Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Wanneer word ik bevrijd
Wanneer word ik bevrijd
Uit die nare tijd
Zoveel gegeven voor een leefbaar leven
Zielig bevonden
Er is er geen tweede van
Daarover twijfel ik geen seconde
Zoveel moeten doorstaan
Voor wat voor bestaan
Schade geleden
En dat komt nooit meer goed in het leven
Dus is het maar overleven
Anders dan anders
Anders dan anders
Anders dan jij
Soms ongelukkig, soms blij
Elke dag is anders
Leef van moment naar moment
Omdat het zo gekomen is
En omdat ik anders ben
Anders dan jij
Elk moment verandert ik
En ben onrustig
Leef van dag tot dag
Het is misschien raar
Maar zo zit ik nu eenmaal in elkaar
Steeds weer huil je
Steeds weer huil je
En denk je na over het verleden
Wat de mensen je hebben aangedaan
Je kan het nu nog steeds niet geloven
Steeds weer huil je
Ooit worden die mensen gestraft
Want er zit iemand hier boven
Steeds weer huil je
Verkeerd terechtgekomen
Verkeerd terechtgekomen
Vele wegen gaan naar Rome
Verkeerde keuzes gemaakt
Voordat je begint weet je nooit dat het je raakt
Beslissingen die je krijgt of zelf maakt
Het zit vaker tegen dan vaker goed
Maar verlies nooit de moed
Wat er ook gebeurt of wat je doet
Als je van jezelf maar weet dat je het goed doet
Gaat het alsnog verkeerd
Zorg dan dat je ervan leert
Dan komt het alsnog goed gegarandeerd
Verkeerd terechtgekomen
Laat mij maar gaan
Laat mij maar gaan
Het is voorbij
Je hebt me toch altijd laten staan
Ik wil niet meer
Je belazerde me keer op keer
Het is over
Je bent er niet meer voor mij
Laat mij maar gaan
Met al mijn verdriet
Wat jij toch niet ziet
Het is over
Al denk jij van niet
Laat mij maar gaan
Alles in het leven
Alles in het leven
Duurt maar even
Het heeft zo moeten zijn
Het afscheid doet veel pijn
Te jong ben je gegaan
Wat is de inhoud van het bestaan
Onverwacht is het je overkomen
De tranen zullen eeuwig blijven stromen
Drank en Drugs
Drank en Drugs
Een half leven verslaafd geweest
Na drie hartaanvallen en vijf zelfmoordpogingen
Was het privé leven zeker geen feest
Roofbouw gepleegd in je lichaam en geest
Als je je ziel ziet vergaan
Pijn slijt nooit
En wat is dat voor bestaan
Ik ben bang
dat mensen mij
zullen eigenen
zoals ik dat ook zie
gebeuren bij
anderen met gemak
en een lach met de
waarheid in het midden
die hand op mijn
schouder zou warm
moeten zijn maar
hij voelt bezitterig
dwingend zijn
richting uit en juist
dat dirigerende
roept agressie op
want dat wil ik zelf
bepalen bij wie ik
wil horen en
met wie ik ga
lachen en gedachten
zou willen delen
vaak wordt te snel
die vanzelfsprekendheid
als feit aangenomen
als je het waagt een
en ander ter discussie
te stellen dan hoor
je er niet echt bij
ben je van vriend
tot vijand geworden
in heel korte tijd
en wordt door de
zogenaamde
vriendenkring onder
curatele gesteld
Overleven
weer zijn we bezig
de mooie dingen uit het
verleden nu al te verdelen
voordat het zijn echte
waarde heeft laten zien
opgediend in een bak
vol kritiek liggen de losse
gedachten gezegden
en opvattingen als
amputaties naast de
al overleden normen en
waarden uit een tijdperk
dat zij nog een hecht
fundament waren als
draagvlak voor het
merendeel van de
gangbare opvattingen
vertrouwen bleek en bleef
een goed cement te zijn
in de na oorlogse opbouw
daar waar na de vrede vrijheid
met hoofdletters geschreven
werd betrad de jeugd met
veel bombarie de lege ruimtes
met de adem van familie
en ouders in hun nek
maar cultuur en muziek
proefden de vruchtbare
grond en de eerste bloemen
bloeiden en hit na hit boeiden
alleen zij met hart ziel
en tranen in de ogen
werden de grootste
sterren hun pijn kon
de jeugd niet vermijden
in samen overleven
Fysieke beperkingen
ik mantelzorg
haar artrose van
armen en schouders
en let attent op
haar angina pectoris
ondanks alles
lukt leven nog met
regelmatig inschikken
en lieve dingen die
nog tijd en rust geven
er zijn zaken die
veel dieper gaan
ingrijpen in een
maatschappelijk
bestaan en positie
fysieke beperkingen
laten geen inspanning toe
samenleven zal zich
moeten behelpen kan
zich nooit goed ontwikkelen
belandt op een zijspoor
met mislukte acties
omdat geven en nemen
een goede balans vereisen
wordt er veel ingeleverd
Ik heb heel lang geleden
Ik heb heel lang geleden
Heel lang gestreden
Maar altijd zo afgegleden
Bitter en vol met rancune gebleven
Maar ik moet ook verder met mijn leven
Ik heb heel lang geleden
Opgesloten in een dal
Het gaat niet meer zoals je wilt
Je wordt door de maatschappij gedwongen sterk te zijn
Al leef je met veel pijn
Aan de top word je door mensen stevig geraakt
Ik tegen de rest
Want door overlevingsmentaliteit
Wordt de strijd nooit gestaakt
Met rancune en haat
Met rancune en haat
Ik ben een aardige jongen
Maar zo ben ik gemaakt
En zo ga ik over straat
Al jarenlang verlies ik de moed
Want het komt nooit meer goed
Zoveel tegengewerkt in het leven
En dan kan je er niet meer tegen
Verslaafd geweest aan de drugs en de drank
Want ik kreeg van Nederland stank voor dank
Een man mag niet huilen
Een man mag niet huilen
Moet blijven lachen
Wat er ook gebeurt
En zich niet achter zijn tranen verschuilen
Wat hij ook ooit vergat
Zijn moeder was het belangrijkste
waar hij het meest aan had
Een man mag niet huilen
Ik kan het niet verwerken
Ik kan het niet verwerken
De pijn die is veel sterker
Zit je hoofd weer vol met zorgen
Schuif die aan de kant voor morgen
Ik kan het niet verwerken
Zoveel in het leven geleden
Maar de strijd is nog niet gestreden
Fatbike
samen zien wij
de toekomst terwijl
bloed met tranen
langs je gezicht loopt
en ik jou in mijn armen
houd vlak na de crash
je rilde keek me aan
had het koud in de
nashock en ik praatte
zacht om jou bij de
les te houden in
geruststellen
jou niet te laten
wegzakken dat zou
nog meer problemen
geven ondertussen
werd het remspoor
van de fatbike gemeten
het verhaal genoteerd
van een zwaar ongeluk
met ernstig letsel
aan hoofd en gezicht
en nu gestabiliseerd tot
de ambulance arriveert
de politie de nodige
info heeft opgenomen
van het nog bij kennis
zijnde jonge slachtoffer
die al aan het infuus ligt
wegens bloedverlies
het zoveelste slachtoffer
en hoeveel zullen nog
hun jeugddromen missen
en voor het leven getekend zijn
gehandicapt en dat voor
hun hele bestaan
Ik kan het niet vergeten
Ik kan het niet vergeten
Het zit te diep in het verleden
De liefde zal altijd overwinnen
En als het fout gaat
Gaan we gewoon weer opnieuw beginnen
Ik kan het niet vergeten
Eenzaamheid
Heb van veel dingen in het leven spijt
Eenzaamheid
Maar het is gegaan zoals het gegaan is
Soms ging het goed en soms ging het mis
Elke dag is tegen mezelf een strijd
Nooit meer alleen zijn
Nooit meer die pijn
Het ergste is eenzaam zijn
De toekomst?
wij schrokken
niet meer als de
sirenes loeiden en
lege straten de echo's
keihard weerkaatsten
waar zwart en
legergroen de stad
stukje bij beetje liet
verdwijnen door
drones en ander tuig
de oorlogsdreiging
bracht tal van nieuwe
technische snufjes
als bijvangst van
andere ontwikkelingen
waar leven en bewegen
onzichtbaar is voor
de vijand worden lucht
water en straling de
transporteurs logistiek
beveiliging en
cybernetica hebben
een grote vlucht
genomen voor sport
en recreatie was geen tijd
socio- en psychologen
hadden internet om hun
sociale en onderwijs
boodschappen aan
de man te brengen
als medicatie
werden tal van drugs
gebruikt die ook in het
leger gangbaar waren dus
een gedrogeerde maatschappij
Een kleine slis
je was maar
een woord
toen ik
jou hoorde
verloor
jij jezelf
viel metalig
rinkelend
rollend
op de vloer
je bekende
toen al kleur
door een
kleine slis
aan het eind
van een lief
klein zinnetje
dat niet echt
meteen af
wilde zijn
dat mijn
aandacht
vast wilde
houden met
een van
ondeugd
haperende
ademhaling
voor een
ogenblik