Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Niets
Hey, moet ik je vergeten of nog niet?
Ik weet niet meer wat het beste is.
Ik mis je.. en in mijn hoofd heb ik misschien wel al lang afscheid genomen.
Ik ben aan het wachten op het moment
dat je tegen me zegt, ik wil geen contact meer.
Want niets is voor altijd...
Liefs
Altruïstisch schizolied
waar aarde
rondde meed jij
de horizon en zijn
verdwijnpunten in
het warm koesteren
van aandacht en
meer publiciteit
een mensenkind
dat vinger tippend
rondging op
de media in een
oogstrelende
kleurenshow op
nooit gehoorde muziek
het leek ziek maar
creëerde momenten
van nooit gevoeld
geluk in mysterieuze
balans van opzwepende
techno beat in een
altruïstisch schizo lied
jouw geboorte
heeft ieder met
stomheid geslagen
zij zagen het nieuwe
dat hun generatie
al jarenlang prenataal
bij zich had gedragen
Schuim van succes
ik danste
met ritmische kracht
op de passievolle
ademgolven
waarin jij je
dromen ruimte gaf
in lange rollers
huisde een
verborgen melodie
waarvan de brekers
het schuim van
succes kopten
waar ooit
het zilte nat van
zee voor vrijheid
stond openden
jouw beelden de
oneindigheid van horizon
zo vleugelden
wij door de heldere
nacht op het licht
van volle maan
in samen slapen is
dromen nog niet gedaan
Toen
Toen je naar me keek, voelde ik me blij.
Ik dacht dat ik iets voor je betekende.
Maar nu twijfel ik.
Je mag me het niet kwalijk nemen.
Ik ben gewend dat elke persoon (bijna) me in de steek laat.
Dus vergeef me alsjeblieft dat ik aan je twijfel.
Flinterdun
ik wilde je schrijven
op flinterdun papier
maar mijn lichtgewicht
woorden wilden niet
beklijven op wit a-vier
schreef zonder
schaduw met
mijn witte stift het
contrast was te lezen
als je dat tenminste zag
ik wist dat je
vingers langs letters
gingen om warmte
en emoties te vangen die
daar achter bleven hangen
op het eerste gezicht
een brief zonder inhoud
geschreven en gelezen
uit een liefde die zich
steeds meer verdiepte
zo komen talenten
naar boven die anders
in het niet kennen van
hun momenten de wereld
nooit zullen verwennen
Minnares
jij hebt geen
schulden te verhullen
toe te dekken met het
mooiste gaas en kant
of schone schijn
van edelstenen te
sluieren omdat zij
oogverblindend zijn
haute coiffure
maakt af waar de
schepper met een lach
ooit begonnen was
in dit uiterlijk
vertoon vibreert
jouw grote droom van
de volmaakte minnares
ooit zullen wij in
het ego strelend
magisch moment
elkaar liefde bekennen
en in het mystiek
samen geen eenling zijn
door juist te delen in
gemeenschappelijke pijn
Paradijselijk verwilderen
heb de noten
laten horen van
de muziek die
ik geschilderd heb
in een vluchtig
bekoren stuurde
jij mij woorden
zonder pigment
in die muziek
existeerden vorm
en melodie zonder
vloekende dissonant
zij contrasteerden
waar normaal harmonie
te ijken is aan wat
gewoon vergelijkbaar vindt
waar nu nieuw
welluidend klinkt
in geluid en beeld
kiert hemel in genezen
komt er dan toch een
nieuwe synthese tussen
muziek en schilderen
in paradijselijk verwilderen
Platonisch
het was geen raken
jij hebt mij geschapen
nadat ik in jouw
ogen verdronken was
natuurlijk ben ik
gereanimeerd maar
niet meer naar het
leven dat ik toen had
wij hebben fundamenten
met ongekende liefde
opnieuw verbonden
ze later getest
de hechtheid
veranderde positief
de creativiteit van
ons samenzijn
waar genen
sluimerden en al
jaren luierden vonkt nu
lieve lust met dikke kus
helaas blijft onze
verhouding platonisch
want de afstand is meer
dan anderhalve meter coronisch
Vrienden
Ik hoop dat we nog vrienden kunnen zijn.
Ik mis je nu al.
Sorry voor die discussies.
Ik wou gewoon dat je niet telkens dichtklapte.
En met me spreekt.
Ik mis de tijden toen ik je net ontmoette.
Ik hoop dat alles goed met je gaat.
Huidhongerpijn
de zaal is leeg
verlaten rafelt
gordijn perspectief
nog is er niets
ideeën worden niet
geboren in een wereld
die zijn fundamenten mist
wel waar leven samen gist
afstand heeft intimiteit
ten gronde gericht
in verboden zijn groeit
geeuw en huidhongerpijn
info tolereert geen
tegenspraak het niet
gehoord worden
maakt mensen kwaad
onzekerheid is
het nieuwe normaal
angst voor de toekomst
wordt de enige moraal
Verdienmodel
het nieuwe
bloemenboek is zoek
het oude is uitgebloeid
en verdord het zaad
veredeld tot er helemaal
niets meer aan schort
zij hebben hun zielen
beknot het speelse is
verdwenen omdat het
oude als verdienmodel
veel te lang is blijven
domineren in het heden
het baasje spelen
van de mensen is de
bloemen gaan vervelen
zij verloren de creativiteit
van de beste te zijn in
het onderling vergelijk
ze staan met
duizenden in de wei
maar blij is vandaag
van een andere orde
ze stralen niet zoals ooit
de eerste vergeet-me-niet
Sorry
Sorry dat ik zo tegen je deed.
Heb er over nagedacht.
Ik heb te heftig gereageerd.
Wellicht wil je me niet meer zien,
maar ik deed het alleen
omdat ik bang ben dat ik je kwijt ben
ook al voelt het alsof het zo al is gegaan.
Ik mis onze band, de korte tijden die we hadden.
Je lach, je grappen.
Niets is voor altijd.
Liefs M.
Ritselend blad
ik voel en
zie je altijd
geniet van je
speelse gedrag
als wij beneden
in het koesterend
zomerse zonnetje
van boven lopen
jij tikt
iedereen aan
licht blonde
krullen op
laat zomerjurken
benen opleuken
in ondeugende
zwierige vlagen
maar deel
ook je rust
tussen van
droogte en zon
ritselend blad
dat in de luwte
wel even alles
heeft gehad
toch ben jij
altijd mijn vrind
ook als je muziek
laat vlagen waarvan
de boodschap
zwaarder klinkt
dan het leven ooit
zal kunnen dragen
Het cruciale moment
zij kende de
stilte van binnen
waar het leven
in kiemen al
is gehoord maar
geen ruimte en lucht
heeft om te beginnen
geluid al is gesmoord
toch spant
potentie al hemel
om voor een leven
vol liefde te gaan
het cruciale moment
van bezielen is
helaas nog niet
zomaar gedaan
waar eeuwige
lijnen elkaar kruizen
contracteert het
moment suprême
deelname aan
het universum heeft
in genen aanleg
altijd al bestaan
Wou dat het anders kon
Hey, ik wou dat onze band anders kon.
Ik wil je meer zien.
Maar dat is niet mogelijk, want je werkt op een schip.
Ik zal je missen.
Want ik weet, niets is voor altijd
Welluidende gewaden
jij hebt stilte van
haar stof ontdaan
woorden laten
opstaan uit hun
welluidende gewaden
pas later kwamen
ook de kleurnuances
die stemming en
emoties bepaalden als
herboren naar boven
waar tijd ooit
sleetsheid van het
vroegere liet zien
geven nu rust en balans
herinneringen alle kans
behoedzaam gaan
je vingers langs
breuklijnen van je
jeugd en weten de
gelijmde stukken
nog zitten
pijn en tranen
diep verankerd in je
hart maar de smart
heeft jou sterk gemaakt
wat ooit is weggezet
heb jij weer onder
stof ontdekt en body
met gezicht gegeven
heerlijk trots op jouw leven
Het zachte aura
ik zag het
zachte aura
dat over je
handen lag
het warm
energetisch vlak
van jouw bestaan
het verschil
in spanning
deed hormonen
stromen vol
affectie voor
een heerlijk
warm contact
waarbij wij
energie blocks
wisselden
in bekende
arrangementen
die in rangeren
extra's parkeerden
het is dit spel
waarin wij houden
van elkaar
waarbij liefde
voor optimale
logistiek altijd
onmisbaar zal zijn
Aromatisch
ik wist al dat
jij kon vliegen
ooit heb ik langzaam
mijn ogen gesloten
voelde wind
en jouw warmte
langs mij gaan
zacht streek
jouw jurk
langs het haar
terwijl vingers mijn
gezicht streelden
je parfum tussen
ons aromatisch werd
jij bent nooit
meer geland raakte
nauwelijks nog de
vloer met heerlijke
lichtvoetigheid jouw
voortgaan in schrijden
was het noodlot mijden
Het gesprek
Ik weet dat ik je geen persoonlijke vragen mag stellen, want dan klap je dicht.
Het is niet mijn bedoeling om je met deze vragen te kwetsen.
Ik wil alleen een serieus gesprek, omdat ik wil weten wat je echt voelt.
Is dit een spel of beteken ik toch iets meer voor je dan ik voel?
Steeds hoekiger
de afstand
maakt ons
steeds hoekiger
in bewegen
een kus of aai
terloops gegeven
in een gedachteloos
lief moment
presenteert
de breekbaarheid
van leven waarin
alleen discipline telt
consequent zijn
als basis om voort te
bestaan laat de kleuren
van liefde al snel vergaan
impulsiviteit die
altijd leidt tot eindeloos
intieme sessies is zijn
creativiteit volledig kwijt
gewoon is nog
lang niet ingedaald
met de schrik om het hart
gaat de wereld weer plat