Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Stapeltjes herinneringen
de kleine
lieve zachte
dekentjes
in donskleur
al warmend
zij hebben onze
coronadagen met
hun intiemheid
gekoesterd
juist daar
waar tocht
het heeft
gewonnen van
isolatiedwang
waait kou
de bloemen
al vriezend
van het behang
het wit van
winters
helderheid
met franjes
dagelijks
leven siert het
landschap met
zijn gekleurde
aanwezigheid
stapeltjes
herinneringen
aan gezamenlijk
doorgebrachte
avonden liggen
te wachten op
een hernieuwde
kennismaking als de
winter komt tenminste
De stukjes nacht
de stukjes
nacht die de
dag ons gaf
in verkorten
hadden net
een andere sfeer
dan de avond die
gewoonte gewijs
begon met
een verrassing
zo had de
afsluiting altijd
iets in petto
dat anderen
niet wisten
waar zij met
een lach
naar gisten
nonchalant maar
ozo nieuwsgierig
het donker
worden buiten
en de verlichting
binnen gaven een
tweeslachtige
interferentie van
de werkelijkheid met
realiteit als steeds
wisselend moment
Een pittig rap ritme
er werden
kleurige noten
gekraakt op een
pittig rap ritme
waarbij handen
het vuur dat van
binnen loeide
ruimte gaf aan
een verschroeiend
dwaze fan gekte
uit de tijd dat
deze alles opving
van de peuter en
kleuter affiniteit
tot de opkomende
generatie zichzelf
en hun schaduwen
in de spiegel konden
feliciteren met wat
er zoal was bereikt
De ster verschoot
daar waar
de ster verschoot
de hemel even
open flitste
was de ziel op weg
naar een mensenkind
in geboortenood
de bezieling
van het babylijf
uit de wereld
van prematuren
zal altijd even duren
waarbij het leven
op weg gaat
uit mystieke
verbintenissen
naar het delen
van wereld en
maatschappij
ieder op eigen
magische wijze
Dans en kleur
de jeugd
grijpt met
speelse
kleurrijke
vingers
de macht
enige selectie
is hen door
geweten nooit
bijgebracht
waar vroeger
normen en
waarden hun
lessen gaven
worden zij nu
gemanipuleerd
door drijfveren
van uiterst
fanatieke en
tirannieke volgers
losgelaten en
later losgeslagen
omdat er geen
remmingen meer
zijn alles kan
en mag met snelle
rap in een dwingend
en opzwepend
ritme zonder
introspectie
Brandende jeugdverhalen
het was
een bedeesd
klein mensje
met een grote
rugzak in de vorm
van een strakke
vlakke vulkaan
witte rook uit
zwarte as
geblust
door duizend
vergote tranen
uit haar brandende
jeugdverhalen
vroeger rookten
en smeulden zij
omdat ze niet de
woorden had om
een verhaal te maken
het schermpje
vroeg en antwoordde
zonder haar mening
te vragen zij volgde
blindelings en woordloos
zonder contacten
met anderen en alle
emoties kropten op
tot het scherm weg was
toen kwamen langzaam
de woorden, de zinnen
emoties eninzicht
in het leven met de
spijt dat zij niet is begeleid
haar vulkaan braakte
alle ellende uit in
vrúchtbare grond
met bloeiende verhalen
de mooiste bloemen
leverden witte rook
in vriendelijke vormen
die met haar dansden en
zij geluk uit de rugzak kreeg
Olijven
we hebben
de bomen
geschud
geslagen
en geaaid
de olijven
gebeden om
te vallen op
de zeilen
beneden
in dit
omgekeerde
land waar zon
de mensen
brandt
zijn woestijnen
verdronken
in een zee van
zeldzaam
hemels water
nooit zullen
de olijven het
beloofde land
verlaten want
ook zij gaan praten
hun doelen
kleuren de gaten
in de aarde
rood vol dood en
onbruikbaar blik
Bestaan in kleurrijk gaan
de dagen
worden zachter
maar lijken in
hun kleuren
feller te spreken
om een eigen
persoonlijkheid op
toon te brengen
na millennia de zon
te doen opgaan
zonder gezicht
en herkenning en
alleen in licht en
warmte de
communicatie
te verzorgen
ook de maanden
veranderen hun
profiel om in een
geëngageerde baan
met de aarde te
komen als mediair
tussen universum en
elementaire realiteit
in een directe
aansprakelijkheid
dwars door alle
echelons in de
vaak noodzakelijke
verbindingsstructuren
die af en toe even
kuren helaas
Ook jij licht op
nog drempel ik
hoewel de vrees in
al die jaren lijkt
te verdwijnen in
wat ik achterlaat
handen en vingers
tasten zonder enige
grip op het nieuwe
en nog ongeeigende
in vorm en kleur
nog misplaatst
maar in bezieling
wint harmonie en
komen schoonheid
en talent naar voren
met snelle upgrades
in de hun toegemeten
dimensies worden info en
markante ontwikkelingen
overweldigend gebracht
manuele patronen
stellen nog helaas in
oude patronen hun eisen
met bijkomende fouten
en stukjes onvoorzien
ik ben blij want ook
jij licht op in tal van
ongekende mogelijkheden
met nieuwe perspectieven in
een overweldigende horizon
De bonus van live
het leven
is te klein om
alle grootsheid
van liefde en
vriendschap
te kunnen
omvatten
alleen op
speciale dagen
is er door
samen delen
een intenser en
steeds warmer
genieten
als ieder met
hart en ziel
zijn wensen
schrijft en
daarbij vaak de
bonus van even
live nog meekrijgt
bedankt lieve
vrienden en
zielsgenoten in
woord beeld en
gedachten op een
volgende gelegenheid
is het nog even wachten
Schimmen
ik zag
ze gaan
schimmen in
strakke
oplichtende
kleuren
voor
ontmoeten
geen plaats
alleen de
pluizen met
wollige gebaren
klampten aan
dan stlde
de beweging
kleuren
werden
minder fel
in een zacht
maar warm
verleden
herkende je
nog namen van
schermgrootheden
de meesten
zijn vergeten zij
konden niet alleen
van applaus en
gebakken
lucht leven
kwamen in het
kermiscircuit
met snelle coaches
voor een grijpstuiver
werken bij een
vroegere scharensliep
ook daar taande
populariteit dat inkomen
en verzorging
genereerde
tot ook dat kleine
beetje is gesleten
Afrodisciacum
we keken
elkaar aan
wisten dat het
was gedaan
een besmetting
met afrodisiacum
onder ideale
toestanden
opgelopen
contacten met
zacht en rood
weefsel in een
warmvochtige
omgeving met
een directe haard
van besmetting
en natuurlijk
zonder masker
met de geijkte
bijverschijnselen
verhoging van
temperatuur
bloeddruk
stuwing en
een nerveus
optreden in
hakkelende taal
we steunden
elkaar waar
mogelijk was
warmden waar
kou de overhand
had en zij heeft ons
afzondering gegund
daar scoorde een
baby zijn eerste punt
Het hele repertoire
ik heb de
raad van
het orkest
totaal in de
wind geslagen
ging als een
tornado door
de gelederen
waarbij menig
valse toon klonk
er is niets aan
de strijkstokken
blijven hangen
muziek komt
van binnen uit
geld is een
open doekje
de aalmoes
en toegift
van de armen
maar waarom
is het hele orkest
in rep en roer
zij kennen het
hele repertoire al
vele jaren
spelen blind de
moeilijkste
en snelste
passages maar
vandaag nam ik
eens echt de leiding
joeg ze op
pijn in de borst
tot buiten adem
en toch heeft het
orkest nog nooit zo
bezield gespeeld
met partituren en
gevoel uit de hemel
De leefsfeer
heel voorzichtig
hebben wij onze
kinderen naar
een volwassenheid
geleid die zij en wij
voor ogen hadden
en dat met gevoel en
handen laten zien
en ook in daarmee
samen leren omgaan
wij delen de lach
als universeel in
een open uitnodiging
tot nader contakt
en ontdekking
spreken is construeren
en streven naar de
volmaaktheid in
optimalisering van
emoties in blij zijn
strelend wijzen
vingers en handen
de weg die ogen
leiden naar verbanden
met mensen
in herkenning ligt
het kostbaarste
instrument van de
kinderlijke tast
gehoor reuk en smaak
waarbij details de
verfijning met ieder
samenzijn dieper
hecht en tijd echt deel
wordt van de dag
waarbji warmte en
kou in het verbonden
zijn met familie gezin
en thuis de leefsfeer
grotendeels bepalen
Haar scherven
uit hetzelfde glas is
ooit jouw spiegelbeeld
geboren dat na veel
oefenen en bewegen
ondanks kleine haperingen
in de motoriek bij
een onregelmatige
groei en incidentele
a- sychronie toch een
bewewgingspatroon
heeft ontwikkeld
in een dansant gaan
bijna los van de vloer
waar ooit haar
scherven vielen
juist met ogen
die als ramen
van de ziel
alle mogelijke
intermenselijke
verbindingen heeft
aangegrepen en
bekeken om ook
haar verschijnen tot
een met vederlicht en
en mystiek optreden
dat op iedere aanwezige
een diepe indruk
maakte met zoveel
magie in uitstraling
Aardse energie
de steen op
het centrale plein
oogde donker door
het patina van vele
handen die hem in
de loop der jaren
geraakt hadden
sommige beweerden
dat de steen energie
bevatte en die doorgaf
in een herinnering
aan de volgende keer
in weten en de steen
nooit vergeten
na het raken traden
de mensen terug in
conclaaf met vrienden
en familie en deelden
dan uitgebreid
ervaringen en emoties
die heftig waren
zij wisten van de
krachtlijnen die zich
concentreerden
onder het plein
zonder zich in
wonderen en
verering los te laten
wel wilden zij deel
gaan uitmaken van
het spanningsveld
zo energie opdoen voor
een mogelijk langer
en gezonder ziektevrij
leven en geluk
een kleine groep zocht
het avontuur in een
handmatige gelukssturing
met de vtijkomende
spanningsverschillen
maar de natuur gokt niet
en nooit met aardse energie
Zij helaas fini
blinkende ogen
oren gespannen
in een kamer
vol jeugdige
lading op moment
van ontploffen
eindelijk weer
een nieuwe trap
in aparte kleur
andere muziek
en verfrissend
jonge mensen
van hetzelfde
niveau wij
zo heten zij
voortaan want
wij heeft zijn
eigen toegangen
zij kennen en
waarderen elkaar
geven nieuwtjes
door alleen van wij
want daarmee
selecteren wij zij
die toch nog
even niet
zover zijn
het is zalig
om bij wij
te mogen zijn
niet meer
bij de zij kleuren
kleding en vormen
zij zijn oud
wij de jeugd
en zij helaas fini
Dromend
ik heb
dromen
zien komen
en gaan
gedragen door
wolken en
uitwaaiend
tot er niets
meer bewoog
zelfs de wind
zocht de luwte
om te bekomen
van zijn nog
vrijblijvend
bestaan
bedekte
het zicht met
blad dat zijn
leven en al
een seizoen
heeft gehad
nu in stilte
bouwt aan
een huis waarin
ook de dood
zich geborgen
en thuis zal
gaan voelen
met als
drempel
het nieuwe
koesterend
tot de volgende
dromen weer
gaan komen
Gewoon als engel
jij hebt
nooit een
masker opgehad
je gezicht
straalde altijd
door je warm hart
dat in blijde
blinkende ogen
genegenheid toont
de bron
laat zien van een
liefdevolle waterval
die woorden
laat glinsteren in
een regenboogzon
gekleurd met
de allerliefste
betekenissen
ja jouw lading
en aura als
mens zijn intens
zij trekken aan
waar anderen vol
verbazing blijven staan
in stille adoratie
en pure verwondering
dat er zo iemand bestaat
en gewoon als engel
zomaar even uit de
hemel kan gaan
Duurzame bloeiers
tussen
het groen
van kleurende
bloemen zag ik
ook de door -
zichtigen staan
naast de
roodroestend
ijzeren en op een
wat mindere plaats
de plastic gevallen
een klein perceeltje
voor een select
gezelschap
metalen bloeiers
die al van ver
het zonlicht
weerkaatsend en zo
alle aandacht vragend
overbodig blijkt
het bordje
verboden
toegang omdat
hun wortels in
beton gegoten waren