Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Het eerste bestaan
nog is er het beeld
de foto's en
plaats in je leven
maar de knop is om
nieuwe structuren
zijn even niet aan te geven
alles zal slijten
een andere rangorde krijgen
met liefde en warmte gevuld
samen gaat kleuren
onder verschillende namen
in meerdere thuizen
maar het beeld
en de foto's blijven getuigen
van het eerste bestaan
My child
my child is lovely
he has dark hairs
his laugh is always there
I love him
he gives us so much
life with out him
cannot be
he is worth to give him
all my love
i am so happy with him!
Ik verlang naar een engel
ik verlang naar een engel
een engel die mij beschermt
ik weet dat ze bestaat
en me op al mijn leven leidt
wat ben ik toch kleingelovig
om er niet op te vertrouwen
ik verlang je te ontmoeten
met je te praten
je helende handen
op mij te voelen
kom lieve engel
verlicht mijn leven
en kom vandaag nog
het liefste nu!
Hier ben ik
hier ben ik heer
in al mijn kleinheid
en zwakheid
de stormen die over me
heen komen zijn groot
u hoeft maar te zeggen,
zwijg en de stormen
zullen rusten
dat geloof ik
laat me niet alleen
lieve vader.
De genade van onze heer is groot
de genade van onze heer
is groot
hij heeft zijn leven gegeven
voor ons allemaal
hij heelt ons en bemint ons
het is goed in zijn voetstappen
te lopen
ook als we zwak zijn
wil hij onze helper zijn
buiten hem is alles leeg
here woont u ook in mij
verlaat u me niet
u bent onze schepper
het is goed u te loven
en te prijzen.
Mijn liefde voor jou
mijn liefde van jou
gaat over oceanen heen
ik draag je heel diep in
mijn hart
nooit zal ik je vergeten
je bent het helemaal waard
om van je te houden
je heelt mijn gebroken hart
bij jou is het veilig
zonder jou kan het niet
lieveling!
Het labyrint van inzicht
ik ben verblind
door de glinstering
van mijn glazen doolhof
waar vroeger alles
in sierlijk transparante
vormen gerangschikt was
spiegelen nu onzekerheid
en vage angst
mij overal tegemoet
het spoor van scherven
kan ik nog verbergen
met onhandigheid
maar de weg in
het labyrint van inzicht
ben ik al even kwijt
heb de lichten getemperd
dwaal in stilte rond want
levensangst snoert mij de mond
Het spijt me (ik mis je)
het spijt me zeer
dat ik heel dom was
dat ik niet in je geloofde
als ik de tijd kan terug draaien
zal ik het doen
ik mis jou
ik zou heel graag jou
in mijn leven hebben
het spijt me nogmaals
Je bent alles
De hemel is mooi om naar te kijken,
het heelal doet me verwonderen.
Het zonlicht is hoopgevend,
je bent alles samen.
Je glow, je schoonheid, is met niets te vergelijken,
er zijn geen woorden om jou te beschrijven.
Ik ben dol op jou,
en hou heel veel van jou!
Leven zonder jou
Ik dacht eerst dat ik het kon,
maar nu besef ik dat ik niets kan doen zonder jou.
Je bent het! Mijn energie, denkvermogen, glimlach.
Schat, je maakt me volledig, compleet en zo blij.
Please don't leave me.
Volmaakt geluk
jij hebt vandaag
de bloemen zien bloeien
die je ooit hebt gezaaid
jij wist hun leven
met zorg en steun te omgeven
in een moeilijk bestaan
vanuit je hart
kwam die roeping
jij hebt het gedaan
dit waren de momenten
van lieve kleine gebaren
die volmaakt geluk evenaarden
Beste vriending.
De beste vriendin die ooit heeft bestaan.
De beste vriendin, ik laat je nooit gaan.
De mooiste ter wereld, geloof mij maar.
Want, mijn liefje, ik sta voor je klaar.
Mijn liefde voor jou brandt echt vol vuur.
Mijn liefde voor jou, ja, elk uur.
Mijn dromen bestaan tot het einde van tijd.
An angel...
I saw an angel falling from the deep blue skies.
When I saw her I couldn't believe my eyes.
She was so pretty, so pretty as can be.
You are that angel, so please do love me?
Dromen
Dromen bestaan, kijk in het leven.
De droom die ik heb is om jou te geven.
Die droom die is waar zo prachtig, echt waar.
Kijk in je hart, want ik ben ook daar.
Elk uur denk ik aan jou.
Want jij bent de liefste en later m'n vrouw.
Houden van is een groot woord maar jij bent het waard.
Want wacht op ons huwelijk en jouw witte paard.
Ik zeg geen leugens, mijn liefde is waar.
Want diep in mijn hart, ja echt, jij woont daar.
Het schuifelt voort
waar is de moed gebleven
om je als mens
onder de mensen te begeven
het schuifelt voort
zonder op of om te kijken
loerend naar het schermpje gelijken
zelden vang ik nog een blik
van kijk mij eens aan
ik zie jou en hier ben ik
samen zon en warmte delen
in lichaamstaal de tekens spreken
van blij zijn met elkaar
in raken herinneringen maken
die de dag van dagen scheidt
door het ontmoeten van uniciteit
De misstap
ik heb me altijd
op het hellend vlak begeven
waar het niet kon
liet ik mijn dromen leven
de wegen waren
duidelijk en recht
in een maatschappelijk
gaan van weinig woorden
omdat het zo hoorde
sloeg bij mij niet aan
leven kent geen stilstand in
het bereiken van de overkant
naar boven of beneden
ik moest bewegen
het liefst de ladder op
de misstap was mijn strop
Ons laatste avondmaal
ik breng geen groet
aan duizenden
in een stampvol stadion
met geestdrift en applaus
leid de kudde niet
die zonder herder
voedsel zoekt en
enkel slaapt en poept
mijn woorden heb ik
aan de lucht gehangen
om in weer en wind
ieders aandacht te vangen
duurzaamheid is
de nieuwe kwaliteit
geen snel consumptiegoed
maar liefde en medemenselijkheid
de zorg voor nu
en later staat centraal
als we niet veranderen eten wij
binnenkort ons laatste avondmaal
Jij bent het enige in mijn leven
ik wil even zeggen dat het me spijt.
ik was je bijna kwijt
misschien is het nu niet van belang
maar soms ben ik ook echt bang
jou kwijt te geraken
dat zou ik echt nooit willen meemaken
maar ik weet dat je me graag ziet
en ik weet zo'n gemakkelijke ben ik ook weer niet
ik hou van jou
dus blijf ik jou altijd trouw
jij bent de ware voor mij
want alleen jij maakt me blij
het deed me pijn
om te weten dat je door mij moest huilen
maar die keren dat er een glimlach verschijnt
die momenten zou ik niet willen ruilen
1 december 2013
hebben we elkaar voor het eerst gezien
vanaf die paar uren
wist ik dat het lang zou duren
als we bij elkaar zijn
dan voelt dat zo fijn
jij bent mijn engel voor altijd
Gebroken schaduw
mag ik
voor even
naar binnen gaan
dank u
en de deur
laat ik wel aan
rust om
in de spiegel te kijken
voor een dagelijks vergelijken
de lach om
het goede naast
twijfel over kwaad
plots knapt het glas
in gebroken schaduw
verschijnt de ster die ik was
Sterveling
wie weet
was ik niet meer
dan een druppel
van de regenbui
en al wat ik denk te zijn
slechts gedroomd
een letter in een tekst
een zoen in de lucht
van weinig waarde
was ik dat mooie kind?
zo onschuldig
op weg naar volwassenheid
naar weten...
elk jaar iets wijzer?
maar twijfel vergezelt me
naarmate ik ouder werd
wilde ik meer zijn dan een
sterveling
wachtend op de dood.