Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Anderdaags spel
voorzichtig
slipperden wij
over de hete
stenen van
het trottoir
beneden
glinsterde
het lichte zand
tegen de robuuste
rots boulevard
de vormen
van het spel
anderdaags
leverden een
fantasierijk strand
om zo op
te duiken toch
moesten wij eerst
tot een mooie
plaats besluiten
moeders had
hoogte gekozen
een goed zicht op
het jonge spul
voor een stevige brul
met droog
zand binnen
omrand met
krullende golven en
een koude buitenkant
De gewetensfunctie
er zitten
breuken
in de aarde
hun lijnen zijn
de bekende
gevaargebieden
waarvan de
korst naast warmte
ook gassen en
invloedssferen
lekken die een
pittig gevoel
van desoriëntatie
geven dat je
meeneemt
als schaduw
en vervaging
in de neerslag
van een andere
vreemde realiteit
altijd is er even
in confrontatie
de strijd van eigen
tegen buitengewone
gelaagdheden
en andersoortige
energieën waar zij
de gewetensfunctie
onder druk zetten
in normen verleggen
Toen ik kon praten
ik opende
als baby
peuter kind
had altijd
een glimlach
omdat men
mij dan
aardig vond
ook vingertjes
pootjes en
handen
voor een aai
in plaats van
die nat
warme kussen
met tanden
ik heb ze
allemaal goed
onthouden
kinderen mannen
en vrouwen
toen ik kon
praten ben ik
ze gaan vragen
waarom waren
jullie vroeger zo
aardig voor mij
jij had blauwe ogen
en blond haar
wij donkere ogen
en zwart haar
jij lachte maar
Hoogstandjes
soms keken de
dagen mij aan
met ogen van
meer dan een
week geleden
de tussentijd
was me dan
volledig ontgaan
kleurloos zonder
fantastische vormen
inhoudsloos als
een uitgelezen
boek met langdradig
scene achtig verloop
het ingeblikt applaus
weinig verrassende
intermezzo's of
verbazingwekkende
hoogstandjes
van de eenling die
een orkest totaal
uitgespeeld achterliet
ja soms
was de spirit
volledig verdwenen
bleek het leven een
zinloos bestaan
toch duurde dat
maar even tot we
weer opgeladen
geestdriftig en vol
enthousiasme aan
de gang zijn gegaan
Rijpende vrucht
voorzichtig
kleurde stilte
haar vocalen
in kleine perkjes
medeklinkers
op de grote
groene wei
veelkleurigheid
en een walhalla
van geur
schiep hier
de hemel
voor tal van
bestuivers
vaak onbewust
ook in rust kunnen
hoofdzaken tot
een prettige
bijkomstigheid
raken als
rijpende vrucht
Provoceerde en domineerde
over alles
was goed en
diepgaand
nagedacht
ook over de
verschillende
trappen die
diverse groepen
te nemen hadden
triggers en
immuniteit
in levende
organisaties
ze waren er maar
nog niet volmaakt
wilden allemaal
graag eeuwigheid
ook bij de mens
daar waren ook
fouten binnen
geslopen want zijn
arrogantie sloopte
de schepping
hij provoceerde
en domineerde de
rest van het
aanwezig leven
de meeuw
schreeuwde omdat
wij niet met hen spraken
de grootste dieren
zijn uitgestorven
de rest was klein spul
maar uiterst gevaarlijk
zij gingen naar binnen
dat wonnen wij niet
wij wilden leven
samen in harmonie
ieder zijn deel en
delen in het geheel
in persoonlijke
verantwoordelijkheid
waarbij groei en bloei
toppers waren voor
ieder en allen
Een half woord
het neusje
al vroeg
in de wind
de blik op
oneindig
en toch nu al
de zorgzame
instelling voor
hen die dat
nodig zullen
hebben op tijd
onderkennen
haar gevoeligheid
voor deze mensen
is intuïtief met een
direct aangepaste
woordenschat die
zorgstandaard is
in een communicatie
waar met een half
woord de hele
situatie meteen
duidelijk wordt en
behandelbaar is
Exclusief kleinschalig
ik heb altijd
gedacht dat
zaken en dingen
apart in de
wereld staan
omdat zij
anders zijn
dan gemiddeld
een klein verschil
met de rest
toch een eigen
streven totaal
afwijkend van
het gemiddelde
van mensen naar
schoonheid in
perfectie en status
het klassieke beeld
onderscheidend en
passend bij leeftijd
het belangen
gebied constant
aangepraat en
onderhouden door
reclame en media
het is de mens eigen
zich te onderscheiden
en waar het kan met
meerwaarde van apart
voordeel te genereren
de grote massa volgers
heeft afgedaan en vindt
nog slechts bevestiging
in exclusief kleinschalig
en vooral heel apart
De zielsinfo van je huid
ik wilde
je aankijken
maar je had
geen gezicht
wel een prettig
bekende stem
die pittig
binnenkwam
alsof je de
lippen net
keurig strak
had gestift
er was geen
beeld maar
wel geluid
ik miste
de zielsinfo
van je huid
een bijzonder
fenomeen dat
als het er niet
was meteen als
irritante pijn
gemist werd
alsof er tal van
dimensies
ontbraken waar
wij in zien en
spreken altijd
van alles omgaven
en zo het beeld
van jou bouwen
en vertrouwen
in steeds opnieuw
herstellen en
restaureren
de authenticiteit
die wij krijgen van
echt kussen en
omhelzen brengt ons
pas echt weer terug
naar de huidige tijd
Zonder magie
ik liet
mijn bord
vol dromen tot
werkelijkheid
komen maar
het smaakte
mij niet vandaar
dat ik het met
een lichte
mystiek begiet
honger deed
mij schrokken
maar de grote
brokken missen
de verfijnde smaak
dus ben ik
gaan prakken
om de realiteit
in kleine stukjes
te behappen
er waren nog
wat onverteerbare
zaken die niet echt
koosjer smaakten
al in plastic verpakt
een probleem
afvalbak die
luchtdicht was
gesloten zonder
magie geen open
Vonkje agressie
zijn woorden
passioneerden
niet meer
kwamen als warme
verstikkende
dekens uit de krant
mimiek en
lichaamstaal
waren verdroogd
zelfs het vonkje
met agressie
was gedoofd
met passieve
euthanasie
omdat er
geen spirit
meer voor
handen was
nog bewogen
zijn lippen met de
bekende mimiek
we zijn bijna klaar
met er stevig
aan bezig zijn
maar zijn ogen
vonkten niet
hij is nu eindelijk
zover dat ook hij
zichzelf niet
meer geloofde
Vrouwenstemmen
ik droomde
hoorde het
irritante geluid
van ruziemakende
vrouwenstemmen
met op de achtergrond
het uithalend dreinen
van een teveel
verwend kind
een tot de orde
schreeuw moest
herrie voorkomen
maar de gezworenen
waren niet van plan
er meer aandacht
aan te besteden en
verhoogden enkel
het eigen volume
nog werd de
herrie niet minder
cumulatief alleen
de toon waarop
gaf het laatste deel
van het draaiboek aan
ik zag de kleine lachen
want hij wist er kraaide
vandaag weer geen haan
Het depersonaliseren
de grootste fout
die wij als mens
konden maken is het
depersonaliseren van
het unieke in de mens
tot groep zonder talent
eigen inbreng ongekend
alles graag in dezelfde
aanpak en lijn
in eenheidsprotocol
opvoeding opleiding
maatschappelijk positie
om voor ieder uur
alle dagen maanden
en vele jaren dezelfde
eenheidsworst te
mogen garen zonder
spatje eigen initiatief
de huidige egotripperij
is het sublieme antwoord
dit streven kan geen
verbindingen weven
omdat de uniciteit van
ieder al is vergeven
Op strooptocht
ik heb ze
al zien vallen
de komende
zomer en
herfstkleuren
uit de krullen
van je haar in
fantasiemodel
speels opgelicht
door de lange
zomerzon die
haar oogst bij
tegenlicht zag
in de groot
ovale spiegel
van de kapper
het rood van
je lippen en
de warme
vriendelijkheid
van je lach
completeerde
het assortiment
maandenlang haar
je bent weer snel
met nieuw model
dat qua kleur en lengte
ongezien door het
landschap raast met
licht verschiet dat
alleen de jager op
strooptocht ziet
Redeloze wispel tuur
alsof lagen ijs
over elkaar
schoven zo
versplinterde
het geluid
ertussen en
lichtte donker op
in denkbeeldig wit
de bui contrasteerde
met zwart het
gemêleerde wit
van de rafelige lucht
die gordijnen
optrok en openden
in kwaadwillige
tumultueuze ontlading
jij was niet bang
voor de elementen
keek met interesse
naar het immense
geweld dat natuurlijke
krachten showden
in ongebreidelde
redeloze wispel tuur
hun energetisch
vermogen was
immens en
onvergelijkbaar
met de menselijke
beteugeling van
deze krachten
op aards niveau
Pandemisch geluid
geluidloos
was het
bombardement
fotonen
op mijn huid
zoals ook dat
van straling die
van 0nbekende
bronnen komt
mijn
trommelvlies
detecteert
drukverschil
van hoog
tot laag
selecteert
bekendheid uit
herinnering
lokaliseert
plaats sterkte
en volume
geregisseerd
in tijd een
pandemisch geluid
hoe houden
mijn gehoor en
hersenen dit uit
Korter dromende dagen
wij verpakken
de dag met ijs en
zonnebrand
nemen resten
schelpen en zand
mee van het strand
wuiven nog even
naar de warm
lome zee die eb
krabbelt onder een
laagvliegende meeuw
nog is er geen
besef van langzaam
korter dromende dagen
getinte mensen
die met lichte ogen
steeds weer meer
van hetzelfde vragen
nog niet wetend dat
dit intiem gebeuren
een dagje strand
mogelijk als enige
herinnering
de vakantiesferen
als laatste uitbundig
zullen gaan kleuren
ook in dit seizoen
sneuvelen records
in een vrijwel
onbeheersbare natuur
zijn wij de balans
kwijtgeraakt en zullen
de chaos erven
van onze werken
die aarde ons laat
Beweging
ik ben
altijd de
onverwachte
beweging
geweest
in je blik
zag je ogen
verschieten
als richtingen
of snelheid
wat te raden
lieten
jij wist niet
altijd hoe ik
mijn tijd
zou vol maken
giste naar wat
ik zou gaan doen
jij freakte
controle in
aankomende
maatregelen
waarbij het gevoel
betrapt werd gebruikt
jouw turen beheerste
mijn sturen door ver
van de werkelijkheid
te blijven werd
waarheid geen
direct bedreigen
Scheppingswonder
het leven
was zonnig
en speels
in vaste
contouren van
drukke bouw
op uitgekochte
landerijen en
op restanten van
stads oorlogspuin
daar werden groene
heuvels aangelegd
voor de mens om
elkaar van een andere
kant te leren kennen
radio en tv openden
de gesloten maatschappij
in onderwijs werd
gemengd de norm
emancipatie kreeg body
de man met cape
verdween legde
het af tegen magie
mystiek samen met
het spirituele bolwerk
alles zonder garanties
en kleine letters
respect en eerbied
hadden nooit een norm
alles was gejat
het klimaat is ziek
gaat met de mens
ten onder en hopelijk
voor een tweede kans
als scheppingswonder
Sprekende mimiek
het was moeilijk
om het leven
uit je hand te
kunnen lezen
hoofdletters
maakten hun
eigen diep
liggende lijnen
in die ruimte
kon verwerkt
verdriet zonder
pijn langzaam
verdwijnen toch
overlapten zij
elkaar en werden
er grenzen gesteld
want juist voor
emoties waar
je maar amper
de vinger op kon
leggen was uiterste
subtiliteit een
noodzakelijk
eerste vereiste
ik voelde de
concentratie
van jouw
meekijkende
vingers die de
sprekende mimiek
in je gezicht
feilloos liet zien
wij hebben de
conclusies samen
gedeeld met een
zucht van mij
en de heerlijke
lach van weten
en meteen weer
vergeten van jou