Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Het schattig brutaaltje
de wereld wordt
gedragen door
warme ronde vormen
prettig gesteund en
pikant gesepareerd
bij ieder huidtype
is het naturel
juiste kleurschema
samengesteld en
geoptimaliseerd
waar gratie en
élégance van jongs
af aan aanwezig zijn
is frivool de stap
naar meer winst
in durf zal
het schattig
brutaaltje heer
en meester zijn
over alle situaties
want het
masculiene voelt
zich prettig geraakt
door een verdwaalde
blik die met
een schuinse lach
zogenaamd per
ongeluk nog even
accentvol lief wordt
afgestraft met excuses
Gehoor problemen
langzaam
ben ik de
stilte verloren
bij het luisteren
naar specifieke
geluiden in
het horen
onderscheidend
is de weg in het
doolhof van
herrie en chaos
maar alleen
toegankelijk voor
geoefende oren
uitgesplitst
in geluid met
menselijke component
uit natuurlijke en
mechanische
bronnen van
meerdere afkomst
hun evenknie
blijkt de hemel
van stilte te zijn
een eldorado voor
mensen met
luister hoor en
gehoor problemen
Het blauw van de hemel
jij was
de goeroe
van het weer
in ogen
stemming
en emoties
de steken en
pijntjes die
jij altijd als
richtpunt had
vielen zonder
aandacht van je af
als kind kon
jij het blauw
van de hemel
uittekenen wist
feilloos de mooiste
buiten speel uren
kon van kou storm
en regen zo de bijna
exacte tijdstippen
lezen en de gevaren
van extremen en hun
aard doorgeven
een zeldzaam talent
aan jou verleend
niet om het financieel
gewin maar om samen
deze wetenschap op
een goede manier te delen
Haar dromen
ik kende
haar dromen
een metafysisch
gaan en komen
van vorm klank
en kleur die haar
streelden en zacht
met haar speelden
tot zij eindelijk
moe en slaap
de overhand kreeg
zich heerlijk soepel
uitrekte en de
laatste pluis met
gratie en elegantie
vaarwel wuifde
om de volgende
dag uitgeslapen
te beginnen met
een schone lei
alleen de laatste
pluis hoorde en zag
ik nog de hele dag
dwarrelen in huis
Slinkse streken
wij wisten van
het paradijs
schoonheid
en verlokking
zonder enige eis
maar niemand
had ons de
omgangstaal
van blad en
bloemen geleerd
hoe zij zich
in de verte al
profileerden
met kleurrijke
grote harten
en die naar ons
keerden voor
visuele contacten
door een innemend
wiegen op de wind
ook onderscheidden
zij zich in vorm en
kleur kozen hun
bloei in de zomer
voor echte dagdromers
wij waren geen
adam en eva
want in dit paradijs
zijn appel en slang
nog niet gearriveerd
en gelukkig voor ons
hadden zij hun
slinkse streken
nog op geen levend
wezen uitgeprobeerd
Fijn stemmers
ik zag hoe jij
warmte schiep
in blauw koude
atmosferen
door tonen
van geluiden
te ronden
scherpe kanten
af te vlakken zo
dat zij subtieler
passen in de
melodie van
leven en bestaan
jij had al ogen en
lach als fijn tuners
je zangerige stem
vatte nu alles
samen in de liefste
woorden van
jouw lichaamstaal
nog waren er
engelen als koor in
klank en kleur nabij
zo kon jij vrij
improviseren op
weg naar de
volmaakte symfonie
er was geen
applaus wel
het bruisend
warme hand
op hartkloppen
van een staand
uitbundig publiek
Iets eigens
ik heb
een leven lang
de lucht beschreven
met het mij
toegemeten licht
dat seizoen
gebonden was
maar altijd nog
iets eigens had
omdat feesten
toen nog de
kwaliteit van het
maatschappelijk
gangbare hadden
familie buurt en
stad gebonden in
regionale folklore van
intens samen vieren
in deze door
gekleurd papier
bekeken dagen
pasten onze levens
als kleur heerste
greep tijd zijn invloed
vlakte het oplichten af
tot de normale
invloedssfeer met
groeistuipen die
ieder af en toe
meekreeg nog word
ik beïnvloed door
kleur geur en
stemming die
onverwacht wending
geven aan prognoses en
perspectieven in mijn leven
Twee in een laag
polderen en
samen zijn de
steunbalken van
de maatschappij
niet meer
ikke en het ego
zetten liever
op de deur een
slotje meer voor
het weekend vrij
geen gezeur
maar de tijd
naar eigen keuze
zonder verplichtging
alleen het leuke
werken is voor
door de week
met alle onzekerheid
voor de carrière dus
de troostprijs is de verte
voor familie en
vrienden is er voor
hen die dat wensen
een uitje wanneer
het ieder schikt
toch zijn deze keuzes
maatschappelijk niet
geslaagd liever heeft
de belasting een nieuw
vorm de twee in een laag
Onze schoonheid
we spreken
van mode
en trend
volgers en
influencers
om de diverse
groepen
consumenten
mee te krijgen
hen de spiegel
van succes
voor te houden
door hun keuze
direct te
conformeren
met bekend en rijk
maar kijk om
je heen en zie
dezelfde gezichten
ook de gewichten
zijn geen maatje
te zwaar want zij
willen er gewoon
bij horen en delen
profiteren van
het goede gevoel
en verwarmend
succes maar
vissen wij dan
niet meteen naast
het net dat ons
op subtiele wijze
voorhoudt dat wij
innerlijk en uiterlijk
volstrekt uniek zijn
en juist dat gevoel op
alle punten onze
schoonheid is en zo
van anderen net even
onderscheidend zal zijn
Het rijke roomse leven
in het rijke
roomse land
stroomden gezwollen
rivieren uit
dikke brevieren
kermden biechtstoelen
penitenties vol tranen
in amechtig berouw
want het
gegeven geld
voor de verbetering
van de afvoeren
was met de collecte
voor de kerk trouw
in het onderhouds-
programma van
de kathedraal beland
waar meneer pastoor
de goede gevers op grote
jongens bier trakteerden
als voorbereiding
op het carnaval alhier
want de zonden zijn
vergeven maar weer
zijn dit jaar hele
inboedels in het
overstromende water
nog voor prinsjesdag
weggedreven in
beken naar de maas
zonder zwaai kruis
en behouden vaart
Het oude aards paradijs
ik zag de
strijkstok in
bewegen de
muziek haar
mooiste klanken
vleugels geven
zacht in
liefde parels
haar melodie
als gift van
het licht in de
schoonheid van
de muzikale
edelstenen van het
vol bezette orkest
ontroerd luisterde
het publiek naar
de hemelse muziek
die gedragen werd
door generaties tranen
zonder onderscheid
in leeftijd zij kwamen
na de finale in een
totaal andere wereld
bekeken elkaar met
nieuwe compassie
met de wil om met
de aarde deze prachtige
bloemen uit het oude
aards paradijs te delen
Een relatie
zij wist
wat zij had
te geven
haar hele
leven heeft
zij die ogen
al gezien
het staren
de lokkende
gebaren
het begin
van een lach
als jij in je
onschuld daarin
was getrapt
in subtiel
ervaren heb
jij de gevaren
al vroeg
onderkend
dan botsen
karakters
ligt afwijzen
op de loer
met alle
emotiepijn
jij bent geen
therapeut
niet te koop
voor geen duit
ook anderen
moeten leren
dat respect
voor de mens
vol liefde en
in vertrouwen is
pas dan kun je
beginnen aan
een relatie
te bouwen
De herfstmelodie
nog slaan
de kerkklokken
van het verre
klooster warme
slagen langs
een van hitte
trillende horizon
door het
groengele
gewas kapt
de herfstmelodie
zijn kleuren in
het aroma van
volle slagen
die de bundels
langs zijn pad
lijnrecht formeren
verder verschrikken
vogels vliegen op
uit hun verborgen
schaduwplek
op weg naar
verbondenheid
weg uit zon
en het gebrom
van prikkende
en gemeen
stekende insecten
mensen kiezen het
donkergroene loof
dat koel gehouden
wordt met schaduw
voor rust en
lichaam verkwikt
de geest weer vit
Tot verbaal verhaal
ik heb de
emotie-
stemmingen
gepeild
oogopslagen
genoten in
hun ontdekken
van de wereld
de woordloze
lichaamstaal
van handen en
armen gezien
in hun explosieve
onmacht om tot
verbaal verhaal
te komen
heb op mijn
zwerftochten
langs wereldbekende
muziektempels
en samenkomsten
van dans toneel
de mooiste stukjes
van de hemel ervaren
vocaal en
instrumentaal
in de volheid
van volmaakt
reikend naar het
hoogst mogelijk
in uitvoering van
de menselijke norm
Stukjes mystiek
stukjes mystiek
blijken het
wisselgeld uit
de hemel te zijn
iets dat wij
achteloos hebben
weggedaan blijkt
niet horend
bij het leven
van vandaag
blijkt een
ongekend hoge
waarde te hebben
in de opbouw van
de schepping
onbetaalbaar
is de rust van oude
kathedralen voor
overbelaste geesten
heilzaam de introverte sfeer
de verbondenheid van
de santiago gangers
die in het extramurale
leven van egotrippers
ver te zoeken is
bezoeken aan aardse
kruisingen van macht
en kracht lijnen
die knooppunten zijn
van het leven op aarde
het hele amoureuze spel
opgedrongen door emoties
waar de maatschappij
regelgevend is naar de
noden van bestaan
de religieuze blauwdruk
van macht in tal van
beloningen en straffen
die de volle overgave
van het individu vraagt
Kleurige mozaïek
ik hoorde
in zacht
geritsel wind
en losse bladeren
in een onooglijk
bergje bosafval
dat mij nooit
opgevallen zou
zijn als haar kleurig
mozaïek niet
omringd was met een
kring paddenstoelen
die alles terugbracht
tot de elven en
kaboutertijd
met meerdere
plekken die iets van
bewoning hadden
duidend op leven
zou de aarde
leven toch nog
een kans geven en
dat voorzichtig in
alle behoedzaamheid
aan de grote vijand
mens laten zien
nog ongezien niet
geweten misschien
dat de mens
nog iets van een
morele standaard
heeft om deze
kans realiteit
te laten worden
in overleven
Stil verdriet
in je plots
verschrikken
had het ikke
even hulp
nodig om
weer rechtop
door te gaan
niet te
blijven staan
in overwegen
maar goed en
slecht afwegen
in de te volgen
weg die ook
door anderen
al met succes
is afgelegd
ook toen zag ik
tranen geboren
worden op het randje
van hulpeloosheid
die in paniek
huilend gestalte
kregen in stil verdriet
dat uitzichtloos
de ogen sloot
zich zacht wiegend
keerde naar de dood
Slinger in het uurwerk
toen ook de zon
probeerde te
schuilen voor
zijn eigen schaduw
kon ik wel huilen
omdat geboorte
en dood de
cyclus zijn van
het leven in ons
universum
ik weet nog
dat zij warmte
licht en volop
energie scheen die
in haar bron leefde
zij bleek de
gangmaker te zijn
die als slinger in het
uurwerk van aarde
het leven weg tikte
tot zwaartekracht
en massa niet meer
synchroniseerden
en alles en iedereen
andere tijden beheerden
in eigenwaan
dachten zij de slag te
slaan om tijd aan hun kant
te krijgen maar de realiteit
kon dit pogen niet gedogen
Doden droeg naar later
ik voelde in een
vlagend licht touche
op mijn huid jouw
verhalen dwarrelen
in het gaan
van het ene huis
naar het andere land
in talloze talen
van ijzig dun
tot dampig warm
beklampend op de borst
tot siberische vorst
ben meegevoerd
door chaotisch
golvend water dat
doden droeg naar later
met de vlucht van storm
naar orkaan en tyfoon
langs imploderende
winkels en huizen
waar regen door droogte
niet opgenomen werd
en aarde door scheurend
verdriet overstroomde
Droomt het licht
langzaam
worden de
dagen korter
en als je
dan even zit
droomt het
licht zelfs
al voor je
slapen gaat
je streept af
wat je allemaal
hebt gedaan
en concludeert
vroeger deed
je in dezelfde
tijd veel meer
nu langzaam
en behoedzamer
dat is mijn live
style geworden
strakker aan
het ritme en
regelmaat
anders kom
ik tijd tekort voor
kwaliteit zoals
het hoort
smokkelen
heb ik nooit
gedaan dat is
verplaatsen naar
momenten die
zeldzaam zijn
die staart heeft
het venijn nooit
klaar te kunnen zijn