Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Irak
De Amerikanen vechten voor leven en dood.
De Irakezen bouwen door hun angst en nood.
Door de chemische wapens ligt de wereld op zijn kop.
Saddam is niet te vinden en soldaten zoeken van top tot top.
Beelden van Saddam worden vernield.
Geen mens meer geknield.
Brandende huizen vliegen uit elkaar.
Maar toch de Amerikanen zijn nog niet klaar.
Bommen vliegen door de lucht.
De mensen op de vlucht.
Mensen zijn erg bang.
Voor hun is de oorlog lang.
Voedsel komt er aan.
Maar veel te weinig de mensen moeten in rijen staan.
Het water is vies en vervuilt.
Kinderen hebben niets te drinken en gehuild.
Want waar zit Saddam geschuild
Eventjes een moordenaar..
Hardnekkig wenste ik
dat je zou verdwijnen
dat jij, met je minachting
nooit meer zou verschijnen
Uitputtend bleef ik hopen
dat je me niet langer meer pijn kon doen
dat jij, met je grote handen en je harde woorden
mij nooit meer kon bezeren
Hoopvol bleef ik wensen
dat je op een ochtend weg zou zijn
maar jij, jij bleef me kleineren en slaan
mijn hart brak van pijn
Midden in de nacht
ben ik naar je toe geslopen
met een pistool op je gezicht
ben je naar me toe gekropen
Een harde knal
en eindelijk rust in mijn hoofd
jij kon mij niet verdragen
dus heb ik jou van het leven beroofd
Vannacht was ik eventjes een moordenaar
en heb ik je eindelijk vermoord
helaas was alles maar een droom
Pas maar op, want mischien wordt dit ooit eens waar...
Jij genoot van mijn angst
Jij genoot... van mijn angst,
van mijn tranen en mijn pijn.
Jij genoot...van de macht,
die je over mij bezat.
Hoe banger ik werd,
zoveel meer leek jij te durven.
Hoe meer pijn ik had,
zoveel harder sloeg je.
Ik wou het niet,
schreeuwde het uit,
Maar jij ging door,
drong naar binnen,
eerst van voren, toen langs achter.
Ik wilde het niet,
huilde het uit,
stribbelde tegen.
Maar jij, leek er geen genoeg van te kunnen krijgen.
En jij, jij ging door, dacht door te kunnen gaan,
ik was toch te bang om bij je weg te gaan.
Maar na 4 jaar lang, angst en pijn,
sloeg dit om in woede en lef.
Eindelijk de kracht om bij je weg te gaan.
Toch leef je door, in mijn hoofd...
Lijkt het nog dagelijks te gebeuren.
In mijn dromen,gedachten en herinneringen
Geweld.
Geweld is een woord dat je vaak hoort...
Geweld is iets wat je vaak ziet...
Zonder dat je het weet gebruik je ook geweld...
Geweld is niet prima...
Dus voordat je geweld gaat gebruiken...
Denk aan de gevoels...
De gevoelens van een ander...
Nooit gedacht
Nooit gedacht dat jij me zou gaan slaan,
ik dacht, jij bent niet zo, je had zelfs een baan.
8 maanden gingen we met elkaar, maar...
ik was volgens mij niet de enige in je leven.
Terwijl ik al mijn liefde aan jou wou geven,
je heb me zoveel pijn gedaan.
Mijn moeder zegt, als je hem nog ziet staan..
mag je uit dit huis gaan.
Het doet me zoveel pijn,
het liefst wil ik hier niet meer zijn.
Iedereen zegt, vergeet hem, je bent beter dan hem,
maar in mijn hoofd hoor ik steeds zijn stem..
Ik kan het echt niet meer aan,
wat is het doel van mijn bestaan?
Mijn hele hoofd is blauw,
en ik was je gewoon 8 maanden trouw.
Ik weet echt niet wat ik moet denken,
ik wou je al mijn liefde schenken, nu is alles voorbij..
En, shit man, het enige waar ik aan denk ben jij,
ik kwam naar je toe om het bij te leggen en had zoveel te zeggen.
Waarom heb je me dit ooit aangedaan,
ik begon, maar je heb het recht niet om meisjes te slaan!
Waarom heb je het dan toch gedaan?
Je zegt zelfs, ik heb geen spijt, nee...
Je heb zo weer een andere meid?
Minder stug.
mijn tranen zijn gedroogd
mijn glimlach is terug
ik luister weer naar anderen
ben na maanden minder stug
maar diep van binnen zit nog steeds de pijn
dat kan ik niet veranderen
ook al wil ik vrolijk zijn
Ons stervelingen.
Kijk Ons Stervelingen
Wat Doen Wij Domme Dingen
We Draaien Rond In Kringen
Van Macht, Geld En Poen
Het Is Ons Niet Gegeven
De Macht Om Goed Te Leven
God, Wilt U Ons Vergeven?
Tot We Weten Wat We Doen
Geweld.
geweld: waarom is er in deze wereld zo veel zezeur???
geweld, racisme en terreur
armoede, rijkdom en haat.
waar op de wereld je ook bent
in de kranten en op het journaal
zijn al deze beelden al heel normaal.
miljoenen mensen hebben al
te kennen gegeven
om in vrede te willen leven