Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Bang
Bang,
ik ben bang je kwijt te raken,
bang dat je mij niet meer ziet staan.
Bang dat je bezig bent met andere zaken,
waardoor je mij uiteindelijk zou laat gaan.
Bang dat een ander het geluk verstoort in ons leven,
waardoor alles wordt weggegooit wat we samen hebben bereikt.
Bang dat je wegloopt van ons streven,
en helemaal niet meer naar me omkijkt.
Bang om machteloos toe te kijken,
hoe je langzaam van me afdwaalt.
Bang dat dit onze relatie gaat bezwijken,
wat hebben we ons toch allemaal aangehaald?
Bang, moet ik nog bang zijn?
Of gaan we samen de toekomst tegemoet?
Bang, laten we gewoon zijn,
vanaf het begin dat we elkaar hebben ontmoet.
Ruzie
Ik ben bang
Heb kippenvel
Het duurt zo lang
Kom helpen, snel
Stil luister ik
Geschreeuw beneden
Geef zelf geen kik
Ik wou dat ze normaal deden
Een deur slaat dicht
Begin te huilen
Handen voor mijn gezicht
Waar moet ik schuilen
Ik ben weer stil
Terwijl ik tranen voel lopen
Dit is niet wat ik wil
Is het nu afgelopen?
Toekomst
Ik zit te denken aan de toekomst,
het maakt me bang,
dus kijk terug naar het verleden,
het lijkt allemaal nog zo kort geleden,
dat de mensen die me zoveel liefde hebben gegeven zijn verdwenen..
Ik ben nog nooit mezelf geweest,
En kan me eigen geluk nog niet vinden,
Maar zal me op een andere manier aan mensen gaan binden..
Ik weet wel dat ik verlegen en onzeker ben,
Ik zal andere mensen helpen en mijn liefde geven,
En hun naar de toekomst laten leven..
Ik schrijf dit met een lach en een traan,
Weet niet hoe ik verder moet gaan,
Ik zit vol verdriet en pijn,
Maar ik zal zonder te beven aan andere mijn liefde geven,
En hun gelukkig laten leven..
De mensen zijn veranderen,
Waarom nu zoveel pijn?
Dit vind toch niemand fijn?..
Met sommige dingen wordt ik trager,
Want zit met al mijn gedachten met deze vragen,
Ik zal deze last nog heel lang bij me dragen,
Ik zal er niet meer met zoveel mensen over praten..
Want op wie kan je nog bouwen?
En dingen vertellen in vertrouwen..
Ik zet nu een stap in de toekomst,
Ook al ben ik bang,
Ik weet niet waar ik naar verlang,
Ik zal met pijn, verdriet en beven,
Nog een tijd door leven..
Zo bang
Een traan glijdt langs haar wang,
ze is gewoon zo bang.
Niemand kan ze meer vertrouwen,
nooit meer een goede band opbouwen.
De liefde die er niet was, ze bleef erin geloven.
Elke keer weer bleef hij haar die mooie cadeautjes beloven.
Helemaal kapot door die ene keer.
Haar vertrouwen is gebroken, dit doet voor eeuwig zeer.
Hou je van me?
Ik ben bang.
Wat moet ik nu?
Bang voor jouw woord,
op de vraag,
Hou je van me?
Bang ben ik voor weinig,
bang ben ik voor niets.
Behalve hiervoor,
hiervoor ben ik bang.
Bang!!!
bang voor het verleden,
bang voor het heden,
ben bang om te verliezen,
ben bang om weer kwijt te raken,
ben bang om alleen te zijn,
ben bang dat niemand van me houd,
ben bang om niet goed te doen,
ben bang om dood te gaan,
maar ben het meest
bang om te leven,
ben bang voor me zelf....
Bedreigd
Bedreigd
Het woord doet pijn in mijn hoofd.
Woede, angst en verdriet gaat gelijkertijd door me heen.
Gedachtes komen, ik ben voor even verdoofd.
Niemand moet tegen mij praten,
ik moet alleen zijn of alleen hem kunnen zien.
Om het woord te kunnen horen.
Want alle vreselijke dingen krijg ik weer te zien.
Ik druk mijn handen op mijn oren.
Want het woord doet zo'n pijn, ik huil en huil.
Zachtjes dat wel want niemand mag komen.
Want ik moet flink zijn, dat moet van mezelf.
Maar hoe erg ik het ook probeer de tranen blijven stromen.
Het wordt steeds moeilijker om dat vrolijke meisje te blijven.
Steeds lastiger om er niet aan te denken..
Denken aan alles wat er is gebeurd..
Het woord bedreigd spookt door mijn hoofd.
Het woord dat mijn leven heeft veranderd.
Verkracht
Hij kijkt me aan, met die gevoelloze blik,
Ik durf hem amper aan te kijken en ik slik.
Wat gaat er nu komen? Blijf ik alleen achter met hem?
Ik begin te zweten en krijg kippenvel van zijn stem.
Zijn handen gaan over mijn rug, zijn hand langs mijn oor,
Zijn snelle, harde adem dat is alles wat ik hoor.
Ik kijk hem bang aan en ik zeg ‘ik wil het niet’…
Maar hij gaat door en er is niemand die het ziet.
Kan iemand hem laten stoppen, ik kan er niet meer tegen,
Hij laat mijn adem stokken, ik kan me niet bewegen.
Zijn broek zakt op de grond, een traan over mijn wang,
Hij was altijd zo aardig, maar nu maakt hij me bang.
Zijn hand gaat door mijn haar, maar ik kijk hem niet aan,
Ik bid om het moment, waarop hij me laat gaan.
Maar het lijkt uren te duren en me benen voelen als lood,
Van binnen schreeuw ik het uit, van binnen ga ik dood.
Als hij klaar is, verdwijnt hij en ben ik alleen,
Overal voel ik pijn er er loopt bloed langs mijn been.
Ik wil schreeuwen, huilen en gillen, maar ik sluit mijn mond,
Ik wil heel hard wegrennen, maar zak in elkaar op de grond.
Ik had nooit gedacht dat dit mij zou overkomen,
Zelfs niet ’s nachts, in mijn allerengste dromen.
Maar het is me overkomen en het is erger dan ik dacht,
Ik kan het nog steeds niet geloven, dat hij me heeft verkracht…
Zoveel woorden
Zoveel woorden om te schrijven.
Om te versturen naar jou.
Zoveel dingen om te zeggen.
Maar krijg ze niet getypt.
Je krijgt ze niet te lezen.
Ookal wil ik dat je het weet.
Maar de dingen die ik schrijven wou.
Deden te veel pijn
door de dingen die je deed.
Al 3 dagen…
Al 3 dagen zonder slaap
Al 3 dagen zonder rust
Al 3 dagen in angst
En niemand is er van bewust
Al 3 dagen vol met vragen
Ik raak er zowat aan gewend
Al 3 dagen alleen maar huilen
En niet wetend waar jij bent
Al 3 dagen aan het trillen
Al 3 dagen zonder dat jij wil reageren
Al 3 dagen aan het hopen
Dat jij ooit terug zult keren
Al 3 dagen wachtend
Wachtend hier in de kou
al 3 dagen zonder stem
zonder rustgevende woorden van jou
Bang zijn
Bang zijn in het donker
Bang zijn in de nacht
Bang zijn zonder anderen
Bang zijn zonder kracht
Bang zijn voor de dingen
Voor de dingen om je heen
Schat, je moeft niet bang te zijn
Ik laat je nooit alleen!
Bang om je kwijt te raken
Ik ben bang
Bang je kwijt te raken
Ik ben bang
Bang om ruzie te maken
Ik ben bang
Dat je me verlaat
Ik ben bang
Dat je zonder mij in je leven verder gaat
Ik ben bang
Bang je nooit meer te zien
Ik ben bang
En misschien is dit wat ik verdien
Ik ben boos
Ik trek het niet meer
Ik ben boos
Ik val neer…
Ooit zal ik eroverheen stappen
Over al dit gezeik
En dan zal ik vechten
Totdat ik de top bereik
Ooit zal ik krijgen
Waar ik echt veel om geef
En dan zal jij degene zijn
Waarmee ik voor altijd verder leef
De pijn.
De pijn van binnen. De littekens van buiten.
De poorten naar mijn gedachten sluiten.
Het valt niet te beschrijven,
De gevoelens blijven.
Jezelf pijn doen om je pijn te vergeten,
De littekens, de mensen moesten eens weten.
Het valt niet uit te leggen hoe ik me voel.
Zonder emotie, zonder enig gevoel.
Alleen het gevoel van woede en schaamte bij elkaar.
Maken je kapot echt waar.
Probeer me te begrijpen en in te denken hoe ik me voel.
Dan voel je nog niet eens een kwart van wat ik voel.
Even staat de wereld stil
In de mist hoor ik een stem
Een kleine bange stem
Over een bloem die ze van haar vader kreeg
Maar verder is de lucht o zo leeg
Ik kom het kind tegenmoet
Haar witte jurk hangt vol bloed
Het kind kijkt me aan met een schreeuwerige blik
En ik geef geen kik
Ik wil wegrennen uit dit land
Maar mijn voeten zijn verstijfd in het zand
Even staat de wereld stil
En dan geef ik een gil
Er komt geen geluid uit mijn mond
En de wereld draait weer rond
En dan... niets meer
De blik in je ogen
de blik in je ogen,
vertelt me alles
wat je niet zegt
de blik in je ogen
vertellen me
hoe hard je vecht
soms staan ze vol wanhoop
soms staan ze vol verdriet
dan straalt er weer een lach
de blik in je ogen
vertellen me alles
wat de buitendwereld niet ziet
Angst
De angst door de ruzies,
De angst om iets verkeerd te zeggen
Bang om mijn tranen te laten zien
Bang voor het geschreeuw, dat me een rilling geeft
Bang dat je tegen me uitvalt ..
Bang dat ik je kwijt raak..
En niemand meer heb.
Bang dat ik mensen laat vallen voor jou,
Want nu, heb ik niemand meer. alleen jou.
Bang
Bang voor het leven, bang voor haat
Bang voor even, bang voor alles wat bestaat
Angsten durfen te overwinnen.
Opnieuw beginnen, zonder het verleden.
Want we leven in het heden.
Laat het rusten, want het doet alleen maar meer pijn.
Laten we het vergeten, en niet meer bang zijn.
Nooit meer bang.
Niet bang voor haat, niet bang voor liefde.
Want ik ben zo bang om je kwijt te raken.
Het enige wat ik wil is het goedmaken.
Dus laat het rusten, weg hier ver vandaan.
Zodat wij samen, gelukkig verder kunnen gaan.
Bang dat mensen me haten
Ik ben zo bang dat mensen me haten,
dat ze me lelijk vinden of dom over me praten.
Ik denk altijd dat ze me niet moeten,
en dat blijft maar in m'n gedachten wroeten.
Ik weet niet wat ik er aan kan doen,
ik weet dat het nooit meer word zoals toen.
Ik blijf altijd maar denken dat ik alles fout doe,
en dat als ik wat doe, dat iedereen denkt 'wat een koe'.
En als ik er dan met iemand over ga praten,
dan kan ik mezelf wel haten,
want dan krijg ik geen woord uit mijn mond,.
Het enige wat ik dan nog kan is huilen,
en dat wil ik het liefste voor iedereen verschuilen.
Maar soms gaat dat niet en komt alles naar buiten,
en dan wil ik het liefste wegrennen en me van iedereen afsluiten.
Maar als ik dat doe, ben ik bang dat iedereen me raar vindt,
en dat ze denken ' wat een klein kind '.
Maar daarom zet ik iedere morgen,
een grote lach op me gezicht als ik wakker word.
En zo ziet niemand dat ik van binnen instort
Ik ben bang
Ik loop over het strand,
alleen...
Ik stop,
kijk naar de horizon,
de zon verlaat de dag.
Ik loop het water in
om de zon terug te halen.
Ik ben bang,
bang voor het donker van de nacht.
Ik zwem en zwem,
ik weet dat het geen nut heeft,
ik wil door,
draai me om
en zwem terug.
De nacht komt,
ik ben bang.
Ik kijk op,
kijk om me heen en denk,
is dit het...,
is dit het leven...
Ik loop verder,
verder de nacht in,
alleen...
Ik voel het bloed
Het is zo'n harde wereld hier,
jij kan het aan, ik niet.
Dus denk aan mij en maak plezier.
Ik wil dit al heel lang,
ik voel het bloed,
dat maakt me bang...