voorpagina sms gedichten lange gedichten quotes zoeken insturen contact

Freestyle Gedichten

Gedichten langer dan 160 tekens.

Vonkten in exegese

nog wist hij
zijn naam in het
stof van de tijd
profilerend te schrijven

zijn woorden
werden gezien
door fanaten gelezen
helaas niet altijd begrepen

onthechting had
het mes in logica
en syntaxis gezet het
verhaal in opbouw geplet

zijn referenties
werden xenofoob
de aardse samenhang
verroestte tot schroot

nog lang bleef
zijn lijfelijk verschijnen
een uiterst opzienbarende
en heftige gebeurtenis

de intense geladenheid
van zijn lichaamstaal
kon hij bij een groep
vertalers snel kwijt

zijn boodschappen
vonkten in exegese door
de heldere taal en ja wij
werden erdoor gegrepen allemaal

Door wil melker op 06-04-2018 om 05:09 0 972
  • 5.00 sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 1 stem

De fobische wind

in het verlopen
van golfjes herkenden
gevoelens het spreiden
van strak geleide emoties

naar een glad
oppervlak dat rust in zijn
spiegeling had waar niets
zomaar buiten zijn oevers trad

een diepe zucht
gaf eindelijk lucht
aan al tijdenlang steeds
weer oplopende spanningen

even vrij zijn zonder belaagd
te worden door de fobische wind
die in een niet te traceren
onrust altijd nieuwe golven vindt

Door wil melker op 05-04-2018 om 05:23 0 965
  • 5.00 sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 1 stem

Verstrooiing en vertier

het was stilte
die lachte als zij
even geen behoefte
aan woorden had

het waarom van deze
verstoring van rust
ontging haar en toch werd
zij dit bij zichzelf bewust

het steeds
sneller zoeken naar
verstrooiing en vertier
bleek de jagende motor hier

in het botsen met tijd
overspannen door emoties
heeft zij eindelijk de knopen
van haar bestaan ontward

als bezige bij kende zij
geen enkel vrij moment
zelfs als de tijd het haar gunde
in de stilte van haar lach

een uitnodiging tot rust
waarbij in fysiek ontspannen
ook eindelijk de geest wordt gesust
na een extreem drukke dag

Door wil melker op 03-04-2018 om 05:37 0 1140
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Het mystieke licht

waar in de
verrijzenis
zindert nog
die grijze nis
waaruit hij ooit
is opgestaan

is de vlinder
in het witte
van de geest
vooruitgegaan
om daarna in alle
schoonheid op te gaan

schittert nu het
mystieke licht
van verschijnen
in het begeesteren
van mensen
met zijn kracht

ja zij zijn uitgezonden
hebben u en mij
gevonden in de
liefde voor elkaar
uiteindelijk is vrede
zijn en ons gebaar

Door wil melker op 01-04-2018 om 06:40 0 1117
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Verrezen mensenkind

waar de witte vlinder
verstoord opvloog
van de grijze rots rollen
vrouwen de toegangssteen weg

openen zo de tombe
schonen de ligplaats
met witzachte doeken
voor zijn bijna laatste rust

zoeken in vertwijfeling
gebed en steun bij elkaar
zij weten zijn leven en
werk is nog lang niet klaar

sluiten het graf met
hoop en zwaar hart
in een moeilijk afscheid
van hem die ook om hen gaf

pas de volgende dag wordt
in ontzetting en schrik
maar met rondzingend bericht
de tombe geopend gevonden

hij was opgestaan
de witte vlinder achterna
en als nieuw verrezen
mensenkind de wereld ingegaan

Door wil melker op 31-03-2018 om 05:21 0 963
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Ernstige verhalen

ik zoek naar
ballen lintjes en
katjes van de takkenboom

in de lentekleurige
mand op de vensterbank
als speels centrum van pasen

met de kleine versierselen
uit voorgaande jaren die zo
hun eigen tradities bewaren

een schat aan herinnering
tussen eieren en paashazen
die altijd onze aandacht vragen

het is een feest met
mooie ernstige verhalen over
de verrijzenis van lichaam en geest

pas later krijgen katjes
groene blaadjes en spruiten
hun wortels wereldwijd uit

Door wil melker op 30-03-2018 om 05:08 0 959
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

De tweespalt perceptie

je lach is primair
eerlijk en open maar
eindigt soms klein met
een niet transparante keuze
tussen puritein en licht venijn

daar waar
mogelijkheden verwaaien
en rechtuit fabuleuze
draaien neemt kent plezier
de geheimzinnige weg van
wel geweten maar niet gezegd

of waar obstakels
en stekels wegen markeren
die in eenmalig proberen
geen veiligheid gaven maar
wel nieuwe vragen naar
ultiemer genot en gevaar

jouw lach kent
de tweespalt perceptie
want in het reiken
zullen nieuwe grenzen
stringentere eisen stellen
aan heersende norm en moraal

Door wil melker op 29-03-2018 om 05:44 0 1050
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Drie turven hoog

in voorzichtig
durven
plukte drie
turven hoog
de gele narcis

wat hij
niet wist
dat geel
de lente opent
die hij deelt

verrukt
dacht hij
bezit te claimen
keek groots
om zich heen

waar zon
zijn pagina
met geel had
vol geschreven
hoe leven
voorjaar speelt

Door wil melker op 28-03-2018 om 05:27 0 1059
  • 5.00 sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 1 stem

De ware catharsis

de tonen van
kleur en geluid
veranderen langzaam
in het houten ornamentiek
van de eeuwenoude basiliek

waar zij vroeger in
absorberen de mensen
nederigheid leerden
weerkaatst nu het
felle licht van heden

het patina van eonen
heeft de gelovige zicht
gegeven op de te gane
wegen ter verkrijging van
vergeving door berouw

maar het persoonlijk
gebed staat in de kou
omdat grote groepen
emotievol proberen
samen te praten met hem

die symboliek is niet hol
maar gevuld met gevoelens
waarbij het stromen de ware
catharsis lijkt te zijn voor het
verwezenlijken van hun dromen

Door wil melker op 27-03-2018 om 05:39 0 877
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Ijdele hoop

wie zijn wij
dat we lopen
huis en haard
verlaten om in
elders een nieuwe
start te maken

eigen licht en
lucht pardoes
vaarwel te zeggen
sleutels weg te leggen
dat wat je bindt
zomaar los te laten

hopen dat de stenen
die je vindt passend
zijn om thuis te komen
in het nieuwe te
gaan wonen op
onbekend terrein

ogen neergeslagen
onder strakke blik
hebben ooit in
een veel warmere
ontvangst geloofd
dat bleek ijdele hoop

Door wil melker op 26-03-2018 om 05:34 0 1051
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Tijdloze traaghreid

daar waar stilte
spanning trekt
ontbloot leegte in
tijdloze traagheid
zijn verschijnen

hun eenparig
bewegen schokt
de werkelijkheid
door het loslaten
van de leefbare basis

in kantelmomenten
verliest bestaan
zijn pijlers en worden
perspectieven van
hun toekomst ontdaan

wie stopt dit
apocalyptisch
zwarte gat dat in
de schepping geen
alternatief heeft gehad

Door wil melker op 25-03-2018 om 04:32 0 1120
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Rond en ovaal

ik zag de spiegel
waar rond en ovaal
elkaar ontmoetten
op kleine schaal

de glazen deden
zelfs je ogen verbazen
in de vrijheid die
hun varia focus gaf

het montuur
vlinderde licht zonder
te accentueren langs
de lijnen van je gezicht

in het warme licht
van je lach zag ik hoe
deze bril je ogen
een extra uitstraling gaf

Door wil melker op 24-03-2018 om 05:12 0 1229
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Ook paradijsjes

in spaarzaam
verlichte nachten
laat zwarte inkt
op maagdelijk papier
nog de prachtigste
woorden zien
geen topgedicht
later misschien

de sterrenhemel
trekt aan mij voorbij
met ongekende kleuren
in landschappen van ver
ook als paradijsjes
die de schepping
overleefden voordat zij
adam en eva kregen

woorden spelen zo
hun eigen spel om de
gunsten van de lezer
houd je van het
dubbelleven tussen
aarde en hel of ben je
fel op orde en rust lees me
tot je geweten is gesust

Door wil melker op 23-03-2018 om 04:59 0 869
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Vol geluid

ik was de
lichtdeeltjes kwijt
kon hun weerkaatsing
niet ontvangen want
zij bleven ergens hangen

geen kleur zond mij
uitbundigheid in
onderscheid en ook
vorm en grootte sloot
ik in kennismaken uit

ik kon nog wel de
intensheid van straling
beleven zoals warmte
in koestering door zon
was blij dat dit nog kon

toch was mijn wereld
geen donker gat wel
vol geluid omdat bestaan
zich op eigen ruis en
vol muziek in leven uit

het orkest speelt
vitaliteit dat heerlijke
impulsen en geuren kan
geven als de wind maar even
een lach mijn kant op blaast

Door wil melker op 21-03-2018 om 05:32 0 835
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Schaduw lachte

ik zwaaide
tussen donker en licht
schaduw lachte

bewoog
gelijk mijn arm
weg uit zicht

stapelde
zwart van vele
nachten waken

waar wit in
steeds bewogen
worden niet kon slapen

ben ik de
regisseur van dit
naamloos horrorleven

of zijn actie en
reactie splinters van
een fragmenterend geven

Door wil melker op 19-03-2018 om 05:02 0 1000
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

In eigen schrift

je bent de koningin
van het vrij associëren
als jij je pink strekt
weten anderen dat
heel subtiel gebaar
uiterst snel te dupliceren

waar vingers in stijl
handen laten spreken
schiet hun expressie
toch tekort om het
geheel met predicaat
koninklijk te omgeven

jij hebt de bravoure
al op het eerste gezicht
beschreef lichaamstaal
in tal van naslagwerken
want hun genen hebben
dat nooit door gegeven

met liefdevolle ogen en
een warme diepe lach laat
jij iedereen de matrix van
een leven vol talenten zien
dat nog niet in eigen
schrift is bijgeschreven

Door wil melker op 18-03-2018 om 05:26 0 1015
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Zonder grijze waan

zij dansen
het grijs uit de
wereld van bewegen
tussen wit en zwart

gaan onder en
komen op in een
niet aflatende vitaliteit
en pure levenskracht

stoppen is vergaan
de ander laten staan
in kleur bekennen
zonder grijze waan

waar kleuren
opponeren zal grijs
die netjes seponeren
omdat er nog tig tinten zijn

Door wil melker op 17-03-2018 om 05:32 0 949
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Het zwermen

zij schudden lucht
van verre streken
uit vermoeide vleugels

weten zich weer
thuis na een lange
gevaarvolle vlucht

zeeën en bergen
waren al bekend wegen
en steden nog ongekend

toch drijft hun
instinct de trek naar
paradijselijke plaatsen

met paren en overleven
kunnen zij in de soort hun
sterke genen doorgeven

nu is het zwermen als balts
voor de trek maar ook zij
verdwijnen door jacht onderweg

Door wil melker op 16-03-2018 om 05:03 0 971
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

In ontkend bestaan

het pad lachte
kleine wondertjes
bloeide mirakels
die in passeren
nog even je aandacht
wisten te interesseren
voor hun vorm en kleur

slingerde zich
in een meer dan
paradijselijke omgeving
waarvan lente op dit
moment hoofdbestanddeel
was dat zij in vol ornaat
met alles wilden delen

daar waar ik van
wondertjes sprak
communiceren zij met
hemel in schitterende
weerkaatsing van de zon
op haar mozaïekale vloer
gelegd met duizend stenen

het geheel was gevat
in de magie van het
kabouterleven zij hadden
het geduld om in lange avonden
van levensschoonheid te genieten
dat in ontkend bestaan zoveel
vreugde langs het pad liet gaan

Door wil melker op 15-03-2018 om 05:20 0 1239
  • 3.00 sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 1 stem

In technisch vernuft

weer wordt de lucht
beschreven met gebouwen
die de horizon vervuilen
door tanden en kartels
waarin beschavingen huizen

in strakke banen
zoeft verkeer filegewijs
naar zijn bestemming
ongeacht de prijs
voor mensen en milieu

de crisis is bedwongen
terreur en aanslagen
zijn alweer begonnen op
het leven om ons heen
primair telt macht en geld

vooruitgang kent maar
twee gezichten het lachend
blond in technisch vernuft
en de andere medemens die
met donaties wordt gesust

Door wil melker op 13-03-2018 om 05:23 0 1021
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen
naar boven
top