Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Samen overleven
ik voelde
hoe jij losliet
noodgedwongen
om weer even
bij jezelf te zijn
de pijn langzaam
te laten helen
van het altijd
onvolledige samen
onder andere namen
de gemankeerde
momenten die ooit
hemelse potenties
hadden maar bleven
steken in aardse futiliteit
wij hebben naar
paradijzen gezocht
alle wegen bewandeld om
het mooiste te zien hopend
dat er nog meer is misschien
in dit samenleven
hebben wij onze testamenten
geschreven en nog steeds
geldt onze laatste wil
wij gaan samen overleven
Er is te veel ruis
waarom dansen wij
niet meer voluit
voel jij mijn hand amper
als ik je warm begeleid
waar zijn de rozen in
jouw haar omkranst met
een lach uit de mooiste
mond op het westelijk halfrond
ik heb ze vergeten
er is te veel ruis door het
moeten weten van alledag
we keren terug naar hoe alles was
waar verbazing en schoonheid
de triggers waren in een
relatie die bloeide door het
openen van zoveel niet weten
in pure bewondering
voor een bestaan waarin
moeilijkheden oplossen door
er samen weer voor te gaan
in die nog onbetreden ruimte
geeft het leven kansen om
eindelijk weer eens volmaakt
met jou te kunnen dansen
Kom lieveling
kom, lieveling,
blijf niet meer weg
maar kom
ik verlang naar je
met mijn hele hart
ik heb je lief met mijn hele hart
nooit zal ik jou vergeten
je maakt van mij
de gelukkigste vrouw
je bent echt het mooiste
in mijn leven
ik wil me aan je geven, lieveling.
misschien zie ik je vandaag
wat zal dat toch prachtig zijn.
het gelukkige leven zal beginnen.
lieveling hou veel van je.
laat me niet meer alleen.
ja, het wonder zal spoedig gebeuren.
dat weet ik zeker,
De laatste spriet
lichtvoetig
liep ik over gras
knipperend in
mijn relatie
greep de laatste
spriet houvast
voor een zekerheid
die er niet meer was
plukte later
madeliefjes
voor het grote
kringgebeuren
in onze cirkel
vertelt de krans
alle details in
geur en kleuren
we hebben nog
gezongen en met
aanwijzertje gekust
het gaf mij geen rust
ik zag hoe
jouw hand en ogen
zacht het gras bewogen
waarop ik had gelopen
Warme wisselstromen
als ik je zie
in ogen die dansen
dan is er altijd die lach
de ultieme uitnodiging
om mee te gaan
weer samen op jacht
we weten
dat spanning huist
in warme wisselstromen
het is de droom
die we altijd zullen spelen
zonder ons ooit te vervelen
dan raak ik jou
jij schrikt want je
weet bij god niet waar
in het onverwachte
verzamelen zich onze krachten
door het bipolair schakelen
zo kunnen wij focussen
energieën fixeren waaruit
we samen geluk genereren
In wederzijdse dromen
ik heb nog
achterom gekeken
hoop dat schaduwen
toch niet zijn meegegleden
de stille openheid
van ons contact is het
contract dat wij zijn
aangegaan in ons bestaan
altijd breekbaar in het
hectisch manoeuvreren
niet voor grenzen maar
om de ruimte te proberen
een enkel woord
of klein subtiel gebaar
is soms niet genoeg om
misverstanden te voorkomen
samen spelen wij het
minnaarsspel vertolken
weer de hoofdrollen
in wederzijdse dromen
Mijn liefste
hoe goed is het bij jou
jij bent het mooiste in mijn leven
bij jou vind ik genezing
jij bent het kostbaarste in mijn leven
en jij leert mij weer de liefde
heel dicht wil ik bij je zijn
dank je wel voor je liefde
ja, ik ben heel gelukkig
dat je bij me bent.
en dat de dagen die komen
heel gelukkig zullen zijn.
ja, ik dank je wel voor je liefde.
heel dankbaar zullen we zijn.
Traditioneel
ik nam je hand
pakte je land met
zijn zonnige stranden
toen ik jou in de
warme zomerse zee
liefdevol kuste
jong en onervaren
trotseerden wij de
gevaren van onbekende
gebruiken en culturen
want de avonden waren
vol liefde en zachte vuren
ik kende in olijven
en palmen de
paradijselijke kant
besefte ook dat ik liep
met een traditioneel al
bijna weg gegeven hand
mijn hart klopt voor jou
maar we leven onder
je vaders ogen vol
minzaam gedogen in
hopen dat de vakanties
snel zullen zijn afgelopen
Jij kleurde het decor
ooit ben jij in
mijn plaatjes gekomen
viel jouw verschijnen mij op in
het anders kleuren van de wereld
een dag zoals velen
waarin wij kijken door
enkel de realiteit met de
laatste herinneringen te vergelijken
ik zag een stel ogen
die met vorm en intensiteit
een zeer uitnodigende sfeer
creëerden in aangenaam verwachten
die krachten vibreerden in een
je opgenomen voelen waarbij
ik alles om je heen vergat om maar
zo dicht mogelijk bij de bron te zijn
jij kleurde het decor
was het toneel en de gordijnen
regisseerde de spelers alleen
al met een blik voor het felle voetlicht
nooit heb ik mij zo
goed gevoeld als onder jouw ogen
jij bracht mij geluk en hebt al mijn
talenten eruptief naar boven gebracht
ik aanbid je nog steeds
want jouw lach is de hemel
en je woorden glanzen nog altijd
als sterren aan het firmament
Optisch inferno
het was een
bonte carrousel
maar de wereld
ging veel te snel
kleuren flitsten
voorbij als een
braderie vol
speelse vrolijkheid
vormen versmolten
van groot naar klein
zonder te benoemen
wat zij dan wilden zijn
toch was er ook rust
in dit optisch inferno
waar een zondvloed ideeën
strand gaf aan verre zeeën
jouw lach was de
schepper haar creatief
gezag gaf hen de humor
die zo broodnodig was
Ik ben verliefd op de nachtdienst
Meisje wat ben je lief en zo mooi
En dat om twee uur ‘s nachts
Dat jij kan werken in die zooi
waar overal wel iets lag
Ze zei: sorry voor de stof
Die zag je her en der op het bureau
Haar stem zei mooi en wonder zacht:
Deze vuiltjes maak ik straks wel schoon
Na één keer liefde voor de schoonmaakster
Die ook mooi en wonder lacht
Vond ik van de nachtdienst toch wat mooier
Ondanks het accent wat zacht
En na die slapeloze nachten
Ik liever beneden kom dan lig
Zit ik elk uur voor kantoor te wachten
Tot die lieve vrouw daar weer zit.
Een hemels akkoordje
ik zong de
mooiste klinkers
bij elkaar in een
hemels akkoordje
zette de
liefste letters
als paar voor
een bevallig tekstje
een paradijselijke
combinatie als
gouden deal waarvoor
jij helaas niet viel
natuurlijk had ik
charmes en talenten
ook op muzikaal gebied
jij wilde alleen de krenten
niet de pap
die anderen kregen
omdat hun mooie ogen
uit een knap bekkie keken
Tussen twee werelden
fluorescerend
kleuren aromatische
geuren op vleugjes
warme wind van een
spelende avondbries
het is de balans
die het rood van de
ondergaande zon hangt
tussen twee werelden
in minutieus evenwicht
waarbij tijd lijkt
uit te dijen zonder
in verglijden op te gaan
seconden stil blijven staan in
een totaal ervaren van geluk
waar grenzen
zich laten zien als reeds
vervulde wensen in de
carrousel van leven
licht en warm samen zijn
Verte
ik voelde energie
uit je ogen stralen
ervaarde warmte door
een liefdevol inhalen
je heerlijke lach
was als groen gras
op een koele wellness
tijdens een hete dag
muziek was er niet in
een weldadige stilte die
lommer zonder woorden
voor zich deed spreken
wij hebben tijd stilgezet
door op te gaan in elkaar
de verte heeft een klok doen
luiden maar we wisten niet waar
Gesloten kracht
ik heb ze zien komen
zachte lieve lijnen
zonder elkaar te raken
op weg naar verdromen
klaar zijn de scherpe
hoekigheden in
splijtend uitstralen
nu rest kwetsbaarheid
in zacht ontvangen
op het pad van verlangen
naar nog meer lijnen die
geborgen zijn verfijnen
wij naderen geen cirkel
zijn niet op zoek naar
gesloten kracht maar openen
voor schoonheid en pracht
Lieflijke loopjes
de lach
heeft jou
nooit verlaten
vaak schieten
tijdens het praten
de tonen omhoog
beginnen je ogen
te glanzen en
dansen je wangen
iets ingehouden
na een licht
proestend betoog
jouw lach
is als het golven
van de dag
in kleine rimpelingen
zie je lieflijke
loopjes beginnen
die zich krullend
vergroten om later
in rust te ontknopen
Iets fijns
we liepen
in gelijke pas
ervaarden dat
heel plotseling
ineens was er die lach
de twinkeling in
ogen van iets fijns
dat onbewust
geregeld wordt alsof
het ook zo hoort
later probeerden
we weer zo te lopen
dat voelde geforceerd
het handje in handje
was heel snel geleerd
Zong bevroren tranen
ik draag blauw
een kind van
wind water en ijs
uit conceptie van
een koude vorst en
de warme moederborst
wij lijnden niet
in diepgaande affectie
contrasteerden levensgroot
de verschillen die
wij maakten overbrugden
onze generatiekloof
nooit heb ik
echt warm gezorgd
wist haar kille levenslied
zij zong bevroren tranen
in het helderst blauw van
ik bemin je maar nu niet
Kleurrijk onervaren
mijn ogen lachen
handen zijn open
ik ben klaar om
naar jou te vliegen
te landen op
het heerlijke groen
van ontvangen na een
nooit gestild verlangen
niemand heeft
de regie het decor is
kleurrijk onervaren
zonder emoties te sparen
nog spelen we het
kinderlijk volwassen zijn
dat intens plezier voelen
wij in het leven hier
zo vliegen doet geen pijn
weer landen doen we
op vier handen om samen
verantwoordelijk te zijn
wil melker
19/01/2018
Magische liefde
wij zijn naar
de maan geweest
hebben zonneschaduw
begeesterd en
gevouwen tot vervoer
op golvende stralen
er was geen
hitte en kou
in de trouw van
je lieftallige ogen
zelfs geen boven
en beneden meer
jij deed alles en
was veel intenser
dan dat ik me ooit
heb kunnen voorstellen
gaf mij zomaar dat
wat ik nooit heb gehad
pas toen ik
mijn deel van leven
durfde te geven in
de naamloze ruimte van
magische liefde hebben
wij elkaar echt gevonden