over was gewaaid
Wanneer mijn hart
Niet meer zo moe zou zijn
En bij jou uit kon rusten
Hoe zou het zijn
Waar zou je zijn
Ben je nu heel ver hier vandaan
Denk je soms ook aan mij
En hoe het anders was gegaan
Ben je alleen
Of is je hart alweer bewoond
En heeft de tijd
Je nu uiteindelijk beloond
De koning te rijk.
Het is over
Toen ik voor het eerst naar je keek
Was ik de koning te rijk
Jij, vol met liefde en tederheid
Waar geen mens een voorbeeld van kon nemen
Jouw liefdevolle woorden deden mijn zorgen vervagen
Ik was gelukkig kon de hele wereld op een hand dragen
Voor het eerst voelde ik wat liefde kon beteken
Niet eens de beste kunstenaar kon dit natekenen
Maar aan alles kwam een einde het deed me niet een zo'n zeer
Ik wil niet meer naar je kijken voor mij ben je helemaal niets meer
Ik wil jouw liefde niet meer voelen, onze liefde voorbij
Nee, ik zoek nog even verder voor mij is de koning te rijk