voorpagina sms gedichten lange gedichten quotes zoeken insturen contact

Freestyle Gedichten

Gedichten langer dan 160 tekens.

Rondde je lach

kleine lijntjes
punten en strepen
heb ik ontdekt
in de mimiek
van je gezicht

in eerste tekens
van jouw
lichaamstaal
rondde je lach
priemden ogen apart

pas later in
woorden en zinnen
kwamen boodschappen
diep van binnen
zonder enig geluid

in samen deelden
we woordloos
ervaringen uit
bepaalden zaken
voor dag en nacht

in een enkel geval
zette stem kracht
achter argumenten
die stotterden en
vooruitgang blokkeerden

speciaal waren
gebaren van vingers
en handen want zij
omspanden diepte van
onbesproken gevoel

Door wil melker op 26-01-2019 om 05:04 0 849
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Bevrijd

we dreven op
dezelfde wind
heel even voelden
wij ons nog een kind

onbekommerd
naar de zon
aarde groenig blauw
diep onder ons

jij hebt nu
alles losgelaten
eindelijk kun jij
zonder zorgen praten

lachen en
genieten van bestaan
al is het in die andere
vorm al gedaan

geen belemmeringen
of zwaarwegende zaken
in deze nieuwe entiteit
ben jij van alle ankers bevrijd

Door wil melker op 23-01-2019 om 04:51 0 857
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Ogen vol ver grijs

hij was
vandaag dichtbij
en onverhuld

geen zeis en
donkere mantel
wel ogen vol ver grijs

we hebben
elkaar toegeknikt
hangende de vraag

of het wel
schikt vandaag
of anders later

nader komend
bekenden wij waar
onze wegen scheiden

ik was een
groentje in het
eeuwenoud metier

liep voor het eerst
en hopelijk niet
het laatste keertje mee

Door wil melker op 19-01-2019 om 04:56 0 926
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Doorzichtigheid

nog weet je
het eerste vlokje
dat plakte
tegen het raam

daar zijn
glinsterende
ragfijn witte
kristallen liet zien

om dan
heel langzaam
naar beneden
af te glijden

steeds kleiner
in een snel
drogende lijn
naar het kozijn

ademloos
heb jij haar
zien sterven aan
doorzichtigheid

Door wil melker op 18-01-2019 om 04:59 0 855
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Ankerplaatsen

zacht kabbelen
de woorden voort
warmen zich
in belangstelling
alsof ze nog
nooit zo expliciet
zijn gehoord

de toon verbindt
onderliggende
gevoelens die
langzaam aan
komen drijven
uit ankerplaatsen
in stilstaand water

ver van de geul
waar gisteren en
vandaag nog kolken
met de vaart van
het wereldnieuws
en de regio's
nog op de hielen

wij vissen niet
maar dobberen
leggen ongekende
essenties bloot
zonder die boot
in haast en stress
te moeten missen

Door wil melker op 17-01-2019 om 04:45 0 789
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Vol verbazing

de woorden
hingen nog
in de lucht
na een niet
aflatende stroom
op volle sterkte
uitgesproken
heftige emoties

ik heb het
laten gebeuren
door haar niet
aan te kijken
of in te grijpen
voelde mij niet
aangesproken
in dit verhaal

het was als
een vlieger
die zichzelf bij
windstil weer
heeft opgelaten
in vieren en stijgen
naar grote hoogte
wist te rijzen

vol verbazing
zag ik jouw tirade
het luchtruim
kleuren met alles
wat er volgens jou
moet gebeuren
helaas bracht deze
vlucht stille echo's terug

Door wil melker op 16-01-2019 om 04:30 0 847
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Een introvert decor

je speelde met stil licht
geen uitbundige kleuren
met traditionele vormen
in een introvert decor

zij verstonden elkaar
in samensmelten en
versterkten hun intensiteit
door samen felheid te bundelen

de ruimte zong energie
door vergroting van
contrasten spatten reflecties
in kleurwaaiers uiteen

je orkestreerde
ladingen en dempte
volumes omdat het eigen
leven de schepper was

jij hebt deze melodie
als eerste gewist uit
elementaire composities
die we al eonen hebben gemist

waar ijs tot water
breekt en smeltend meer
volume geeft speelt muziek
weer zijn verstild lichte regenbogen

Door wil melker op 14-01-2019 om 04:49 0 870
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Blonde lentekind haren

ik zag gras
je voeten zoeken
zij steelden madeliefjes
in het strelen van je huid

zonlicht straalde
daalde en speelde
met vleugjes wind je
blonde lentekind haren

je danste de pas en
het uur van de dag bewoog
op het ritme van woorden
in je aantrekkelijke lach

was een verschijning
als ultieme voorjaarsverfijning
in oplichtende kleuren die
uit wit geboren leken te worden

in eigen regie liet jij rust
in stilte vervliegen na het
sluiten van je ogen heb ik
je dromen mijn welkom gekust

Door wil melker op 13-01-2019 om 05:28 0 1115
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Rotst als branding

ik heb je
op een stoel gezet
niet op een troon
hoewel in dit decor
is dat heel gewoon

mijn teksten gaan
als zij bij jou zijn
aangeland voorzien
van kant en tekening
al snel van hand tot hand

jij draait niet
met de winden mee
rotst als branding
in een zee van emoties
onder zwaar bewolkte lucht

nog krijst een vlucht
van snelle vissenvangers
laag over het zilte schuim
dat in applaus succes
betoond met opgeheven duim

het is ons toneel
waarin mijn woorden
langdurig zijn verzwegen en jij
ze zoveel lading hebt gegeven dat
onze stilte hartverscheurend is

Door wil melker op 12-01-2019 om 05:01 0 856
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Ogen van de ziel

het grijs
jaagt voort
met een
schorre kreet

een witte
flits die
stralend blauw
vergeet

zwart
gesnaveld
bevleugelt
hij het ruim

een projectiel
dat overleeft
geleid door
ogen van de ziel

Door wil melker op 10-01-2019 om 04:55 0 725
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Met zachte hand

ik heb geprobeerd
van de wind te leven
de woorden vlogen langs
er is er niet een gebleven

heb met originaliteit gefuikt
zij stopten heel even
lieten zich zien maar
exclusief was er snel uit

van bruuskeren wilden
zij niets leren in een
wereld waar schermblauw
alleen kou genereerde

pas met zachte hand
waren zij genegen zich in
alle rust te laten lezen en heb
ik ze tot mooie zinnen geregen

Door wil melker op 08-01-2019 om 04:40 0 756
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Wat licht

ik heb wat
licht genomen
om ook in het
duister van donker
te kunnen dromen

iets van
contouren te zien
minieme nuances
in vormkleuren die
contrastisch beklijven

waar zwart
in massaliteit
existeert wordt wit
na deze schepping als
wereld geaccepteerd

het is de zon
die als eerste bron
van licht het
bestaan aan ons
heeft geopenbaard

ons de kennis
heeft gegeven om
samen te overleven
maar hoe laten wij
de aarde in zijn waarde

Door wil melker op 07-01-2019 om 04:52 0 843
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Verloren paden

wij voelden
wisten van elkaar
het zacht verbinden

met alles om ons
heen probeerden wij
die contacten te hervinden

gingen zingend op
verloren paden zoekend
naar meerstemmigheid

wij waren het gevoel
van zielsverbondenheid
alweer eeuwen kwijt

in de verte kleurden
bloemen hun harten
wiegend in de wind

zij wisten dat wij
kwamen hebben
onze blikken lief verblind

zo delen zij
maken ons weer deel
van het totale leven

want juist in geven
zullen wij ontvangen waar
naar wij al zo lang verlangen

Door wil melker op 05-01-2019 om 04:34 0 874
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

De gesikkelde maan

ik liep over
serene stralen
van de warme zon

moest af en toe
springen als schaduw
een offensiefje begon

en donker mij
snel naar hogere
sferen dwong

waar licht in
blauw transparant
de hemelboog spande

haar perspectief
de rust gaf waar mijn
ziel naar verlangde

ik oneindigheid voelde
als helend bad na
een stressvolle jacht

en lachte bij
het zien van de
gesikkelde maan

wist precies
hoeveel tijd ik in de
eeuwigheid had te gaan

Door wil melker op 04-01-2019 om 04:50 0 1011
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Wintert vorst

nog donkert
herfst in de
humus van nat blad

wintert vorst
sporadisch onder
dit afdekkend pak

het rustige is schijn
onstuimig bruist en
heelt de evolutiepijn

daar ontkiemt
wat ooit is geweest
maakt lente al tot feest

voor hen die in de
aarde onrust voelen waar
voorjaar is gaan woelen

Door wil melker op 03-01-2019 om 04:39 0 720
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Het vloeiend zacht

kleuren spraken
niet meer aan
verfletsten in
contrast met
strakke vormen

intolerantie
verbood het
vloeiend zacht
in elkaar opgaan
naar balans

had pigmenten
versterkt de
viscositeit nog
soepeler gemaakt
toch stokte het gaan

pas in verwarmen
mengde alles subtiel
maar viel later weer
terug in de starheid
van een koude realiteit

Door wil melker op 02-01-2019 om 05:23 0 820
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Verankeren met angst

wij hebben te vaak
naar elkaar gekeken
goedkeurend met
de vingers geknipt

als trouwe volgers
hebben wij vergeten
om zelf te leven en
jaren hun stroop gelikt

wij deinden mee
in politieke golven
hand in hand om
hen samen te volgen

tot het eerste bestand
en de muren verschenen
die de maatschappij
in isoleercellen deelden

op stormachtige avonden
hoor je ons loeien
als robots ons boeien
en verankeren met angst

opgeborgen en
aan de ketting gelegd
in een leven zonder zorgen
met een gespreid bed

toch gaan wij ooit
ontsnappen er zijn al
wolven onder ons die
in schaapskleren wachten

Door wil melker op 31-12-2018 om 05:01 0 824
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

In vergeten tijd

het guurt in het
laatste stukje
ommuurd van
het afgelopen jaar

ze zuipen en snuiven
kotsen ergernis in
de liederlijke taal
van poolse knopen

op de hangplek
met sensoren die
witte gezichten
uitgestreken oplichten

het kansloos
perspectief tekenen
van de dief die in
vergeten tijd zijn straf belijdt

nog schoppen zij
de flessen tot scherven
van een maatschappij
die zij zo gaan erven

tranen van onmacht
breken de kracht om
meteen te veranderen
toch is er een die nog lacht

Door wil melker op 30-12-2018 om 05:13 0 795
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Het tourniquet

zij veinsden
verdiensten
liepen zelfverzekerd
naar het tourniquet
wilden ongehinderd
passeren maar
stonden door die
ene vraag perplex

u bent geboren
met helemaal niets
van wie heeft
u dit allemaal
genomen toch niet
om met zoveel
de weg op te gaan
van alle dromen

er werd gerekend
met plussen en min
maar een vergelijk
bleef uit omdat de
waarden verschillen
tussen optelsommen
van de geest en die
van billen en buik

handen geschud
principes bijgesteld
zonder bagage gingen
ze naar het nieuwe veld
verantwoordelijkheid
voor alle anderen was
hun enige gift de rest
kon totaal worden gemist

Door wil melker op 29-12-2018 om 04:35 0 776
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Mijn dansen

ik kende
de passen maar
mijn dansen won
nooit een prijs

ooit probeerde
ik jou te leiden
maar jij verdween
al op de eerste reis

als stel was er
tolerantie in bewegen
wij kwamen elkaar
vaak onverhoeds tegen

ik week terwijl
jij dan langs mij gleed
de slinkse tussenpas
maakte ritme compleet

in jou heb ik mezelf
nooit kunnen vinden
zag altijd een vragend
gedogen in je ogen

ik was er niet om
samen eer mee te behalen
maar enkel om jou een
leven lang te doen stralen

Door wil melker op 28-12-2018 om 04:45 0 845
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen
naar boven
top