Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
In cirkeltjes wind
oranje rood
boog klaproos
en voor de
indringend
zacht harige
stam stoof wind
die cirkeltjes vindt
waar muziek
in lieflijke
composities
en akkoorden
van vroeger
hedendaagse
werkjes vertolkten
nog kleppen
de kerkjes
warme nostalgie
in bewierookte
ruimtes roetten
kaarsen een
eeuwig verre pilaar
Mijn ogen
ik zeefde
het zwarte
bad uit
mijn ogen
waar wit
onder druk
protesterend
aanwezig was
nog manifest
in oncontroleerbare
bewegingen met
een flitsende
vlugheid die eigen
was aan het contrastvolle
spel van zwart en wit
Voorzichtig
brekend
lieten zij
hun blikken
langs de
mensen gaan
de warmte
en het
lange staan
heeft hen
zeker geen
goed gedaan
waar
samen nog
ondersteunde
bleef stabiliteit
de enige factor
waar ieder op leunde
toch
ademden
allen hoop
en wisten in
vol vertrouwen
verder te gaan
nog niet
vandaag maar
wel in samen
als de handen
elkaar weer heel
stevig vast hebben
In deze samen rust
eindelijk
heb ik iets
kunnen schrijven
dat altijd tussen
ons zal blijven
jij was en bent
gebleven
je hand heeft
als bescherming
op je wang gelegen
in deze samen rust heb
jij de vrede gekregen
die jij wilde in
dit leven
in vriendelijke lach
en twinkelende
ogenblikken gaf jij
ieder die dat
op zijn pad nodig had
jouw warme handen
hebben alles gedeeld
de mooiste dingen van het
leven heb jij ons gegeven
Weerbaar hout
fraai bouwde
hout zijn
blokken tegen
de oplopende
buitenmuur
de kleuren
al gespleten
voordat de
stammen
zijn vergeten
nog ongeringd
klinken de
jonge basten
met nog slanke
onvolgroeide kwasten
alleen de droge
grond ver achteraan
draagt weerbaar
hout dat muziek in
alle koren laat horen
Zong muziek
zacht flapten
de brede randen
van donkere barden
voor de toch al
mysterieuze
gezichten waarbij
het lezen van
enige werkelijkheid
een schijnbaar
onbegonnen werk
bleek te zijn
in het bewegen
van deze groep
zong muziek straalde
creativiteit tot
ieders verrassing
zomaar de wereld in
om daar snaaks en
onverwacht op
te duiken tussen
kakelende duiven
aan het ontbijt
Vleugde tegendraads
ik vleugde
tegendraads
het deed me
onverwachts deugd
jouw weerstand
strelend te ervaren
niet alleen de
stijve stugge haren
maar de warmte
die er was te laten
in een zwaar
onderschat proces
waarbij het
samen bewegen
juist als stimulatie
in voelbaar plezier
met een lach naar
buiten treedt
Mijn mysterie
je lachte
als ik naar
je pakte
tandjes in
scherpte
ontbloot
nog zit jij
steeds op
mijn schoot
zonder vel
vacht of
pootjes
gewoon
zomaar
in je blootje
driftig zwaai
jij met je staart
kijkt verbaasd
als die
zomaar
ineens achter
jou verdwijnt en
voor je weer
plotseling verschijnt
jij bent
mijn mysterie
gemaakt met
magie je
bent er en toch
voel ik je niet
Libanees gezin
nog had hij
met restanten
oud geloof
zijn land het
kleine altaar
kunnen geven
waar hij zijn
momenten
van intense stilte
zou kunnen beleven
een rustplaats
voor de schimmige
wegen van zijn
nachtelijk
autobedrijf dat er
volgens de autoriteit
helemaal niet mag
zijn en nu gemangeld
wordt door
recht en criminelen
in deze heksenketel
overleeft zelfs chaos
waarbij het ene gat
het andere dicht
en rust een zeldzame
aangelegenheid is
die het kleine
libanese gezin
zo af en toe nog
samen kan vieren
De alkoof
verkoelend
hangt
witte stilte
in de alkoof
doorschoten
met pril groen
rust het na een
verfrissend bad
zonder tocht
en kalkvlekken een
schitterende oase
door ieder gedragen
uit eerbied voor
het leven dat zo
ontzettend veel
heeft te geven
Ogen spiegelend
er keken
brekende gezichten
uit wegvloeiend licht
waarin ogen spiegelend
waanzin hadden verzameld
nog was er geen contact
omdat wegkijken meer
beloning was dan straf
confronteren mocht alleen
onder begeleiding
een streng protocol
voorkwam het trial
and error proberen
het was een creërend
scheppen uit de
begindagen der aarde
waarbij emoties en driften
nauwelijks gereguleerd
werden door neurale
stimuli en chemie tot contact
Kampvuurrood
zacht
verdwaalde
het laatste
kampvuurrood
nog klonk
de droge tik
van een tak
wolkte
vettig geel licht
opkleurend
naar de wind
het had gesmaakt
was eerst verdiend
in een honger krijgend
gevoel door de
exotische specerijen
in het natuurlijk garen
nam ieder zijn deel
elkaar bedankend
voor net iets teveel
het oogstfeest
dat later de vaten
deelt heeft een warme
saamhorigheid gegeven
voor deze
leefgemeenschap
op de randje van het
moeilijke woestijnleven
Geurde bloed
ik ranselde
de stam
schudde de
takken
van de olijf
tot de pijn
bloederig
rood striemde
langs mijn handen
waar ook
vorige jaren
zand kleurde
geurde bloed
in netten die
vingen waar
vrouwen zongen
bij de oogst
voordrongen
het was geen
wedijver om meer
die uit de ogen
bliksemde
maar wel het
diepgewortelde
gevoel van samen
vol intens warme
verbondenheid
De opstanding
ik heb je
voorzichtig
afgestoft
het dof
openbaarde
als eerste
een stukje lach
alsof ik nu
pas echt
de hemel zag
zacht en warm
begon schoonheid
te stralen
in het raken
van je ziel
nooit was
ons contact
zo intens geweest
een feest dat over
zeven hemelen
verspreid de
opstanding laat zien
naar een totaal
nieuwe aarde en
mensheid misschien
Vleugels respreid
ik heb
mijn vleugels
gespreid
kijkend
langs de
randen zie
ik hoe jij
laverend
langs mij glijdt
jij profiterend
van de lucht
die door mijn
vleugelslag
een stuwend
en liftend
vermogen krijgt
in thermisch
samengaan
in het
parenspel
lijken de
musische tonen
door congruente
bewegingen in
de glijvlucht
hen closeharmonisch
te begeleiden
Papieren vonnissen
voorzichtig
rollen zij
door het stof met
onherkenbaar
gemaakte
gezichten
nog zijn de
ogen droog in
de grimas van
verleden tijd
alsof zij dit al
jaren wisten
waar berouw en
spijt nog altijd
geen handen
wensen te geven
dromen papieren
vonnissen
alles bepalend
zwart afgelakt
verwoestend in
dreigend gaan
dwars door hun leven
en namaakbestaan
Een topper
mijn blik
was altijd
voorbij de
horizon
mijn hele
leven heb ik
naar je
uitgekeken
tot heden
ben ik jou
nog niet
tegengekomen
jij staat in mijn
hart getekend
een topper mis je
niet zomaar even
Golfjes wit
stralend
kwam
het vuurwerk
van de zomer de
kinderen tegemoet
hun ogen
spiegelden
de kleuren
die zij al eens
hadden ontmoet
een lieve verre
herinnering met
de onbekende
koude en grote
blauwe zee
in golfjes wit
die maakten dat
het strand draaide
je kon het aaien
zonder gezicht
zij hebben
geluiden van het
slissende water
verzameld het gloeien
kwam pas veel later
De triangel
een melodie
danste plezier
in het orkest
waar koper
nog steeds de
boventoon voerde
en gezette
blazers steevast
twee stoelen
nodig hadden om
hun partijtje te
kunnen aanschuiven
niemand kende
de componist
en waar de tonen
vandaan kwamen
heeft niemand
hen ooit gemist
er was geen muziek
voor geschreven het
geheim plezier kwam
pas tot leven als de
dirigent de triangel
een tik had gegeven
Het woestijnig leven
nog masseren
tonen de onrust
van het ongewone
in het elkaar
aankijken
liet nog
niemand echte
aversie blijken
de ijzeren kam
schraapte alle
klitten van
decennialang
eruit ten koste
van een uiterst
gevoelige huid in
dit woestijnig leven
hitte en klimaat
hadden verzorging
vergeten dus
opgelucht keek
men elkaar aan
en lieten bedachtzaam
handen door de
schone haren gaan