Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Smachten naar
ik had
op de dag
mijn kleine
verlangens
netjes ingepast
leefde van
wensen en
verwachten
in beheerst
smachten naar
ben gestopt
met roken
voel het in al
mijn knoken op
chaotische dagen
steeds maar
op zoek naar
wat essentieel
lijkt te ontbreken
aan een goed humeur
dacht lang
de koning te zijn
met sigaret tegen
onvervuld verlangen
dat te lang blijft hangen
nu is er alleen
leegte die ik spaar
vul met niet gerookte
dagen die ik vol trots
met pijn heb vergaard
Oma's eenzame Kerst
Oude oma zit in haar stoel voor het raam
Maar daar is eigenlijk niet zo veel te zien
Ook is het erg donker en triest bovendien
Oma voelt zich verdrietig en heel eenzaam.
Wat te doen met de komende kerstdagen
Zo helemaal alleen in haar grote huis?
Het huis voelt nier meer als haar thuis
De stilte en de leegte is haast niet te dragen.
Al vele jaren is oma nu alleen geweest
En met de kerstdagen doet dat zo'n pijn
Om niet meer met haar lieve man te zijn
Voor oma is de kerst geen groot feest.
Toch meent ze dat ze niet mag klagen
Ze weet, Jezus is ook voor haar geboren
En dat zij ook door Hem is uitverkoren
God heeft in de mensen een welbehagen.
Een korte hype
ik had mijn
handen gevuld
dacht met een
lach en geduld de
wereld te veroveren
het ging niet mis
er liep helemaal
niets verkeerd
wij hadden alleen de
juiste tools niet geleerd
na een korte hype
zitten wij nu knijp
als zzp ers van het
eerste uur zijn wij
nog lang niet rijk
Als grote kraker
ik heb geprobeerd
de muziek uit
woorden te vangen
hun intrinsieke
betekenis aan een
melodie op te hangen
waarbij de
klankverwantschap
opklinkt in lichte refreinen
stevige kwatrijnen
flair geven aan het
groots muzikaal geheel
nog klinkt er een
dissonant klopt ritme
en metrum van geen kant
maar er speelt al
een verfrissende
tune door mijn hoofd
die in woorden
op noten een toekomst
als grote kraker belooft
Zinsbegoocheling
het leek
alsof het pad
naar boven liep
een zinsbegoocheling
want ik hield het
bekende perspectief
toch voelde ik
mijn kuiten dat bedierf
het prettige van buiten
ademen werd zwaarder
mijn stappen trager en
de horizon steeds vager
ben gestopt
met transpiratie overdekt
mijn hoofd chaotisch gek
wilde terug
heb mij omgedraaid
schrok en zag het pad
dat bergopwaarts lag
met mij al in
het diepste dal
hoe ik ooit
ben thuis gekomen is een
van mijn slechtste dromen
wilde wandelend op meer
gezondheid hopen maar ben
tegen een burn-out aangelopen
Feeeriek tafereel
de zon wist
witte randjes
van de ruige vorst
die de bloemen omgeven
in een laatst overleven
nog is er geen wind
wel een tintelfrisse kou
die van de dauw
kristallen maakt met
duizend twinkelingen
alsof de tijd
heeft stilgestaan
ik wilde voor
de bloemen gaan
heb daarvan afgezien
jou geroepen
je kwam op blote voeten
over het bevroren gras
je lachte en ik wist dat jij
meteen klaarwakker was
we hebben genoten
van dit feeëriek tafereel
loepzuivere flonkering
van kleuren completeerden
het paradijselijk geheel
We gaan je missen lieve schoonzoon...
We hadden het beetje bij beetje verwacht,
beetje gezeur en ergenis voor minimale zaken.
Dingen waar m'n zich normaal niet druk om kan maken.
Jullie maakten meer tijd voor samen en we zagen het ging weer goed.
Helaas, het lot kan je niet ontlopen en daar stonden jullie dan voor ons...
Het was afgelopen...
Jullie wisten het al even en hadden het er ook moeilijk mee...
maar wij verdronken plots als in de zee.
Jij was alles voor ons, maar blijkbaar voor zij, die was ons vlees en bloed,
was je na zovele jaren niet meer genoeg.
Het was een enorme klap en deed erg veel pijn,
maar wij kunnen er voor jullie beiden alleen maar zijn!
We houden nog steeds erg veel van jullie allebei en zo'n scheiding nemen we er bij.
We hopen dat we je niet helemaal verliezen
als een van beide straks voor een ander zal kiezen...
jullie zijn nog erg goede vrienden en dat is een goed teken.
Maar een nieuwe liefde zou misschien wel eens het einde ervan kunnen van zijn.
We hopen dat jullie er ook dan nog voor elkaar kunnen zijn.
Jullie willen alleen het beste voor elkaar
en soms is dat loslaten en toch blijven houden van elkaar.
Godvergeten bang
alles zal vergaan
ik weet niet eens
je naam maar
lees gruwelijkheden
in je ogen
we houden
elkaar vast in
een laatste greep
op ons bestaan
maar het is gedaan
het hete licht dat
ons omringt heeft
geen goddelijke allure
we schroeien door
hitte van de vuren
geen engelengezang
wel godvergeten bang
om te sterven door
de chaos die we voelen
in het diepst van onze ziel
zonder laatste oordeel
en zijn paukenslagen
zien wij de vuurstorm jagen
worden los geblazen en
hemelwaarts gedragen
er is geen angst of pijn
alleen een existentieel
verbijsterd zijn
alle aardse bindingen voorbij
voelen wij ons nu echt vrij
De melodie van het ijs
vaak als ik
in de polder verblijf
hoor ik in de verte
de melodie van het ijs
staande achter
geel groene kragen
zingt het glijden in
de wissels van slagen
gedragen komt
die muziek dichterbij
in een rij stoere
gasten en meiden
een kleurige sliert
die lichtjes dansend
de ijsvloer versiert met
vrolijke lijnen en krullen
nog is er geen strijd
maar rayonhoofden
hebben boren en meetlint
al snel onder handbereik
Over duizend sporen
vluchtig dwarrelt zand
over duizend sporen
geselt palmen waaronder
psalmen ooit zijn geboren
een geitenhoeder lacht
als hij de kudde drijft
grijnst als wind de hoofddoek
van een schone verwaait
een vredig dorpsdecor
waarin tijd de ogen
langzaam heeft gesloten
voor vernieuwing buiten
pas avonds als
ouderen de luiken sluiten
verheft weerstand zijn stem
vloeit drank om onvrede te uiten
nog gaan zij
zich niet te buiten aan
gevaarlijke opstandigheid
blijven alle ruiten heel
maar het zaad
is al ontkiemd en ooit zal
morgen openen door
zwarte bloemen te laten zien
De Heer is mijn licht
De Heer is mijn licht en mijn redder
Voor niemand hoef ik te vrezen
Want de Heer zal bij mij wezen
Zorgt voor mij als een goede herder.
De Heer is mijn kracht en sterkte
Hij omringt mij met zijn zegen
En behoedt mij op al mijn wegen
Hij is het die mijn heil bewerkte.
De Heer is goed in alles wat Hij doet
Ik mag mij aan Hem toevertrouwen
En wil mij in alle liefde aanschouwen
Hij is bij mij in voor- en tegenspoed.
De Heer is trouw, de bron van alle goed
Hij is mijn helper die mij nooit verlaat
Ook wanneer het soms wat moeilijk gaat
Geeft Hij mij kracht en nieuwe moed.
(Naar aanleiding van Psalm 27)
Slanke arcades
ik heb stenen gemetseld
slanke arcades gemaakt
verbonden wat aarde
heeft los gelaten
in ons nietig bestaan
met jouw lieve woorden
waste ik mozaïek
de krachtige taal die jij
temperamentvol uitte
mocht ik als specie gebruiken
je lach was als
een beek in mijn tuin
waar tussen rotsen je
ogen de subtropen haar
schitterendste bloemen gaf
pas in de koelte
van de binnenplaats
met haar gesluierd licht
en de stilte van eeuwen
kwam jij volledig tot rust
voor samen heb ik
daar ons water geput
diep uit de ziel van
de aarde geeft zij ons al
generatieslang leven terug
Een mistig vergeten
ik streel je gezicht
pak wat donkere
schaduw erbij
anders weerkaatst
licht in je blik
juist daar
waar ik tast
jou zoek lijkt
weten een vaag
en mistig vergeten
wij bewandelen
stukjes bekend
jij lacht met de
bloemen die jou
hebben herkend
nog schijnt
de zon in een
wereld voor samen
toch somber jij
regen wat vaker
eens komt de dag
dat jij verbaasd
aan de spiegel vraagt
wie is nou de meneer
die achter mij staat
In luchtkastelen
in lege uren
verspelen minuten
hun verwachtingsvol spel
tegenstrijdige
emoties en verlangens
opteren voor snel
om zinloos te vullen
door realiteit in luchtkastelen
te hullen golvend op wind
spelen als kind met
vuur van het moment
grenzen verkend
tot jij opent
in een vergezicht
ik dicht bij je wil zijn
nog vertraagt tijd als
stroop aan mijn vingers
het samen gaan met jou
weg met het hol zijn
van alle frases de lege uren
zijn er alleen voor verdwaasden
Ik vrees geen kwaad
Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij
U wilt mij leiden langs rechte wegen
En omringt mij met Uw trouw en zegen.
Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij
Waar ik ook ben en waar ik heen zal gaan
U mijn God, U blijft mij overal gadeslaan.
Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij
U zorgt voor mij, elke nieuwe morgen
Bij U ben ik veilig, zeker en geborgen.
Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij
U beschermt mij altijd, elke nieuwe dag
Dank U wel Heer, dat ik dat weten mag.
Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij
Ik kan mijn leven aan U toevertrouwen
U bent mijn Rots waarop ik kan bouwen.
Ik vrees geen kwaad, want U bent bij mij
U mijn God, dank voor alle goede dingen
Waarmee U mij steeds wilt omringen.
(Psalm 23, Vers 4)
Vloeiden liefde
ik ken
de druppel
heb hem mijn
hele leven gebruikt
steeds kleine beetjes
huilde nooit voluit
hij groeide
niet mee
prikte vaak
achter mijn ogen
meer stond ik
dan niet toe
boog voorover
kuchte wat
wendde mij af
snoot mijn neus
toen was het over
ik had geen keus
pas met jou
werd het anders
hij wilde erbij
druppels groeiden
vloeiden liefde
het alleen zijn voorbij
Verlegen schaamrood
ik speel
met licht
op je gezicht
laat schaduwen
dansen in nog
onbekende kansen
altijd was er
contrast dat alles tot
zachte proporties bracht
in dat vage schijnen
konden er ongezien
zaken verdwijnen
nu uitgelicht
laten liefde en pijnen
hart en ziel schijnen
kon je gezicht dromen
maar de realiteit
geeft een andere kijk
zelfs je huid
kleurt in ontbloot
verlegen schaamrood
Mijn goede Herder
De Heer is mijn goede Herder
Hij zorgt iedere dag voor mij
En blijft steeds aan mijn zij
Zonder Hem kan ik niet verder.
Hij leidt mij in rechte sporen
Zodat ik nooit verdwalen zal
Hij ziet mij en volgt mij overal
Ik wil Hem blijven toebehoren
Mijn goede Herder is de Heer
Ik mag mij veilig voelen bij Hem
Als ik maar luister naar Zijn stem
Wil Hij mij behoeden, steeds weer.
Dank U wel Heer, voor Uw zorgen
Dat ik nooit alleen hoef te gaan
Maar dat U mij altijd bij zult staan
Dat ik U mag prijzen, elke morgen.
(woorden uit Psalm 23)
De mooiste choreografie
het is al
zo lang geleden
dat sneeuwkristallen
langs mijn ramen gleden
dansend op wind
blij als een kind in
elkaar zachtjes raken
spelend inhaken
zij stralen licht in
kristallijne weerkaatsing
voor schaduw geen plaats
in een gebeuren zonder haast
terwijl zij vlagen op
de mooiste choreografie
lijk ik te smelten door de
volmaakte schoonheid die ik zie
de kou van de nacht
heeft ze strak afgehard
ons staccato kraken zal een
schitterende wereld open maken
Droom zonder eind
hij had lange messen geslepen
wilde af en toe steken
heeft zichzelf opengereten
in een droom zonder eind
toen het bloed was uitgelekt
de agressie langzaam wegebde
in een steeds zwakker pulseren
kon de dood hem niets meer leren
zij hebben elkaar de hand gegeven
samen broederlijk het glas geheven
proostend zag hij plotseling de zeis
met een nog vaag glinsterende kling
met op het scherp van de snede
zijn nog donkerwarme bloed
hij is als de donder verdwenen onder
het mompelen van een verschrikte groet