Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Na tien jaar
Cindy en Nico zijn 10 jaar getrouwd.
Het zijn gelukkige jaren geweest.
Ze hebben jammer genoeg
geen kinderen gehad.
Maar op een dag zegt Nico tegen
Cindy dat hij wil scheiden
Al een jaar heeft hij een verhouding
met Elly, hun beste vriendin.
Cindy kan het maar niet begrijpen,
zo gelukkig als ze zijn geweest.
Elly heeft ook nooit iets gezegd.
Nico pakt al zijn kleren in en verlaat Cindy.
Cindy heeft heel veel verdriet.
Tranen met tuiten huilt ze.
Ze houdt zoveel van Nico,
hoe moet het nu verder met haar.
Gelukkig heeft ze een goede vriendin, Barbara,
tegen wie ze al haar verdriet kan zeggen.
Cindy zal veel tijd nodig hebben om
over haar verdriet heen te komen.
Arme Cindy.
Ja, ontrouw is heel naar.
Veel haat is er
veel haat is er op de wereld
het is de laatste tijd
waarin de liefde aan het
verdwijnen is
de satan is nu erg sterk
hij weet dat hij spoedig
gebonden wordt
wat zal het toch mooi zijn
als god's rijk begint
daar kan ik met mijn hele
hart naar verlangen.
ben vandaag blij dat ik van u hou!
en de haat verdwenen is.
enkel liefde en blijdschap zal er zijn.
en er weer veel liefde is.
de haat zal verdwijnen zijn.
Ons huwelijk
lieveling, elke dag met jou is zo mooi
je bent het liefste in mijn leven
eindelijk ben je gekomen
en maakt mij heel gelukkig
ik kan met jou heel goed praten
hoe fijn is het bij jou
lieveling, je hebt mij genezen
en mij sterk gemaakt.
elke dag met jou is heel mooi
ja, we hebben een mooi huwelijk
verrijkt door vier kinderen.
wat zijn we blij met ons allen.
mijn kinderen heb ik zo lief.
nooit heb ik gedacht
zo gelukkig te worden.
ik ben heel erg dankbaar
voor zoveel zegen.
Hun uitbundig plezier
nooit ben jij echt
de harlekijn geweest
met super felle kleuren
een tikje rommelig
niet erg vormvast
maar wel zo geboren
je ogen prikken
door intense blikken die
onzekerheid doet slikken
het is geen botheid
in benaderen maar
de directe weg
het zeker weten
wat je in het leven
aan samen hebt
het fijnste aan
mijn harlekijn is
je altijd brede lach
zelfs in het donker hier
flitsen oog en tanden
hun uitbundig plezier
Je wolkenhand
ik zag
je wolkenhand
de donkere rand
bespelen van
een bui die regende
je orkestreerde
met de wind het
geluid van sluiers
die hun zwaarte
uitdroegen in vlagen
waar snelheid
rondde in afvlakken
rolde jij de
kleuren grijs tot
matrijs van het front
de koude put
trok spanning aan
uit hogere lagen waar
bliksem en donder
elementen ontlaadden
zo wordt
hemelsblauw
weer schoongeveegd
het land beregend door
zegeningen van de natuur
De gulle lach
ik heb nooit in
mijn schaduw gepast
overal waar ik
keek stond er
slechts een farce
een donkere vlek
soms uitgerekt
maar niet
herkenbaar uniek
op de grond gelegd
de enige volger
die ik had bleef
godzijdank mijn
spiegelbeeld dat
steeds mijn redder was
zij is mij immer
trouw gebleven
ondanks alle
mankementen die ik zag
was er altijd de gulle lach
De beweging
ik deelde
de beweging
die jij was
het eigenwijze
huppeltje voelde ik
diep in mijn hart
je lach
plaveide
klaterend muziek
ogen bloeiden
een wiegende
vioolcomposiet
in samen gaan
lieten wij pardoes
de verschillen staan
we verbonden
de gronden tot
hemel en aarde
paarden
eenheid tot
eindeloos geluk
In eigen dromen
zij waren aan
elkaar gewaagd
nooit had hij
haar gevraagd
het was niet bij
hem opgekomen
soms dansten
vlinders kleuren
op de ruiten
konden zij
verrukt voor
eventjes naar buiten
om daarna
te besluiten dat
het goed was
op een mooie
lentedag om
samen te verkeren
toch zat er
diepte in zijn blik
als hij te lang
haar kant op keek
en zag hoe zij
het haar goed deed
zij was hem
graag nabij
in zijn rust
en stille kracht
voelde zij zich
warm en blij
later heb ik
nog eens van
hen vernomen
zij zijn toch gaan
samen wonen wel
ieder in zijn eigen dromen
Op een zomeravond
op een zomeravond was ik
doezelig en lui
ik lag in het heerlijke gras
en zat aan niets te denken
maar sliep heerlijk.
ik genoot met volle teugen
ik was helemaal alleen
wat een rust was dat
rust doet zo goed
de uren vlogen voorbij
en ik had een heerlijke
middag gehad
het was heerlijk in het bos
en het weer was prachtig
de zon liefkoosde mij
Hou van u, vader
ik hou van u, vader, dat wil ik u zeggen
wilt u me niet vergeten maar liefdevol in mij zijn
u bent de heiligste, mijn allerliefste
de hele dag denk ik aan u
wilt u mijn gebeden verhoren
ik weet dat u me niet zult vergeten
u hebt beloofd in de bijbel
dat u gebeden verhoord
wilt u mijn gebed verhoren
ik vraag u om geloof, hoop en liefde
en dat uw heilige geest in mij mag zijn
dank u wel, dat ik van u mag houden
u bent het allerbeste in mijn leven
wilt u ook de grote heelmeester zijn in mijn leven.
dank u wel, vader, dat u naar me wil luisteren.
De afscheidshand
jij versiert
je woorden als
een schitterende schat
creatief in vorm
en afkomst die precies
bij hun geschiedenis past
als gulle gift
reik jij die aan met een
stralende lach in samengaan
voorzichtig
open ik het voor mij
nog onbekende fenomeen
al snel verdiept
zich een beeldschoon
kleinood tot groot vertoon
zo rijg ik
jouw sieraden tot
een fonkelende diadeem
een samenpraat
als stralenkrans het totaal
begrijpen in de afscheidshand
Ludieke signatuur
je speelde
liet de vingers
van je hand
dansen in het zand
met zon als
bondgenoot
die ongevraagd
haar schaduw bood
maar rulheid
kende geen
figuren die
lang duurden
pas op een
harde ondergrond
contrasteerden
meerdere verschillen
zag links
het rechter spel
als bijna symetrie
in spiegelbeeld
de rechter
handtechniek
was veel verfijnder
in detail belijnen
zij gaf
kunst vuur
met haar
ludieke signatuur
Restanten oorlog
ik mis het
schaduwengevecht
agressieve profielen
in een nooit
eindigende strijd
stukken lijf
dwarrelen zinloos
in verlaten van het
plaats delict waar
er eentje is geflikt
tussen restanten oorlog
leggen witte pakken
hun forensisch model
een aanknopingspunt
direct uit de hel
ik heb het alweer
even achter me gelaten
de gaten in geheugen
kogels in mijn hart
zij verwonden niet genoeg
ik was niet apart
deed mijn mond niet open
zij lieten mij lopen
er kleefde aan mijn
handen geen bloed
ik geloofde de
sprookjes hoe mooi
alles zou kunnen zijn
tot die gluiperd zei weet
voor jou is er helemaal niets bij
Sereen
je zag de
kleuren verschieten
van het land
voelde stilte
van de wind met
je hand langs de mand
sereen gleden steden
alleen onder de hemel
als een kleurrijk palet
je lachte en
ogen spraken in
dankbaarheid hun gebed
voor deze tocht
waarvan jij schoonheid
in aards vrij zijn zocht
Een stralende lach
jij bespeelt
het menselijk orkest
met alle emoties
weet onderste stenen
boven te halen
op weg naar de top
nooit ontbreekt
het aan geestdrift
door stimulerende ogen
in samenspel heb
jij ook nog oor voor het
kleine geluid van de bel
zelfs de triangel
heb jij een ereplaats
van drie maten gegeven
om daarna gepast
met een stralende lach
weer afscheid te nemen
Lusje of krulletje
jouw strepen
kunnen hun
recht zijn niet aan
er is altijd nog
een sierlijk lusje
of krulletje te gaan
als een
rebelse lach die
eigenlijk niet mag
maar het staat
als tegendraad actie
recht uit je hart
past bij je
temperament dat
frivoliteitjes kent
nooit ga jij
over de streep maar
het wordt weleens heet
in het
bochtig circuit
van vergeten wie
Het normale
ik ben scheef
gaan schrijven
om te proberen
het normale weer
recht te krijgen
je proeft het
licht mankement
dat genetisch
verankerd slechts
deze expressie kent
heb links gekeken
ben voorover gebogen
maar in de optiek
van mijn ogen komt
alles toch van boven
Gevangen ruim sop
ving zonnestralen
bij het varen
glinsteringen die
ik wilde sparen
maar ongrijpbaar
lichtten zij op
in een handvol
gevangen ruim sop
zij glipten langs
zwarte wolken
kleurden goud
tegen diep blauw
stofjes schaduw
markeerden bundels
groenden het land
met gods gulle hand
ik heb het begin
gezien van jouw
liefdesthermiek
een warme draaiing
spiraalde omhoog
naar lach en ogen
door in je haar te
pieken tot herfsttint
om met donkere
wortels in zwart
aan de lange reis
naar de jeugdige
schat in witgrijs
te beginnen die ons
vruchten bood met
zacht rood van binnen
Hun mystieke komaf
je gaf mij
een bloem
lachte haar kleuren
ogen geurden hun
mystieke komaf
jij opende
de prachtige flora
van een land
dat ik slechts kende
uit de diaspora
in klanken
van woorden
hoorden wij het
universele gevoel
direct uit het hart
in elkaar raken
vonkten contacten
zij overbrugden het
spanningsverschil van
eeuwenlang wachten
er was overlevering
en talloze exegesen
maar de enige waarheid
komt nu in finaliteit tot
goddelijk bewustwording
De geestdrift zee
stilte wacht
vol ongeduld op
een geweldige ontlading
zij heeft zich
opgebouwd uit
grenzeloze verbazing
het diepe
respect heeft geen
woorden meer nodig
ogen blijven
samen naar
de toekomst kijken
handen hebben
elkaar gevat
in ultiem beleven
lichamen beven
in de nieuwe
geboorteschreeuw
die opklinkt
uit de geestdrift zee
van het nirwana