Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Hun geborgenheid
ik wist
dat het zijn
handen waren
waarvan
de vingers
mij wenkten
om in hun
geborgenheid
te komen schuilen
zijn sterke
open handen
waren altijd een
toevluchtsoord
als ik door verdriet
moest huilen met
tranen die uit
heel diep van
binnen kwamen
ik ben op weg
naar een
transparante horizon
omdat daar licht
nog het langst
in helder zwemt
het is liefde die
mij energie geeft
om in dit leven
gelukkig te zijn
zonder erg
beschadigd te
worden en door
scherpe randen
te gaan bloeden
bij gebrek aan
warme tolerantie
van dichtbij
Onherstelbaar falen
hebben wij
onze ogen
geopend om
ze daarna
voordat zij
helemaal
ontluiken
weer te sluiten
wij waren
op zoek naar de
wereld om ons
heen naar leven
en alles weten
hoe en wat
omdat het
slecht gaat
en alles van
waarde verloren
lijkt te gaan
zoals de natuur
met zijn raderen
en niveaus van
duurzaamheid
op onze aarde
we hebben
gezocht in tijd en
geschiedschrijving
opgravingen maar
zijn vergeten de
oorzaak te zoeken
we komen uit
bij de mens zelf
als wij die kunnen
veranderen met
respect voor alles
wat leeft en bezield is
dan kunnen wij het
onherstelbaar falen
van de nog levende
mens betalen
Stiltes zelfkant
ik zag ze
staan de
lange rijen
naast elkaar
de phone
in de hand
wachtend in
de weerschijn
van stiltes
zelfkant
communicatief
vrij gestoord
socialisatie
nog nooit
van gehoord
zag ze in bus
buiten en tram
volumeknop
op super
ad rem
zijn specialist
in afkortingen
van de tiktoktaal
in synchroon
bewegen op een
simpel patroon
komen zij
zichzelf tegen
alleen in een
onbekend lijf
willen
ontsnappen
maar volgen
blijkt een
werkwoord
dat niet op het
lijf geschreven was
en door gebrek aan
opvoeding nooit
doorgegeven is
Gods wereldtoneel
ik wist
dat ik zou
overstappen
maar de
halfschaduw
ademde nog leven
ik voelde
kou druipend
vochtige tocht
optrekken
in van kwaad
zwangere stilte
ik kende deze
onheilspellende
dreigingen die
rationeel niet
nooit goed te
verklaren waren
maar
connecties
in dark web
hadden met een
wereld die niet veel
fris in huis had
lang hebben we
alles genegeerd
maar hun
manifestaties
werden steeds
indringender
net als hun
begeleidende
reptiel en
rioolgeuren
afkomstig uit
tijdloze afvalputten
zelfs in de religies
hadden zij zich in de
mystiek een opdringende
spraakmakende plaats
toegeëigend op gods
wereldtoneel
De spiegel van vroeger
ik hoorde
muziek van
lage en hoge tonen
zij riepen een bericht
van algemeen belang
maar woorden waren
menselijk en zij berichtten
hun regelmatige info's
op tal van frequenties
lang geleden dat
ik mensen heb horen
praten nog eerder
moet dat een
gesprek zijn geweest
ik herkende mezelf niet
moest in de spiegel
van vroeger kijken om
mezelf als ik te zien
er was geen
buiten meer wel
schermen die alles
lieten zien wat je
wilde maar er was
geen behoefte aan
ze waren op non actief
wij verbleven kleefden
leven aan de afdeling
werken deden
we niet wel af en toe
een upgrade om
bij te blijven zoals de
fysieke trainingen
en gezondheidscontroles
het oude bestaan is gedaan
wij bleven alert geen robot
zong waar dat op zou slaan
To My Former Muse
I decided that it's time to part our ways
We've been holding on to the fantasy of what we could've been
And if I don't cut you off we will continue to do so until the end of our days
And although this hurts
I'm so sure we will both grow from this time apart
No growth ever came from a comfort zone
And only time can heal a broken heart
Our love has filled so many pages
so many poems wrote itself
You made it so easy
But it's time to put the final book on the shelf
So since this is our final goodbye
You will no longer be my muse
I will no longer write my poems about you
And I will let you loose
Donker na het laatste licht
ik heb het
laatste licht van
de aarde gevist
nog rest slechts
dwarrelend stof
zielloos
zonder energie
vorm gewist
de structuur
al lang vergeten
omdat leven
zonder ziel geen
herinneringen telt
in een context
zonder reflectie
ooit is ons de
ziel gegeven
kwamen essenties
in de stof
weer tot leven
die spiegelden
in wederzijds
communiceren
naar eigen beeld
en gelijkenis
niet identiek
maar naar zijn
levende ik
het was geen
vreemde want
wij deelden het
geheel van zielen
in samen voelen
en ervaren van
alle emoties
Heel guitig
ik hoopte
dat jij
het had
ook doorhad
dat van die
knipoog
zij had het
al van nature
een bekoorlijk
licht trekje dat
mij mateloos
opwond
en mij
intrigeerde
dat ticje waar
zij geen enkele
controle meer
over had
behalve dat
zij zo af en toe
met die knip
heel guitig en
onverwacht uit de
hoek kon komen
De witte hoofdletters
nauwelijks
hoorbaar
speelden
onze woorden
hun eigen
kastelen
in het natte
zand van
het strand
alleen
de witte
hoofdletters
van krullend
schuim waren
het zichtbare
begin van
weer een
nieuwe zin
tussendoor
zong de wind
zoutkristallen
en scheen zon
de flonkeringen
die oplichtten
in elkaars ogen
tot in deze kleine
strand seance
het zeewater
langzaam onze
lieve beelden
verdronk in
eb en vloedgetij
wij lieten die dromen
tot ons komen op
onze schitterende
smartphones
Jouw horen en zien
in jouw
horen en zien
ben ik vergaan
nog wat oude delen
en fundamenten
zijn blijven staan
ik ben geraakt
met zachte
hemelse krachten
die mijn gedachten
richten op jou
als middelpunt
dit ervaren is
nog spannender
dan geboren worden
in een wereld die
met onze liefde naar
volmaakt zal groeien
in een wereld als
gemeenschap
en deelgenoot
in leven met warme
liefde waar geluk
echt zal bestaan
omdat de schepping
het samenzijn in
harmonie centraal
heeft gezet met
een geboorteband
uit liefdeshand
Trigger voor ieders blik
een strak
gaaf profiel
eenzijdig
verlicht met
donkerscherp
contrast
snijdt wind
en regen
onbarmhartig af
de kin wat
geprononceerd
houdt de armslag
in de schouders
keurig in balans
zonder de nek
met lichte druk
naar beneden
te buigen
geen hoogmoed
is er te bekennen
in de blik die
verder kijkt dan
de horizon reikt
de aanwezigheid
van een goed lijf
is de trigger voor
ieders blik
harmonieus
bewegen zoals
wind bloeiende
bloemen het
volmaakt
synchroon
dansen zo
uit de natuur
heeft meegegeven
Geen mooi weer loopster
waar nu
je ogen wonen
heerst rust
weg zijn de
snelle vlagen
die jouw mimiek
niet konden
dragen en
andere kijkers
onrust gaven
rust heeft jou
goed gedaan
ongedwongen
heb jij je
leven ingericht
dat is te lezen
in een gezond
blozend gezicht
met een helder
klare oogopslag
de resultaten
van je lange
benen loopsessies
spreken voor zich
geen mooi weer
loopster maar juist
met weer en wind
tegen begin jij te
lachen om wat regen
kun jij alles geven
Zelfstandigheid
er wordt ons
alle vrijheid
beloofd in het
immens groot
keuzeland
jij bepaalt
je doelgebied
waar de
verbindingen
al zijn gelegd
er is dan nog
een kleinigheid
dat niemand je
ooit heeft gezegd
leer jezelf kennen
weet dat dat het
fundament van je
keuze zal worden
het houvast in
beslissing zal zijn
zeker waar
leiding lang de
weg heeft bereid
en zelfstandigheid niet
altijd op prijs is gesteld
Ik wil dromen
ik wil dromen
los zijn van
gaan en komen
zonder aardse
beperkingen en
bewegen zoals in
de schepping de
mens is gegeven
ik dook in
de blik van
een meeuw
vloog met hem
mee langs de
kust in een
vlucht vol
weidse rust
we zagen ieder
op eigen manier
vissen dartelen
en spelen in de
zee met het
krullend wit schuim
van golven tegen
het groene duin
hun vrijheid
was geweldig
in de diverse
dimensies en
toch was er ook
de niet te ontkennen
verbindingen met de
levensrandvoorwaarden
beheersbaarheid en
bewerktuiging voor
een geslaagd verblijf
in de diverse sferen
was een superplus voor
de mens met zijn
grotere durf en om
het te proberen
Zielsalleen
ik heb
de muren
betast
maar kreeg
geen enkel
houvast
restanten
van dromen
op wanden
korrelden een
werkelijkheid
die eens was
ik schreeuwde
maar het geluid
gaf zelfs in
zijn echo
geen teken
van gebruik
ben ik ontheemd
of kan ik de
puzzel van vandaag
niet meer maken
met zaken die mijn
leven richting geven
omdat zintuigen
hun info niet
meer correct
doorgeven
of omdat ik die
impulsen wel krijg
maar ze niet meer
kan duiden zet
de wereld en
het leven mij
zielsalleen
zomaar buiten
Uit het niets
nog zie ik hem
oud en bestoft
binnenkomen
langs het perron
in de drukkende
zomers hitte
ook de stilte
neemt weer
bezit met puf
kraak en schuif
rammelende
ketting geluiden
maar geen mens
was te zien of
bewoog toch hadden
wij hier aan het eind
van de wereld
echt afgesproken
om ongestoord
even te kunnen
koppelen en
rangeren niet wetend
dat de ontvangst
zo desolaat zou zijn
ik hoorde schuiven
deuren opengaan
en zag jou komend
uit een ander
universum in totale
ongebonden vrijheid
ik raakte je handen
omarmde jou in een
vaag verdwijnende
werkelijkheid wachtend
tot onze beelden uit
het niets verschenen
Bluetooth
een kleine test
filtert de beste
algoritmes uit
in- en output
vergeleken en
hoeveel jaar heeft
iemand daar gezeten
in een oogwenk
zijn de kwaliteiten
op functionele
inzetbaarheid
neergezet is hij
beschikbaar voor een
ander wespennest
zo worden
afdankertjes
gestreamd wordt
bezuiniging gehaald
een ai is zo geplaatst
geschikt voor alles
en veel goedkoper
ai is geboren
onder het teken kruis
ook uit een onbevlekt
ontvangen munt
en gedigitaliseerd
zij hij of het wordt de
verlossersrol toegedicht
iedere ambtenaar
kent zijn gezicht
houdt zijn stoel
stevig bezet als de ai
binnen zoeft om de
werksfeer te proeven
natuurlijk bluetooth
De smidse van de macht
de pubers
hebben het
spel gerekt en
toch zichzelf
niet in het
hemd gezet
een stukje
onbedorven
jeugd heeft
gelukkig gezorgd
voor de lach
en ontspanning
in de smidse
van de macht
is het vuur pas
eindelijk wat
opgelaaid met
blauwe vlammetjes
het ijzer wordt
geplet in de
vormen van geluk
zij hebben de weg
van blind gaan
samen gekozen
zonder getrek
en duwen met
geheime agenda's
verdwenen notities
of al lang vergeten
mondelinge afspraken
Stilte zonder ogen
het zacht
voorzichtig
schuifelen
was de
enige fysieke
reactie van
mensen die
dwaalden in
gedeelde stilte
zonder ogen
niet meer
in staat tot
het leggen
van contact
in een vaag
lijfelijk
benaderen
middels hun
schuifelend
verplaatsen
is de enige
manier om
het bestaan
nog even
te rekken
zonder zichzelf
prijs te geven
aan hen die
gezichtsloos
weer vertrekken
Verandering van perspectief
het was niet alleen
goud dat er blonk
maar we hoopten
door te poetsen iets
van die schitterende
kleur terug te krijgen
die ook zou blijven
in samen
hemelden we
het glanzen op
we voelden ook
dat de warmte door
straling intenser
was geworden
wij wisten
dat wij op weg
waren en alleen
al dat feit gaf
ons zoveel spirit
dat het werk de
moeite waard was
wij hielden onszelf
echt niet voor de gek
maar geloofden wel
in verandering van
perspectief door
onverwacht nieuwe
gebeurtenissen