Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Leven wordt dood
bloemetjes komen, en bloemetjes gaan.
de zomer wordt winter, en de zon wordt de maan.
donker wordt licht, en warmte wordt kou.
vriendschap wordt liefde, en ik haat je wordt ik hou van jou.
zwart wordt wit, en klein wordt groot.
een glimlach wordt een traan, en leven wordt dood.
Winter en zomer
ik kijk naar buiten, en zie sneeuw.
niet weinig, maar best veel.
alles is bedekt onder een laag.
het klink misschien vaag,
maar als ik sneeuw zie, denk ik aan kerst en gezelligheid.
en dus is het winter tijd.
ik kijk naar buiten, en zie geen sneeuw meer.
en dan komt de zon, en dan denk ik elke keer.
lekker ijsjes eten, en lekker op vakantie gaan.
en dan die leuke zomerkleren weer aan.
Het leven
het leven, soms zwart en soms kleurig.
het leven, soms saai en soms fleurig.
het leven, soms vrolijk en soms boos.
het leven, soms een zonnebloem en soms een roos.
het leven, soms een glimlach en soms een traan.
het leven, soms de zon en soms de maan.
het leven, soms goed en soms kwaad.
het leven, soms slecht en soms een goede daad.
het leven, soms los en soms erg vast.
het leven, soms voorspelbaar en soms heel onverwachts.
Vertel het me dan
Ik wil het uit maken, maar ook weer niet.
Vertel jij dan, hoe jij het ziet!
Ben ik nog wel de ware voor jou?
En ben ik nog dat meisje waarvan jij houdt.
Zoveel dingen die ik niet weet, maar jij wel van mij.
Is er iemand anders, voor aan je zij?
Vertel het me, voordat het te laat is.
Anders ben jij straks de gene, die iemand mist.
Liefde in vriendschap
Je zou het haast niet zeggen,
om daarvoor je grenzen te verleggen.
Je zou het bijna niet geloven,
beamen dat die vrienden zich staan uit te sloven.
Je zou beweren dat ze een stel zijn,
want ze beschermen elkaar tegen onverwachte pijn.
Je zou het als liefde in vriendschap kunnen beschrijven,
omdat ze altijd elkaars beste maatjes blijven.
Dankbaar!
Ik ben je dankbaar voor al die momenten samen,
dat wij dichterbij elkaar kwamen.
Ik ben je dankbaar dat je voor me klaar staat,
als het niet meer goed gaat.
Ik ben je dankbaar voor je liefde en aandacht,
wat mij soms liet blozen en van mijn stuk afbracht.
Ik ben je dankbaar dat jij mijn vriend wil zijn,
ook in de tijden van vreugde, lol, verdriet en pijn.
Boven al the best,..
Je bent de liefste, gekste, maar bovenal the best,
je bent anders dan de rest.
We verschillen van karakter, maar we vullen elkaar aan,
we zullen sterk naast elkaar staan.
Jij bent goed zoals je bent,
ik vertrouw je voor honderd procent.
Op mijn gemak..
Je steunt me en staat aan mijn zij,
van jou word ik echt blij!
Ik kan je alles vertellen, we zijn zo close,
Je bent altijd lief voor me, en geen moment boos.
Ik voel me altijd op me gemak als ik met je ben,
We zijn altijd samen gebleven in al die maanden al dat ik je ken.
Ik kan me geen leven zonder jou voorstellen,
Want aan wie zou ik dan mijn gekste momenten moeten vertellen..
Masker..
Mijn masker, mijn veiligheid.
Niemand komt het te weten,
wat er is met deze meid.
Ik draag mijn masker dagelijks
en hoop dat niemand iets ziet.
Wat er zich achter het masker verschuilt...
een hoop ellende en verdriet.
Charlie
Jij bent een stuk lichter
Altijd een stukje dichter
Bij de oplossing die ik niet zie
Je naam is Charlie
Je bent een engel in mijn leven
Degene aan wie ik alles zou geven
Want jij bent perfect
In ieder aspect
Want jij bent jij
Altijd vrolijk altijd blij
Jij ben jij
en je bent nog steeds van mij
Zelfmoord
Zelfmoord
Het donker omringt haar
ze tast in het duister
wankelt door de nacht
hoort ver weg gefluister
gedachtes, flitsend
razend in haar hoofd
in een waan van tranen
zichzelf zwaar verdoofd
drugs door haar aderen
brengen haar tot rust
gekalmeerd maar rusteloos
bewust van de laatste kus
bloed vloeit uit haar pols
maakt plek voor het licht
langzaam verdwijnt het gevoel
en doet ze voorgoed
haar ogen dicht
Pijn in m' n hart
Pijn, zoveel pijn
Elke dag weer die steken
Die steken in m'n hart
Mijn hart wil jou
Maar ik kan niet bij je zijn
Niemand weet hoeveel je voor me betekent
Ik zou het ze uit willen leggen
Ik kan het niet
Maar de pijn wordt te sterk
Ik moet je zien
Ik wil bij je zijn
Je armen om me heen
Je lippen op de mijne
Het doet pijn
Zoveel pijn
Vragen
Keer op keer komen er momenten waarop ik mijzelf de vragen stel
Wat is echt en wat weer niet, en zie je het verschil wel?
Sommige dromen lijken echt en ook weer andersom
Is het een aanwijzing of een teken en wanneer valt de bom?
Is het goed of is het slecht, is het waard of totaal niet?
Is het werkelijk wat je mee maakt of is het fictie wat je ziet?
Word je er sterker van of maakt het je juist zwakker?
Word je in slaapt gewiegd of schudt het je juist wakker?
Welke richting is het beste en met welk tempo moet het dan?
Kan ik echt wel alles aan, of twijfel ik ook wel eens of het kan?
Draait de wereld om mij, of zie ik het dan verkeerd?
Wat als het zo is, voel ik me dan als middelpunt wel vereerd?
Vragen zijn er niet om gesteld te worden, maar om over na te denken
Filosoferen in het leven en discussiëren zonder iemand te krenken
Leef en laat leven, sta niemand in de weg, help elkaar
Want het leven zit vol ellende, en vol met gevaar.......
Houden van
Soms verwacht je
weer de wonderen
en vaak dooft dan
weer het licht
dan rollen weer de tranen
zo over je gezicht
Maar toch is er steeds
dat vlammetje
dat daar stilletjes in
je hoopt
dat het ooit eens aan
zal wakkeren
en dat van die zachte liefde droomt
Leven
Voel je je eenzaam en alleen.
Tel dan al je vrienden om je heen.
Ben je verdrietig of heb je pijn.
Tel dan al vrienden die er altijd voor je zijn.
Tel al je vrienden die je kent.
en besef dan...
Hoe gelukkig je bent.
Tel al je vrienden
die om je geven.
en bedenk dat het leven
de moeite waard is te leven.
Huilen
Als ik jou hoor huilen,
heb ik verdriet,
want ik wil je troosten.
Hoe? Dat weer ik even niet.
Als ik jou hoor zuchten,
voel ik bijna je pijn,
want ik wil je helpen,
misschien door dichtbij je te zijn.
Het Bos
Nu zit ik in het bos,
tussen de blaadjes en het mos.
In het midden van de natuur
bij alles wat nog goed is en puur.
In de schaduw van de bomen
Om bij weg te dromen
De bomen zijn de longen van de aarde
En zijn van onschatbare waarde
Zouden we er niet meer om moeten geven?!
Daarom heb ik dit gedicht geschreven
Om jullie in te laten zien,
Dat natuur een betere toekomst verdient!
Tranen
In de stilte van mijn dromen,
fluister ik heel zacht je naam...
Misschien kan je het horen,
als het vallen van een traan,
Die is zachtheid is verweven,
tot een parel van verdriet.
Waar de stilte is verdwenen
toen de traan mijn hart verliet
Parels uit het hart
doorbreekt mijn gefluister.
Laat de liefde van mijn tranen
mijn verdriet zijn,
In het duister...
Kanker
Zo'n klein woordje maar heel veel effect
Ze denken er niet aan met wat ze schelden.
Maar soms lijkt het wel of ze niks anders meer hebben te melden.
Er zijn zoveel mensen die er dood aan gaan.
Heel veel mensen denken daar niet aan.
Verschrikkelijk veel mensen moeten er onder lijden.
En het ergste is, het valt niet te vermijden.
Het lijkt wel of niemand zich er aan stoort.
Ik bedoel aan het kanker-scheldwoord.
Je lost er niks mee op.
Je zet er alleen de wereld mee op z'n kop.
Konden alle soorten maar genezen.
Dan hoefde ik niet meer voor m'n eigen dood te vrezen.
Gewoon een droom..
Mijn gedachten laat ik de vrije loop,
Jij bent de eerste jongen in mijn leven
Die in mijn gedachten kroop.
's Avonds als ik onder m'n dekens kruip en me ogen sluit.
Zie ik jou weer voor me staan.
Jouw lieve lach op je gezicht,
de mooie glans in je ogen.
't is zo onwerkelijk maar het is waar.
In mijn dromen heb ik de man gevonden,
Maar de volgende morgen doe ik mijn ogen weer open,
en besef dat ik het droomde.