Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De moraal van eeuwen
er schoven sheets
met werkelijkheden
heen en weer
waarvan het bloed
veelvuldig aan
onze handen kleefde
ook wij hadden
weggekeken toen
verantwoordelijkheden
ons wat indringender
onder de neus
werden gewreven
natuurlijk
hebben wij alles
van toen geweten
maar zelf een
poot uitsteken
was er nooit bij
wij zagen de letters
kleiner worden
nog voelden wij
dat de intentie er was
tot wij ze echt
niet meer konden lezen
die wet was
ongeschreven
de moraal van eeuwen
werd opgeheven
we graaien weer
in plaats van te geven
Wind en hitte
het blad
heeft zich verhangen
dwarrelt stil
in warme lucht
zijn einde tegemoet
daar waar
wind en hitte
hun spelletjes spelen
gaat de voortdurende
droogte snel vervelen
er is geen groei
de natuur is nu aan
het proberen de
vochtuitstoot te
miniseren tot vrijwel nul
al het overbodige
wordt afgesloten alsof
de winter is gearriveerd
in overleven zullen alle
grenzen worden gepasseerd
Het spiegelheelal
soms zie ik je
in het spiegelheelal
omgeven door warmte
schoonheid en liefde vooral
ik tel jouw
mystieke verschijningen
koester de herinneringen
in het diepst van mijn hart
het zijn de
stukjes hemel die mijn
wereldbeeld completeren
zij stralen een nieuw proberen
wij hebben bij
de sluiting van het paradijs
de verkeerde uitgang genomen
in afscheid van onze dromen
kozen de schaduw van
het interstellair zwarte gat
omdat de spiegel der realiteit
te verblindend voor ons was
nooit is ons
meer een kans gegeven
om de openbaring van dit
scheppingsleven weer te ervaren
alleen waar werelden
elkaar raken kunnen wij
sfeer en mystiek van onze
vroegere dromen even smaken
Ik had een tante
ja ik had een tante, hennie,
waar ik veel van hield
ze is al een tijdje overleden
maar ik kon heel fijn
over het geloof met haar praten
ze was een hele lieve vrouw
ze had 5 kinderen en een gezellige man
's morgens ging ze vaak fietsen met een kleine
ze liet de bedden onopgemaakt liggen
zoveel hield ze van de natuur.
ja, ze was een hele bijzondere tante.
ze maakte ook de kerk schoon.
en was heel gelovig.
ze had het alleen niet zo breed.
mijn moeder gaf haar vaak geld.
daar was ze blij mee.
ja, mijn moeder zorgde vaak voor haar zusjes
ook hield mijn tante van de mooiste kleren.
ja, ik vind het jammer dat ze er niet meer is.
maar ik denk wel dat ik haar eens zal zien.
Er is veel geweld
geweldig groot is het in me
er woeden oorlogen in me
ik heb zoveel gebeden
en het lijkt wel of god
niet naar me luistert
ik verlang zo naar liefde
ook naar de liefde van een man
daar kan ik heel erg naar verlangen
ik hoop dat de heer spoedig komt
hij heeft veel liefde in zich
en heel spoedig zal ik bij mijn geliefde zijn.
van hem hou ik het meeste.
lieveling, ik weet dat alles beter is
wanneer ik bij u ben.
nog even en dan ben ik bij je, lieveling
op de plek waar ik van heb gedroomd.
het zal daar mooi zijn.
en al het geweld zal voorbij zijn in mijn binnenste.
ik snap niet waar het vandaan komt.
als we trouwen zal ik zo gelukkig zijn
mijn bruidegom zal me over de drempel dragen
het zal de mooiste dag van mijn leven zijn.
ik heb altijd zo mijn best gedaan
ja, we zullen heel gelukkig zijn
alleen mijn man kan me genezen van het geweld.
dank je, lieveling, dat je van me houdt
de toekomst zal heel mooi zijn
ja, in Doetinchem zal het mooi zijn.
lieveling, kom spoedig.
De liefde
de liefde
daar verlang ik naar
ik weet dat u aan me denkt
en u voor me loopt
laat ik liefde uitdelen
aan mijn naasten
ook al zijn het aardse mensen
ja, u hebt gesproken
zal ik nog geloof vinden
als ik wederkom
ja, vader, we weten
dat jezus heel gauw komt
ik bouw op u, jezus
u bent het mooiste.
maar nu, jezus, zonder u
voel ik me heel zwak.
wilt u mij tot u nemen, lieve jezus.
en me uit deze omgeving halen
ik red het hier niet, vader.
toch hoop ik in deze laatste tijd
nog geloof hoop en liefde te
geven.
De engelen
de engelen zitten op een wolk
ze zijn heel gelukkig met elkaar
ze gaan naar de aarde
om genezing te schenken
aan mensen die een boze geest hebben
gelukkig hebben ze de gave gekregen
en genezen ze heel veel mensen
en spreken ze in de naam van onze geliefde
heer, jezus, gij, satan, ga uit hen.
ja, god is sterker dan de satan.
daar mogen we blij mee zijn.
Ik heb hoop
u hebt gesproken dat u geloof,
hoop en liefde wilt geven
ook aan mijn gebroken hart
en mijn zwakke zenuwgestel
ik weet, god, dat u bestaat
u weet dat ik heel bang ben
voor mezelf en voor de satan
ik heb een heel naar gevoel.
wilt u alstublieft geloof, hoop
en liefde geven
wilt u naar mij luisteren.
ik weet dat ik een dochter
van u ben
tot in eeuwigheid zal ik
een kind van u zijn
daar verlang ik heel erg naar
ja, ik zal heel gauw
mijn man mogen zien.
kom, lieveling.
verlos me van de boze.
ik wil heel graag bij u zijn
vandaag is het heel moeilijk
heel weinig gelovigen om me heen
ik heb veel vijanden
en voel me toch wel een martelaar.
ik heb heel veel pijn.
God, verlost u ons
god, verlost u ons
wij kunnen het niet zonder u
ik hou het hier niet meer uit
vader, verlost u ons
de boze is zo sterk
maar ik weet dat u sterker bent
ik wil zo graag bij u zijn
laat me spoedig bij u zijn
komt er dan nooit een einde
aan mijn lijden
houdt uw kinderen vast
vader, wilt u barmhartig zijn
en mij bevrijden.
dak u wel, vader.
Blijdschap
blij zullen we zijn
als de nieuwe aarde komt
nooit meer verdriet,
nooit meer pijn en dood
ja, dat is weggelegd voor zijn kinderen
die het nu nog moeilijk hebben.
wij danken god dat we zijn kinderen zijn
en vragen hem of hij ons nu
blijdschap wil geven
hij zal dat doen dat weten we zeker
ja, wij houden veel van onze god.
wilt u, vader, in alle dingen voorzien
u weet wat wij nodig hebben.
dank u wel, vader.
Het jaarkleed
ik zie je
zonnepluizen spinnen
die je vangt in de stralen
van het middaguur
waar stofjes
dartel stijgen in
de warme stroom
van glinsterend vuur
jij spint ze tot
zomergarens die je
weeft met de lentekleur
van toen uit het prille groen
zacht zingen de
patronen vrijheid in
seizoenenlicht gevangen
na hun heftige oogstmuziek
jij lacht uitdagend
met de vlammen in de
open haard als het
jaarkleed hun warmte draagt
Duizend stappen
voor jou
waren de lijnen recht
jij kende ze niet gebogen
er zit geen ruimte
in het verhaal dat
van a naar b moet lopen
het pad is al gelegd
door duizend stappen waarvan
niemand er een kan pakken
passeren gaat
niet meer want de
volgordes zijn bekend
waar het drukker
wordt is de weg in vroeger
tijd toch ooit gebroken
jawel een kleine boog
waar versterking nodig was
omdat recht geen ruimte gaf
Alleen in eigen huis
er is geen groeten meer
wij zijn elkaar al
generaties lang ontlopen
nog ijken wij
een schermtaal uit punten
komma's en wat bogen
de algemene info is
onderhuids gechipt in
privacy toelaatbare strips
er wordt niet meer
getwist omdat wij allen slechts
structuur in perspectieven zijn
die toekomst genereren
althans de wetenschap
poogt dat te proberen
er is voor de medemens
geen plaats meer ingeruimd
ikke triomfeert alleen in eigen huis
Een stabilisatie
Een stabilisatie waar de regen dwars door heen valt.
Zo tastbaar als je eigen ik door de leegte dwars heet laat stromen.
Ik had mijn dromen in mij genomen om het beter te maken, misschien.
Later en achteraf zien wij de ware realiteit en steken de handen in de toekomst. Hoogste ideeën werden afgedwongen door een hogere perspectief die dat moment beaamt.
Waren wij maar zo gemoedszinnig om dat zelf aan te moeten horen.
Helaas bedwingt de tijd het actuele ogenblik van deze onrealiteit.
Mogen jou ogen weer blauw doen dwalen en wij zullen een morgen samen opbouwen.
Een betonnen vierkamer
als kind
voelde ik al
dingen vallen
die niemand zag
er kraakten steunen
en spanten op een
windstille dag in
een betonnen vierkamer
vaag was er altijd
het intense gehamer
van timmerlui tussen
de schreeuw van de zaag
ik rook de geur van pas
gekapt hout zag het geel
van zwavel in de kastanje
van honderd jaar oud
hoe harder de boom
des te zachter de stemmen
waarmee jaarringen
hun levenscyclus zingen
helaas zit de
klad in het hout
steeds metaliger
klinken de composities
het oude handwerk
is al lang passe verdrongen
door 5g in haar bekende
kale you tube digitaaltjes
ik hoor geen barst om
me heen het kan me
ook geen hout meer schelen
ik deel al alles met zovelen
Verdwaalgevaar
ik zie je gezicht
weet hoe jij
met een lach het
angstige zwart verhult
een laagje goud
van een schamel karaat
verguldt de buitenkant
voor de depressie binnengaat
nog is je gelaat
onbewogen alleen je ogen
dwalen pijnlijke rust
gesust door langzame gebaren
je kent het spel
proloog souffleert
eigen regels af met de
medicatie die daarbij past
het verbaast je dat
na lange tijd deze slang
toch weer naar binnen glijdt
in de bekende krochten
afgesloten zijn zij nooit
maar met wat psychofarmaca
zijn de diepste dalen van
verdwaalgevaar ontbloot
De adelaarsrol
ik heb ze gezien
de neusjes van de zalm
nog niet volgroeid
maar kids zo uit de
talenten toptien
weet hoe kouwen
hun grijze musjes
de adelaarsrol bieden
omdat zij zoveel
van hen houden
de rollen zijn verdeeld
zij doet de empathie
strijkt vaak door zijn lokken
hij stimuleert het groot
genie door samen te blokken
voor zelfstandig vliegen
is er geen tijd te maken
want alleen de beste
roofvogels zullen ooit de
prooien uit de ratrace smaken
Nanoculturig deeg
de raderen
ze draaien niet meer
versmelten tot
platte entiteiten
onderdelen
verdwijnen
het raamwerk
hangt tijdloos leeg
maar in de
volgende veeg
is alles verworden
tot nanoculturig deeg
waar ooit leven
in lagen sprankelde
zijn nu de ankers
cultuurloos leeg
bestuurlijke zaken
in logistiek door
vak verdwaasden
bieden voldoende repliek
waar is de schepping
gebleven als alle ortho-
moleculairen hun vragen
naar de eigen spiegel dragen
Dit klein proces
het siste
krulde en
liep terug alsof
het zich vergiste
draaide en tolde
rolde als een golf
in stevige stroming
tegen de krib
hun vereende
krachten spatten
uiteen en laten
zich niet meer vatten
dit klein proces
is al eonen lang
de les die wij zoeken
tegen onze natte voeten
Het stil moment
nog nooit heb ik
de puzzel kunnen leggen
van je leven
kantlijnen hebben mij
houvast gegeven maar zij
konden jou niet begrenzen
ben begonnen met je gezicht
maar wist dat zoveel mimiek
het stil moment ontkent
je lach en ogen hebben
alle emoties getoond
in fixeren werden zij onttroond
het is onmogelijk jou als
puzzel te leggen pas in 3d
ben jij echt te ontdekken