Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Ongehoorde woorden
zij hebben
de schat
aangeboord
van nooit
gehoorde
woorden
daar waar
klanken
letters
en zinnen
zich tot taal
worstelen
zingt emotie
tussen de
regels zijn
tweede stem
traant gevoel
zijn overvloed
in talloze
talen en
dialecten
om maar
met elkaar te
communiceren
niet altijd
even goed
verstaanbaar
want talen
slijten
in gebruik
Verloren muziek
ooit zullen
de echoputten
van normen en waarden
geleegd worden in
het corona testament
door eigen evangelisten
ooit zullen de
generaties veel
samen praten in
het kiezen van de
papa die het nieuwe
leven organiseert
ooit zal de verloren
muziek uit de coronatijd
zijn plaats weer
rechtens innemen
op tal van hitlijsten en
stromen evenementen
vol met zingende
en dansende uitgelaten
tieners om te laten zien
wat zij zo node gemist
hebben en wat er in
schermtijd werd gewist
dan zullen de generaties
elkaar eindelijk weer
herkennen in samen
bewegen in het
gave perspectief van
warme medemenselijkheid
Ik ben het even kwijt
Met het verstrijken der jaren
krijg ik steeds meer grijze haren.
Echter er wordt ook iets steeds minder.
maar wat dat is zou ik niet meer weten
want dat ben ik al vergeten
Waarde van het leven
Je komt, je weet niet waar vandaan,
maar je kunt niet blijven staan
en dus ga je de weg van je leven
om vreugde en liefde te geven.
en in stil verlangen
ook te ontvangen
zodat je eenmaal oud en bejaard,
kunt zeggen "Het was de moeite waard"
Meesmuilen
zacht en
liefdevol
wordt mij
de wereld
ontnomen
natuurlijk
telt mijn
mening wel maar
wordt pro forma
meegenomen
waar het
echt omgaat
is al lang klaar
de tijd van overleg
en ongelijk is voorbij
meesmuilen
voelt niet vrij
dus gaan zij door
zetten de tijd
voor even stil
om hun besluit
met hamerslag
te effectueren als
leefregel voor ons die
voor oudjes studeren
In eenvoud
ik wist
dat jij het
middelpunt
van het heelal
was las het
in je ogen
zag het op
je gezicht
het was vooral
de rust die
jij uitstraalde
in een universum
dat holde en tolde
met snelheden
van geluid en verder
sneller dan licht
zelfs de tijd was
daarvoor gezwicht
omdat het begrip
uren dagen maanden
en jaren het enige dat
geschikt bleek
voor het menselijk
bevattingsvermogen
waar jij in al
je volmaakte
schoonheid de
schepping uit liefde
was de mooiste die de
naam godin in deze
wereld verdiende in alle
eenvoud van mens zijn
Die erbarmen krijt
ik wist dat
als ik zou
loslaten
mijn vlucht
de aarde zou
verbazen
geen
geschreven
of angstig
open gesprek
maar meer
verlamming
aan de grond
genageld in het
zien gebeuren
het besef
dat je niets
kunt doen
dat is het
volle leven
in actie waar
iedereen
zijn focus
op heeft
zo gefixeerd
dat men het
echte leven
totaal vergeet
in het intens
mee beleven
pas als gebrek
aan perspectief
de mens ten gronde
heeft gericht komt
spijt in de oerkreet
die erbarmen krijt
Een joyeuze cadans
ik heb
je gemist
de resolute
stap in het
doelbewuste
gaan van het
neusje uit de laan
je karakteristieken
zijn voor intimi
herkenbaar het
bewegingsbeeld
heeft een joyeuze
cadans zodat het
lijkt of jij danst
wind en wolken
zijn voor jou
gemaakt omdat zon
voor het juiste
comfort zorgt die
met licht en schaduw
het spel contrasteert
in een zomerse
aankleding neemt
jouw lach al meteen
ieder die onder jouw
aimabele leiding
staat met de
ogen al voor zich in
want even het
paradijs mogen zien
en voelen hoe de
hemel woont is
even in hemelse
volmaaktheid op de
horizon gaan staan
Lichtvoetig
lichtvoetig
kwam jij
binnen trippelen
je lach legde
de loper al
meters voor je uit
onbevangen
keek jij iedereen
aan groette op
persoonlijke wijze
waaide frisse wind
langs warme lijven
er waren geen regels
protocol of gebruiken
hier onder vrienden
kon ieder zich op
eigen wijze gedragen
en uiten
ik zag ze jou steeds
dichter naderen om
toch even jouw
magie en mystiek
van hemel te raken
in lijflijk ervaren
hun ogen schitterden
mimiek gaf hun gezicht
een liefdevolle glans
de samenkomst
had het fluwelen
van eindeloos strelen
tot de ziel vertrok
en ieder slikte met
nog tranen en
liefde teveel door
een grote brok
in de keel
Ethiek
jij vroeg
en ik heb
toegegeven
hopend op een
juiste balans
dat jij ook
zou geven
helaas stond
teruggeven niet
in jouw hand
jij wilde
vooral niet
de handelskant
jouw ethiek
in deze was ook
de mijne niet
ik gaf ook niet om
terug te krijgen
wel omdat geven
beter voelt
prima als alles
in de juiste
proporties gaat
en niet de een de
ander dwingt
of de ander denkt
tekort gedaan
te worden in
in gift en verbindt
daar aandacht aan
Een echt thuis
ooit heb ik
jouw hand
gelezen
maar het
leek of er hele
volksstammen
mee keken
en luisterden
wat de lijnen
en groeven te
vertellen hadden
in de hoofdstukken
van jouw levenswerk
zwaar belast in
huiselijke sfeer
na een leven van
zwoegen stond
de huid in diepe
perkamenten
kloven als
fundament voor
een echt thuis
met veel familie
en allerhande
bindingen met
boeren en bedrijven
kinderen natuur
seizoenen en
natuurlijk de school
die mede de
buitenwereld
was van een
veelomvattende
eenheid die een
eigen bewerkelijke
aanpak had
waar leiding geven
zelf keihard mee
werken was
Hoog gewaardeerd
nog sprongen
er geen vonkjes
over maar je haar
knetterde als ik
met mijn hand
door jouw
krullen kroelde
je ogen lachten
licht verbaasd
door het geluid dat
statische elektriciteit
bij ontlading maakt
zonder dat er direct
brand uitbreekt
de keurig gekapte
coupe springt daarna
in lichte ondeugd terug
de chaos van het
opstaan maakt
de confrontatie met
de spiegel overbodig
we lachen om de
weerspannigheid
van je krullen die
ondanks gemengde
kleuren nog steeds
een fantastisch
koppie met haar zijn
waar iedereen op
die leeftijd met recht
jaloers op kan zijn
mijn kappershanden
zijn dan ook een
veel gevraagd en hoog
gewaardeerd artikel
Martelende stilte
we hadden
nog geen
woord
gewisseld in de
caleidoscoop
van gevoelens
die in ons raasden
bewegingsloos
stonden wij
elkaar aan te
staren verlamd
door de uitwerking
van ons moment
van kennismaking
natuurlijk hadden
wij elkaar al gezien
fragmentarisch
gesproken maar om
zo overdonderend
binnen te komen was
een hemels cadeau
we voelden ons totaal
anders liepen licht en
speels jouw ogen heb
ik niet meer losgelaten
je hand de hele sessie
vast gehouden toen is
data en info uitgewisseld
als ons fundament
om de wereld aan te
kunnen ook in de
martelende stilte van
totale anonimiteit
die net als liefde blijft
omdat zij nooit meer slijt
Kain doodt Abel
ik bladerde
langzaam door
het regenbogenboek
voelde dat mijn
vingers vochtig
werden ook de
kleuren namen de
grijswitte tinten aan
van vallende regen
uit het gebladerde
kwam een sterke
boslucht die zo van
de opgeschoten
paddenstoelen kwam
ik wilde even mijn
handen afvegen liet
de bladzijde los zag
ze in 3d snel groeiend
ze werden weer klein
toen ik terugbladerde
wilde titel en schrijver
van het boek weten
keek op de kaft de
schepping jezus van
nazareth de ontstaans-
geschiedenis van aarde
de kruisiging
er ontbraken 3 bladzijden;
na 7 dagen; kain doodt abel;
de erfzonde; met bevende
handen heb ik het boek
terug gezet wetende dat
de apocalyps op handen was
dat dit boek de totale
vernietiging misschien
nog voorkomen kon
Zonder vis
venijnig
blies de wind
net boven het
zand dat te
drogen lag na
de jongste vloed
kleine tornado's
kwamen al hoger
na hun aanloop
op het vlakke
strand en vrijwel
uitgeraasd te zijn
zoutkristallen
deden een aanval
op je kwetsbare huid
die jij met knipperende
ogen afsloeg en je van
deze slagen afkeerde
om de natuurmassage
goed te laten inwerken
namen we wind mee
op de terugweg die
de lichaamscirculatie
goed op gang bracht
met dit zee parfum
werden wij thuis door
allen begroet met
de eindeloze kwalificatie
heerlijk verfrissend
ja zo zonder vis
Duurzaam
ik hoor de
kreten van
verwrongen
schroot het
snerpend gillen
in de dood van
resten metaal
die nu branden
in het vuur waaruit
zij ooit hun vormen
hebben gehad
om weer die
processen te starten
is energie tarten
het geeft de mens
geen pas want
duurzaamheid kan
de mens de tweede
wereld geven die ons
was beloofd en
hemel zal gaan heten
Je aura straalt
je aura
straalt
in de warme
kleur van liefde
ogen blikken
in donkere drift
lichten op in je
aanstekelijke lach
die opent met
dat ik even
alles mag
terwijl handen
weren als ik
de vrijheid
voorzichtig
wil proberen
in het zeer
aantrekkelijk
liefdesspel
waar nog lang
niet alle fiches
zijn geteld
de dobbelsteen
alleen met
punten de
gevangenis opent
in het spel dat
wij zijn aangegaan
kent de normen
en waarden die wij
accepteren en ook aan
de volgende generatie
willen presenteren
Fluwelig glijden
je fladderde
met wind tegen
boven de struiken
met diamantjes
van de pas
gevallen regen
tegenwind
ging slow
en traag terwijl
bij mee de
hoogvliegers
droog bleven
ik wist dat jij
eens zou eten
uit mijn hand
nadat jij je vleugels
glad had gestreken
en mij sprietig aankeek
koppie en kleed
in kool witte
kleuren met een
verdwaald stukje
zwart als bijna
functioneel gat
het mooist
was jouw vertrek
dat je met zachte
slagen had
ingeluid voor de
afsprong kwam
en jij de wieken
liet gaan in vallen
en weer opstaan
in het zacht
fluwelig glijden
op de wind
De eerste trein
zijn ogen
waren dood
al overleden
toen hij besloot
de eerste trein
te nemen
die denderde zo
lekker door
vol massa voor
de grote flits
in je gezicht
in nog donker
ochtendlicht
kon ik hem niet
zo laten gaan
riep hee zonder
naam en pakte
de mouw van
zijn spijkerjack
voelde weerstand
in beweging door
moeten gaan
nog had hij mij
niet aangekeken
met zombieogen
en onvaste tred
met een gebed
naar de sprong
waar alles begon
hij wrikte stevig
wilde los ik hechtte
we struikelden
voorover vallend
met hoge
gil en doffe
dreun die de
voertuigen deed
stoppen en wij met
bloed aan handen
en gezicht jankten
en lachten met nog
een mouw van het
spijkerjack om
samen in te leven
Erosie
ik zag
de stenen
liggen in
zacht
kabbelend
water en
kende hun
afkomst uit
mijn gesprek
met de rivier
die in rustige
klanken zijn
verhaal aan
de oever
murmelde
en verder
stroomde
met een
opgedane
ervaring rijker
in de bedding
had de kracht
van de stroom
zijn sporen van
duizenden jaren
nagelaten van
groot naar klein
rots naar steen
en zand voor
de recreant
in hitte en
kou is erosie
de sluipende
dood die
overgaat
voordat
hij gelouterd
door zon en
wind zichzelf
begraven vindt