Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Waar het om gaat
Woorden dat zijn woorden
Een daad dat is een daad
Maar meer dan al die woorden
Was jij nooit toe in staat
Al die lieve woorden
Maar jij zag mij nooit staan
Je liep me gewoon voorbij
Dus wat heb ik er dan aan?
Praat maar lekker verder
Mijn oren die zijn dicht
Loop me maar achterna
Ik ben al uit het zicht
Woorden dat zijn woorden
Een daad dat is een daad
Maar jij zult nooit begrijpen
Waar het werkelijk om gaat
Verdriet
Verdriet,
Pijn, échte pijn
Liefdesverdriet, échte liefdesverdriet
Tranen, échte tranen
Ik weet nu wat ze daarmee bedoelen
Nooit meer:
Ik hou van jou horen
Nooit meer:
Een zoen krijgen van jou!
Onbereikbaarheid
Ik voel tranen over mijn wangen stromen
Hoe zou dat toch komen
Mijn ogen worden rood omarmd
Wat is er toch aan de hand
Voor de zoveelste keer
Voel ik het weer
Ik ben verliefd van top tot teen
Ach, ik wou dat dat gevoel verdween
Want hij is onbereikbaar
Dat vind ik niet meer raar
Ik heb het nog eens meegemaakt
Het heeft me helemaal geraakt
Nu ga ik het anders aanpakken
Niet meer in een diepe put zakken
Laat het alsjeblieft lukken
Breek mijn hart niet meer in stukken!
Lieve vriendin
Jij bent speciaal voor mij
Anders dan anderen
Als ik verdrietig ben maak jij mij blij
Niks moet in dit leven veranderen
Ik wil voor altijd bij jou zijn
Je niet kwijt willen
In mijn leven ben jij de zonneschijn
Voor altijd samen chillen
Lieve (naam vriendin),
ik hou onwijs veel van jou
Jij bent de enige
die ik zoveel vertrouw
Geen grenzen
na alles wat jij mij hebt aangedaan
hou ik nog steeds van jou,
mijn liefde voor jou kent geen grenzen
mijn liefde voor jou zit oneindig diep.
tot de maan en terug.
Altijd een weg
Daar ga ik weer, stort mezelf erin
Daar ga ik weer, want verstoppen heeft geen zin
Soms krijg ik geen antwoorden op al m'n vragen
Soms had ik een dag liever overgeslagen
Niemand kan het winnen van de tijd
Mijn enige houvast, dat ben jij
Soms draait de wereld te langzaam voor mij
Soms vliegt een uur in één tel voorbij
Zovaak gelogen, dat je me zo snel niet vindt,
Maar ik kijk in jouw ogen en zie dat de liefde wint
Kon hij maar even zien dat zij voor altijd op hem wacht
Hij zal al zijn hoop laten lopen voor één blik in haar ogen
En iedereen kan soms het leven niet meer aan
En iedereen heeft soms pijn, dus laat jezelf niet gaan
Want, hoe weet hij zeker of ze ziet hoe hij haar liefde mist
Hoe weet hij zeker of ze ergens is
Neem jezelf even mee, zodat je jezelf kan horen zeggen
Dat je al je vragen bij de pakken neer kan leggen
Ik ben gewoon voorzichtig, want jouw liefde maakt mij bang
Maar ik kan ook niet ontkennen dat ik naar je verlang
Deze zinnen doen mij hopen
Dat alles weer goed gaat lopen
Want er is altijd een weg en altijd een licht.
Veeg de tranen nu uit je gezicht.
Mezelf zijn
Ik wil proberen mezelf te zijn
Zonder verdriet en zonder pijn
Het is soms moeilijk om te leven
Maar ik moet er alles voor geven
Al die gedachten,
Wat kan ik van ze verwachten
Een leven zonder verdriet en pijn,
Is waar ik op zal wachten.
Opa en Oma
Nooit meer een morgen voor jou
Nooit meer de zon in je ogen
Nooit meer de wind door je haren
Nooit meer in je ogen kunnen staren
Afscheid nemen is met zachte handen
verpakken van gedachten tot mooie herinneringen
Afscheid nemen is met voorzichtige handen
meedragen van alle herinneringen
Afscheid nemen van jou is missen:
Je lach, je grapjes, de gesprekken, je ogen
Afscheid nemen is weten dat ik je niet meer zal zien
Maar je zal altijd in mijn hart en geheugen blijven
R.I.P. Oma, 25 januari 2008.
R.I.P. Opa, 30 april 2008.
Soms…
Soms…
Zou ik willen springen
Willen rennen in het niets
Willen wegwaaien
Of zoiets…
Soms…
Zou ik willen huilen
Willen zeggen wat ik voel
Willen uiten wat ik eigenlijk
Bedoel…
Soms…
Wil ik sterk zijn
Maar ben ik machteloos als het maar kan
Maar toch ervoor gaan, opstaan
Maar dan…
Soms…
heb ik iemand nodig
gewoon iemand die er is
en dat is het dan, hetgeen dat ik gewoon
mis…
Soms…
kan ik het niet meer
en ren ik dus ook weg
vraag me maar waarom
er komt toch geen
uitleg…
De tijden die ik zo mis
ik denk aan de tijden die ik zo mis,
die ik liever terug wil,
voor het raam, druppels op het raam,
en over mijn wang.
het was geweldig,
kon het maar weer zo zijn.
Steun
Het gebeurde totaal onverwachts
Iets overkwam mij
Ik wou niet weten wat
Gaf mezelf de schuld
Maar ik bleef hopen dat het goed zou komen
Toch liet de hoop mij in de steek
Ik kreeg iets waar ik niet om vroeg
Ik moest het gewoon accepteren
Maar hoe meer tijd er verstreek
Hoe meer pijn dat ik kreeg
Ik wilde het niet accepteren
Ik kwam steeds meer obstakels tegen
Dingen die me de leuke tijden lieten vergeten
Maar mijn beste vrienden zijn diegenen
die me weer zekerheid, hoop en een houvast geven
Die me de leuke kant laten zien van mijn leven
Dankzij hun heb ik nu weer hoop
Ik zal niet opgeven
Ik zal dit grote obstakel in mijn leven overwinnen
Want ik sta sterk, sterker dan ooit tevoren
Als een nachtmerrie
Wat je me aandeed zal ik nooit vergeten
Ik vind dat iedereen het mag weten
Je was de jongen van mijn dromen
Ik het meisje dat maar bleef hopen
Dat op een dag alles anders zou zijn
Mijn wens kwam uit
Maar mooie liedjes duren niet lang
Ik moest alsmaar van andere mensen vernemen
Wat je achter mijn rug deed
Dat bezorgde me inderdaad veel leed
Maar toch zal ik niet vergeten
Dat wat ik ooit droomde
De maan daar nu op schijnt
Als een nachtmerrie
Die nooit verdwijnt
Zoveel woorden
Zoveel woorden om te schrijven.
Om te versturen naar jou.
Zoveel dingen om te zeggen.
Maar krijg ze niet getypt.
Je krijgt ze niet te lezen.
Ookal wil ik dat je het weet.
Maar de dingen die ik schrijven wou.
Deden te veel pijn
door de dingen die je deed.
Uitbreken
Weg van deze shit
Weg van deze buurt
Weg van deze mensen
Het heeft al te lang geduurd
Weg van mijn kamer
Weg van het contact
Weg van iedereen
En hopen dat het goed uitpakt
Weg van alles
Want hier heeft het geen zin
Weg van mijn bed
En starten aan een nieuw begin
Verdriet
Niemand mag het weten
Niemand mag het zien
Niemand mag het merken
Of horen bovendien
Niemand mag erachter komen
Waarom ik huil voor jou
Niemand mag het weten
Omdat niemand het begrijpen zal
Niemand snapt het gevoel
Dat ik heb opgebouwd
Niemand snapt wat ik bedoel
Niemand snapt het, en dat houdt me koud
Niemand zal iets weten
Van deze ongelooflijke pijn
Niemand zal weten van mijn verdriet
Ik ben zwak, ik hou me klein
De week van vervloeking
De week van vervloeking
De week waarin alles mogelijk is
De week van donder
De week van ruzie en gemis
De week van verlaten
Vergeten en vergaan
De week van stress en onweer
De week waarin ik alleen zal staan
De week zonder weerstand
Zonder vrede maar met verdriet
De week van duizenden waardeloze tranen
Want er is toch niemand die het ziet
De week zonder grenzen
Alles is kapot gegaan
Ik ben gebroken
En zal nimmer meer opstaan
Ik mis je
Ik mis je, niet omdat je dood bent.
Maar omdat je er niet meer bent.
Ik wil je zien,
niet omdat je er niet meer bent,
Maar omdat ik van je hou.
Ik hou van je
Starend in het niets
Starend in het niets
Het is donker om mij heen
Ik schreeuw jouw naam
Maar je hoort het niet, ik ben alleen
Ik kom aan bij mijn tent
Maar ik loop gewoon door
Ik probeer niet te huilen
Zodat ik niemand stoor
Ik kijk op mijn mobiel
Het is tien minuten voor vier
Daar komt de bewaking
Hij vraagt aan mij: wat doe je hier?
Ik zeg dat ik aan het lopen ben
Maar hij stuurt me naar bed
Dag 1 is voorbij
Ik denk niet dat ik het red
…
Ik word wakker
Maar heb geen zin om op te staan
Het is hier koud, zonder jou
Ik kan het allemaal niet meer aan
…
Starend in het niets
Het is donker om mij heen
Ik schreeuw jouw naam
Ik wil jou, jou alleen
Verlang naar jouw armen
Waarom moest je mij verlaten
We hadden het samen zo fijn
En nog zoveel om over te praten
Maar helaas, het mocht niet zo zijn
Te jong en zeker veel te snel
Ben je van me heen gegaan
Maar het was voor jou een hel
Om zo verder te moeten gaan
Vaak voel ik me eenzaam
En verschrikkelijk alleen
Dan verlang ik naar jouw armen
Heel zachtjes om me heen.
Rebecca
Naast het levensgroot gemis,
wat er dag aan dag weer is,
zijn er goede herinneringen,
die ons altijd weer omringen.
Deze dingen houden ons op de been,
want zoals jij, was er maar één.
Rebecca, we missen je.