Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Ga maar weg..
Je zult toch een keer moeten kiezen
Niet voor de makkelijkste weg
Het gaat niet om winnen of verliezen
Maar om wat je hart je zegt
Dus ga maar weg
Ga maar weer weg
Als het te moeilijk wordt
Ben jij alweer vertokken.
Voor altijd alleen
We zijn het zat
onze ogen zijn nat
wat wij nou echt haten
is dat jullie players het niet kunnen laten
Ooit zou jij zelfs de ware vinden.
er is een ding wat jullie nooit zou binden
zij zou weten wat jij deed
je zij zo vaak tegen haar dat het je speet
zij zou je gelukkig nooit geloven
al zou je het beloven
je bent te ver gegaan
en nu kom je voor altijd alleen te staan
Oud gedicht
Je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het er op aan komt
met je bidt en met je vecht
pas als je iemand hebt
die met je lacht en met je grient
dan pas kun je zeggen:
IK HEB EEN VRIEND.
Waar vecht jij voor?
Ik vecht voor mijn vrienden.
Voor hun leed of pijn.
Het maakt niet uit door welke tijd ze moeten.
maar ik zal er voor ze zijn.
Ik vecht voor mijn mening.
Voor wat ik belangrijk vind.
Je kan schelden en discussiëren wat je wilt.
maar er is niemand die het wint..
Ik vecht voor mijn liefde.
Voor de jongen die niet van mij houdt.
Toch zal ik hem helpen zoveel ik kan.
Als hij het allemaal niet meer vertrouwd.
Ik vecht voor mijn muziek.
Voor de klanken, noten en tonen.
En de kracht die het me geeft wanneer ik luister,
zodat ik de dag door kan komen.
Ik vecht voor nog veel meer.
Voor het belangrijkste in mijn leven.
En dat zal ik altijd blijven doen.
Zodat ik het beste van mezelf kan geven.
Bang
het was zo leuk,
zo geweldig,
het klopte precies,
jij en ik,
maar er zijn dingen fout gegaan,
waardoor we niet meer samen zijn,
veel ruzies, erge ruzies,
nu is het weer goed,
maar ik ben bang,
bang om weer dezelfde fouten te maken...
Pijn en verdriet
Pijn om hetgeen,
Wat je meemaakt in je leven.
Pijn en verdriet,
Om de dingen die je ziet.
Je kan met woorden zeggen,
Hoe je je voelt.
Je kan zoveel duidelijk maken,
En laten zien wat je bedoelt.
Diep van binnen,
gaan er veel herinneringen door je heen,
Je kijkt naar het verleden,
En voelt je weer ineens alleen.
Als je terug denkt aan die tijd van vroeger,
En hoort wat er allemaal is gebeurt.
Dan doet dat je zo veel pijn,
Dat kan je niet zomaar vergeten zijn.
Door de pijn en verdriet,
Zijn er maar zelden van de mensen,
Die weten wat er bij jou te binnen schiet.
Aan de rand van een ravijn
Ik sta aan de rand van een ravijn
De afgrond beneden me gaapt mij aan
Ik kan werkelijk geen kant meer op
Dus doodstil blijf ik staan
Omkeren en teruggaan kan ik niet
Achter mij nadert het verleden
Opnieuw de strijd aangaan wil ik niet
Want ik heb al teveel gestreden
Hard wegrennen is nu te laat
Ik kan niet uitwijken naar een kant
En zo, terwijl ik omsingeld word
Sta ik nog steeds doodstil aan de rand
Want links komen de mensen die me haten
Rechts komt de kant die van me houdt
En ik moet ertussen blijven staan
Want anders gaat het gigantisch fout
Nu zie ik nog maar een uitweg
Niet naar links, naar rechts of terug
Ik kan niet eeuwig blijven staan
Ik zal moeten springen, en vlug
Ik sluit mijn ogen en haal adem
Zet me dan af, de wind suist hard
Nog een paar seconden, dan is het over
Nog even, en dan wordt alles zwart
Zie je dat meisje?
Zie je dat meisje?
Die daar staat,
met die grote bek
en voor niemand uit de weg gaat?
Zie je dat meisje?
Met der handen in de zak
Wat elke dag spijbelt,
En toch voelt ze zich op d'r gemak
Zie je dat meisje?
Ze heeft mooie ogen
Bij elk vriendje ging ze vreemd
Maar niets wat ze zegt is gelogen
Zie je dat meisje?
Met al die mensen om d'r heen,
Zou zij zich net zo voelen?
Zo alleen?
Zie je dat meisje?
Die is voor niemand bang
Ze zegt wat ze denkt
En dat doet ze al zo lang
Zie je dat meisje daar?
Ze heeft mooie ogen,
maar je kan zien dat ze pijn heeft,
Wie heeft haar zo bedrogen?
Zie je dat meisje?
Ik vraag me soms wel eens af,
Hoe het komt dat ze zo is geworden
Zou er niemand zijn die om haar gaf?
Zie je dat meisje?
Ik vraag me wel eens af
Is ze zo harteloos,
of schermt ze zichzelf af?
Eenmalig
Van buiten
Lach ik
Van binnen
huil ik
Je hebt me pijn gedaan,
je weet het niet
mijn tranen zijn op
ik kan niet meer
jou nu zien
doet zeer
Voor jou
Is alles nog normaal
maar mijn wereld
staat op zijn kop
De hoop is opgegeven
Weer verder leven
Het is gebeurd
Het was eenmalig,
Van jouw kant.
Het leven
gaat verder
het is vallen en opstaan
En verdergaan
Slapen zonder dromen
Nu je slaapt
zonder te dromen
zul je nog altijd
in onze dromen voorkomen
wij zullen voor je ademen,
voelen en horen
niemand verdwijnt
en niets gaat verloren
want niet door jouw lichaam
maar wel door jouw geest
zal iedereen weten
wie je bent geweest
«3
Bijna op mijn plaats
Lopend over een lange weg
Door bergen en dalen ben ik gegaan
Het laatste stuk gerend,
dus tijd om even stil te staan.
Een weg met bergen,
Een weg met dalen.
Een weg met sprookjes,
En stomme verhalen.
Hoe hoger de berg werd,
Hoe dieper het dal leek.
Maar ik kon terug in de herinneringen,
Als ik af en toe even omkeek.
Lopend over een lange weg,
Ben ik nu bijna waar ik zijn moet.
Eindelijk bijna op m'n plaats,
De rest van de weg tegemoet.
Even uitgerust,
Even stilgestaan.
Maar na een korte pauze,
Is het tijd om verder te gaan.
Kies ik de weg met bergen en dalen?
Of een die altijd gelijk gaat?
Maar wat als die gelijke,
Nou een hele andere kant op slaat?
Zachtjes begin ik te lopen,
De 2 wegen blijf ik zien.
Stiekem blijf ik opletten,
Zie ik een derde weg misschien?
Wat ben ik voor jou?
Als ik aan jou denk
Slaat mijn hart op hol
Bij jou voel ik me mezelf
Bij jou voel ik me vrij
En ontzettend blij
Jij laat mij stralen
Jij laat mij lachen
Jij bent lief
Aardig en schattig
Maar wat ik ben..
Is een groot raadsel.
Dakloos
Eenzaam en alleen
In een donkere steeg
In het holst van de nacht
Lig jij met een dekentje om je heen
je hebt het koud
En denkt aan goud
dan kun je eten en drinken halen
En aan je gezondheid denken
Nu moet je vechten
Om in leven te blijven.
Jij zal nooit veranderen
Drank is een groot probleem
Drank doet je pijn
Drank beïnvloedt jou
En mij doet het veel te veel pijn
Ik geef om jou
Maar jij meer om de drank
Dan om mij.
Wat doe ik hier nu nog?
Ik ga weg
Weg van deze plaats
En aan andere dingen denken
want jij, jij zal nooit veranderen
Al stond er een miljoen op het spel.
Hou jij wel van mij?
Ik weet niet wat je wil
Ik weet niet wat je denkt
Ik weet niet wat je voelt
Ik weet niet wat ik denken moet
Over hoe jij tegen me doet.
Lieve schat,
Geloof me, er is een engeltje op aarde
En die zegt dat je van me houdt
maar dat engeltje..
Kan het niet duidelijk maken
En jij durft het niet te doen.
Ik weet niet wat ik wil en moet
Ik hou van jou
Maar hou jij wel van mij?
Voorbij..
Ik vraag me af hoe het zo heeft kunnen gaan.
Het doet me pijn dat ik de enige ben met een traan.
Ik gaf om je, je was alles voor mij.
Je gaf me leven kleur en maakte me blij.
Maar nu is voorbij.
Het is nu een ik en jij.
Jij was altijd de eerste die ik alles vertelde.
Jij was degene die mijn pijn herstelde.
Maar nu zijn er weer opnieuw de scheuren in mijn hart.
Nu is alles wat ik zie weer in wit en zwart.
Alweer lig ik hier te huilen in mijn bed.
De tijd lijkt weer eens stopgezet.
Ik weet niet meer wat ik nog moet doen.
Om alles te krijgen zoals toen.
Ik wil opgeven, maar kan het niet.
Ik doe mijn moeder en vader verdriet.
Ik vraag me af, zou je dan ook geen traan laten?
Zou het je boeien als ik alles zou achterlaten.
Je hebt me erg in de war gemaakt.
Maar je vindt mij de gene die dit veroorzaakt.
Vergeet nooit dat ik van je hou.
en jij de gene was, en bent, bent die ik vertrouw.
Ook al is het nu waarschijnlijk voorbij.
In mijn hart staat jouw naam,
want je betekent wel iets voor mij.
Een vriendin
een vriendin is iemand die er voor je is
een vriendin hoort niet te roddelen
een vriendin hoort je te helpen
wanneer je in de shit zit
een vriendin hoort je niet te naaien
waar je zelf bij zit
een vriendin
een vriendin is wat jij nu niet voor mij bent
met dit gedicht zeg ik je wat mij nu dwars zit
met dit gedicht denk ik over jou
met dit gedicht geef ik helaas aandacht aan jou
terwijl je dat niet waard bent
Gemis
Wat als je denkt dat tijd zal helen
Wat als je denkt dat je ooit zal bestaan
Als de waarheid ligt in velen
Te moeilijk om nog op te staan
Denkend aan de tijd van samen
Denkend aan die mooie tijd
Wil je dit steeds weer beamen
Maar het is het mes dat snijdt
Hopend dat de tranen drogen
Hopend op de levenskracht
Maar tranen druppen uit mijn ogen
Omdat ik nog steeds op jou wacht
Voelend of mijn hart vergaat
Voelend of het steeds meer huilt
Hoop ik dat het over gaat
Dit vreselijk gemis wat in mij schuilt
Jezelf blijven
Het is soms moeilijk je zelf te zijn..
bij mensen die meer van je verwachten
dan jij geven kan..
maar ik blijf mezelf zo kan je me krijgen
anders niet.
Wil je me veranderen?
Het spijt me zo dom ben ik niet.
Is dit echt ons einde?
Ik wilde je nog bellen,
maar het is beter van niet,
want als ik jouw stem weer hoor
doet dat mij zo'n verdriet
Is dit echt ons einde,
zoals jij het ziet
Hoe vaak heb jij gezegd dat je van me houdt,
dat ik de ware ben en dat je mij vertrouwt,
maar dat alles lijkt voor goed voorbij
Ik wil je zien, ik wil het lezen in je ogen
vertel me de waarheid,
heb je alles dan gelogen
Ga dan
Als je denkt dat je beter kunt krijgen,
als je hier niet langer wilt blijven
dan laat ik je los
Maar bedenk dan,
dat je nooit meer terug kan komen,
dat dit het eind is van onze dromen
Pas als dat echt in zicht is,
dan laat ik je gaan
M'n hart zegt tegen m'n hoofd,
dat het beter is,
dat het leven met jou echt geen leven is,
maar dat je weg zou gaan had ik nooit verwacht
Ik wil je zien,
ik wil het uit jouw mond ook horen
vertel me de waarheid,
heb ik deze strijd verloren
Is dit echt ons einde?