voorpagina sms gedichten lange gedichten quotes zoeken insturen contact

Freestyle Gedichten

Gedichten langer dan 160 tekens.

Gelaatslijnen

heb de boeken opgeslagen
gezichten bekeken en
bij vlagen wist ik een naam

daarna begon ik
de ogen te lezen en hun
gelaatslijnen contour te geven

hoorde in het prononceren
van lippen de volheid van
tonen tot aan het zacht slissen

zij openden hun hart in
partieel onverwachte momenten
zonder maskering van anders denken

deze mensen maakten mij
nieuwsgierig naar hun manier om
wensen tot vervulling te brengen

Door wil melker op 13-09-2017 om 05:40 0 1446
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Dat zwart oogt

ik heb het woud gehoord
niet alleen zijn buitenkant
in het ritselen van bladeren
maar de oertaal van de vaderen

de krak waarmee hij
zijn jarenlange spanning
laat vieren in hervinden
van evenwicht en macht

het ven gezien dat zwart oogt
bij een helder blauwe lucht
en doodstil kleine bellen gas
aan de spiegel laat ontsnappen

bomen praten in het
meervoud van soorten
door elkaar in hun reiken
naar licht voortdurend te raken

nog stillen wortels in het
ondergronds communiceren
zij netweken vruchtbare tijd
groeien het woud naar eeuwigheid

Door wil melker op 12-09-2017 om 05:07 0 1154
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Medemenselijkheid

ik weet
dat op een dag
de mensen
anders zullen zijn

nog heb ik
dat niet ervaren
maar de essentie is
het ontbreken van pijn

door het niet
begrepen worden
van waar je existentie
eigenlijk naar hunkert

bevestiging van wie
je bent in het herkennen
van wat jouw zijn is door
acceptatie van eigen gemis

als wij elkaar echt gaan
ontmoeten zal in begroeten
de cirkel waarin wij leven ons
medemenselijkheid terug geven

Door wil melker op 09-09-2017 om 05:54 0 1120
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Caleidoscopisch

caleidoscopisch
glijdt de wereld voorbij
zie de mooiste stranden
met in een blauwe zee
alle kleuren handen

golven rollen
spelend vertier
wit schuimt zonder
enig onderscheid
heerlijk mensenplezier

zij zingen
bij het wassen
van de maan een
warm samen met
nog een avond te gaan

een stukje paradijs
dat aangeboden wordt
uit het eeuwenlange zijn
alleen hebben krijgt met
kustbebouwing deze vrede klein

Door wil melker op 08-09-2017 om 05:15 0 1196
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

In lange stralen

in je voetstap
op het pad
klinken alle kleuren

zingt wind al
zijn weemoedig
afscheidslied

fluisteren
lange stralen de
laatste zonverhalen

breng jij
de volle oogst
van dit seizoen nabij

het jaar is goed geweest
volle wasdom voor allebei
dat stemt mij warm en blij

Door wil melker op 04-09-2017 om 05:33 0 1116
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Nachtspiegels

zacht kabbelt
water in zijn
oneindige stroom

murmelt met wind
het eeuwige liedje
van de verloren droom

waar in samenspel
van wind en maan
nachtspiegels ontstaan

in geel weerkaatst
op rimpelloos zwart
vollemaans pracht

maar overdag
als winterzon glimt op
de strak bevroren plas

dan zingt het ijs
en klinkt plezier helaas
nog maar heel zelden hier

Door wil melker op 03-09-2017 om 06:15 0 1283
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Lijnen van leven

het voelt
nooit alleen
er is altijd wel een
glimp van een lach

de verstolen blik
die zonder te spreken
zijn warmte komt geven
in een samen moment

vaak onbekend
maar in weten
kruisen lijnen van
leven elkaar overal

is de hand
op het hart het
tijdloze teken
dat alles nog klopt

wij delen de velen
die naast ons staan
ons verschijnen afwachten
in de hoop dat het beter gaat

deze energie
geeft vitaliteit
nooit meer alleen zijn
maakt ons meer dan rijk

Door wil melker op 01-09-2017 om 05:03 0 1119
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

In scheppingskwaliteit

kom wandel
met mij mee
de lege bossen in
en vind jezelf terug

fluister met bomen
zie hoe zij hun
plaats verdedigen
naar lichter dromen

proef de
zomergeur die
warm doorstoofd
hangt in donker loof

weet je een
met leven zonder tijd
alleen seizoenen tellen
tot het oogsten is bereikt

dan geeft
de kou respijt
na rust en reparatie
is alles weer lentebereid

ervaar leven
in scheppingskwaliteit
het bos is er voor ons in
dialogische dienstbaarheid

Door wil melker op 31-08-2017 om 05:02 0 1143
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Het laatste stukje

steeds ontbreken
wat belangrijke stukjes
heb mijn puzzel nog
niet gelegd vandaag

het is maar
de vraag of dat lukt
meestal heb ik niet
het geluk die te vinden

in vorm en kleur
kan ik ze wel beschrijven
maar het ultieme moment
van passen zal ook nu uitblijven

weet dat eens de dag zal komen
die het plaatje completeert
ik ben het laatste stukje maar heb
het sluiten nooit echt geprobeerd

Door wil melker op 29-08-2017 om 04:49 0 1243
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

In talloze decors

ik heb ze
zien lopen in
het licht van weten

hoe ze eruit zagen
ben ik in pure
verbazing vergeten

lichtende vormen
kleurrijk in
voortdurend bewegen

kon hun warme
empathie voelen zonder
angst over hun bedoelen

zij openden
dimensies die ik
nog nooit had gezien

onbenoembaar
in woorden maar
alles voelde zo eigen

ik speelde rollen in
talloze decors alsof ze op
mijn lijf waren geschreven

schrok toen ik
heden herkende tussen
verleden en toekomst

keek mezelf aan
we lachten zijn samen
het podium afgegaan

Door wil melker op 28-08-2017 om 05:06 0 1576
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Op de keien

ik wist het licht
voelde donker
in slecht zicht

hield me staande
op de keien waar
anderen glijden

nog had ik perspectief
geen wanhoop in ogen
die niets meer geloven

je zwaaide en het
was geen afscheidsgroet
dat deed me goed

jij bepaalde richting
in mijn leven zonder
direct leiding geven

met lieve compromissen
maar naar het waarom
heb ik altijd moeten gissen

Door wil melker op 23-08-2017 om 04:50 0 1355
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Een laatste dans

ik vang gedumpte
zinnen die als protest
in bomen en struiken
zijn blijven hangen

lente en zomer
hebben geschreven
maar voor de oogst door
recensies zijn neergeslagen

weg uit een groeiend
behagen omdat anderen
hun bloei en succes
niet konden verdragen

in een laatste dans
gaan wij kleuren herfsten
ik hoop dat mijn vangst hun
overlevingskans zal versterken

Door wil melker op 22-08-2017 om 05:18 0 1085
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Lunch-excentriek

hoe dun is de wind
als hij al kou lispelend
uit de schaduwkant
van het straatje komt

de tochtige hoek
kijkt al lang niet meer op
van vreemde passanten
met mutsen en wanten

naamlozen schuifelen
schijnbaar doelloos
voorbij en toch houden zij
angstvallig de overkant vrij

waar warme zon
de terrasjes laat stralen
glimlach en ogen de
sfeer uitnodigend bepalen

daar zitten mondain en chique
hun lunch-excentriek
uitgebreid te genieten voor
een zich vergapend publiek

Door wil melker op 21-08-2017 om 04:55 0 1046
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Oplichtend sterrenstof

ik zie ze gaan
als strepen aan de hemel
hun zielen helemaal vooraan

geen ballast of
verder aards omhulsel
alleen kristal markeert de vaart

tot waar de tijd
zijn grenzen lost en naadloos
overgaat in eeuwigheid

ze zijn vervlogen
in oplichtend sterrenstof
met vurig laatste groet

hun speelsheid is weer
samen delen zij stralen nu
oneindigheid op de voorste rij

Door wil melker op 20-08-2017 om 05:24 0 1626
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Lege woestijnen

ik heb al
genoeg getoverd
ben ontgoocheld door
zaken die anderen mij
probeerden wijs te maken

met aladin
dicht bij de hand
schijnt mijn lamp op
lege woestijnen waar wind
giert door onbenoemde pijnen

het oorlogsschroot is
kaal geschuurd door zand
nog glanst onwankelbaar staal
dat zijn positie niet
prijs heeft willen geven

waar sprookjes ooit dansten
en slangen verlangden
naar hun veilige manden
neuriet nu de laatste
magiër het naamloze leed

alleen ruïnes en leugens
markeren de wegen
van de duizend en een nacht
de rest is gedood of gevlucht
geen lamp beschijnt meer de lucht

Door wil melker op 18-08-2017 om 06:20 0 1074
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Licht autistische routine

ik ben geen
meester geworden
in edele kunsten

ook het schoonschrift
der poëzie ben ik
nooit machtig geweest

kon wel schrijven
maar de magische vonk
wilde niet brandend blijven

vaak heb ik gebeden
ben uit mezelf getreden
maar miste pen en papier

die bleven hier in hun
grondstoffelijk verschijnen
konden niet zomaar verdwijnen

kenden de licht
autistische routine van paren
naast elkaar en niet scharen

discipline en ambacht
dat is mijn kracht maar zo
af en toe een blik in de hemel mag

Door wil melker op 17-08-2017 om 05:32 0 1269
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Onder eigen zon

zit in ons streven
het echte leven of
doen wij maar alsof

zijn de doelen
al gesteld voordat
wij medisch zijn besteld

de maatschappij
maakt mij niet blij
door zo in te stappen

er is helaas geen
andere keus voor mij
tenzij we alles negeren

ballast loslaten
opnieuw gaan leren
met kracht uit eigen bron

geen voorgekauwd
perspectief maar heb
het leven lief onder eigen zon

Door wil melker op 16-08-2017 om 05:03 0 1175
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Een bipolaire wereld

ik hoor de klok
hij snorrelt en tikt
doet verder niks

kent zijn balans
tussen heden en
stervend verleden

ook wij
zoeken evenwicht
in een bipolaire wereld

waar het leven
zich afspeelt
tussen twee uitersten

dat wat wij zijn in
het dagelijks bestaan en
dat wat wij willen worden

het is lopen
op het slappe koord
tussen leven en dood

in liefde en pijn
zoals de dialectiek van
vrijheid en gebonden zijn

Door wil melker op 15-08-2017 om 05:58 0 1044
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Het kind

ook zij
herkenden in jou
het kind

jullie dolden
dwaasden samen
in lieve lust

zij speelden
in jouw lach
dansten op je blik

zagen voor
echt wat jij hen
met handen gaf

je nam ze mee
naar alles
wat zij wensten

vertelde over
de grote wereld
met zoveel mensen

stil zijn wij
weggegaan hun ogen
keken jou nog dromend na

Door wil melker op 13-08-2017 om 04:48 0 1084
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Een projectie

ik blaas wolken op
tot ware luchtkastelen
laat witte schepen zeilen
in een blauwe oceaan

het is een spel
waarbij ik ongestoord
naar eigen fantasie de
schepping bij kan schaven

in een projectie
die mijn stemming en
emoties kunnen dragen
tot alles weer verwaait

maar de speelse wind
was niet mijn vriend
ook de zon verdween
achter donkere kantelen

zeilen klapperden
woest schuimden golven
tegen de klippen op mijn
panorama kon ik wel vergeten

pas later in het
bedaren van de zomerbui
kwam blauw weer vrij en
gleden schaapjes traag voorbij

Door wil melker op 12-08-2017 om 05:07 0 1185
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen
naar boven
top