Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
De tic van luna
ik zag
de maan
klimmend van
oranje naar rood
en als ik even
niet keek
knipoogde zij
een wolkje voorbij
in ons geheim
ik lachte om
het spelletje
wist van de tic
van luna gekregen
in het domineren
van het grote
zwarte gat dat
het universum
achter haar was
spraken met
de dichtstbijzijnde
ogen in knipper
licht dat aarde
doorzond en als nieuws
uitgaf daarna verbleekten
de sterren om zich te
koesteren in de zon
wat wij ook gaan doen
School begint
het stormt
weer jeugd
door straten
die ontdaan zijn
van hun oubollig
suf imago's
weer klinkt
kindergehuil
uit de zich
snel vormende
files van druk
kletsende moeders
die net hun kroost
uit de eerste leg
op het schoolplein
hebben af gezet
en nu racen naar de
dichtstbijzijnde super
voor gratis koffie
de twee halen
en een betalen
aanbiedingen alles
in de mand en snel
naar huis en videoland
Duurzaam zonder kosten
wij dachten
garen te spinnen
van de warme wol
in genoegzaamheid
konden niet
steeds opnieuw
beginnen dat vuur
vlamde niet meer
met alle hulp
en verzorging door
coaches schuifelden
oudjes de deuren langs
die wonderwel
een cirkel vormden
waar zij elkaar niet
meer konden groeten
dat was hen ontgaan
maar in hun kort
bestaan zat al de rot
weg was de spirit
van ah erlebnissen
de magie van nauwelijks
te doorgronden
mystieke tracés
hun labels duurzaam
zijn nooit meer
gevonden verdwenen
in de archieven met
de dieven die goed geld
hebben kunnen maken met
de hype van die dagen
duurzaam zonder kosten
Macht en geld
ik had het boek
al een tijdje
terzijde gelegd
op de stapel
nog af te werken
ik wist dat de
achterstand
anders te groot
zou worden en
ik de feeling met
de werkelijkheid
zou verliezen
eerst bladerde
ik nog even terug
om de sfeer en
stemming te
proeven maar
al snel had ik het
resultaat in gezicht
houding en bewegen
met oogopslag en stem
van ongekende jaren
in de snelle view zag ik
mezelf door hun ogen
helaas was de
realiteit verbogen
viel in losse
elementen uiteen
waarbij de emotie
leven herkenbaar
en heel duidelijk was
met gewelddadige
kanten van overleven
door geweld in de
a sociale wereld
van macht en geld
De puzzel van je ziel
nog heb ik
niet de puzzel
van je ziel
gelegd
verblind als ik
ben door de
schittering en
kleur van ook
jouw kleinste
stukje hemel
in majestueuze
lijnen kan ik
vrij snel de
immense
schoonheid en
grootsheid van
jouw relatie met
het universum
in forse oplichtende
streken penselen
want daar waar
het firmament
in sterren jouw
leven in gebeuren
schittert draait
dat bestaan in
zijn baan in het
heelal zoals massa
geestelijke energie
aantrekt en afstoot
Belijnt de vrijheid
de streek
van hand
langs jurk
en broek
belijnt de
vrijheid van
de vrouw in
het formele
uitgaan en
ook als groet
persoonlijk
wordt zo
voor iedereen
het innerlijk
en uiterlijk
tot op de
centimeter
uitgetekend in
morele en
leef kwaliteit
nauwkeurig
strak past de
scheiding in
het lange haar
waarbij door
het knotje de
speelruimte
in het samenspel
behoorlijk
wordt beperkt
weg is het
charmant kokette
de sier en zwier
van het altijd
ludiek gevormde
krullendeel en het
jeugdig eigene dat
de bewonderende
aandacht en ogen trekt
van de andere partij
Het warme geluk
wij wisten
onze bloemenwei
halve meter hoge
stelen waarin
wij speelden
kleuren ademden
geuren zagen
wiegen in
vreemde melanges
afhankelijk van
weer en seizoen
ook wij veranderden
in de tijd als wij
op de moswarme
aarde doken en met
gesloten ogen het
leven om ons heen
groetten de rust
proefden van zien
zonder bekeken te
worden in de twee
kontjes hoge wei
vrij als bloemen
hun knoppen
draaiden en hun
hart openden in
de al eeuwenlange
communicatie
met de mens
in die eenheid van
levensemotie voelden
wij het warme geluk
van volmaaktheid
Het gebaarde kind
zij zongen
hun lied
van frisheid
en kou
de grote
met slangen
behangen
machines
trouw aan
de decibellen
productie
ronkten zij stilte
tot destructie
de wettelijk norm
was slechts
voor de vorm
nog leek het
eenstemmig
in de metriek
van het hart
maar aarde
wist nu al het
gebaarde kind
was te warm
Een goed verstaander
ik ben op
zoek geweest
naar de kleine
triggers die de
mimiek in jouw
gezicht goed
doet oplichten
vaak kleine
oorzaken met
grote stemmings-
gevolgen zelfs
totale omslagen
van humeur gaan
hier zo de deur uit
de gezichts-
uitdrukkingen
kennen de vele
talen van ons
verschijnen in
de persoonlijke
communicatie
onbegrip is
zo vrijwel
onmogelijk
ook al omdat de
goed verstaander
maar een half woord
nodig heeft
Jij schitterde
natuurlijk
heb ik
leren zwemmen
mocht ik in het
bad les geven
maar toen ik
in jouw ogen
keek en dook
voelde ik
voor het eerst
hoe water
langs hoofd
en oren floot
in wild gespartel
zonder enige
coördinatie
inademend kon
het water niet op
de souplesse
van het door
water glijden
was ik ergens
in mijn koppie
totaal even kwijt
jouw hand
bracht mij rustig
naar de kant
jij schitterde
en lachte toen
ik ons in de spiegel
van het water
weer samen zag
Uiterst teer
ik zag een
bosje bloeiende
papavers
staan op
een god
vergeten stukje
snelweg
met zand
asfalt
en vol
zwerfvuil
als decor en
nu toch in
de hoofdrol
met de dans
van de wind
oranje rood
uiterst teer
wiegend zo
maken zij ze
niet meer
Rugzakjes vol onvermogen
vaak wordt
in zachte acceptatie
de basis voor
liefdevol omgaan
met de medemens
gelegd zonder te
letten op het profiel
dat door ouders
wordt voorgeleefd
gekend en
geaccepteerd
door familie en
woonomgeving
pas in de fine tuning
van gevoel is kwaliteit
doorslaggevend en zal
de basis worden van
opvoedingskwaliteit
waarbij begeleiding
en continuïteit
in handen van de ouder
zal blijven maar wat we
veel zien is dat er voor
de kinderen geen tijd
overschiet en de
opvoeding en zorg wordt
uitbesteed aan derden
de gevolgen zijn al zichtbaar
in de komende generaties
door invloed van de
smartfone tekorten in
sociale vaardigheden
en communicatiegebreken
angst en onzekerheden
zitten al in hun rugzakjes
vol onvermogen
Naar zijn beeld en gelijkenis
Ik heb
God gezien
Door zijn
Eigen ogen
Naar beeld
En gelijkenis
Geschapen
Daar zijn wij
Nu beland
Uit de circulaire
Scheppingshand
Ieder mens Is
mijn medemens
die mij mens maakt
dat gelukzalige
gevoel is er tot
in de kleinste
essentie alleen
in communicatie
ontbreken normen
en alle vaardigheden
zij zijn ondergesneeuwd
in de bezigheden
van de ouders die
geen tijd en gelegenheid
om ook normen door
te geven en praktiserend
voor te leven
in de overlevering
niet uitgevoerd
in de ikke en de rest
kan stikken
in de steeds verder
gaande egotrippende
psychotische maatschappij
Hun vuur
ik zag ze
nauwelijks staan
gekleed in duister
zwart met
glimmende
randverschijnselen
voorbij gangbaar pad
nog schreeuwden zij
met hun hoog geluid
want de puberstemmen
kwamen er nog niet
helemaal goed uit en
schittering blonk
alom meer dan geweld
in het uiteen stuiven
losten zij op in
onzichtbaar bewegen
toen de kit aanstalten
maakte om hen als
rommel op te vegen
hun vuur brandde nog even
Herinneringen
voor ons is samen
thuis hand in hand
de tuin en schuur
de muur waar we
altijd speelden en
ik jou en jij mij
verveelden met
kijken naar elkaar
wij waren altijd
snel thuis ook in
het grijs bestofte
treinstel op een
totaal verlaten station
in de middle of nowhere
ook thuis bij de
slaande kerkklokken
waar wij vergeten waren
uren te tellen omdat we
samen dromend hebben
gekeken naar de start
van een groep oldtimers
om 5 uur morgens
voor een rondje nederland
verkleed als dwazen
ja daar in het land
van inboorlingen
moest jij steeds de
wegen vragen omdat jij
je in een stukje dialect
uit heel lang geleden
verstaanbaar kon maken
waar ons thuis is gebleven
Hun macht
voorzichtig
kleurden randen
hun macht aan
gewone dingen
subtiel dirigeerde
hokjesgeest
de mens
naar binnen
het happy gevoel
ervaarden zij in geur
en kleur toen zij de
deur passeerden
het warme wij
gevoel van
herkenning voelden
zij in de persoonlijke
benadering van
gelijkgestemden die
naast bevoogding ook
hulp en begeleiding boden
Loslaten
ik ga
het loslaten
dat wat vroeger
naadloos aan
elkaar haakte
te Lang heb ik
in wit het frame
van een gedicht
zien schemeren
zinnen en
wat letters
heb ik genoeg
om in de voor
gestructureerde
ruimte te zetten
en wie het leest
kan ik de eigen
invulling niet beletten
kleine lieve leuke
gekleurde partikeltjes
gaan het witte vlak
nu vullen met wat
bijzondere Toekomstige
perspectieven het verleden
is geweest een andere Geest
heeft zijn invloed benut met
mogelijk heel ander geschut
Het sluitstuk
ik zag
de aarde
scheuren
hoorde wortels
janken in
ontbossingspijn
voelde rotsen
splijten die niet meer
gebonden wilden zijn
de verwoesting
was gigantisch
in zijn omvang
universeel ik kon
mijn tranen niet
meer bedwingen
de overweldiging
kwam onverwachts
en werd mij te veel
alles viel weer
terug tot elementen
moleculen in overvloed
maar de briljante
ordening met evolutie
was het sluitstuk
dat groei van de besten
als intrigerende orde
In de hele schepping bracht
Eurekamomenten
ik heb
poorten
van wegen
naar de stenen
der wijzen geopend
levenselixer ontdekt
en de wachteres bij
het orakel van delphi
met woorden van
charon bij de stix
het zijn mijn
eureka momenten
waarin het
gesproken woord
algoritmisch
wordt omgezet
en ingedeeld
in grammaticale
frequenties van
wereldtaals logica
die ieder spreekt
en verstaat als
zijn moederstaal
waarbij grammatica en
syntaxis alles completeren
Fragiele doorzichtigheid
langzaam
brokkelde
de Muziek af
toen ik
Verder liep
maar de tijd
kleurde hoorbaar
die Herinnering in
met een aparte
audio set
net als stilte
zijn accenten
kreeg in het
donkeren van
avondlicht
en de zon
schitteringen
liet spetteren
in ultieme
doorzichtigheid
zo werkte
verbinding
duurzaam aan het
leven zij had ons
energie te geven
wij namen zonder
rekenschap totdat
de balans knapte
wij bij de pakken
neerzaten en lachten