Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Niet stoffelijke zielen
strak dreven
de wolken
hoog langs
ontdaan van
hun last
zelfs de kleuren
waren even
te gast in
het nog
donkere kielzog
zij contracteerden
de immense leegte
die het onbenoemd
grote universum
had te vergeven
mijn kijken
kon niet verder
reiken dan wat
lichtende sterren
voorbij de planeten
hun plaats
en benoeming
ben ik vergeten
in de nabijheid van
het absolute nulpunt
in onmetelijke ruimte
kunnen ontelbare
niet stoffelijke zielen
getuigen van het
eeuwigdurend bestaan
nog klein maar
waar ik mijn leven
deelde zal ik ooit
deel worden van het
grote hemelse geheel
Roodbloedstuwing
de agenda's
zijn leeg
met een
donkere veeg
op de lijn waarop
onze afspraak
zou zijn
niet weggepoetst
met zomaar
een smoes
maar echt even
uitgebreid tijd
voor jezelf
genomen
om je dromen
te laten komen
te kijken en het
niemandsland
betreden zonder
zware bagage
en herinnering
hier spookt
de tijd met
stiltes en drukke
momenten
die ook met weinig
mensen beslag
leggen op activiteit
want daar waar
altijd liefde en
interesse was
voor elkaar
stagneert nu de
warmte bij gebrek
aan voldoende contact
die souplesse
en energie uit
roodbloedstuwing het
leven zijn beeldschone
inventieve charme geeft
in genieten dat je
alleen met elkaar beleeft
Geborgen zijn
ik voelde kilte
opkruipen
zag klamme mist
dikker worden
het contact dat
er was verdween
onzekerheid
had mij
losgeslagen
van alle binding
in het vervliegen
verloor ik eenheid
delen was niet
meer mogelijk
zonder geheel
zinnen opgezegd
intrinsieke waarde
in woorden weerlegd
toch voelde ik
de warme hand
van het universum
oplichtend in dromen
waar geborgen zijn
eindelijk is gekomen
Het sterven van kleuren
we avonden
stilte in het
sterven van
de kleuren
in het licht
nog helder in
de verste verte
maar vervloeiend
en niet meer
direct gericht
onder deze
hemel zullen wij
virtueel samen
komen om dromen
te laten uit komen
want wij gaan
komende dagen
kleuren met accenten
van ontmoeten en
verrassingen die niet
geënt zijn op samen
maar op het gemis
van liefde door jouw
afwezigheid dat altijd
in avondkleuren
wordt geweven
en dat sterker zal zijn
als dat wij van te voren
hebben ingeschat
of ooit geweten
Woorden
ik hoor
steeds meer
woorden
zichzelf roepen
omdat zij
verdwaald zijn
bang om snel
vergeten
te worden
in zinnen die
niet duidelijk
maken waarvoor
zij feitelijk staan
wat zij betekenen
of ooit
door ouderen
hun bargoens
hebben gekregen
waar het echte
woord is gebleven
weet niemand meer
Zilte golfjes
ik heb
mijn liefde
voor jou
verpakt in
zilte golfjes
mooie woorden
rollen langs
het strand
zo hier en daar
met schuimig kuifje
dat dus met
kus zomaar
op je lange
winters witte
benen belandt
wij kenden
al het strand de
zomerse warmte
van het hete zand
ook bij de eilanden
gelukkig hebben
de meeuwen daar
geen randstadmanieren
zij wachten op het wad
tot de golfjes zijn uitgepakt
De sleet
als gedachten
klaar zijn met
dollen en
uit gelachen
van hun plezier
en grollen komt
er eindelijk rust
in het brein
geen activiteiten
maar naar een
lager energetisch
platform en kan de
chaos van de dag
een paar plaatsen
opschuiven in de
opslagorde van de dag
in de zachte mist
van herinnering wordt
ik wist morgen weer
weten er is zo niets
vergeten maar alles
heeft direct binding
of verbinding gemaakt
met al wat van belang is
pas als de sleet komt
en vergeten ons extra
doet omkijken gaat
herinnering aan emotie
gekoppeld worden is
beter oproepbaar en
paraat in tijden dat het
moet en echt nodig is
Mythische kracht
ik heb de
schoonheid van
symmetrie huid en
jonge jaren gezien
in hun bloei en
voorzichtig openen
naar volwassen zijn
rijping bereikte
een ongekende balans
in volmaakt zijn
en toch kregen zij
de handen niet
op elkaar in een
stimulerend applaus
omdat een
bindende factor
ontbreekt namelijk
de ziel die van
binnenuit de
verschijning een
warm joy de vivre geeft
die ieder naar
adem doet
happen en met een
verblindende straling
warme empathie zendt
naar degene op wie
jouw ogen gericht zijn
die in de ban van
jouw lach en stem
de mythische kracht
van de hemel even
meemaken en in
jou het stukje eigen
gemis herkennen
Zonder dood en tijdgevoel
midden in een
licht verhaal
wordt het mij
zwaar te moede
verander ik in een
met droefheid
belast persoon
voelde het gaan
tot in de extensies
van mijn lijf en
aards bestaan
waar alles om mij
heen tot grijze
steen verworden is
de transsubstantiatie
was algemeen dat
kon ik met eigen ogen
uitstekend waarnemen
mijn verhaal stokt
gaat automatisch over
in natuur vol groene tinten
het ruizelen van bladeren
in de bomenschaduw
van een parkachtig gebied
waar wind en hoogte
duizelen en vogels de
bladmuziek fluiten van
passerende seizoenen
in het overgangsgebied
kan ik wat transfiguraties
waarnemen van stukjes
huis bijgebouwen en het
wegenplan naar horizon
in een agrarische lay-out
rond twee kerken gebouwd
het is allemaal bij
de leefomgeving van ons
bestaan begonnen het
ronde zonder segmentatie
die zo kenmerkend was
voor de oude wereld
van voorheen
niets en niemand is
meer alleen alles is
in fysieke overgang
bij nadering naar
samen in vorm en kleur
in keuze van leven zonder
dood en enig tijdgevoel
Waar ben ik nou
gekleed in
lange banen
wit en blauw
zweven zij
de zalen in
en uit met een
warme blik
voor ieder
de hand
een opbeurend
woord en een
verfrissende drank
vleugje liefde en
betrokkenheid
het is geen
verplegen meer
maar samen weer
op weg gaan
door genezen
in actief herstel
en liefst vandaag
we zijn te lang
stil blijven staan
bij rust in de
verpleging en die
inertie verdwijnt
door activiteit en
stimulerend bewegen
in deelname aan
het groepsproces
waarvan de activiteit
van het geheel de
basis is om ieder van
energie te voorzien die
zo leven herstellend wordt
Het orkest op de fles
ik hoorde ze
al in de verte
gedragen door
een vlaagje wind
twee verdwaalde
noten uit het
grote orkest
van daarginds
zij zijn
plotseling
het hoekie
omgewaaid
hebben jan
en alleman
verlaten niemand
had het in de gaten
rustig doorgestapt
zakten ook de
andere tonen door tot
een bocht in de weg
de valse tonen
zijn gestemd ze
moesten klankzuiver
nog het laatste end
of de noten nu
nog leven is altijd
geheim gebleven het
orkest is op de fles gegaan
Mystiek delen
stil
wit en
steriel
huisde zij
professioneel
in haar outfit
als deel
van sfeer en
aankleding
alleen het
heldere blauw
van ogen in wit
gaf haar
gezicht een
indringend
intens raken
zonder woorden
in klare oogopslag
waarbij haar
lach de inhoud
wereldkundig
maakte met
blijdschap in een
warm mystiek delen
Mystieke engelenontvangst
ik heb je
zien groeien
bloeien en kleuren
in warmte met
ontluikende
glinsterende ogen
blikken die niet
beoogden maar
sprankelden
de wereld
in keken met
open handen
ontwapenend
armen die willen
warmen in een
omhelzen met
de mystieke
engelenontvangst
wie zijn deze
wezens uit een
wereld naast
hemel en aarde
zijn zij of zijn wij
al getransformeerd
naar een geladen
vol van genade
voelend heden
niet meer
gebaseerd op
kracht maar op
verbinding zodat
er een verrassend
geheel kan groeien
naar een nieuwe
aarde met futuristische
toekomstwaarde
De maat genomen
wolken klonterden
waar zij vroeger
statig dreven
voorbij verre
luchten zonder
ooit bevuild te zijn
zij bonkten
hun onlusten in
ronkende donders
en schichtten valse
bliksems met
gevaarlijke kleuren
uit de aarde
kroop angst als
mens verterend
ongenoegen
uit het diepst van
stinkende riolen
in een wereld
die zijn balans
verloren heeft
van de natuur
geen enkele
weet meer heeft
omdat chaos
ons de maat
heeft genomen
wij van hoop en
liefde alleen nog
in de verte dromen
Onze lichte stappen
heerlijk
wanneer mijn
woorden de
kleuren van je
ogen in die blik
van je veranderen
ik heb ze op
geschept wit
geschreven
en jij hebt ze
geproefd met
de kleur van liefde
in dit ultieme
samen herkennen
de paden onze
lichte stappen
als we lachen om
de kleinste grappen
zij hebben hun
stoepen getoefd
met de mooiste
lentebloeiers die
ons enthousiast
toewuiven
het kleine
insecten grut
zal het daarna
met een kariger
maar gezellig druk
ontbijt moeten doen
De elfde van de elfde
ik zag de
feestmutsen op
stengels drop
in grage handen
ijlte van plezier
daalde neer en
landde in
de liters bier
die proostend
van de lach
fris schuimend
genuttigd werden
want tussen
dansende benen
waren al de
eerste staarten
van langzaam
groeiende katers
verschenen ook
hier en daar was
al een eerste snib
te horen nog zonder
nagels om niet
kattig te worden
het ijle plezier
vervloog en kleurde
langzaam het
donkere van de avond
einde van vertier
als alle gasten
zich nog even
heel snel ontlastten
Het zwarte gat
ik bonkte
met mijn
vuisten tegen
het donker dat
ondoordringbaar
voor mij was
glad en gesloten
het echoën
was in de pijn
van mijn handen
verdwenen slechts
een beurs gevoel
aan het einde van
krachteloze armen
straal voor straal
had ik het laatste
licht ver achter mij
zonder reflectie
of weerkaatsing
bleek ik totaal
gedesoriënteerd
ik heb mij totaal
afgesloten wist dat
lopen zinloos was
in een wereld
die het zwarte gat
stelselmatig
onbestaanbaar dacht
Circulair voortplantingsproces
jij hebt
bij de schepper
ooit de masculiene
tien gescoord
hij heeft jou
als zijn prototype
binnengehaald
geboetseerd en
subtiel verfijnd
gekneed en
bekeken door
duizenden ogen
die voelden wat
met hun blikken
werd beschikt in
het man en vrouw
syndroom van
aantrekkingskracht
functionaliteiten en
driften in groeiende
emoties tot mannelijke
giften bij ovulatie die
leiden tot bevruchting
en beider opluchting
als resultaat van dit
circulair zelfsturend
voortplantingsproces
Een exquis touche
haar schoonheid
schichtte langs de
mensen in een
verlicht ogenblik
een knippering
of straaltje warmte
raakte het gezicht
van de passanten
die verschrikt
alert werden
door dit ongekend
verschijnsel
normaal betalen
zij voor schoonheid
met een exquis touche
echt geraakt te worden
en nu zomaar in
het wild gebeurt
dit exceptionele
totaal onverwacht
het lijkt magie of
zelfs een klein wonder
dat hen zomaar
buiten overkomt
maar ik wist
zag en kende haar
mystieke kracht
en mogelijkheden
in onverwachte
communicatie
met de medemens
die haar verschijnen
op het huisaltaar
zal belijden met
gepaste eerbied en
diepgevoeld ontzag
Kersenrood
wij hadden
het nog even
over de oude
kersenboom
waarvan de super-
smaak ieder jaar
terugkwam als
heerlijke droom
jij hebt er
velen gesnoept
ook al waren ze
nog niet rijp
de pluk was
verboden omdat
het oogsten
voor allen was
als kind hoorde
je dat het leven
van de kers vol
gevaren was zoals
bij nacht en
ochtendvorst dan
moest er gestookt
en gerookt worden
soms ook bij vochtig
weer en zonnebrand
een spurt heeft het
boompje nooit gehad
het bleef te min voor
rijke oogst maar lippen
en tong na onkruid wieden
waren altijd kersenrood