Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Keen kunstje
ik donsde
kleurde zacht
de liefste vormen
geurde verleidelijk
naar knuffelbeest
zat altijd
in je tas op een
gepaste plaats
niet direct in
zicht maar toch
bijdehand als
het echt nodig was
in uithalen met
scherpe punten en
wat pepperspray
ja mij neem
je niet zo mee
tegen een bakkie
thee zeg ik ook
vaak geen nee
maar geen vreemde
ideeën die niet schikken
met mijn moraal
mij kun je echt
geen kunstje flikken
Manipuleerbaar
de plaatsen
zijn gekozen
posities verdeeld
als de decibellen
hun adem krijgen
hebben drums hun
eigen feest
ieder event heeft
zijn eigen hakken
in de grond als de
geboorteschreeuw
nog horen wij ze
niet binnekomen
licht lentegekleurd
jeugdig ontluikend
de lach en vlag
in ontspanning
fladderend mee
verwachtingen zijn
hoog gespannen uit
het goudomrand
feest van vorig jaar
donkere bassen
roffelen af en
toe een duister
verleden waarin
armen werden
geheven geestdrift
de ziel uit het
onderste van
de fles haalt
ritme dieper gaat
en harten raakt
de massa is bespeeld
om mee te geven
regie is strak en brengt
ongewenst sentiment
tot leven bij mensen
die manipuleerbaar zijn
de lont in het kruitvat
ogen vatten vlam in
meebewegen dat ooit
blut und bodem
zou kunnen geven
Hysterie glimt in ogen
schermen vol
straten massa's
psychoten in
het zwart gekleed
met anonieme
gezichten alleen
de hysterie glimt
in ogen die echt
in de hel geloven
waar normen en
waarden op de
brandstapel gaan als
zij hun gekoesterde
dromen te grabbel
gooien omdat ze
niet haalbaar zijn
nog warmt verterend
vuur al hun pijn
knallen kogels en
vuurwerk de oren
doof maar de groep
wordt systematisch
gedecimeerd en
geïsoleerd van
meelopers en publiek
terwijl vluchtwegen
worden gesloten
dan komt het besef
door keihard koud
water met grote kracht
van enige realiteit
weer langzaam bij
bewustzijn als zij
in busjes bont en
blauw geslagen
worden afgevoerd
Arrogant aardse droom
ook lawines
worden steeds
groter naarmate
erosie meer
vat krijgt op
het gesteente
de oppermachtige
rots heet graag
massief maar als
de verbondenheid
verdwijnt kiezelt
alles bergafwaarts
kwadratisch neemt
de snelheid van
dit proces toe met
vocht en vorst
als actieve daders in
vriezende nachten
met slang en
appel legitimeert
de mens zijn
meer dan arrogant
aardse droom
heerschappij
De onpersoonlijke dood
mijn wereld
verraden
geslagen en
vastgenageld langs
de krachtlijnen
van golgotha
we zitten heden
in de tuin van eden
waar groei in natuur2
de stikstof van de
huizenbouw zal
neutraliseren
zoals geweren
het geweld waar de
drone de held is van
de onpersoonlijke dood
in de strijd tegen hun
zusters en broeders
om verborgen roots
in het beloofde land
want zij die gelijkheid
predikten hebben
hun land al dan niet
gedwongen verlaten
om de erfenissen
door een aantal
prelaten veilig
te stellen volgens
de schrift helaas alleen
door economische shift
Gebutst en bebloed
hij gooide stenen
schreeuwde
onverstaanbare
kreten wierp zich
onbeheerst in een
strijd waarvan
hij dacht dat het
de zijne was
nog had de tijger
zijn klauwen
gespreid maar de
ongelimiteerde
drift raakte er uit
geschrokken en
getroffen door
verdwaalde brokken
de stoet begon
gezicht te krijgen
gebutst en bebloed
probeerden zij er
tussenuit te knijpen
maar de wereld
rolde weg zij werden
opgepakt en vastgezet
in hetze tot
levenslang veroordeeld
zonder enig proces
naamloos is hij
verdwenen in het gevang
ergens restten vervagende
berichten gekrabbeld
op verweerd behang
Het laatste oordeel
ik zag je
lopen met
voetstappen
die de aarde
raakten en
in contact het
schijnsel van
verbondenheid
afgaven door
licht te geven
door
veranderingen
van de spanning
lichtten moleculen
op als zij elkaar
raakten en zo
een mensen
spoor achter
zich lieten dat
langzaam doofde
en in de loop der
tijd opgeslagen
werd in het
silicium van
zand dat zeeën en
oceanen omkransten
als werelds database
voor het feest van
de opstanding en
het laatste oordeel
De ijl tonen
trots staat nog
het silhouet
tegen de koude
avondlucht
waar schrale zon
contrasten van
immense
verwoesting
laten verbleken
zo dat warmte
van binnenuit
geen kleuren meer
kunnen geven
waar alleen
het zinloze
gedonder van
de inslagen de
dood doet leven in
verscheurde kleding
die kapot wappert
in de verdere ver
ontmenselijking van
deze magisch
surrealistische scene
waarvan alleen geluid
de ijltonen kent
De gaskraan open
we zagen de
lucht uitwolken
als was het sneeuw
kleine glinsters
spatten het licht
ver van ons heen
zacht dekten vaag
natte plekken
jouw voetstappen
voor ons die wij
vol verbazing en met
een glimlach volgden
op de achtergrond
het orgelboek transitie
waarin zware tonen
rijken en bestuurders
kloonden tot de bv
nederland voor meer
geld en macht ten
eigen bate de gaskraan
open klimaat en transitie
worden zo gered en onze
kinderen gaan niet in een
derde wereldland te bed
Het eigen gelijk
ik heb lijnen
zien verharden
in gezichten
die niet meer
willen praten
waar in groeven
schroeven steeds
vaster worden
aangedraaid in
stilte die roest
het enige dat
entropisch
woekert is het
eigen gelijk zonder
bijval hard als ijs
maar massaliteit is
geen bindende kracht
waar ieder voor zich gaat
en de god voor ons allen
helemaal niet bestaat
ook uniformiteit als
veel geprezen dwang
plakt al jaren achter
behang van lang
vervlogen tijden
het zijn vandaag de
hitters en fixers die
gouden tijden beleven
omdat zij het gezicht zijn
van ons dagelijks leven
Restanten oorlog
ik mis het
schaduwengevecht
agressieve profielen
in een nooit
eindigende strijd
stukken lijf
dwarrelen zinloos
in verlaten van het
plaats delict waar
er eentje is geflikt
tussen restanten oorlog
leggen witte pakken
hun forensisch model
een aanknopingspunt
direct uit de hel
ik heb het alweer
even achter me gelaten
de gaten in geheugen
kogels in mijn hart
zij verwonden niet genoeg
ik was niet apart
deed mijn mond niet open
zij lieten mij lopen
er kleefde aan mijn
handen geen bloed
ik geloofde de
sprookjes hoe mooi
alles zou kunnen zijn
tot die gluiperd zei weet
voor jou is er helemaal niets bij
Het geweld in de wereld
Ja, er is veel geweld in de wereld,
maar gelukkig is het bij ons beter.
Wij hebben hier gelukkig vrijheid,
ook van godsdienst.
Daar mogen we dankbaar voor zijn.
Nederland vind ik het mooiste land.
Ik ben gelukkig dat ik hier woon.
Dank u wel, vader.
Rood in de regen
ik heb de mensen gezien
hun lach en kracht
in geestdriftig betogen
een lucht vol kleur
in samen plezierig
de vrijheid weer dopen
pas toen gingen
zij langzamer lopen
geschrokken door schoten
angst verlamde geluid
hoorde ontzetting in ademen
niemand kwam meer vooruit
de stilte nam toe
van niet meer bewegen
zag schoenen rood in de regen
Het geweld in de wereld
het geweld in de wereld is er nog
veel mensen vinden de dood
en dat doet heel veel pijn
vooral ook voor de nabestaanden
ik hoop dat het geweld
niet lang meer zal bestaan
en de machten ook ophouden.
dat de nieuwe wereld
spoedig zal beginnen
waarin geen geweld meer zal zijn.
maar enkel, vrede en geloof zal zijn.
wat kunnen we daar naar verlangen.
Heksen
velen denken dat zij nooit hebben bestaan
anderen dat zij er nog steeds zijn
ik weet dat de wereld ervan wemelt
op plekken die verboden zijn voor mensen
naaien zij levende muizen en ratten aan elkaar
om hun bloed te mengen en bijvoorbeeld
een drank te brouwen dat een mensenleven kan verlengen
deze zomer was zo'n heks te gast op de tv
zij betoverde de interviewer die vergat
te vragen naar haar gruwelijke proeven
wat Mengele met mensen deed
voeren heksen dagelijks uit met dieren
hoelang laten u en ik dat doorgaan?
geef om te beginnen niets aan een medisch fonds
wie dieren aan elkaar naait of kankercellen bij hen inspuit
verdient het op een bezemsteel te worden weggejaagd
Is bloeiend vergaan
ik wist het beeld
elegant en strak met
blinkend staal bekleed
waar zijn licht
weerkaatste wilden
mensen weer samen praten
maar omdat natuurlijk
gezag alle harten bond
verloren anderen hun macht
er werden al snel
schaduwen gesmeed
tegen zijn rijzende zon
het beeld werd beklad
de sokkel ondergraven
door leugens en valse vragen
de oase die groeide is
bloeiend vergaan de woestijn
heeft alleen het oud roest laten staan
De wereld is niet vrij van geweld
veel geweld was er weer in frankrijk.
een terrorist reed met een grote
vrachtauto op een grote mensenmassa in.
er waren 84 doden en vele ernstige gewonden.
de wereld was er door geschokt.
de man kwam uit tunis.
de man moet geestelijk heel ziek
zijn geweest, door zo een daad te doen.
ja, elke dag gebeuren er
nare dingen in de wereld.
het is nog geen vrede.
we verlangen wel erg naar vrede.
en ik denk dat het niet meer zolang
zal duren dat we vrede krijgen.
en er geen geweld meer zal zijn.
god zal de wereld redden.
er zal een vernieuwde wereld komen
waarin de liefde zal zegevieren.
ja, we zullen gelukkig zijn!
Vileine frustraties
ze deinden
hotsten en klotsten
in een spastisch bewegen
er klonk oerwoudgegrom
uit kelen die geen
vocalen ooit hebben gelezen
in het luchtledige boven
de menigte schreeuwden
dwazen hun vileine frustraties
in stilte stikten
de slikkers in hun
onuitgesproken agressie
ik heb dit vaker gezien
psychopaten die een gewoon
mens niet meer in zijn waarde laten
weg met de voetbalvandalen
die opgefokt in eigen hok
altijd ergens hun gram moeten halen
Veel geweld
ja, het geweld
is nog niet voorbij.
op veel plaatsen
op de wereld is onrecht.
ook in ons land.
al lijkt het allemaal
koek en ei,
toch veel misstanden.
veel kinderen
worden mishandeld
veel vrouwen verkracht
oorlogen komen en gaan.
ja, we kunnen niet zo blij
zijn met deze wereld.
maar ik weet dat het
spoedig beter wordt.
en een gave wereld
zal ontstaan.
dat is mijn
grootste verlangen.
Angst in de schepping
ik heb angst
in de schepping gezien
waar nog zon scheen
waaide een donkere wind
mat ruizelt blad
aan takken die hangen
in het kindergeluid
zijn de blijde tonen er uit
de omslag kwam
als een dief in de nacht
nog onvoorbereid bij
het eerste begin van de dag
het rampenbericht
was snel verspreid
in hoog opgelopen emoties
golfde chaos in mediahype
het is niet te bevatten
waarom mensen het leven
van anderen zo kunnen verachten
door hen de dood in te jagen
ook uit allah's naam
zal de schepping niet wijken
voor angst en dodelijke terreur
naastenliefde opent iedere deur