Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Je ogen toonden
jij kent
het spel met woorden
al sinds je geboren bent
je ogen toonden
de eerste klanken
van je babymelodie
later kwamen
armen en handen
tranen als je niet begrepen werd
vergat als puber
uit te leggen wat
in lichaamstaal verzetten was
voel je hart tegen mij fluisteren
altijd zal ik luisteren naar
de diepte in de woorden van je stem
Het schrijven van gedichten
Uit gedichten kan je zoveel halen
verdriet en pijn
kun je eruit vertalen
Gedichten zeggen meer
dan woorden ...
in het schrijven
kan je zoveel verwoorden
Schrijven is verwerking
van je zorgen en je leed
gedichten en verhalen
staan vol intense gevoelens
het is maar dat je het weet
Schrijven is zoveel meer
dan een ander denken kan
van poëzie maken
zeg nu zelf:
“daar weten toch alle schrijvers van”
In vreemde buitens
kom de laatste tijd
in vreemde buitens
waar bloemen hun hart
niet meer sluiten
dag en nacht
niet meer strijden
schemering vermijden
in het licht van samen zijn
vogels het vliegen
zijn verleerd
omdat zij zweven
in leven met lucht
eten uit de hand
in een land dat
geen contrasten kent
het geven is gewend
waar overvloed
ieder als koning weet
melk en honing deelt
zonder onderscheid
M'n hartje, is weer van mij..
Mijn hartje is weer van mij,
al heb jij hem niet terug gegeven.
Ik wou jou maar jij liet mij,
moest ik doorknokken,
of was het juiste toch opgeven?!
Ik heb je nodig, hier bij mij,
om me heen en het liefste nu meteen.
Ik wil dat je voelt, wat ik voel,
dat je inziet en begrijp wat ik zie en bedoel.
Ik heb een grote fout gemaakt,
met een kleine daad. Ik wou de fout herstellen,
maar daarvoor is het nu te laat.
Met gevoelens mag en kan je niet spelen,
littekens die niet helen.
Maar mijn leven verder.. wil ik met jou delen.
Ik zou e alles voor doen, terug de tijd in, zoals toen.
Een korte herinnering, kleffe handjes en op het
werk onze eerste, spontane zoen.
Vlinders in m'n buik,
ik word blij als ik jou luchtje, one million ruik.
Knikkende knieën, maar voldaan ben ik,
als ik bij jou het bed in kruip.
De gedachte dat we zonder hulp uit elkaar zijn gegaan,
en dat na bijna zeven jaar.
Over m'n wang, rolt een traan.
In m'n hartje zit jij verstopt, toch wil ik je niet laten gaan.
Z'n afstand tussen ons ontstaan,
maar gelukkig woon je niet ver bij me vandaan.
Waarom doet liefde, als je verliest,
toch z'n pijn?
Grote woorden die jij uitsprak, maar je daden zo klein,
betekenen opeens niks meer voor mij.
Ik weet dat ik te laat ben om je terug te winnen,
ergens tegen beter in, wil ik samen met jou opnieuw beginnen.
Ik wil er voor je zijn, ook in moeilijke tijden, lachen en huilen,
er voor elkaar zijn, samen genieten en elkaar beminnen.
Ik wil je om een kans vragen.
1 kans en ik zal slagen,
jou zware lasten mee te dragen.
Ik zal er voor je zijn, wij hand in hand samen,
en dan hoor je mij niet meer klagen.
Hopelijk komen dromen, wensen en
positieve gedachtes uit,
want JIJ bent de persoon waar ik aan denk,
voordat ik me ogen sluit.
Je mist pas iets, als het er niet meer is.
En als het er niet meer is, is DAT het gene
wat je eigenlijk mist.
Mijn hartje is weer van mij,
al heb jij hem niet terug gegeven.
Ik wou jou maar jij liet mij,
moest ik doorknokken,
of was het juiste toch opgeven?!
Aan de andere kant denk ik van,
we hebben er samen z'n puinhoop van gemaakt.
Niet uit onze woorden komen, elkaar naar beneden halen,
smijten met spullen en de een die de ander slaat.
Houden van is niet meer, dan genoeg.
Irritaties, nare herinneringen, woorden die ik onbewust begroef.
Laat staan de angst die ik continu om jou, niet door jou, bij me droeg.
Voorheen ging alles vanzelf, makkelijk en waren we elkaars z'n uitlaatklep en doel.
Nu gaat alles bergafwaarts, pijnlijk en stroef.
Ik wou zo graag, maar het mocht niet zo zijn,
dat is wat ik eerder zij.
Samen zo stil, maar toch vertrouwd,
en dubbelzinnig, want er is geen wij.
Zo dichtbij, maar toch net niet op 1 lijn.
Door leeftijdsverschil? Die kans lijkt mij toch, om hoe ik je ken, klein.
Wanneer we in elkaars z'n ogen kijken,
hoop ik dat alle pijn,verdriet en angst weg zal zijn.
Tot die tijd, kan m'n hartje herstellen bij mij.
Mijn hartje is weer van mij,
al heb jij hem niet terug gegeven.
Ik wou jij maar jij liet mij,
moest ik door knokken,
of was het juiste toch opgeven?!
Mijn groene droom
ik loop
van boom naar boom
cirkels uit mijn groene droom
voel hun verbondenheid
in ondergronds netwerken
de kroon heeft hemel in bereik
met zonne-energie
groeien zij harmonieus tot bos
er is plaats voor struik en mos
zij geven terug
wat wij gedachteloos verkwisten
hun dood zal ons ooit kisten
Verschillende gevoelens
Jij en ik
we worden overspoeld
elke dag
met gelijk welk gevoel
zorgen en pijn
iets anders in dit leven
zal je niet vlug vinden
het kan nu eenmaal niet anders zijn
Jij en ik
we moeten elke dag omgaan
met gevoelens
van angst en verdriet
iets anders
vind je niet
Gevoelens van intens geluk
kan je ook wel hebben
dan is je dag goedgemaakt
kan het niet meer stuk
Jij en ik
zijn soms wel boos
slechte gevoelens komen op je weg
maar je wordt vergeven
want iets anders
is er niet in dit leven ...
Rekeningen, rekeningen en nog eens rekeningen..
De rekeningen blijven maar binnen stromen.
Ik zie door de bomen het bos niet meer.
Hoe heeft het zover kunnen komen?
Fouten herstellen van een ander, veel regelen,
opnieuw bellen, dat in herhaling en elke keer weer.
In het openbaar hoofd omhoog en borst vooruit.
Eenmaal terug getrokken, huil ik zonder geluid.
Kom op anderen hebben het erger, denk ik dan.
Ik moet het redden, maar tegelijkertijd denk ik waarvan?!
Ik vindt het zwaar en lastig om in deze tijd van de maatschappij,
en zonder familie, op eigen benen te staan.
En werk? Ook dat, ik heb op het moment geen baan.
Soms zit het mee, maar nu valt dat vies tegen.
Ik moet afkoelen, ik moet naar buiten en daar loop ik dan, in de regen.
Alles word continu duurder en met de crisis van nu erbij,
word het helemaal moeilijk om rond te komen.
Zit je echt diep in de put, word zelfs je inboedel je ontnomen.
Waar is de tijd dat men blij was met 25 cent?
Dat het niet om je geld gaat, maar om wie en hoe je van binnen bent?!
Geld maakt niet gelukkig, dat is wat men tegen me zij.
Maar geloof mij nou,
geld maakt mij op het moment echt wel gelukkig EN blij!
Ik zou weer rond kunnen komen.
Weer kunnen denken en werken aan me toekomst dromen.
Dat ik men weer terug kan betalen.
Maar ik zit (nog) niet in die situatie, dus zal niet verder afdwalen.
Ik doe me best en draai elk dubbeltje op z'n kant.
Ik denk bij alles twee keer na voordat ik iets onderneem
en gebruik verder m'n verstand.
Het is negatief, moeilijk en nu voor mij niet fijn.
Maar ik denk van, deze tijd gaat ook voorbij.
En ik onthoud, na regen komt zonneschijn.
De rekeningen blijven maar binnen stromen.
Ik zie door de bomen het bos niet meer.
Hoe heeft het zover kunnen komen?
Fouten herstellen van een ander, veel regelen,
opnieuw bellen, dat in herhaling en elke keer weer.
Restaureerde zand
heb met
eigen handen
een monument gemaakt
restaureerde
zand met water
als cement
modelleerde
naar verhalen
uit hun herinnering
die ik opving
toen ik woelde en
het vroeger leven voelde
geen luchtkastelen
maar een vaste burcht
met muren en kantelen
vergeten waren
tijd en plaats
tot ik de zee zag komen
mijn monument
weer terug gleed
naar het strand der dromen
Het leven
Het leven is vaak kort
ook kan het lang zijn.
Maar voor alles is een tijd,
voor blijdschap, voor verdriet
voor liefde, voor haat,
voor leven, voor dood.
Het leven biedt veel mogelijkheden
van licht naar duisternis
van duisternis naar licht
Blijdschap is veel in ons leven
Blij zijn is wel het voornaamste
de vrede te voelen in ons hart.
Moge ons leven geluk uitzenden
naar allen die wij ontmoeten!
Het palet vol kleuren
iedere dag
een maagdelijk doek
het palet vol kleuren
de eerste streek
brengt zon en wind
misschien wat lichte geuren
zacht vloeien
de pigmenten met
persoonlijke sentimenten
nog is er harmonie maar
drogend lopen vormen vast
verdwijnt de tolerantie
zet structuur
zijn vaste stap
lijkt souplesse arrogantie
pas later strijkt
de schaduw van de nacht
oneffenheden weer met liefde glad
Zoveel gevoelens elke dag
Gevoelens in je leven
ze zijn er elk moment
elke dag kom je ze tegen
ze zullen altijd naar je toekomen
Angst en verdriet
ze komen op je weg
ze ontkennen
kan je heus niet
Een gevoel van geluk
zal je ook wel eens hebben
al is het niet alle dagen
dat gevoel kan nooit stuk
Boosheid ...
je komt hem ook wel tegen
hem ontruimen kun je niet
want mensen zijn niet steeds lief
en al deze gevoelens
ze passeren je ooit wel eens
je raakt ze gewoon nooit kwijt
De sleutel
Jij hebt de sleutel van het leven
de sleutel tot een oplossing
die moet worden gegeven
De sleutel, die naar de toekomst reikt
dat heb jij in handen
wat je ook mag denken
het is juist dat, dat je niet mag verbranden
Want die sleutel, is voor het slot
die de poort open maakt
en het verleden
dat je zo achter je laat
Zo heb jij de sleutel, voor de uitkomst
die van het leven, die jij bij jou hebt
jij hebt de sleutel
van het vooruitzicht
en het verleden laat je op slot ...
Herinneringen in het leven
Herinneringen zijn er in mijn leven
ze geven me kracht
om verder te gaan in mijn bestaan
Beelden flitsen voor mijn ogen
van hoe mijn leven is verlopen
leuke herinneringen zijn er
ook minder aangename
maar ze zijn er nu eenmaal
en veranderen kan je niet meer
ze zijn gebeurd in je leven
je moet het levenslang dragen
de herinneringen in je bestaan
en dat wel alle dagen
Maar ...
ze maakten me, tot wie ik ben geworden
ze lieten me zien, hoe het leven kan lopen
leuke herinneringen zijn er in mijn hoofd
minder aangename ...
hebben mezelf soms helemaal verdoofd
Het zijn maar dromen ...
Het zijn maar dromen ...
die er elke nacht vertoeven
leuke gebeurtenissen
en nachtmerries komen op mijn pad
soms denk ik wel eens
“met deze dromen heb ik het helemaal gehad”
Dromen hoeven niet waar te zijn
ze zijn bedrog ...
ze toveren mensen tevoorschijn
die er niet kunnen zijn
Soms droom ik ...
over een nare gebeurtenis
maar als ik dan wakker word
weet ik
dit is niet echt ...
het was maar een droom ...
ik droom
over iets moois
iets leuks komt op mijn weg ...
maar als ik wakker word
dan weet ik ...
Het was maar een droom ...
Daar ver weg..
Ik vraag me af
hoe is het daar
ik voel dat het beter is
om daar te zijn
maar om daar te zijn
moet ik door alles heen gaan
daarvoor zet ik me in
maar de weg is oneindig
ik geef niet op
al zie ik t nog niet
zal het daar nog zijn
is het nog lang
ik geef niet op
en ben niet bang
Een herinnering
Een herinnering in mijn bestaan
van hoe mijn leven is verlopen
misschien een dagboekje bijhouden
daar heb ik dan
echt wel iets aan ...
Flitsende beelden
van wat er is gebeurd
mijn ogen fonkelen
bij mooie herinneringen
ze sluiten zich ...
bij iets minder leuks
Mijn hart zit vol herinneringen
van vroeger en van nu
van volwassenheid, maar ook als kind
herinneringen van een knuffel geven
tot gaan, door het lint
Vele herinneringen in mijn leven
ze hebben me gemaakt tot wie ik nu ben
ze hebben me vanalles laten beleven
maar het heeft zich gemaakt tot hoe je me nu kent
Vergeving
Een mens
is niet gemaakt
om in schuld
te blijven rondlopen
Een mens is gemaakt
om elkaar
te leren vergeven
Doe dat dan ook
vergeef je medemens
vergeef hem zijn stommiteiten
Eigen aan een mens is
fouten maken, stommiteiten doen
elkaar raken, met of zonder woorden
maar het is een kunst
mensen te vergeven
maar ...
soms is het te moeilijk
elkaar te vergeven
de pijn, de schuld die is gemaakt
is te groot
Vergeving is toch zo mooi
als je alles achter je kan laten
en verder gaan waar je gebleven bent
maar
we zouden waarschijnlijk
een perfecte wereld creëren
als elke fout
vergeven zou worden
Toch kan ik het alleen maar
ieder mens toewensen
Wat is het doel van het leven?
Wat is eigenlijk de bedoeling van het leven
waarom worden mensen
op de wereld gezet
kan iemand mij daar een antwoord op geven
In het leven
het is niet altijd
rozengeur en maneschijn
waarom precies
moeten we op deze wereld zijn
We kennen blijdschap en vreugde
we kennen leed en verdriet
iets anders
dat bestond tot nu toe niet
Geen enkel mens is perfect
iedereen heeft zijn gebreken
heeft ook zijn positieve
en mooie eigenschappen aan zichzelf
dat is in al die ontelbare jaren
wel al gebleken
Maar wat is eigenlijk het doel
dat mensen op de wereld staan
waarvoor zijn mensen geboren
waarvoor moeten mensen werkelijk gaan
De wereld is voor jou niet rooskleurig
Angstig kijk je om je heen
de wereld is voor jou
niet rooskleurig meer
Op je gezicht staat te lezen
dat het niet goed met je gaat
je weet gewoon niet meer
waar je in dit leven staat
Je houdt niet van deze wereld
daarvoor heb je teveel verdriet gehad
liever zou je willen opgeven
dan terecht te komen
in dat zwarte gat
Maar daar vind je de kracht niet voor
pijn, is enkel wat je voelt ...
je wilt dat iemand jouw zorgen wegneemt
want
je voelt je zo alleen
Maar gelukkig zijn
is wat jij eigenlijk wilt
maar je voelt enkel pijn ...
in jouw hart blijft het stil
Wees vooral jezelf
Geef nooit de schuld aan een ander als iets fout gaat.
Werk eraan, want daarvoor is het nooit te laat.
Doe je dingen op je eigen manier.
Laat je niet afleiden door een ander, maar maak plezier.
Het geluk van het leven, heb je in je eigen hand.
Go with the flow? Of kom je in opstand?!