Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Liefde in blauw
jou herken ik
uit duizenden
je haar, neus
loop en lach
het zijn allemaal
delen van jouw
schitterende vlag
die je met grote
compassie laat zien
alles aan en in jou
is warm smeulend
net vlak voor de
uitslaande brand
om zuurstof stoeiend
waar in het eerste
vuur de vlammen
nog jagend loeien
en later gestaag in
hoogte groeien
danst hitte in blauw
ik houd van jou
Wonderlijk nieuw
haar blik
was niet zacht
een eerst touche
op de tast
wel onderzoekend
ik werd uitgepakt
wat ik had is
afgepeld tot de
naakte conclusie
nee geen held
ze heeft me
ontkleed met
vaardige vingers
geen gescheur
en getrek maar
professioneel
zo zonder gene
mij voor het
vallend licht
lief beschermend
wonderlijk nieuw
hoe droom en
werkelijkheid
elkaar kunnen
vormen tot
een beeld waar aan
de kunstenaar toch
eerst altijd zijn ziel
moet geven wil
het kunnen leven
Een eigen tijdpad
er zal een
knop worden
omgezet waarvan
de werking een
eigen tijdpad in
de toekomst
heeft gelegd voor
de geschiedenis
van het nieuwe
menselijk ervaren
wij leven samen
met anderen en alle
zaken om ons heen
in een grotere
interactie dan wij
ooit hebben geweten
zo ook zijn onze
patronen in de
maatschappij al
generaties ingeslepen
nooit hebben wij
onze wereld enige
autonomie gegeven
of alles met het nodige
respect bejegend
wel geroofd en
leeg geplunderd
vernietigd en gedood
zo hebben wij veel
te lang met onze
omgeving geleefd
de knop gaat om
in eerbied voor en
met alle respect
in gelijkwaardigheid
om samen de wereld
leef-en bewoonbaar
te maken in elkaar
begrijpen en verstaan
in emotie en gevoel
De enige echte robot
de ochtend
spande had
rode tuikabels
om het blauw
van de hemel
te dragen liet
wolkjes hun wit
als schapen door
ze te laten grazen
de idylle van
een vreedzame
aarde klokt enkel
vroeg op de dag
daarna verpest
haast en stress
stilte en rust en
stroomt verkeer weer
van groen naar rood
ik schouwde
als bezoeker de stad
zag in wakker worden
de transitie van mens
naar robot door
info volledig gestuurd
tussen muren van
participeren en fatsoen
om af en toe gek te doen
in een creatief
ongekend moment
waarvan kracht
en klucht de loten zijn
van dezelfde drang
tot totale escape om
te laten zien wie
hier en nu de enige
echte robot is
Geen bereik
guur tochtte
de wind om
de hoek waar
ik voor de
kou schuilde
in vlagen
vertelden de
desolate
stromen hun
herfstige dromen
uit een wereld
die het kleurtapijt
voor morgen legde
als een sneeuwse bui
haar niet bedekte
kou snerpte langs
mijn ogen die ik
toekneep tot een
deja vu uit een ver
winters ervaren
in het verschiet
van licht klonk
vaag kerst in
rood witte melodie
met zilveren blazers
vingers rommelden
in jaszakken met
de geur van speculazen
op zoek naar zwavelstokken
wel phone geen klokken
De smaak van morgen
ik brandde
krabde schuurde
en plamuurde
maar kreeg
mijn liefde
nauwelijks
glanzend alsof
het patina
van jouw
lieve blauwdruk
iets van haar
subtiele
geest had
prijsgegeven
nog altijd
creëerden wij
de mystiek
van samen
hielden tedere
herinneringen
in stand
waarin wij de
meerwaarde van
liefde beleven en
mogelijkheden van
vandaag met de
smaak van morgen
zullen proeven
waar zorgen
even niet zijn
en projecties in
liefde verenigd
misschien toch ooit
hemelse waarheid
zullen worden
Windfluisteringen
verluchtigend
vlocht wind
met warme en
koude vlagen
zijn verhalen
aan bladeren
die opgewonden
hun draai nog
niet echt
konden vinden
omdat ze een
heel seizoen
deel hadden
uitgemaakt van
de boomkroon
onder het stof
van verloren dagen
blonken glinsterend
vragen die niet aan
de orde waren geweest
jij wist sneller
dan een ander
verdronken stenen
weer aan het
praten te krijgen
voor windverhalen
vol fantasy en horror
zo luchtig dat zij de
windfluisteringen in
alle rust kunnen schrijven
Lichte verblinding
juist in het
heel licht raken
van jouw huid
knetterden kleine
vonkjes met een
verrassend geluid
ook onze
blikken sloten
vaak kort
in lichte
verblinding en
wegdromende
ogen voor een
klein liefdevol
moment heel
even dicht om
met verbazing
weer te openen
pas later zijn deze
eigenschappen
verdwenen toen
volwassenheid
voorzichtig
is toegetreden
Jouw schepping
jouw licht
liet eindelijk
de contouren
verbleken waarin
jouw waarheid
gevangen zat
stukje bij
beetje werd
jouw schepping
begiftigd met
leven warmte
en liefde
op weg naar
een volmaakte
medemens
die zichzelf kent
en herkent
in anderen
ik dacht je
te boeien maar
vergat mee te
groeien nam
ruimte die niet
de mijne was
en toch heb ik
altijd jouw hand
vastgehouden was
liefde onze paraplu
voor eindeloos
geborgen zijn
nog groeit die
eenheid ondanks
alle spanning en
venijn op weg
naar eeuwig
gelukkig samenzijn
Fragiel
doorzichtig
stonden
mijn dromen
te pronken in
een kleine scene
uiterst slim belicht
wist uit licht de
mooiste diamanten
te slijpen om toch
met kleurbundels
ongestoord te
kunnen vergelijken
omdat het
geheel met
variabel glas zo
ongelooflijk veel
genoegen gaf
zonder eindigheid
een scala van
mogelijkheden
in soorten glas
variaties in de
belichting kleur en
vooral duurzaamheid
Iets etherisch
er was
iets etherisch
in jouw
benadering
van de
werkelijkheid
die het
licht luchtige
de kans
gaf met haar
intrinsieke
schoonheid
naar buiten
te treden in
het ranke
samenspel van
beweging en
voorzichtigheid
waar ogen in
geconcentreerde
aandacht
subtiel
de vingers
aanstuurden
raakte hun
coördinatie
het talent
waarmee jij
uitermate
begiftigd was
met een kunde
die uitsteeg
boven normaal
die de toeschouwer
meenam in een
hemelse fantasie
Alleen de verte wenkt
ik word gek
van het geschuifel
en gekuch
een voortdurende
stroom mensen
glijdt over de vloer
zonder richting
en beoogd doel
van buiten
is er weinig
over binnen
op te merken
de lange vitrage
houdt mensen
weg van de ruiten
versluieren het zicht
ik probeer
ogen te vangen
maar ze blijven
niet lang hangen
te kort voor een
herkenning en
oplichting van iets
uit vroeger in de blik
ze gaan zonder
gezicht in de laatste
cirkels van leven
niemand die hen
de koers geeft
in omarming of troost
alleen de verte wenkt
nog is de afstand te groot
Heb omgekeken
ik deed
de stap
heb omgekeken
dat moment
van nog niet
echt weten zal
ik nooit vergeten
jeugd en
onschuld
zijn voorbij
daarvoor in
de plaats het
grote vraagteken
ook wij of
willen wij
het wel weten
of kunnen
wij er nog
niet mee leven
dat zoiets ook
ons overkomt
het is even
opmerkelijk
stil geweest zelfs
het trillen van de
fundamenten was
te voelen zonder
grote smoelen
ook het
daglicht bleek
helderder te
schijnen in
het verdwijnen
van wantrouwen
en achterklap
Massa zonder gezicht
ik heb
een andere
wereld gebouwd
met letters woorden
vorm en kleur
waarin ik mijn
gevoel met jullie
wil delen
in samen genieten
van ongekende
uitleg over smaak
mode en media
en zo te komen tot
maatschappijverdieping
om een goede basis
te geven aan de mens
we kijken maar
kunnen elkaar in
gevoel niet bereiken
woorden klinken
maar diep van binnen
is de stilte compleet
we genieten maar de
eenling vraagt waarvan
juichen en schreeuwen
zo wordt er aandacht
gejat uit een massa
zonder gezicht met
eenzaamheid als
enig gewicht na dit
aansprekend en
hopelijk rakend gedicht
Jouw wereld
ik wist dat als
jij de muren
weer zag en
het contact zou
herstellen zij
ogenblikkelijk
gingen blaken
van geestdrift
om spontaan te
verschieten van
kleur jij hebt als
baby en peuter
iedere steen en voeg
betast en bekeken of
daar een van je vingers
of zelfs duim in past
ondertussen in
zielencontact
kleine probleempjes
gebrabbeld waar jij
ook zo af en toe
druk mee bezig was
ooit is het jouw
wereld geweest
als medium van
de geest en nu is
het een van de
fundamenten van
alles dat jij tot nu
toe hebt gekend
om zo te raken aan
grote mensenzaken
Het donker
ze plakte
voorzichtig alle
schaduwen
die ze had
met zwarte
lijm vast
keek mij
vol verwachting
lachend aan
verwachtte dat
heb jij uitstekend
en snel gedaan
maar ik wees
naar het donker
buiten de cirkel
van hel licht
waar wij beiden
nog heel veel
duister van hun
eenzaamheid
konden bevrijden
zodat zij de rest van
hun tijd niet meer
hoefden te lijden
Het schattig brutaaltje
de wereld wordt
gedragen door
warme ronde vormen
prettig gesteund en
pikant gesepareerd
bij ieder huidtype
is het naturel
juiste kleurschema
samengesteld en
geoptimaliseerd
waar gratie en
élégance van jongs
af aan aanwezig zijn
is frivool de stap
naar meer winst
in durf zal
het schattig
brutaaltje heer
en meester zijn
over alle situaties
want het
masculiene voelt
zich prettig geraakt
door een verdwaalde
blik die met
een schuinse lach
zogenaamd per
ongeluk nog even
accentvol lief wordt
afgestraft met excuses
Gehoor problemen
langzaam
ben ik de
stilte verloren
bij het luisteren
naar specifieke
geluiden in
het horen
onderscheidend
is de weg in het
doolhof van
herrie en chaos
maar alleen
toegankelijk voor
geoefende oren
uitgesplitst
in geluid met
menselijke component
uit natuurlijke en
mechanische
bronnen van
meerdere afkomst
hun evenknie
blijkt de hemel
van stilte te zijn
een eldorado voor
mensen met
luister hoor en
gehoor problemen
Het blauw van de hemel
jij was
de goeroe
van het weer
in ogen
stemming
en emoties
de steken en
pijntjes die
jij altijd als
richtpunt had
vielen zonder
aandacht van je af
als kind kon
jij het blauw
van de hemel
uittekenen wist
feilloos de mooiste
buiten speel uren
kon van kou storm
en regen zo de bijna
exacte tijdstippen
lezen en de gevaren
van extremen en hun
aard doorgeven
een zeldzaam talent
aan jou verleend
niet om het financieel
gewin maar om samen
deze wetenschap op
een goede manier te delen
Haar dromen
ik kende
haar dromen
een metafysisch
gaan en komen
van vorm klank
en kleur die haar
streelden en zacht
met haar speelden
tot zij eindelijk
moe en slaap
de overhand kreeg
zich heerlijk soepel
uitrekte en de
laatste pluis met
gratie en elegantie
vaarwel wuifde
om de volgende
dag uitgeslapen
te beginnen met
een schone lei
alleen de laatste
pluis hoorde en zag
ik nog de hele dag
dwarrelen in huis