Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Een stil gebed
ik heb mijn
geest geleegd
benauwende
gedachten
verdrongen
naar verder dan
de afgrond waarin
zij ooit begonnen
verf en penselen
klaar gezet even
een stil gebed om
aan de ziel te geven
die ik wil wekken
om haar met liefde
en creatieve kracht
te begiftigen
zacht streelt
pigment het
maagdelijk doek
waar de bloem
in fijn lentegroen
bloeiend zijn
zongerichte
vorm krijgt
net als fruit
dat heerlijk
oogt in kleurige
en aantrekkelijke
smaken en zich
zo etaleert aan de
ziel van de hongerig
geraakte toeschouwer
Tweede bloei
het ranke
heeft je
opgebroken
nog wieg je
in de wind
en zonder knak
is het tot heden
goed verlopen
je tulipt uit
een nieuwe bol
met een grote
meerkleurige
bloem bekroond
in fris groen dat
lente je heeft
meegegeven
jouw tweede
bloei is gewonnen
levenstijd voor
een extra generatie
door liefdevolle
verzorging is er
nu deze unieke
mogelijkheid
Lichte akkoorden
ik heb ze zien
komen en gaan
de hand vast
voor het huis
van hun dromen
een hoofd
vol gedachten hoe
het zou en zeker
moest worden
na verbouwen
meer buiten
door de ramen
te veel bomen
namen licht en
uitzicht weg
de melodie
van de trap klonk
bedaagd alsof er
van de treden te
veel werd gevraagd
de kleuren zijn
gedateerd inboedel
is aan vervanging
toe herstel is al te
vaak geprobeerd
dit gaat het
niet worden zelfs
de trap kreunt zacht
bij verlaten ineens
heel lichte akkoorden
""lang leven de koning""
hij keek
in de spiegel
en wist al heel
vroeg dat alles wat
hij zag gelogen was
van baby tot heden
is zijn verleden een
leugen waarin hij en
zijn omgeving gedwongen
autistisch hebben geleefd
in een protocol waarin
alles vastgelegd was vaak
al eeuwen geleden zonder
persoonlijk rekening te
houden met de mens
waar nog een stukje
persoonlijke ruimte was kon
hij dat op een narcistische
wijze vrijblijvend vullen met
talenten en liefhebberijen
het leven moet voor
deze door opvoeding en
opleiding gemankeerde mens
een echte hel zijn geweest in
weerstand tegen het systeem
sadistisch lijkt de roep van
het volk ‘'lang leve de koning'''
Iets dynamisch
in mijn leven
heeft altijd iets
dynamisch gezeten
het naadje van
de kousen wilde
ik graag weten
speciaal vreemde
woorden zoals
mystiek alchemie
magie en fiction
fantasy in alle
vakgebieden
geweldige titels
er bleven helaas nog
zoveel zaken steken
in de prille schoenen
van tal van pseudo
wetenschappen
zij raakten aan bijna
zichtbare waarheden
maar hadden te weinig
basis om alles goed
overzichtelijk te rangschikken
in begaanbaar perspectief
de mens als arrogante
kwast vond gedegen
kennis onzin hij wilde liever
op goed geluk rommelen
en grasduinen met andere
mee- en leeglopers
zoekend naar levenselixers
de steen der wijzen
orakels van delphi volgen
en andere vreemde goeroes
nalopend in plezier naar
het geluk van klaver vier
De boom
we telden
de bomen
snelden er
voorbij
in de euforie
van passeren
konden wij
nog een haaltje
van de ballon
proberen
terwijl vage
lichten streepten
op de ruit
van binnen
beslagen door
verhitte adem
de spanning
moest eruit
dan de stilte
met dodelijk
besef in het
scheuren van
staal draait de
auto zich sloom
om de boom
stuitert de motor
naar de sloot
sissend van
hitte in stoom
gebroken trachtte
de boom
nog uit de dood
op te staan voor
de inzittenden
kwam echter
alle hulp te laat
Griezelmomenten
ik zag de dag
op komen
schudde dromen
snel van me af
liep naar douche
en tandenpoets
kleedde mij met
wat daar was gelegd
brood trommeltje
en blikje drink
alles zonder storing
geen vuiltje aan de
lucht en toch als
glijbaan zonder vaart
en griezelmomenten
het voelde
niet normaal
er was iets anders
veranderd in de
altijd vaste regelmaat
verkeerde schoenen
en gym vandaag dus
snel de schoenen
wisselen hoe kan een
mens zich zo vergissen
terug gaan kostte tijd
was geen optie alles
opnieuw hielp niet echt
apart meegenomen kon
aantekening voorkomen
ongenoegen werkte
de hele dag tot het
donker van de nacht
alles sloot en de volgende
dag nieuwe kansen bood
Het paradijs
het schaduwde
te veel in de
laatste winterse
contrasten nog
overheerste het
koud bleke licht
waar wind water
pegelde en deed
huilen terwijl er
zachte warmte
zonder bewolking
werd verwacht
lente verjaarde
in groen met
minimale bloei
toch zal zij in de
herfst rijpen omdat
de zaden begrijpen
dat overleven
het enige is dat telt
uitgesteld leven
is de prijs om nog
ooit het paradijs
te mogen beleven
De vergetelheid
ik hoorde laatst
verhalen hoe
engelbewaarders
pubers coachten
die in hun angsten
dreigden te verdwalen
het leven niet meer
zagen zitten door het
ontbreken van
ouders die uit liefde
op hen vitten hen
nu alles toestonden
mensen lijken weer
verbindingen aan te
willen gaan die langer
dan hun dates duren
om weer geluk te
vinden in meer uren
de vampiers zijn
ook terug ik zag
de bloedvlekken in
mijn eigen bed
kabouters hebben
daar weer geslapen
zij kwamen hun
slaapmutsen halen
die zij vergeten waren
er spelen weer zaken
die vroeger tijden raken
die wij verdrongen hebben
omdat wij er niets mee
konden en hun taal niet
meer verstonden zij zijn
in de vergetelheid geraakt
door arrogantie van de mens
hun hulp was niet gewenst
Genetische schat
het samen spelen
blote voeten op
het pas gemaaide
nog verend lentegras
gaf ons ook zonder
publiek zoveel
applaus dat samen
volmaakt voelde
elkaar stimulerend
aanvoelend in details
de muziek van
wolken en wind
danste met ons mee
en regen spoelde
ons schoon na de
ovatie van bomen
en struiken en het
bloeien en diepste
buigen van de aller-
mooiste bloemen
we dansten heerlijk
luchtig in de lichtste
en doorzichtigste
gewaden om enkel
de schoonheid
gewaar te worden
die jij al meteen bij
je geboorte had
meegegroeid uit
jouw genetische schat
zacht ruiste de door
de natuur gegenereerde
muziek in onze golvende
kledij die de diverse
op elkaar afgestemde
bewegingen in
volmaakte harmonie
lieten zien op de
juiste maat van
onze pas de deux
Geel en roze rood
het duinde
geel en roze rood
de kleur van
het seizoen
we liepen steeds
een stukje verder
weg van de
drukte in groen
naar de stilte
van zee onder
een aflandige
warme wind
op strand met
het harde zand
op de kentering
van eb en vloed
waar je de grootste
schelpen vindt
nog waren we
niet alleen de witjes
fladderden mee ook
zij streken de vleugels
in luwte en rust die wij
kozen voor onze eerste kus
De laatste tijd
het was
ook nog te
donker om
licht te worden
de laatste tijd
wakker was er
al helemaal
niet meer bij
voorzichtig
voelen hoe
blij kan zijn
want plezier
en verstrooiing
is nog geen
koning in deze
negorij van ellende
we hebben het
voelen aankomen
wisten dat het
weer van slag was
vol extremen
ook bij planten
en dieren met groei
in vreemd gedrag
misoogsten
door woeste buien
en overstromingen
ziekten, virussen en
bacteriële infecties
die mens en hun
hun immuniteit
snel aantasten
Zonder spijt
ik zag
mijn vingers
jou zachtjes
raken lieve
kleine gevoelige
plekjes achterlaten
die in roze wit
herinnering maakten
van het kleine
vlammetje dat
ons samen aanging
als gedeelde ervaring
het was nieuw
deed geen pijn
of zeer maar
voelde juist fijn
en vroeg vooral
naar tikje meer
we lachten om
dit dichten het
deed toen de hoog
opgelopen spanning
wonderwel rustig
aan verlichten
de lieve kleine
plekjes waren ons
niet vergeten de
vingers iets versleten
maar de gevoeligheid
toegenomen zonder spijt
Woestijnkamelen
nog klonken
uit de verte
de schreeuwen
van woestijn-
kamelen en
knarsten het
door lucht
gedragen zand
tussen kies en
spaarzame tand
de wind was
opgestoken
daarom hadden wij
de opgravingen
onderbroken om
in rustiger tij
verder te gaan
aan een nieuwe
opening van het
gangenstelsel
wij proefden al
de lucht die daar
eeuwen in het
afgesloten gedeelte
heeft gehangen
met onschatbare
info over het
dagelijkse doen en
laten in een egyptische
gemeenschap
nieuwe technieken
leggen het gewone
leven van vorm
inhoud en smaak
feilloos bloot
net zoals bij de
romeinen van pompeï
die volledig bedolven
werden onder
metershoge vulkaanas
Iets nieuws
in iedere
blik wist
het zicht
iets nieuws
te ontdekken
de plaatjes
verschilden
steeds in
nuances die
bij focussen
verschillen
lieten zien
door bewegen
en veranderingen
in licht en contrast
de herinneringsfilm
liet in de diverse
verschillen
het natuurlijke
lopende beeld zien
een schitterende
automatische
animatie van ons
zien en de
wereld kennen
waarbij
herkennen de
bevestiging is
van ons deel
van het beleefde
een bewijs van
werkelijk bestaan
dat door anderen
in fysiek aanwezig zijn
voor altijd bevestigd is
Praalwagens
stralend vielen
de kleuren van
duizenden bloemen
neer uit de
praalwagens van
het schitterend
jaarlijkse corso
zij overdonderden de
dol enthousiaste en
luid applaudisserende
toeschouwers ook
bij mijn wagen
waarop ik jou in de
bloemetjes heb gezet
in iedere lijn
en welving met
bloemen van liefde
uit van mijn hart is
onze relatie voor
altijd en eeuwig
vastgelegd
verliefde stilte
heeft mijn handen
gestuurd feilloos voelde
houden van de ronde
lijnen in samen aan
jouw blik bij het passeren
ga ik volgend jaar etaleren
Shotjes hormoon
ik zag
in je ogen
het onbezorgde
spel van kleur
en muziek
waarbij armen
en benen als vanzelf
meebewogen op de
natuurlijke ritmiek
je stem lachte
melodieus
lokte hoog uit
en herhaalde
verlokkend tot
consensus in toon
het warme gevoel
tussen ons gewoon
zacht vibreerde
wel geladen
met shotjes hormoon
die golfden tussen ons
in een branding die
bijna de overslag maakte
naar de intieme stilte
van elkaar woordloos
begrijpen in ogen
die alleen maar kijken
Altruistische beelden
als ik
nog zachtjes
waak en
bijna droom
begint het
rammelen van
vreemde zaken
zij schuren tegen
elkaar in het traag
verplaatsen over
een ongelijke
vloer die bekrast
wordt met witte
kruimelige strepen
in een koud
vochtige stilte
die door gedrup
van stinkend
rioolwater een
smerige lucht
verspreidden
ik daalde af
op gladde treden
angst was ik
vergeten want de
onderwereld was
mijn ergens
bekend gebleven
uit de vroegere
aarde die in een
apocalyptische
distorsie was
geraakt en door
de mens zijn
schepper verloor
te midden van die
altruïstische beelden
huilde ik het verdriet
over deze teloorgang
weg in een lichte
streep horizon voor
nieuw perspectief
Een heerlijk gedoetje
ik had
de ezel
in de zon
gezet
het linnen
vochtig door
ochtendlicht
spande meteen
schildergerei
om me heen
gelegd dan
kon ik er direct
soepel bij
in een degelijk
ouderwets
boers tableau
een stukje dijk
geknotte wilgen
in een lege wei
halverwege de
boerderij met stal
wat verdwaalde
bouwvallige
oude schuren
een heerlijk
gedoetje om
geschilderd te
worden door mij
de naam vindt u
onderaan
het geschreven
schilderij
De oortjes
ik keek
het rijtje langs
smartphones
in de hand
de oortjes
verbonden
luidkeels
sprekend met
open monden
de hoofden
geknakt in
lange wacht
de bloem
der natie
met alleen
schermogen
schouders al
rond gebogen
de bus heeft
de gnomen
en hun wereld
meegenomen
om ze elders
te droppen als
ledenpoppen
hun monologen
zijn niet te stoppen