Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Het is voorbij
Tranen,
Ze komen
En ze gaan
Je kan er niks aan doen
Ze blijven stromen
Zelfs in je dromen
Zoveel tranen, om slechts 1 persoon
Je voelt je gewoon slecht, zo sloom
Maar kop op
Ga gewoon door
Het leven heeft ook goede kanten hoor
Droog je tranen en sta op
Kom aan meid, kop op!
Er staat je nog zoveel te wachten
Ook al zit je nu zo naar liefde te smachten
Je hebt nog je vrienden
Die zijn er voor jou
Dus moet je niet denken,
Dat je er alleen staat in de kou
Weg met die tranen
Weg met dit hele gedoe
Laat die mooie lach weer op je gezichtje verschijnen
Net als een zonnetje dat mooi is aan het schijnen
Het is voorbij
Ik laat me gaan
Kop op en gewoon,
Weer verder gaan!
Zelfvertrouwen
Jij moet gaan bouwen aan je zelfvertrouwen,
je vind niemand als je niet eerst van jezelf kan houden,
zelfrespect is de sleutel tot succes,
dus maak je hard tegen onzekerheid en stress,
jouw enige vijand dat ben je zelf,
negatieve gedachten scheuren jou door de helft,
luister daarom nou eens naar de raad van een vriend,
en overtuig jezelf d'r van dat je beter verdient.
Als tranen een trap konden bouwen
niemand ziert de pijn
altijd houden van
maar nooit meer bij je zijn
als tranen een trap konden bouwen
een herinnering een brug
dan klom ik naar de hemel
en bracht ik je terug
lieve opa...
Witte parel
Witte parel van me.
Ik zie je in m'n dromen,
mijn prinses in het wit.
Wat wil je van me?
Hoe Kan ik je gelukkig maken?
Is mijn liefde dan niet genoeg voor je?
Zinloos geweld
Wat een mensen.. zoveel in dit land
Ze plegen moorden.. wat is er aan de hand
Nergens wordt wat aan gedaan..
ze laten iedereen zo staan..
Van nederland tot China, Jeetjemina..
een Ballerina geschoten in der nek
ze viel plat op haar bek
check dat is toch gestoord
een Moslim die de werld in bord
Dat is niet zoals het hoord
Gestoord..in een poort
vlak bij het station Noord!
De volgende nacht..
werd een meisje verkracht
waar gaat dit heen..Ik wil geen mensen om me heen
Iedereen is gemeen..ik wil hier weg niet straks maar meteen..
Het heeft geen zin om je mondje open te trekken
want voor je het weet heb je een paar blauwe plekken
we ontdekken hoe de mensen in de wereld zijn
het doet alleen maar pijn..het leven is niet fijn..
al zijn ze klein het heeft geen zin..
je krijgt toch wel een klap boven op je kin..
het wordt steeds erger met het zinloos geweld..
geen leven telt
we staan versteld
van dat geweld
is dit wat het leven voorsteld?
Eindeloze dromen
Twee mooie ogen, een eindeloze lach
Jij bent aan wie ik denk de ganse dag.
Eindeloze dromen, waar maar geen einde aankomen.
Maar tot mijn grote spijt komt dan steeds de werkelijkheid.
Nog één ding fluister ik naar je, ik hou van jou...
Kan het niet meer aan
ik kan niet denken,
niet zeggen hoe ik me voel..
iedereen wil met me praten,
maar niemand snapt wat ik bedoel...
soms wil ik gewoon niet meer,
kan het niet meer aan,
het gaat mis, keer op keer...
dan weet ik niet meer waarom ik nog besta,
denk ik dat het beter is als ik weg ga...
maar dan denk ik aan jou,
aan de liefde die je me geef,
dat er iemand is die van me hou,
dan weet ik waarom ik leef.
Een foto van jou
Ik kijk naar de foto.
Een foto van jou.
Ik sluit mijn ogen en denk aan jou
Ik open mijn ogen
En zie je foto staan
Mijn ogen branden
Er vloeit opnieuw een traan.
Afscheid
De dag begon goed.
Voordat ik al het kwade, over jou horen moest
Ik wou het niet geloven.
Ik zou het moeten zien, met mijn eigen ogen.
Ik zat te denken "zou jij mij dat verdriet werkelijk schenken"?
De middag was voorbij, en de avond kwam steeds dichterbij.
Het was vijf over zeven, en jij dacht dat ik er niet zou wezen.
Ik zag je lopen en mijn ogen werden steeds groter.
Je was niet alleen, je had een ander mee
Ik begon te beven en dacht "wacht eens even"
Ik liep achter je aan, en zag dat je was vreemdgegaan.
Met een brok in mijn keel was alles om mij heen, even stil.
Dit was de dag, dat ik het met mijn eigen ogen zag.
Pijn
de pijn die ik voel
de haat die ik voel
de lijden die ik heb
zoveel pijn
zoveel watervallen van tranen
zoveel verdriet
ik wil het niet meer
al die pijn en tranen
al die haat
die wil ik verlaten!
nu vandaag op dit moment
durf ik niet ?! kan ik niet ?! of wil ik niet ?!
dat is mijn vraag voor mijn leven
iedereen in de steek laten
iedereen verdriet doen van wie ik hou
life goes on
maar met veel pijn en verdriet
Kapot
ik wil weg..
zover hier vandaan..
naar boven..
naar de hemel..
zo mooi..
zo liefde vol..
zonder pijn en verdriet..
daar is waar ik wil zijn..
ik hou het niet meer uit..
ik kan er niet meer tegen vechten..
met een betraand gezicht..
kijk ik in de spiegel..
kwordt bang van mezelf..
dikke rode ogen..
dat is alles wat ik zie..
een hart..
met zoveel pijn en verdriet..
ik heb geen kracht meer..
geen moed meer om door te gaan..
ik zak helemaal in..
en er is niemand die het ziet..
niemand die ziet hoe hard ik huil van binnen..
dat alle pijn en verdriet..
mij helemaal kapot maakt..
helemaal...
kapot!!!..
De man van mijn dromen
ookal duurde het niet zo lang als we wilden
we hebben het gezellig gehad..
als je straks terug komt.. wil ik jou terug
en dan laat ik je nooit meer gaan..
je bent voor mij de man van mijn dromen
dus je moet maar snel terug komen!
Plots was je daar
Plots was je daar
je streek even door mijn haar
Kriebelde in mijn nek
dat maakt me altijd gek
Je weet precies wat je doet
en je kan het ook zo goed
Gek van verlangen maak je me dan
zoals alleen jij dat maar kan
Het verlangen word dan gesust
als je me heel intens kust
Heerlijke momenten met jou
dat is waar ik van hou
Kom terug
Lieverd, je weet dat ik er altijd voor je ben!
Het maakt me niks uit dat ik je niet persoonlijk ken.
Ik ken je goed genoeg om te weten dat je niet zomaar opgeeft!
Je hebt al zoveel in je leven beleefd!
En je bent zo'n sterk meisje, en je moet doorgaan.
Je laat je toch niet zo gemakkelijk uit het veld slaan.
Ik weet dat je sterker bent, ik weet dat je het aankan.
Maar ik weet het niet, meisje, wat ben je van plan?
Alsjeblieft, het maakt me gek.
Ik weet dat ik het zo echt niet lang meer trek.
We moeten samen vechten! Samen redden we het wel!
Dus, alsjeblieft, kom terug! En snel.
Ik zal gaan
ik zal gaan zonder iets te zeggen
gaan zonder een groet
maar ik kan je niet vertellen
hoeveel pijn mij dat doet
ik zal niet meer bij je komen
hopelijk doet jou dat goed
Spiegel
ik kijk in de spiegel van mijn leven
goede en slechte dingen kwamen voorbij
nu zal ik het moeten geven
met jou als kleintje aan mijn zij
ik wil dat jij het goed maakt
en laat zien hoe het moet
en als jij jezelf blijft
doe je het vast wel goed
Ik geef niet op
Eindeloze nachten, keer op keer weer.
Denkend aan jou en al die ruzie met jou.
Hoe moet ik nu verder leven, zonder jou aan mij zij?
Er gaat weer een dag voorbij, ik wil het niet opgeven.
Ik probeer het nog heel even, ik zal de moed niet op geven.
Jou verliezen is een beetje doodgaan
Zie je niet dat ik bloed, dat ik doodga vanbinnen
Voel je niet de pijn van verdriet te overwinnen
Hoor je me niet roepen, met alle adem die me nog rest
Zeg me dat het goedkomt, misschien is liegen zelfs het best
Proef de sfeer van levenslicht dat stilletjes dooft
Laat me nu alleen, ik wil doodgaan in mn hoofd.
De woorden van jou
de woorden van jou, ze doen me zo'n pijn
hoe moet ik uitleggen
wat ik doormaak
laat maar, ik wil al niets meer tegen je zeggen
je confronteert me met de waarheid
maar de waarheid kan ik niet aan
het is gewoon mijn tijd
laat me nou maar gaan
zie je dan niet wat je doet
maar hoe zou jij kunnen begrijpen wat ik doe
je kent jezelf niet eens goed
laat me nou maar gaan, ik ben zo moe
Genoeg
's avonds begint mijn angst weer te groeien
om dat beloofde te doorbreken
om weer bloed te zien vloeien
om het te voelen steken
ik heb nergens spijt van
omdat ik voor mezelf geen andere kant op kan
maar overdag kijken mensen mij raar aan
weer vragen ze: wat heb je met je hand gedaan
opnieuw moet ik leugens bedenken
ik kan niet zeggen: het gaat jullie geen knipper aan
maar weer een leugen
even geen vragen..
ik voel dat ze me uitdagen
maar ik voel de ogen branden
ze blijven kijken naar mijn handen
ik hoor ze fluisteren achter mijn rug
de avond zal niet meer komen
want,
wanneer is het genoeg?