Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Geen getto in Den Haag Zuid-West
het is van
papier en jullie
foto's al af te lezen
er is geen ruimte
criminele jongeren
hangen iedere avond
en nacht buiten en
intimideren iedereen
met gedrag geschreeuw
vernieling en vuurwerk
voor hen is er niets goed
dan publiek en fast food
de chaos die zij achterlaten
is voor meeuwen en
de talloze ratten die lachen
naar mannen in rode pakken
dus zingen dansen en
tiktokken ze allemaal
op de keiharde muziek
van dezelfde automaat
want horizonnen
verdwijnen als zij
de zon nooit meer
zullen zien schijnen
het geld is er al
voor uitzicht nul
het lemmingengedrag
is geen flauwekul
geef ruimte
en hoop met een
horizon vol bomen
en struiken met roos
Uitgeteld
je ademde
zwoel en sensueel
de lucht van
sferen uit al
wat passeerde
nam iets intiems
van binnenuit mee
als jouw etalage
in lichte vleugjes
door de buitenlucht
alleen herkenbaar
door degene die
dicht bij jou zijn omdat
de vermenging
snel en groot is
waar ogen blikken
en de hartslag versnelt
zullen de zuchten
donkerder klinken tot
jouw adem is uitgeteld
Ontbrekende stukjes
ik dwaal
zonder haken
en ogen
kijk vaak
naar boven
intuïtief
trekt de hoogte
omdat beneden
alles langzaam
schuifelend moet
mijn zoeken
is een opnieuw
begroeten van
ontbrekende stukjes
die ik vergeten ben
mijn drive gaat
voor volledigheid
naar een volmaakt
verband voordat
ik zonder strand
in eeuwige
verbondenheid
raak ik de aarde
kwijt en kijk in spijt
en droefheid terug
Warmwatervisjes
ze vielen als
witte papiertjes
fladderden
traag nog rond
in vage vlagen
op cirkelende wind
hun lege magen
verdroegen geen
warmwatervisjes uit
de voedselkring
die daarmee
deze en vele
andere diersoorten
om zeep had
gebracht hun
sierlijkheid en
kracht was alleen
terug te vinden in
de genenbank die
hen als combi wisten
het was gedaan
met de diversiteit
zoals die op aarde
altijd had bestaan
oceanen gingen
overstag oerwoud
baarden woestijnen
zonder vegetatie en oases
zelfs de dood bleef stil
liggen in windkrachten
die ons begrip sterk
te boven gingen in
verdwenen seizoenen
schoonheid kwijnde
weg oogsten mislukten
omdat insecten geen
bloemen konden
bevruchten omdat
honing en stuifmeel
verloren waren
Menselijke aberraties
ik pluis
stilte uit
als huis voor
de vele menselijke
aberraties dat
drukkere tijden
dan ooit meemaakt
gelegen aan een
onbegaanbaar pad
met tal van zijwegen
waar iedere richting
zijn eigen realiteit
in luguber een
gestalte kan geven
zelfs in de obscuurste
spelonken van het
dark net is stilte
gefaseerd heter
dan hel waar
de hitte van
vagevuur spel is
waar normen
en waarden niet
bestaan is het
een komen en gaan
van zieke geesten
die niet normaal
kunnen leven
Wonderlijk nieuw
haar blik
was niet zacht
een eerst touche
op de tast
wel onderzoekend
ik werd uitgepakt
wat ik had is
afgepeld tot de
naakte conclusie
nee geen held
ze heeft me
ontkleed met
vaardige vingers
geen gescheur
en getrek maar
professioneel
zo zonder gene
mij voor het
vallend licht
lief beschermend
wonderlijk nieuw
hoe droom en
werkelijkheid
elkaar kunnen
vormen tot
een beeld waar aan
de kunstenaar toch
eerst altijd zijn ziel
moet geven wil
het kunnen leven
Een eigen tijdpad
er zal een
knop worden
omgezet waarvan
de werking een
eigen tijdpad in
de toekomst
heeft gelegd voor
de geschiedenis
van het nieuwe
menselijk ervaren
wij leven samen
met anderen en alle
zaken om ons heen
in een grotere
interactie dan wij
ooit hebben geweten
zo ook zijn onze
patronen in de
maatschappij al
generaties ingeslepen
nooit hebben wij
onze wereld enige
autonomie gegeven
of alles met het nodige
respect bejegend
wel geroofd en
leeg geplunderd
vernietigd en gedood
zo hebben wij veel
te lang met onze
omgeving geleefd
de knop gaat om
in eerbied voor en
met alle respect
in gelijkwaardigheid
om samen de wereld
leef-en bewoonbaar
te maken in elkaar
begrijpen en verstaan
in emotie en gevoel
De enige echte robot
de ochtend
spande had
rode tuikabels
om het blauw
van de hemel
te dragen liet
wolkjes hun wit
als schapen door
ze te laten grazen
de idylle van
een vreedzame
aarde klokt enkel
vroeg op de dag
daarna verpest
haast en stress
stilte en rust en
stroomt verkeer weer
van groen naar rood
ik schouwde
als bezoeker de stad
zag in wakker worden
de transitie van mens
naar robot door
info volledig gestuurd
tussen muren van
participeren en fatsoen
om af en toe gek te doen
in een creatief
ongekend moment
waarvan kracht
en klucht de loten zijn
van dezelfde drang
tot totale escape om
te laten zien wie
hier en nu de enige
echte robot is
Windfluisteringen
verluchtigend
vlocht wind
met warme en
koude vlagen
zijn verhalen
aan bladeren
die opgewonden
hun draai nog
niet echt
konden vinden
omdat ze een
heel seizoen
deel hadden
uitgemaakt van
de boomkroon
onder het stof
van verloren dagen
blonken glinsterend
vragen die niet aan
de orde waren geweest
jij wist sneller
dan een ander
verdronken stenen
weer aan het
praten te krijgen
voor windverhalen
vol fantasy en horror
zo luchtig dat zij de
windfluisteringen in
alle rust kunnen schrijven
Fragiel
doorzichtig
stonden
mijn dromen
te pronken in
een kleine scene
uiterst slim belicht
wist uit licht de
mooiste diamanten
te slijpen om toch
met kleurbundels
ongestoord te
kunnen vergelijken
omdat het
geheel met
variabel glas zo
ongelooflijk veel
genoegen gaf
zonder eindigheid
een scala van
mogelijkheden
in soorten glas
variaties in de
belichting kleur en
vooral duurzaamheid
Jouw wereld
ik wist dat als
jij de muren
weer zag en
het contact zou
herstellen zij
ogenblikkelijk
gingen blaken
van geestdrift
om spontaan te
verschieten van
kleur jij hebt als
baby en peuter
iedere steen en voeg
betast en bekeken of
daar een van je vingers
of zelfs duim in past
ondertussen in
zielencontact
kleine probleempjes
gebrabbeld waar jij
ook zo af en toe
druk mee bezig was
ooit is het jouw
wereld geweest
als medium van
de geest en nu is
het een van de
fundamenten van
alles dat jij tot nu
toe hebt gekend
om zo te raken aan
grote mensenzaken
Het donker
ze plakte
voorzichtig alle
schaduwen
die ze had
met zwarte
lijm vast
keek mij
vol verwachting
lachend aan
verwachtte dat
heb jij uitstekend
en snel gedaan
maar ik wees
naar het donker
buiten de cirkel
van hel licht
waar wij beiden
nog heel veel
duister van hun
eenzaamheid
konden bevrijden
zodat zij de rest van
hun tijd niet meer
hoefden te lijden
Het schattig brutaaltje
de wereld wordt
gedragen door
warme ronde vormen
prettig gesteund en
pikant gesepareerd
bij ieder huidtype
is het naturel
juiste kleurschema
samengesteld en
geoptimaliseerd
waar gratie en
élégance van jongs
af aan aanwezig zijn
is frivool de stap
naar meer winst
in durf zal
het schattig
brutaaltje heer
en meester zijn
over alle situaties
want het
masculiene voelt
zich prettig geraakt
door een verdwaalde
blik die met
een schuinse lach
zogenaamd per
ongeluk nog even
accentvol lief wordt
afgestraft met excuses
Gehoor problemen
langzaam
ben ik de
stilte verloren
bij het luisteren
naar specifieke
geluiden in
het horen
onderscheidend
is de weg in het
doolhof van
herrie en chaos
maar alleen
toegankelijk voor
geoefende oren
uitgesplitst
in geluid met
menselijke component
uit natuurlijke en
mechanische
bronnen van
meerdere afkomst
hun evenknie
blijkt de hemel
van stilte te zijn
een eldorado voor
mensen met
luister hoor en
gehoor problemen
Het blauw van de hemel
jij was
de goeroe
van het weer
in ogen
stemming
en emoties
de steken en
pijntjes die
jij altijd als
richtpunt had
vielen zonder
aandacht van je af
als kind kon
jij het blauw
van de hemel
uittekenen wist
feilloos de mooiste
buiten speel uren
kon van kou storm
en regen zo de bijna
exacte tijdstippen
lezen en de gevaren
van extremen en hun
aard doorgeven
een zeldzaam talent
aan jou verleend
niet om het financieel
gewin maar om samen
deze wetenschap op
een goede manier te delen
Haar dromen
ik kende
haar dromen
een metafysisch
gaan en komen
van vorm klank
en kleur die haar
streelden en zacht
met haar speelden
tot zij eindelijk
moe en slaap
de overhand kreeg
zich heerlijk soepel
uitrekte en de
laatste pluis met
gratie en elegantie
vaarwel wuifde
om de volgende
dag uitgeslapen
te beginnen met
een schone lei
alleen de laatste
pluis hoorde en zag
ik nog de hele dag
dwarrelen in huis
Slinkse streken
wij wisten van
het paradijs
schoonheid
en verlokking
zonder enige eis
maar niemand
had ons de
omgangstaal
van blad en
bloemen geleerd
hoe zij zich
in de verte al
profileerden
met kleurrijke
grote harten
en die naar ons
keerden voor
visuele contacten
door een innemend
wiegen op de wind
ook onderscheidden
zij zich in vorm en
kleur kozen hun
bloei in de zomer
voor echte dagdromers
wij waren geen
adam en eva
want in dit paradijs
zijn appel en slang
nog niet gearriveerd
en gelukkig voor ons
hadden zij hun
slinkse streken
nog op geen levend
wezen uitgeprobeerd
Fijn stemmers
ik zag hoe jij
warmte schiep
in blauw koude
atmosferen
door tonen
van geluiden
te ronden
scherpe kanten
af te vlakken zo
dat zij subtieler
passen in de
melodie van
leven en bestaan
jij had al ogen en
lach als fijn tuners
je zangerige stem
vatte nu alles
samen in de liefste
woorden van
jouw lichaamstaal
nog waren er
engelen als koor in
klank en kleur nabij
zo kon jij vrij
improviseren op
weg naar de
volmaakte symfonie
er was geen
applaus wel
het bruisend
warme hand
op hartkloppen
van een staand
uitbundig publiek
Iets eigens
ik heb
een leven lang
de lucht beschreven
met het mij
toegemeten licht
dat seizoen
gebonden was
maar altijd nog
iets eigens had
omdat feesten
toen nog de
kwaliteit van het
maatschappelijk
gangbare hadden
familie buurt en
stad gebonden in
regionale folklore van
intens samen vieren
in deze door
gekleurd papier
bekeken dagen
pasten onze levens
als kleur heerste
greep tijd zijn invloed
vlakte het oplichten af
tot de normale
invloedssfeer met
groeistuipen die
ieder af en toe
meekreeg nog word
ik beïnvloed door
kleur geur en
stemming die
onverwacht wending
geven aan prognoses en
perspectieven in mijn leven
Twee in een laag
polderen en
samen zijn de
steunbalken van
de maatschappij
niet meer
ikke en het ego
zetten liever
op de deur een
slotje meer voor
het weekend vrij
geen gezeur
maar de tijd
naar eigen keuze
zonder verplichtging
alleen het leuke
werken is voor
door de week
met alle onzekerheid
voor de carrière dus
de troostprijs is de verte
voor familie en
vrienden is er voor
hen die dat wensen
een uitje wanneer
het ieder schikt
toch zijn deze keuzes
maatschappelijk niet
geslaagd liever heeft
de belasting een nieuw
vorm de twee in een laag