Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Kuddetrance
nog kleuren
kapotte woorden
restjes klank
aan zinnen die
ooit verbrijzeld
zijn door dissonanten
in de muziek van
hun zelf gemoduleerde
dramatische ondergang
in beat en dance
bedwingen zij
adrenalinestormen
met peppers en relaxers
gaan zij totaal los
rekeningen worden
pas verstuurd als
alles al is gedaan
en chaos rijpt
in wezenloze ogen
van egotrippers
die klinkers stamelen
zonder enig verband
zich bewegen in de
kuddetrance van
zinloze impulsen naar
de slacht in het avondland
Rust van reflectie
jij ving
druppels
met je hand
liet ze stromen
in een plas
langs de rand
van de weg
in groeiende
kringen dreef
je gezicht
op het water
dat wonderlijk
golfde in cirkels
steeds later
je lachte
ondeugend
spatte bewust de
rust van reflectie stuk
in de chaos van
regen kwamen we
jou niet meer tegen
Kleur en karaat
jij weet de stenen
kent hun kracht
in de lijnen van
tijd en macht
waar kleur en karaat
de waarde bepalen
kwaliteit door een mooie
setting wordt begeleid
pas als het juweel
gekloofd en geslepen is
na een volle nacht rust
kust het eerste licht kleur
gepolijst met de
ervaring van heden
beziet zij de wereld uit
haar eigen verleden
herkent uit
geboortelagen de
kristallen om samen
volmaaktheid te stralen
Littekens
ze flitsen
voor mijn ogen
komend uit
het niets
verdwijnen
zonder spoor
van iets
spikkelen
als kleine
deeltjes mist
lichten op in
kortstondige
weerkaatsing als
gevangen schicht
het is info
zonder beeld
vorm en
woorden zijn
er ooit geweest
in deze littekens
van de geest
Gewijde stilte
ik zag in
kleuren al
het verhaal van
de stukjes puzzel
op het grote bord
heb ze bij
elkaar gelegd
met de rechte
delen apart voor
de lijn rond het hart
in gewijde stilte
zocht ik de
realiteit van het vlak
waarbij alleen de
vorm volmaakt past
zonder woorden
groeide het verhaal
onder mijn handen
een vergezicht met
boten en witte stranden
die vloeibaar werden
onder blauwe lucht
zelfs de hitte trilde
ondanks de verkoeling
van een zee in middagrust
Het doolhof
ik wist in
verbinden weer
stukjes wereld
te vinden die ik
was kwijtgeraakt
in openstellen
zijn zij losgemaakt
uit het doolhof
van niet meer
weten door vergeten
ik heb ze
verwelkomd als
schepping in
tweede termijn
manifesterend in zijn
mijn wereld groeit
in verbondenheid
die was ik kwijt door
diepgaand segmenteren
de breuken ga ik repareren
Vakantiedroom
ik heb mijn handen
gewassen met het zand
op het strand van de zee
het was warm en rul
gleed door mijn vingers
als een soepele waterval
pas later bracht
water houvast ik speelde
met vorm en ballast
tot het zand verdween
de bodem golfde
en wit schuim verscheen
ik bezag de rimpels
van nat en herfstige kou
droogde ze gauw in de zon
de vingers zijn schoon
weer gevuld met zomer
uit een echte vakantiedroom
Scherpt adrenaline
er is paniek
als het onverwachts
knalt uit het publiek
een eerste vluchtgebaar
pakt handen samen
snel weg uit de hel
ze vallen
zonder op te staan
rood vloeit hun gedaan
weer ligt de wereld
open maar er wordt
nog steeds geschoten
samen maakt de kansen
groter om de chaos
te gaan overleven
na dodelijk besef
scherpt adrenaline
vlucht of het gevecht
Hemels blauw
het was een boer
die met zijn zeis
de bloei platlegde
van bloemen die
jij hebt gezaaid
waarvan wij de groei
hebben gekoesterd
in diverse nuances groen
waarbij het palet seizoen
getrouw van kleur verschoot
nog oogstte wei
zijn volle herfst blij tot
zij vielen door scherpte
aan de voet in hun
dodelijke laatste groet
zonder misbaren
zijn de mooiste aren
door de raapsters van
de oogst verzameld tot
het jaarlijks droogboeket
in felle tekening daalt
ook nu nog felle hitte
op ons neer uit
diepe kleuren rood
in cirkels hemels blauw
Alternatieve dimensies
in het projecteren
van gedachtenplaatjes
vond ik kleine gaatjes
die focusten op
alternatieve dimensies
het schijnbaar
gedachteloos en
onverhoeds bekijken
leverden niet alleen
mutaties op in tijd
maar ook in bewegen
tekens van leven die
horen bij het beeld
dat wij negeren als het
meerdere wereldenprobleem
wij moeten daarvoor
uit de kast ver weg
van onze ivoren toren
een schouw gaan doen zonder
dat de wereld is bevroren
juist de dingen die
er niet lijken te zijn
voelen de meeste pijn
door in alle openheid in
bestaan ontkend te worden
het gewone en structuur
mist alle buitenissigheid
drukt creativiteit weg naar
chaos en verval saaiheid
en kuddes zijn er overal
Paradijselijk gebaar
waar snelheid
wolken vlakten
hoorde ik handen
klappen in applaus
voor vorm en compositie
toeschouwers
vingen licht in
wisseling van
beweging en kleur
op hun gezicht
zij beoordeelden
op grond van
visuele en gevoelsmatige
factoren een
choreografische impressie
waarbij sterk
subjectieve indicaties
mee deelden in
een positieve meer
dan unieke aanschouwing
er waren geen
prijzen maar
met de handen op
elkaar vormde hemel
een paradijselijk gebaar
Wij dromen
jij hebt je
uitgestrekt
binnen de
reikwijdte
van dit gesprek
overal
met de juiste
articulatie
en modulatie
vol anticiperend
het feest
van de geest
is in alle ogen
goed zichtbaar in
geestdriftig spel
waar begrijpen
en verstaan
soms verloren
dreigen te gaan
in misverstand
jij hebt de
grenzen bepaald
waar de toren
van babel in
ons samen staat
wij dromen
bouwen aan
onszelf en anderen
om ooit op gelijke
hoogte te komen
De magie
vloeiend zacht
spreiden haar ogen
hun warme blik
iedereen voelt de
licht intieme klik
als zijn ziel ontwaakt
het contact met
gelijken is weer even
in de hemel verblijven
het goddelijk moment
waarvan de magie
overal wordt herkend
veraf en toch
intens dichtbij zo delen
wij haar mystieke zijn
Extravagante smaken
met zachte stem
vertelde jij
over het leven
kleine anekdotes
die in woorden
hun verhaal zongen
hoe zij uit
omgeving vorm
en kleur kregen
nieuws bloeiden
door informatieve geuren
en extravagante smaken
jij liet ons delen
in het alom aanwezig
zijn van zovelen
ieder met een
exceptionele bijdrage
om diversiteit te schragen
namen zijn gegeven
stambomen bewaren al
eonen lang dominante genen
Veranderingen
je schepte lucht
van verschillende
consistentie
dacht te
ademen volgens
oeroud concept
na het niets
verwachten zat
je al goed fout
we weten dat
je bij lang verkassen
op moet passen
we spiegelen
onszelf zijn toch
vaak het beeld niet meer
als een ander dat
ziet of opmerkt is
het meestal veel te laat
verandering is leuk
gun jezelf zo af en toe
een heerlijk stukje jeugd
Schemert traag licht
waar vaag
contouren
spannend maakte
verloor focus
woordloos
zeggingskracht
omdat zuivere
waarheid die hem
ontnomen had
zacht schemert
traag licht zijn
spanningsboog
oplossend
in de lichte
veelheid hoog
aarde rakend
vallen gaten in
fundamenten
waar controle
al eeuwen het
zicht heeft gemist
op het vaag
dat ook heden nog
geen hemel draagt
Nu schraalt herfst
jij wist
de zomer
ongemerkt
met wat
herfstig rood
te kleuren
door het
intenser
worden van
de geuren
aromatiseerde
de oogst
zelfs je lach
streelde de
volheid van
een lange dag
waar leven
eindeloos was
nog plakken
draden web
restanten
van wat eens
een copieuze
maaltijd was
de overvloed
was overal
nu schraalt herfst
tot essenties
in de terugval
van potenties
Op mystieke wijze
ik wist
dat je bad
maar de woorden
ben ik vergeten
altijd had
jij dat even
als een heel
natuurlijk contact
jij sprak
de zinnen
op een warme
zangerige toon
volgde met
je ogen
hun wegen
naar boven
lachte als
zij ergens
verwijlden om
wolken te stijlen
een ritueel
zonder herhaling
als minnestreel
offer jij wat je bad
waar in geven
en nemen handen
op mystieke wijze
worden getekend
Hun boodschap
ik heb je
herkend in de
trilling van geluid
in onderscheiden
emoties springt
jouw melodie eruit
gedragen door tonen
van liefde en warmte klinkt
harmonie van binnenuit
nog zonder stem
spreekt lichaamstaal
jouw welkomstwoord
tot in de verste
hoeken word je gehoord
in melodisch aanhaken
ook zij spreken
de stem van het hart
hun boodschap zuiver verpakt
in weten is sterven geen
vergeten samen beleven
is wat wij zullen erven
Waterwereld
we hebben schepen
gelicht om nog
een keer zicht te
krijgen op hun vergaan
hebben gedoken
om er achter te komen
waarom alles zo is verlopen
hoe een wrak kan ontstaan
de waterwereld
heeft met eigen wetten
alles van boven omsloten
wat niet meer drijft
zij delen in een
tijdloos verblijf
plaatsen waar toeval
geen perspectieven schrijft
wij hebben buiten
binnen gesloten zijn op
zoek gegaan naar het drama
waarvoor ook zij hebben gestaan