Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Gezegende stilte
zacht zong
jouw warme
adem de rust
van slaap in
gezegende stilte
tot de haren
van een blonde
lok jouw neus
kriebelde en
jij bewoog naar
meer comfort en
minder irritatie
op het speciale
moment van
wakker worden
lachte je toch
nog op de rand
van ontwaken
ging verder
slapen onder
onverstaanbaar
gemompel ik wist
werd even niet blij
samen was al voorbij
Die versnellend krulden
langzaam
liet ik de
emoties los
die versnellend
krulden naar het
einde van het
leren stuk
van de zweep
zij knalde
gaten in de lucht
door een vlucht
die te snel was
voor het blote oog
het foeteren
veranderde
in snelle drift
met de vloek
als lokaal
taalgebruik
waarbij het tempo
van de slagen stevig
werd opgevoerd
in een exercitie
op conditie
na de ontlading
voelde dit proces
goed te hanteren
waarbij opwinding
onder controle bleef
in een mooi staaltje
van kennis kunde
en techniekbeheersing
Op te hoog vuur
haar blik
straalde
lichte schrik
in ogen die in
herkenning
de opschik van
fantasie als basis
weerkaatste
die ik beschreef
met de eerste
woorden waarbij
openbaarheid het
gegeven van ons
samen leven in
bestaan tussen
twee werelden
een onmogelijke
opgave is zonder
echt schizoïde
te zijn of dat
dreigen te
worden onder
een voortdurende
stresshemel
waar schrik
zijn blauwdruk
in de hersenen
projecteert is het
met zwart-wit
gedaan dan roert
chaos het aanbranden
op te hoog vuur
De lage lust
zij wisten
van de goot
maar waren ook
diep devoot in het
beleven van emoties
waar de essenties
liggen in het nog
dieper voelen dan
mogelijk in eerst
nog even de hel
dan het opgieten
van pure liefde
na het eerste sissen
van de lage lust
voor het extraheren
om iets van
het goddelijk
zichtbaar te maken
uit het intens
hemelse beleven
Hypnotiseerend
ik wist ze had
geen gezicht
en toch was
ik gek op
op haar ogen
met de in donker
blauw oplichtend
witte cirkels
die mij altijd
hypnotiserend
fixeerden
weg van haar
scherp profiel
met de toch zo
curieuze rondingen
bij neus
lippen en kin
verliefd op de
klassieke hoogte
van voorhoofd
en de markante
jukbeenderen
toch spande
haar lach
de kroon met
een mond
zacht als
fluweel
een ondeugend
en schalks
geheel in een
schitterend
kroonjuweel
Een nieuwe kijk
ik heb jou
talenten zien
ontdekken in
mensen die daar
zelf geen weet
van hadden
waarbij jij
in ontmoeten
voor het eerst
samen op pad
voorzichtig de
lichten aandeed
in een nieuwe
kijk op handen
materiaal vorm
en kleur die
gestuurd werd
door alles te delen
en de omgeving
natuur en mensen
te omarmen als
eigen en elkaars
empathie voelbaar
te mogen ervaren
groeien naar nieuw
resultaat zal de
grootste stimulans
zijn om op de
experimentele
toer verder te gaan
Het avonturenp pad
ik zag jouw
ogen dicht
maar in het
klein bewegen
volgde jij
toch het licht
waarmee
de dromen
opengingen
jij schaduwde
tot de cirkel
was gelopen en
je herinnering
en fantasie
terugdraaiend
naar een
volgende
scene gingen
in de mimiek
van je gelaat
kon je de
emoties zien
waarmee
alles gepaard
ging in spannen
en loslaten op
het avonturen pad
ook de grote
motoriek bleef
zichtbaar tot je
wakker werd weer
bij de tijd wilde zijn
om te weten waar
heen en waardoor
je zo ontzettend
kon verdwalen
Woordloos samenzijn
ik keek
je aan
jij lachte
ons geheim
signaal in
een groet met
doelgerichte
pas ging
ieder zo zijn
eigen pad
langs kleine
ongekende
sluipwegen
die naamloos het
landschap plooiden
naar onze plek
de stek die wij
al een levenslang
in ongestoorde
vriendschap delen
in hier woordloos
samenzijn doet
het leven soms
minder pijn in de
warmte van weten
zonder uitleg en
verantwoording alles
even vergeten alleen
het nu dat telt oordelen
worden niet geveld
Glitters en goud
ik zag
ons geluk
door mijn
vingers glijden
keek jou aan
voelde hoe
liefde zich
van ons los
zou snijden
als wij dat
zo lieten gaan
heb gebeden
met alle
emoties die
ik had zelfs
in de mythische
wereld kwam
jij op mijn pad
in jouw magisch
verschijnen
voelde ik de lijnen
sterker worden
die ons
langzaam
van wit naar
glitters en
goud hebben
getransformeerd
met een eeuwig
durend warme
verpakking van liefde
die eindeloos
veel van ons houdt
Heftige schrik
ik zag in
het donker
van je blik
angst en pijn
vooral heftige
schrik voor het
onverwacht
stilstaan na
gestaag vooruitgaan
ook volumineus
geluid na iel
hoge tonen
contrast
in alles of niets
een draai zonder
gepaai met geluk
dat maakt je kleine
kans nog eerder stuk
Bloeiden letters
zij schreef
onder haar handen
bloeiden letters
tot woorden met
de warmrode inkt
van het leven
zij krulde de
rechte delen tot
een harmonische
dans verdiepte met
kleur iedere
kant tot een
emotioneel
expressief in
uiterst gevoelig
liggende tendensen
van zinnen in
warme analogen
die in alle bestaan
naar de uithoeken
van misverstand
zijn gegaan en in tijd
tot op de bodem
zullen zijn afgeprijsd
Zonder kleur
ik dacht
dat schaduw
onze harde kant
verzachtte maar
ervaarde de
scherpte in
contrasten
niet de ideale
binnenkomers
juist de concentratie
van meer donker
gaf minder licht
dan wat er nog aan
mogelijkheden waren
zonder kleur
dwingen
contra's minder
blijft stemming gelijk
en heeft een
positieve uitwerking
op het totaalplaatje
De leegte
ik zag
hoe jij in
flitsjes licht
het donker
voorzichtig
wilde pakken
hoe het
langzaam
bleef plakken
aan de
stukjes hemel
boven jou
die zich
vulden met
pastellen kleuren
in de nog
open plekjes
blauw en
met de warmte
van een kloppend
hart dat liefde
en interesse had
voor een wereld
die leven bezat
nooit heb jij
de leegte ervaren
van een lucht
vol gevaren
want jij hebt
haar geëigend
In joyeuze pas
zij pakte
de woorden
waarin zij
de open lach
herkende
die samen
in zinnen
een melodie
gingen vinden
die mensen raakte
die hen in
eerdere periodes
glans en grandeur gaf
ook als het juist
slecht met ze ging
dan liftte
de stad in kunst
en cultuur trad ieder
even buiten zijn
schoenen in joyeuze pas
Zonder woorden
ik zag
hun ogen
zij trokken mij
naar boven
maar ik kon
nog niets
lachte wat
bewoog spastisch
armen en benen
ik moest toch
antwoord geven
want het spelletje
lokte meer
en beter
bewegen uit
samen met horen
en geluid zodat
ook oog- hand
coördinatie
steeds beter
op elkaar
werd afgesteld
we waren
complex vooral
zonder woorden
konden wij
elkaar moeiteloos
begrijpen door
eenvoudig naar
de ander te kijken
Een tweeling
ook hun
handen
spraken
dezelfde taal
met vaak
ingewikkelde
woorden
ze ademden
synchroon de lach
als je niet beter
zou weten
hielden zij
samen een
tweeling vast
waar toeval een
kleine knipoog
geeft blijft
de verbazing-
wekkende
gelijkenis een
wonderbaarlijk feest
Tweewereldenbestaan
ik zag haar
uit de ruïne
ontsnappen met
een middeleeuwse
steenlawine
dicht op haar hielen
hoorde
hysterische
paniek in haar stem
zag de intense chaos
in haar geest vliegensvlug
om zich heen grijpen
nog is zij heel
beneden gekomen
want het enige
dat ik vond was
haar warmte op een
grote ronde steen
die rustplaats
was uit zijn setting
gekanteld en
openbaarde in
omgevingselementen
bladzijden uit haar
twee wereldenbestaan
zonder hun schizofrene
lijnen direct te laten
prevaleren boven het
door haar na te streven
harmonisch bestaan
Vuurwerk
ze gleden van me af
toch probeerden zij
hun afgang nog
te blokkeren door
nattig mijn huid
te raken met
achterlating van
een kus door
de zwarte bruid
in de veelheid
van strelingen
maakte kleur geen
geen onderscheid
wel gaf het spel
van handen en
de intensiteit
van vingers en
duimen hun
geladenheid af aan
de polen van hun
voetzolen in het
bestrijken van
het lichaamsgebied
dat met kleurige
knetters en vonkjes
wolkjes schitterend
vuurwerk maakten
Boterbloem
hij wiegde
een grote
boterbloem
tussen sprietig
gras dat schuurde
net als constante
irritatie over
ongemakkelijke buren
zij gingen voor
een eigen pad
dat voor een ander
onbegaanbaar was
omdat geel te heftig
domineerde en zij
in overleg en toegeven
nooit iets zouden leren
vriendelijke mensen
maar met rotsvaste
overtuigingen en
de souplesse van
een diepgevroren zee
waar goede raad
en welgemeend advies
paarlen voor de zwijnen zijn
Emotioneel blauw
ik heb ze
hun handen
zien wassen
in de onschuld
van het pas
geboren kind
terwijl ze kijken
in de ongebroken
spiegels die je
enkel nog in
baby's ogen vindt
het is hun
waarheid die
geen antwoord
krijgt omdat
nog te vaak
de warme lach
achterwege blijft
kou steeds hoger
rimpelt in het al
vroeg geschonden
emotioneel blauw