Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
In technisch vernuft
weer wordt de lucht
beschreven met gebouwen
die de horizon vervuilen
door tanden en kartels
waarin beschavingen huizen
in strakke banen
zoeft verkeer filegewijs
naar zijn bestemming
ongeacht de prijs
voor mensen en milieu
de crisis is bedwongen
terreur en aanslagen
zijn alweer begonnen op
het leven om ons heen
primair telt macht en geld
vooruitgang kent maar
twee gezichten het lachend
blond in technisch vernuft
en de andere medemens die
met donaties wordt gesust
Onaards momentum
hij tuurde
in de verte maar wist
dat het ongrijpbaar was
had het voor even
vast gehad in een
prikkelende sensatie
uit het niets gekomen
langs de uiterste randen
van mijn warme dromen
zonder eruptief te zijn
eerder lief en zacht van een
ondenkbare meegaandheid
het was uit mijn handen
in een gevoel van leegte zelfs
gemis van herinnering bleek gewist
richting was nog te bepalen
maar geur en kleur
waren niet meer te achterhalen
er gaapte een gat
in de tijd door dit onaards
momentum was ik alles kwijt
Zonder regels en gebed
natuurlijk ben ik vrij
als de eerste wind
het zand laat spelen
in de opgaande zon
de keuze is aan mij
toch zal ik mijn hoofddoek
niet daar laten als ik het
vertrouwde huis verlaat
alleen hij mag mij zien
in mijn natuurlijke staat
ik ken mijn plichten
tegenover hem hij regelt
alle zaken buiten ik voed
de kinderen op zij worden
naar ik hoop mijn trots
echte vrijheid zou ik
graag willen hebben en niet
alles doen wat een ander zegt
de wereld ooit alleen verkennen
zonder regels en gebed
Gadeslaan
De Heer zal u steeds gadeslaan
Waar u zich ook heen zult spoeden
De Heer zal u dan overal behoeden
Hij weet van uw zitten en staan.
De Heer zal u steeds gadeslaan
Hij die hemel en aarde gemaakt heeft
En steeds zorgt voor alles wat leeft
Hij is met u bij uw komen en gaan.
De Heer zal u steeds gadeslaan
En beschermt u in het dagelijks leven
Hij wil u Zijn hulp en bijstand geven
En is begaan met uw bestaan.
De Heer zal u steeds gadeslaan
En laat nooit alleen, Hij blijft bij u
Elke nieuwe dag maar weer, ook nu
Bij Hem komt alle hulp vandaan.
(Enkele woorden uit Psalm 121)
Omfloerste lichaamstaal
je oogt westers
toch sluieren je ogen
mediterrane kleuren
lach jij de
temperamentvolle
luidruchtige emoties
spreekt jouw
omfloerste lichaamstaal
haar terughoudendheid
jij bent een bloem
die nog volop moet bloeien
de moederplant zal ontgroeien
in een onafhankelijk bestaan
want er is geen man
die jou de weg zal wijzen
zijn paden zijn gerecht
door wat de iman heeft gezegd
maar jij bent vrij
In relativeren
het moet een vreemd
land zijn waar onze zon
zich iedere ochtend richt
naar haar eigen bron
ontluikt in rood
haar seizoenbaan trekt
met ons planetenstelsel
hijgend in de nek
wie weet is zij
de mooiste uit de
interstellaire bloemenwei
brekend in het zomerlicht
dat in eeuwigheidswaarde
zijn grootsheid heeft benoemd
in het voeren van de
passende titel zonnewind
ik lach in relativeren
tussen deze grootheden kan
de mens niet anticiperen leven blijft
op eigen schaal moeizaam proberen
Maagdelijk wit
ik was gestopt
kon geen welbevinden
meer aan kleuren binden
vormen konden
mijn grote vragen over
alles niet meer dragen
de compositie werd
een doolhof waar in
ikzelf geen uitweg zag
doeken staan mij
vragend aan te kijken
wie hen gaat beschrijven
in dit repeterend
ochtendlijke spel voel ik
mij verliezer en besef dat wel
maar vandaag ga ik winnen
nog is het linnen maagdelijk wit
maar de penselen zijn al geschikt
Het graf dat wij sloopten
ik danste met wit
de gewone partituren
samen kon aan touches
geen bijzondere kleur
of patronen ontlokken
het was of zij niet
wilde vonken omdat
er te weinig spanning was
om warmte te geven
aan nieuw creatief leven
ik heb uit duister
het diepste zwart gehaald
alleen haar subtiel witte
hand kon zij mij bieden wij
hebben schepping overgedaan
hoogspanning scheurde
de hemel open elementen
vonkten hun regenbogen
jouw bliksem weerlichtte
in het graf dat wij sloopten
Krachtlijnen
wij liepen als kind
al over sporen in het land
die ons blij maakten
er waren paden straatjes
en weggetjes waar je
meer sfeer voelde dan anders
pas later wisten wij
door verhalen de historie van het
hoe en waarom in kaart te lezen
krachtlijnen hebben mensen
al eeuwig gebruikt en waar zij elkaar
kruisen sluit ontmoeten niets uit
daar bouwde men steden
met kerken vol pracht als
natuurlijk centrum van macht
nog voelt men de pleinen
daar vibreren want ook aarde
wil zijn diepste plezier etaleren
Stil voor God
Laten we stil zijn voor God de Heer
Die de hemel en de aarde heeft bedacht
En denken aan zijn grootheid en macht.
Laten we stil zijn voor God de Heer
Die zo veel aan ons heeft gedacht
En voor ons alles heeft volbracht.
Laten we stil zijn voor God de Heer
Die ons Zijn liefde heeft gegeven
En ons nabij wil zijn in ons leven.
Laten we stil zijn voor God de Heer
Want Zijn liefde gaat alles te boven
Laten we Hem danken en loven.
Laten we stil zijn voor God de Heer
Want Hij wil naar ons gebed luisteren
Ook al is het maat een zacht fluisteren.
Laten we stil zijn voor God de Heer
Want Gods liefde is zo groot
Hij is de Redder uit de nood.
Geheime momenten
wij bladerden samen
wezen met vingers
waar we waren gebleven
dachten ons leven te delen
maar bleven helaas
in de sfeer van foto's steken
natuurlijk zuchtten
zinnen de sfeer van steeds
groter wordende kinderen
maar juist roddels
en geheime momenten waren
de krenten in de pap van toen
zoals de eerste zoen
na een verliefdheid van
maanden waren we even samen
we lachten giebelden
en stoeiden omdat we eigenlijk
niet wisten wat we moesten doen
het schaapachtig onschuldige
is nu niet meer voor ons weggelegd
daarvoor moet de tijd worden teruggezet
Wat stukjes geluk
waar natuur
zijn heftigheid
contrasterend laat
wolken is de geest
met emoties en
stemmingsverruimers
bezig luchtpartijen die
soms botsen in ons
hoofd harmonieus
te laten verglijden
de bovenkamerfabriek
maakt geen overuren
maar juist de logistiek
van hoe snel is alles
in hoeveelheid en tijd
ooit beschikbaar op de
juiste plaats waar het
minieme drogeren ons
de andere zijde van de
huidige realiteit zal leren
waarbij duur en
effectiviteit in op- en
afbouw de werking
zal bepalen om het
mogelijk positieve in
ons naar boven te halen
na de chaos die wij er
zelf van hebben gemaakt
in de poging om voor even
wat stukjes geluk te beleven
Donker zwart van ogen
gordijnen vallen
zachte passen
worden hoorbaar
op het podium
door haar verschijnen
welt een zucht
vol verbazing op
onrustige verrassing
vult de zaal waar
twee werelden elkaar
onverwacht begroeten
in een warm ontmoeten
terug van weg geweest na
geleefd te hebben als geest
nu in een nooit verwacht
entree neemt zij de jaren
van afwezig zijn niet mee
stapt in waar zij verdween
de grande dame geeft
geen geheimen prijs uit
het donker zwart van ogen
ongebroken legt zij magie
in optreden en stem
vult haar performance met
mystiek van vergane jaren
de trouwe fans komen
in adoratie en ovatie
bijna niet meer tot bedaren
Mentale kracht
ik heb in het
blauw van je ogen
blikken gezien die
nog vol fantasie spelen
terwijl in je bed
armen en benen zich
in hun verlamdheid
mateloos vervelen
jij hebt geprobeerd
geleidingsbanen te helen
door met mentale kracht
spieren te strelen
zij waren decor
in jouw sprookjesland
altijd in stilte aanwezig
helaas nooit erg bijdehand
zo zijn zij ieder moment
deel van jou gebleven
in nooit vergeten wat zij
ooit voor jou hebben betekend
Schijn van verering
ik heb niet geklapt
voor het goud dat
hen jaren lang verblindde
voor het ultieme
moment dat zij even
de beste mochten zijn
zich konden verheffen
boven anderen die faalden
het ook dit keer niet haalden
zij hebben een stuk
van hun leven gegeven voor
de schittering van eremetaal
spraken in wedijver
dezelfde taal van inspanning
voor een schijn van verering
zij waren slechts amusement
voor het consumentenpubliek
in een zieke show op de buis
jeugd en thuis zijn gestolen
voor vage roem in haat en nijd
ook verliezers krijgen geen respijt
Hoog in het octaaf
vlijmscherp
puntig en hoog
in het octaaf
zo klinken weer
de eerste geluiden
van winter
al even geleden dat
wij hebben gebeden
om op de schaats te gaan
de streken te horen
in het passeren van riet
de mooiste krullen te scoren
in het ijl van
heldere lucht kleurt en
klinkt alles scherper in vlucht
tot de vorst strenger wordt en
het ook in fundamenten kraakt
waar breuk al danig mort
pas als de eerste druppel
pingt in ontdooien zingt
lente in langzaam ontplooien
Als heersers
ik voelde spanning
hoorde stilte van
saam gebonden zijn
inertie was
aanwezig met
eeuwen ervaren leven
dat geen enkele
kans heeft gekregen
ooit zichzelf te zijn
omdat wij het
communiceren met hen
altijd hebben nagelaten
wij dachten ons
verheven en als heersers
met alles te kunnen leven
wij weten nu dat ook zij
deel zijn van en delen in
de eeuwige cirkel van leven
Ijsbloemvlinder
ik heb vandaag mijn
eerste ijsbloemvlinder gezien
als feniks de warmte ontstegen
hij zat in lichtrood ontwaken
op de grens tussen dood en
nog iets van dit leven maken
uit kristallen groeiden zijn
vleugels schoksgewijs in het
adembenemend koude verblijf
door een opgaande zon
kleurde ijs in het brekende
licht tot een feeëriek gezicht
ik heb hem niet zien vliegen
wel langzaam zijn ziel zien verliezen
door opwarmende wind
mijn tranen kwamen als
samenvloeiende druppels in de
stervende schoonheid van dit moment
Het plot
zinnen spelen
hun spel met
punten en komma's
leggen uit
voegen toe wat
van belang kan zijn
sluiten af
om gedachten vast
te pinnen op een lijn
waar bij het gesproken
woord intonatie zich
nadrukkelijk manifesteert
zijn de leestekens
op schrift de leidraad
voor interpretatie
toch zijn zinnen ook nog
gebonden aan de hiërarchie
van alinea's en hoofdstukken
zij bepalen met
proloog en epiloog de paden
die het plot doorloopt
Een hemels akkoordje
ik zong de
mooiste klinkers
bij elkaar in een
hemels akkoordje
zette de
liefste letters
als paar voor
een bevallig tekstje
een paradijselijke
combinatie als
gouden deal waarvoor
jij helaas niet viel
natuurlijk had ik
charmes en talenten
ook op muzikaal gebied
jij wilde alleen de krenten
niet de pap
die anderen kregen
omdat hun mooie ogen
uit een knap bekkie keken