Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De snelle pen
dit is
de snelle pen
de laatste die
ik leeg zal
schrijven om
mijn gedachten
op papier
te krijgen
de anderen zijn
lang meegegaan
met hun vlotte
inkt hebben wij
zeeën vol emoties
aangedaan hebben
veel moeten dopen
en nog meer hopen
de pennen schreven
veelal naar een goede
uitkomst toe maar
soms heb ik naar het
slot de pen vrijwel
kapot gebeten
liepen zinnen niet
op hobbelig gebied
zij glijdt heerlijk
over het in vieren
gevouwen papier
de woorden vindt u
hier maar de inkt
is nog niet droog
nu al komen de tranen
ze zitten mij heel hoog
Gouden standaard tijden
nog altijd
weeg ik mijn
woorden
behoedzaam
op jouw gouden
schaaltje
voorzichtig
als ik ook ben
met kleine
snuisterijen
die mij heel na
aan het hart liggen
gewikt en gewogen
wat oneffenheden
teruggebogen
tot een harmonisch
verschijnen in een
koesterende blik
samen hebben
wij de standaard
bevestigd in
afspraken tussen
hart en ziel zo
dat onze zinnen
worden
gepoetst
van binnen
voordat zij liefde
en warmte kunnen
weerkaatsen
aan diegene
met wie wij
praten en van wie
wij eindeloos houden
in onze gouden
standaard tijden
Het openhaardvuur
onder een
warme zon
kabbelen
herinneringen
als golven tegen
het wit gele zand
dat vele jaren
verblijf is geweest
voor vakanties
zonder eind
in het zeldzaam
winterse van
vandaag de dag
is de warmte
nog voelbaar
als wij de dromen
van het verre
strand lezen die
opvlammen in
het openhaardvuur
guur tocht nog
de koude wind
en we schrikken
als de splinters
knappen en
rillen omdat de
kou nog niet
verdwijnt ieder
keer als de golven
wat hoger komen
Stukjes jij
er gingen
stukjes jij
voorbij op
de rode loper
van de
modeshow die
wij bezochten
waar alleen
extreme kleuren
aandacht mochten
de pas zat er
al stevig in met
schitterend
lange benen
de finishing touch
met hakken tot
aan de schenen
want de stoffen
moesten in bewegen
zachtjes vallen
de dure snit
mocht niet
gesloten blijven
ondanks de
magerte binnen
vele neusjes stonden
identiek tussen
ingevallen wangen
blikken keken
ver vooruit
uit kunstig
aangezette
ogen onder
goed gelijnde
wenkbrauwbogen
hun lange vingers
speelden met de
aandacht die wij gaven
hun lachjes waren
al lang begraven
De eyecatcher
ik heb jouw
beelden gezien
ze aangeraakt
in diverse posities
ze pas veel later
samengevoegd tot
constitutie
toen de affectie
van vingers en
handen zich in
tast door jou te lezen
had vastgezet
tot in het
laatste hoofdstuk
de apotheose
naar liefde heel
onverwachts
naar boven kwam
waar eerst
een dimensionale
oppervlakkigheid
de eyecatcher was
begonnen wat
ruimtelijke dimensies
zich steeds meer
te prononceren om
aantrekkelijkheid
tot ziel te formeren
die jou een warme
uitstraling gaf
Raffelende hagelbui
nog heb ik
je niet gezien
met de eerste
vlokjes sneeuw
in je herfstkleurig
korte haar
de witte pluizen
die zo op het
kort tapijtje
duiken en zich in
glinsterende banen
onoplosbaar op
jouw huid
wanen in het
bekende spoor
van de vele
vaak vergoten
zilte tranen
jij gaat meer
voor het
knapperend
alternatief van
de raffelende
hagelbui
die onder je
voeten kraakt
waar jij met
grote passen
over je eigen
kilometers waakt
Onvoorstelbaar fout
wij zijn ziek
maar niemand
die dat ziet ervaart
en het uiteindelijk
hoog van de
toren blaast
onze consumenten-
drang heeft alles al
heel lang opgeslokt
en vraagt nee eist meer
en anders dan de
medemens het heeft
alles is de deur
uitgezet baby's peuters
kleuters bij de opvang
neergelegd vrije tijd op
een laag pitje en geld
voor verre verzetjes
dus zijn leuke
dingen onze dromen
wij jagen elkaar op
in stress en burn out
juist in de natuur gaat
het dan onvoorstelbaar fout
Net even anders
het was
jouw warmte
waarvoor ik ging
natuurlijk lette ik
op aantrekkelijkheid
de lijnen
van je lichaam
het profiel van
je gezicht was ook
waarvoor ik viel
maar die
warmte voelde
aan als een huis
met l. label
de l. van liefde
jij vol
duurzaamheden
opgegroeid met
puur respect
voor de natuur
jouw genen
hadden al eeuwen
de lach geërfd van
goede opvoeding
en sociale vorming
vol bewondering
voor universum en met
bijzondere interesse
voor de medemens die
net even anders was
In zevende hemels
jij had
je handen vol
aan een wereld
die je steeds
ontglipte
dichtbij en
toch niet
aaibaar omdat
je het echte
contact miste
daar waar geven
drempelloos
opende leek
buiten te
verschuiven
was binnen komen
iets dat enkel
gebeurde in het
eindeloos emotioneel
van lieve dromen
de haalbare
weg van warme
huid en vochtige
lippen was door
vingers aan te stippen
maar de volheid
van intense overgave
is het gedragen
worden door liefde
in zevende hemels
na het eenmalig
ervaren is die
verrassing voorbij
tenzij je met een
engel hebt gevrijd
Onwijs gek
jij scherpte
mijn beelden
van jou nog
iedere keer als
de cirkel
rondde in
schoonheid
met een
jeugdige
levensluchtige
vitaliteit in
de kleur van
het eeuwig
zeldzame elixer
een verleidelijke
lieve uitdaging
om halsoverkop
te zoenen met
de uitdagende
ondeugd in het
donker van je ogen
daar raak ik
helemaal van
ondersteboven
want al vanaf
mijn prille jeugd
ben ik gek
onwijs gek op jou
Nog even
nog even
ik heb
de letters op
een rij gezet
dicht ze
bij elkaar
maar de
zinnen
willen niet
samengaan
in accenten
er ie altijd
iets dat
harmonie
verhindert
dat niet past
bij elkaar
en dus is
samengaan
nog even
van de baan
Veelvraat mens
wij hebben de aarde
geknecht haar schoonheid
geschoffeerd de huid van
alle waarde en bijzonderheden
ontdaan wat er te plukken
was is meegenomen zonder
enig woord van dank en
vergeving vragen voor
geleden schade is nooit
opgekomen bij veelvraat mens
dierlijk en plantaardig leven
is misbruikt ten eigen bate
werd mishandeld voor
pure winst in geld en macht
zelfs de medemens is als
minderwaardig gekoeioneerd
tot slaaf gemaakt en uitgebuit
pas nu komen de excuses
voor hen en misschien een
mogelijke genoegdoening
niet uit vergevingsgezindheid
maar om met die houding
nog meer te kunnen scoren
in geld en machtswellust
deze aardegeneratie heeft
het leven kapot gemaakt en zal
apocalyptisch ten onder gaan
aan hoogmoed dus ruimte en
kans geven aan nieuwe mensen
in dit geweldige universum
het komend leven wacht al
zo lang is regelmatig langs
geweest maar niet herkend
hun info is weggehouden
zij hebben ons en onze
erfenis niet kunnen helpen
ondanks de steun die zij toch
gegeven hebben in hele moeilijke
periodes zonder als levensvijand
van de mens te worden aangemerkt
Communicatief
wij wisten
al heel lang
van het bestaan
van de groene
plek in het bos
met zomers
de speciale
kleuren van de
bomen rondom
het ultra zachte
groen van het mos
dat winters
verdween maar
zomers een mystieke
aantrekkingskracht
had voor iedereen
die iets van en met
liefde had of dit
vroeger ook heeft
meegemaakt zoals
sprekende woorden
zonder geluid
die gaven van het
mos zijn ongekend
allemaal communicatief
met onbekende techniek
zoals hersengolven,
lichaamstaal sprekende
muziek elektrische
interventie in het elkaar
begrijpen en verstaan
delen met iedereen en
deel zijn van het geheel
Hun sferisch gevoel
jij hebt de
kunst verstaan
om te gaan
met mensen
die net even
anders waren
kon hun
boeken zonder
woorden lezen
in talen die
nog geen stem
formuleerden
las lichaamstaal
uit hun verschijnen
beantwoordde
die in soepele
lijnen met een lach
en sprekende ogen
had de intuïtieve
aantrekkingskracht
van gelijkgestemden
die herkenbaar waren
door communiceren
uit hun sferisch gevoel
kende hun stilte
waar het leven
explosief hamerde
op weten en presteren
opnieuw proberen
geen toekomst had
jij met je warme
hart voor de uniek
subjectieve apartheid
die deze groep heeft
binnen de gelijkheid
van de maatschappij
De brandende vraag
ze schreeuwde
uit onmacht
en ongeduld
nog was er
geen vooruit
de massa stil
honderden
ogen keken
haar aan
blaatten de
brandende vraag
van tweeletters
waarop zij nu even
geen antwoord
wist te geven
het oponthoud
kon nog wel vele
uren gaan duren
de vervoerde
melk werd
steeds zuurder
met een herderin
die niet kan lezen niets
van schades wil weten
Tot in detail
jij had
altijd al iets
met schoonheid
en exquis
je bewegen
was als immer
buitengewoon
gracieus
verfijnd tot
in detail en
harmonie
met het heelal
waar volmaaktheid
danste en jij
met voeten lachte
op iedere pas
waarbij jouw
blik de kleuren
van je partners
begeleiding lazen
en wij samen
parelend de
dansvloer van
hemel betraden
In astrale kleur
het voelde
al meteen
zo goed
de sterke
handreiking
als groet
met gelijke
frequenties
de eerste
ontlading
met een
omarming
van positieve
energie die
eigenheid
herkende
in astrale kleur
en geur van
lichaam en
geest die zich
probleemloos
elkaar op-
en aanvullend
mengden
aftastend zijn
wij gaan zoeken
naar het paneel
van leven
dat ieder mens
bij zich draagt
die voor liefde
open staat
door wegen
die wij vonden
heeft liefde
ons gebonden
samen op weg
naar een hemel
te gaan die al voor
ons was weggelegd
Gebutst en bebloed
hij gooide stenen
schreeuwde
onverstaanbare
kreten wierp zich
onbeheerst in een
strijd waarvan
hij dacht dat het
de zijne was
nog had de tijger
zijn klauwen
gespreid maar de
ongelimiteerde
drift raakte er uit
geschrokken en
getroffen door
verdwaalde brokken
de stoet begon
gezicht te krijgen
gebutst en bebloed
probeerden zij er
tussenuit te knijpen
maar de wereld
rolde weg zij werden
opgepakt en vastgezet
in hetze tot
levenslang veroordeeld
zonder enig proces
naamloos is hij
verdwenen in het gevang
ergens restten vervagende
berichten gekrabbeld
op verweerd behang
Jouw aura
ik zie
de stukjes
vroege lente
uit de lange
winterslaap
van jouw aura
ontwaken
waar het
voorjaar zijn
specifieke
kleuren
bewaart
in speelse
frequenties
maken
gelegenheids-
combinaties
zich los uit
winterkoude
patronen
vermeerderen
fluctuaties
tot een
creatief palet
dat langzaam
samenvloeit
in de nieuwe
prilheid van
het komend
seizoen die
zijn schittering
in de glans
van jouw
ogen aan de
buitenwereld
laat zien
Achter het behang
ze schreeuwde
woorden met van
die scherpe klanken
die snijden in je ziel
waarvan het bloed
al lang vergoten is
omdat de inhoud
niet helemaal beviel
aan stem verheffen
heeft ze nooit gedaan
de toon ging uit pure
nijd de hoogte in
en mismaakte zo
effecten die al hout
sneden in doelen
zonder smoelen
we beperkten ons
tot klein publiek een
groter podium verstond
onze stemmen niet
wij waren niet bang
voor echo en reflectie
er was gelukkig plaats
genoeg achter het behang