Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Vol nieuwsgierigheid
het is niet
een paard dat
hij zo bewondert
zij is zijn vriendin
met een warme huid
ogen die hem altijd
volgen in een hoofd
vol nieuwsgierigheid
die ieder keer weer
tegensputtert bij
het sturen waardoor
bochten langer duren
zijn kameraad
die rotsvast naast hem
staat in hem gelooft
ondanks zijn stoere taal
natuurlijk verstaan
zij elkaar in de taal van
houden van ook bij haar
gaat liefde door de maag
De laatste link
in klein bewegen
stribbelt materie
met vasthoudende
weerspannigheid tegen
waar eigenschappen
karakteristieken zijn
voelt aantasting
als structurele pijn
net als in het
organisch leven is
er respectvol bestaan
in met elkaar gaan
juist verbinding
is nog altijd de
laatste link die voor
het leven kenmerkend is
Alchemie
ik was verliefd
op mijn atelier
hield van licht en
donker in vleugjes
magie en mystiek
ook van de vaten energie
die ik mocht gebruiken
met pigment en kleur uit de
boekenrij vol alchemie van
nader vast te stellen tijden
vaak waart hier de wereld
van hiernaast nog rond met
verbaasde ogen zonder mond
zij golven hun voelbare
muziek met info door mimiek
ik schep geen kunst
maar balanceer in
liefdevol creëren op de
grenzen van volmaakt als
ik aan een stukje hemel schaaf
Fijnbesnaarde luchten
ik zag de muziek
hoorde in de verte kleuren
tonen componeren tot
een harmonische melodie
trompetten schoven
blauw schetterend het
vooruitzicht op een
heldere cadans voor zich uit
witte wolkjes streken
langs fijnbesnaarde luchten
waar zij de zonnewarmte
zelf opklarend kusten
diep rakend trommelden
slagwerkers hun intrigerend spel
als de grote trom wat schaduw gaf
joeg staccato op het snelle leven af
het is een pandemonium
dit kleurrijke spektakel
waar de bruisende vitaliteit
een vrolijk heden voor orakelt
Fantasie in kleur
het is
nog niet voorbij
de groene wei
met madelievenkransen
het hoge gras
waartussen wilde
bloemen zich verschuilen
voor het huilen van de wind
daar bloeit
fantasie in kleur maar
het is nog niet de
nostalgie van al gebeurd
in een doorlopend
spektakel showt dit
mirakel zijn scheppingskracht
in onverwacht hemelse pracht
Gelijkgestemde melodie
wij vlogen
ogen schuin gericht
naar boven
gewoon hand in hand
haren golfden
je lach bevrijdde
ons van het land
in zweven en glijden
de techniek was uitgezet
wij deelden alle elementen
zoals in oude schrift-
segmenten ooit voorzegt
in vrije vlucht
bewoog het leven
eindelijk naar alle kanten in
dansen zonder zwaartekracht
wij groeiden op
dezelfde golflengte
interfereerden in een
gelijkgestemde melodie
bloeiden daar als
goden in het paradijs
van ultieme vrijheid met
eeuwigheid als levensprijs
Zonder ziel
ik heb de spiegel
gevraagd niet meer
te kaatsen omdat ik mijn
beeld niet kan verdragen
ik kijk maar het
lijkt op geen stukken na
op de persoon die ik ben
er is niets dat ik herken
het is een vreemde
maar zonder ziel
een ander die als
medemens niet echt beviel
wij hebben geen gevoel
bij het zien van elkaars smoel
geen affiniteit om lief te hebben
maar ook geen haat en nijd
ooit zal ik mezelf raken
weet dan dat ik de spiegel zal
kraken om mezelf een hand te
geven en samen verder te leven
Stuiteren gestaag
knikkers rolden
oppervlaktes bolden
licht klingelde in
transparante lucht
zij kwamen
van bovenaan
tevreden naar beneden
lieten zich helemaal gaan
een glazen waterval
die fonkelde in
muziek van de zon
tot de pot alles won
rusten samen
zonder geluid in
gelijkvormige kromming
tot er eentje verschuift
als een lawine
waaieren ze uit
maken vaart
glinsteren hun aard
zij zijn buiten
in vrije loop en
stuiteren gestaag
tot een kleurrijke hoop
Populistische eenvoud
ik voelde grond golven
wist hun agressie
kende vorm en kleur
rook nerveuze krachten
in onontkoombare hitte
tijdens de duur van het vuur
patronen schoten
uit een archaïsch verleden
om te innoveren in heden
herkenbaar in hun
beproefd strakke regie
van populistische eenvoud
de eenling verdween
in het schuim van de
immens rood ziedende zee
waren het eerst golven
later kolkten poelen verderf
tegen de borders van het paradijs
Spirituele groeten
ik zag de
blikken gaan
ogen lichtten op
in elkaar warm
en liefdevol verstaan
een verstolen lach
die een tintelende
spanning bracht
met ongeziene
warme complicaties
in even raken
ontlaadden met
kleine knettertjes
de voltages die wij
met allen maakten
nog hadden wij geen
enkel woord gewisseld in
dit onverwacht ontmoeten
maar wisten alles door
deze diepe spirituele groeten
Vrijdagmiddaggebeden
zij verheffen zich in
onaantastbare formaties
stapelen agressie na
uitgesproken te zijn
ongelijnd zwieren
woorden als denkbeeldig
eiland in de grote oceaan
zonder ooit te stranden
tot hij zijn
wereldbeeld ontvouwt
vrouwen charismatisch
bindt in hun gezinssituatie
mannen simpel
om zijn vingers windt in
bevestiging van hun bestaan
door de macht van de haan
weer zal hij de geschiedenis
schrijven van vijftig jaar geleden
alleen de iman zullen hem prijzen
in hun vrijdagmiddaggebeden
Winst of verlies
zacht zingt
het net een
eigen melodie
als het de bal
zwaar tordeert
de muziek
is niet die van
winst of verlies
maar het besef
van plaats en recht
het net geeft
soms een let bij
een meer dan
subtiele plaatsing
of service hebbeding
het scheidt
agressie van de
lach als het in
een gedachte kans
de doorgang bestrijdt
pas later als men
de spanning laat vieren
het applaus is geluwd
wordt het net alleen gelaten
tot de volgende match
Samen overleven
ik voelde
hoe jij losliet
noodgedwongen
om weer even
bij jezelf te zijn
de pijn langzaam
te laten helen
van het altijd
onvolledige samen
onder andere namen
de gemankeerde
momenten die ooit
hemelse potenties
hadden maar bleven
steken in aardse futiliteit
wij hebben naar
paradijzen gezocht
alle wegen bewandeld om
het mooiste te zien hopend
dat er nog meer is misschien
in dit samenleven
hebben wij onze testamenten
geschreven en nog steeds
geldt onze laatste wil
wij gaan samen overleven
Woestijnwinden
ik voel de pijn
weet dat woestijnwinden
schralend waaien door
het schuren van fijn stof
zo is ook iedere
plaats te achterhalen
waar eeuwen tijd hebben
vermalen tot couleur lokale
een mengeling van
kruiden en bereidingswijzen
van de gewassen van het
land met trotse hand
ook armoe en verstarring
bepalen dagelijkse kost
in het soms uitzichtloze leven
wordt er niet met eten gemorst
maar de ketels pruttelen
en garen vlees in de
mediterrane ambiance
alsof het altijd feest is geweest
Voorbije tijden
ik wist dat
de bomen eens
op zouden zijn
van de rij die ik
al een leven lang
aan het tellen was
waren zij ooit
groot dan zijn
zij nu klein in
verscheidenheid
seizoenen spelen
voor stammen geen rol
die zitten al overvol
met data van
voorbije tijden
het aantal is ook
niet van belang wel
de vraag voor hoe lang
ik tel en zie
de volgende
maar vooral de
laatste tijd word ik
vrolijk in het herkennen
van vorm en soort
in het samen
passeren van de tijd
overkomt mij het
universele geluksgevoel
ik kijk nog blij al
is de laatste nu voorbij
Smeltkroes
ik heb de
geluiden uitgeplozen
die de wind waait
in tal van kleine hozen
de werveling
van hoge tonen
komt nooit uit het
ruizelen van grote bomen
zij dekken
alles toe met een
groene plasticiteit
beletten ons openheid
lief en empathisch
trekken ambachtelijke
sporen hun melodieën door
de smeltkroes van het leven
daar waar de mens
zijn arbeid toont is
herrie kunst en natuurlijk
weer ons verdiende loon
Fata morgana
ik wil ze
hier niet
heb hen mijn
tanden laten zien
in de scherpe kammen
van het gebergte
ze doen snakken
naar adem op
hete glooiingen vol
klein gesteente waar
hitte de fata morgana
laat zinderen
zuurstof lijkt uit
de lucht gebrand
die verschroeiend
raspt door longen
zonder verkoeling
direct bij de hand
dit is ons land
al eeuwen in een
magische balans waar
de mens geen vat op
krijgt totdat een losse
helling naar beneden glijdt
Meesteres
ik zat met
mijn ogen gesloten
op de lijn
naar de rode zon
zij fluctueerde
haar energie
ik ontving een
heerlijk pulseren
wij kenden
geen afstand
zij was weids en
kleurrijk dichtbij
een meesteres
die aaide en speelde
met de magie van
het energetisch draaien
ik was de slaaf
die kwam als zij
met stralen wenkte
wij aanbaden haar
De tweeling
beiden hadden ze kinderen.
samen 5 kinderen.
die al best groot waren.
ze konden het goed met elkaar vinden.
en hielden allemaal heel veel van elkaar.
en nu was de moeder in verwachting.
de maanden gingen snel voorbij.
en na 9 maanden kregen ze een tweeling.
een jongen en een meisje.
wat schattig zagen ze eruit.
ja, allemaal waren ze gelukkig.
en mochten de baby's
om de beurt vasthouden.
het gezin was nu compleet.
Ruud
ik denk vaak aan je, lieve ruud
we zijn zo gelukkig geweest
en het spijt me zo dat
ik het met je uitmaakte
mijn leven zal zoveel
blijer zijn geweest
we hebben een leuke tijd
met elkaar gehad
en gingen vaak uit.
maar ik kon het niet verdragen
dat je met een meisje had geslapen
daarom heb ik het uitgemaakt.
ik hoop dat het goed met je gaat
jij bent nu ook een oude man.
ja, ik denk nog veel aan je.