Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Blauwe plekken
Aan mijn glimlach mankeert niks
Aan mijn buitenkant mankeert ook niks
Maar doe ik mijn shirt omhoog...
Ik wist niet dat hij zo boos zou worden
Wat heb ik dan voor verkeerds gedaan?
Ik weet het niet.
Die lichtvoetig dansen
sprookjes lijken alleen nog
te leven in oudere geesten terwijl
de decors hetzelfde zijn gebleven
donkere delen van het bos
hoog struikgewas met open plek
het vijvertje met oevers mos
sterren en een volle maan
fee en elven die lichtvoetig dansen
de droomprins op het witte paard
maar de kinderen zijn los gegaan
in stemmen die relaties kwekken
met vrienden uit hun digitale sfeer
nooit hebben zij natuur geëigend
beloftes van de zwarte grond gevoeld
verhalen van de wind gehoord
de kaders zijn verschraald
door gebrek aan referenties
hun fantasie is in de kiem gesmoord
Dat mysterieus gevoel
er is altijd
dat kleine vleugje
met onzekerheid
een wolkje
voor de zon
die helder schijnt
de tussenhup
in ferme stap
zomaar uit de pas
nooit heb ik
de hand kunnen leggen
op dat mysterieus gevoel
zelfs na het tipje
van de sluier
komt er geen gezicht
In een verloren glans
ik heb nog potten verf staan
maar de penselen zijn bejaard
stoffig kaal en afgesleten
kunnen zij geen vorm meer geven
aan mijn voorgenomen ideaal
waar vroeger met joyeuze zwier
en snelle streken op het linnen
creaties kwamen en weer gingen
uit een licht en speels palet
schuif ik nu met mes wat dikke lijnen
mijn kleuren donkeren
bewegen in een vaag ballet
houterig zijn de figuren neergezet
in een verloren glans
vermoeid door deze laatste kans
het vonkt niet meer
in traagheid die
toch nog respect afdwingt
een lieve lach licht warm op
terug is de eenvoud van het kind
I'm done
I'm not going to stress over you anymore
It isn't worth it
I tried to work something out
But you just didn't notice
I'm not trying to say I don't love you anymore
'cause I definitely do
All that I'm trying to say is
that I'm done chasing after you
De weg naar golgotha
zegevierend was zijn intocht verlopen
had zijn onbekende leven afgesloten
met palmtakken toegejuicht
getuigt hij de verlosser te zijn
een kleine kern volgelingen neemt hij mee
naar de koele tuinen van gethsehmane
om daar in rust het avondmaal te delen
ook judas is daarbij maar vertrekt voortijd
verraden wordt hij vastgezet
veroordeeld door het romeinse recht
bespuugd en gehoond loopt hij met
kruis en doornen kroon de weg naar golgotha
tussen twee moordenaars
die hij hun zonde nog vergeeft
en terwijl de aarde beeft onder donkere wolken
geeft hij de vader weer zijn geest
zorgzaam hebben zwijgende vrouwen
zijn lichaam afgenomen en geschoond
gebalsemd is hij in het graf gelegd
een zware steen heeft zijn rustplaats afgedekt
in samen komen was de rots al weggerold
de tombe leeg en op het wit de afdruk
van zijn lijf in vage lijnen rust geschreven
het wonder van verrijzenis maakte hun zinnen licht
Zo hoort het niet te gaan..
Ik wou een probleem oplossen,
maar jij wilde niet communiceren.
Het gaat hier om de gezondheid van jouw zoon,
maar ik zie in dat jij zelf nog veel moet leren.
Ik moet me er niet mee bemoeien zeg jij,
want ik ben z'n moeder niet.
Maar ik kan er niet tegen,
we zien beiden in z'n ogen veel verdriet.
Hij kwam naar mij toe in vertrouwen.
Zie alsjeblieft in dat er nu iets gedaan moet worden,
anders valt dit probleem niet meer tegen te houden
Jij bent z'n vader,
maar gaat dingen uit de weg.
Jij wilt niet luisteren als ik iets tegen je zeg.
Hij komt naar mij met de vraag,
waarom besta ik, al is hij 11 jaar.
Hij heeft z'n ouders nodig,
zit met veel vragen en heeft het zwaar.
Ik weet dat dit jou kwetst en je raakt.
Ik gun hem het beste,
want hij is het zeker waard.
Toekomst zonder vragen
waar hoop
het arrangement
in tijd en plaats
gestalte zal geven
is verlangen
de fysieke en geestelijke
wil om een te worden
in voel en herbeleven
samen dragen zij
een toekomst zonder vragen
in het perspectief dat
toeval hen ooit zal behagen
Boven mij staan
Ben ik niet mooi genoeg?
Ben ik te klein?
Het pesten is niet leuk meer
Ik voel me niet meer fijn.
Wat doe ik verkeerd?
Wat heb ik gedaan?
Wie zegt dat je het recht hebt
Om boven mij te staan?
De techno beat van idolen
ik heb stappen ondernomen
die in het vervolg
de kleur en stijl gaan bepalen
van mijn bestaan en dromen
waar verlangen
de hemel altijd heeft gesierd
en in hoop muziek was te horen
zal nu uitbundig feest worden gevierd
niet op de laag bij de grondse manier
waar het aardse zichzelf verliest
in boertige grollen en grappen maar
waar het hoofse cultuur en beschaving verkiest
eindelijk zal nippen
het eeuwige zuipen bedwingen
gedekte tafels zullen verfijnd het diner
bezingen dat keurig wordt uitgeserveerd
dansen op strijk van violen
is anders dan de techno beat van idolen
converseren een luchtig tijd passeren
van welopgevoede dames en heren
wij zullen ervoor moeten waken
niet in de valkuil van exclusiviteit te geraken
in het scheiden van gewoontes en geesten
is creativiteit altijd een stiefkind gebleven
Echte vriendschap?
Elke dag opstaan met een lach? Nee, dank je, niets voor mij.
Je bent weg, weg van mij.
In mijn hart zit een grote leegte, in die leegte zat jij,
maar nu ben je niet meer aan mijn zij.
Ze zeggen ' Echte vriendschap blijft voor eeuwig bestaan '
Voor eeuwig? Onze vriendschap is verdwenen,
maar weet dat het wel echt was, dat ik wel echt van je hield,
dat je wel die één was waarvan er maar 1 stond.
Onze vriendschap was echt,
omdat ik weet dat je nu aan mij denkt, en ik aan jou.
Ik hou nog steeds van je zoals ik van niemand anders hield.
Weet dat.
Aan jou denken?
Waarom zou ik je missen
als je niets of me geeft.
Waarom zou ik je missen
als je dingen doet bij anderen
die je bij mij nooit hebt gedaan.
Waarom zou ik je dan missen?
Ik mis je niet.
Ik ben alleen boos op mijzelf,
dat ik de waarheid niet zag,
en dat ik meer om je gaf dan ieder.
So you're a bitch :)
Een vriendin die weg is
een vriendin die er niet meer is
jouw leven is stuk je kan niets meer doen
wat moet ik zonder u nu doen
mijn leven is gewoon stuk
ik ben gewoon mijn beste vriendin kwijt
ik zal je super hard missen, hou je goed daar boven
jouw hartje is dan helemaal gebroken
Jij bent het paradijs
het zijn jouw ogen
die de werkelijkheid
weer hart en ziel geven
jouw handen die me raken
en met hun warmte
mij eindelijk weer mens maken
woorden die opbeuren
me laten kleuren
in het beste wat ik heb
jij bent het paradijs
dat mij is overkomen
toen ik dromend je hemel vond
Keek langs me heen
ik heb je geroepen
maar je was al
naar binnen gekeerd
pakte je handen
om je te raken en laten
ontwaken uit lethargie
je lachte maar keek
langs me heen zonder
een blik van herkenning
leek blij met de aandacht
sprak onverstaanbare woorden
over wat jij in je geest hoorde
keerde langzaam
weer terug naar de onrust
van zoekende vingers
je lach is verdwenen in
starende ogen die al flauwtjes
jouw afscheid beschenen
Nieuw leven
Mijn leven is veranderd
Niet zomaar, niet gewoon
Maar heel speciaal
Want er is nieuw leven
Nieuw leven op de aarde
Iets wat iedereen mag weten
Mama heeft het goed gedaan
Ze heeft nieuw leven gebracht
Ik heb een broertje
En het slaap nu lief en zacht
Een verre stilte
ik zag je ogen
neergeslagen
je had van die dagen
dat je onbereikbaar was
waarop zelfs
je lach
een verre stilte
in zich had
toch keerde jij
je nooit
van ons af
omdat je om ons gaf
dan was er weer
het raken
in steeds opnieuw
contacten maken
het ontdekken
van je eigen plekken
in samen gaan
voor een gelukkig bestaan
Een rustige nacht
de nacht was stil
in de mantel van rust verborgen zich dromen
de volle maan leek breed te lachen
kijkend op het paar
de maan waakte over de dag
oh, wees niet bang, meisje,
want de sterren twinkelen zwijgend
de mist in de wijngaarden heeft
ook nooit jullie geheimen prijs gegeven
het is een rustige nacht
de onderhuidse hartstocht barst opeens
spontaan los. de sterren twinkelen feller
de mist ligt als een deken over de wijngaarden
och, meisje, je hebt een goede minnaar gevonden
de maan glimlachte: het was met de rust gedaan
(Geschreven in 2013)
De blazer van het glas
nee ik was niet
de blazer van het glas
dat jouw kwetsbaarheid omhulde
jij vulde al een ganse stad
met tal van heilige huisjes
vaak gaf ik in betreden
al mijn signalen af maar
de luiken gingen regelmatig
naar beneden in de antwoorden
die jij altijd in voorraad had
toch is nog onverwacht
je onbereikbaarheid gebroken
we hebben de scherven geraapt
van het pad dat was gekozen
onwennig maar de ruimte doet ons hopen
Alleen ben je zeker niet
Het gevoel dat je alleen bent
en niemand om je heen hebt.
Dat je het nut er niet meer van in ziet.
Je ziet dan nog maar een uitweg.
Terwijl er meer zijn.
Als je ervoor kiest om het boek dicht te slaan
doe je mensen pijn en verdriet.
Maar dan is het al te laat
en wat jammer dat je het niet ziet.
Dat er wel mensen voor je waren die veel
van je hielden en om je gaven.
En die zelfs in ruil voor hun leven
het jou weer terug geven.
Dus al je er ooit over nadenkt, doe het niet.
Het doet alleen nog maar meer pijn en verdriet.