Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Sterk uitvergroot
ik heb jouw foto
sterk uitvergroot
jij ben dichterbij gekomen
zacht je stem aangezet
zie jouw ogen twinkelen op
de muziek van je woorden
in de mimiek
van je gezicht wordt tussen
donker en licht een lach geboren
in fijne accenten
geven grote en kleine lijnen
een warm aanvoelend ageren
nooit heb ik de diepte
van je blik zo intens ervaren
zie pure liefde de hemel evenaren
ik heb je niet ter aanbidding
op het altaar gezet maar de foto
hangt pontificaal boven mijn bed
De echte meerwaarde
wat realiteit ontkent
geeft juist een
zachte vleug aan het leven
zoals verrassing een
product is van ontdekken
ontkenning vaak bevestiging mist
natuurlijk kijk ik altijd
maar of ik alles zie
blijft een vraag van kwaliteit
diversiteit is onze schat
maar het bestaan heeft
al snel zijn eigen keus gedaan
waar echter tegendraads
het onverwachte treft wordt
de bron weer opengelegd
die raakt aan de echte
meerwaarde van het zijn
dat kunnen delen voelt intens fijn
Vibreerde andere tonen
ik speelde met
lijnen van het perspectief
de horizon werd irreëel
alsof hij danste op muziek
ook het geluid
vibreerde andere tonen
waarbij de melodie totaal
afweek van het gewone
ik zag een grotesk
wereldbeeld waarin
emoties vingers kregen voelde
hoe normaal ging tegenstreven
verloor zo mijn houvast
liet me willoos gaan in
een fluïdum dat alomvattend
zijn contacten had
vergleed in
een warm bad zonder
spanning van de drift tot
leven die mij eigen was
het was geen manifesteren
in raken zonder plaats en tijd
wel een intens ervaren van
mijn deeltje van de eeuwigheid
De echo's
ik heb ooit
alle paden van
de logica gevolgd
zij gaven mij
geen ander perspectief
dan de doodlopende weg
ik wist waar ik was en weer
zou zijn na vele stappen
er bleek iets te ontbreken
voelde dat het bestaan
inspiratie en intuïtie
totaal uitgeschakeld had
juist het onvoorspelbare
gaf mij een flow deed mij
kicken als ik op twitter zat
heb de logica verlaten
kon niet meer zinnig praten
met de echo's van mijn stem
Nog hangt de waas
ik heb het zand
en de rotsen van
eonen geleden gezien
de diepe kleuren
spraken mij aan
in een zinderend heden
nog hangt de waas
van hun gebeden en
leven over het land
gevangen in
onherbergzame oorden
waar zij de tijd trotseren
proberen te ontsnappen
uit generaties inteelt
door een nomadenbestaan
hun magie is verloren
in het geboren worden
van steeds meer geweld
maar wind zal de verhalen
mystiek vertalen over hun
heroïsch leven dat bijna is geveld
Eenzaam kunnen we zijn
eenzaam kunnen we zijn
zelfs bij veel mensen
waar we ons niet goed bij voelen
en ook als we enigst kind zijn
kunnen we ons eenzaam voelen.
nee, eenzaamheid is niet fijn
veel eenzame mensen zitten in bars,
en proberen hun verdriet te verdrinken.
nee, eenzaamheid is heel naar.
eenzaam kan je je ook voelen
bij een ongelukkige liefde
eenzaamheid lijkt wel
op een nare ziekte.
Blijdschap
het is één van de mooiste dingen
om blij te zijn
blij te zijn dat we leven
en blij dat we elkaar mogen hebben
blij te zijn dat ons huwelijk goed is
en wij lieve kinderen hebben gekregen
ja, we zijn dolgelukkig
om zo van elkaar te mogen houden.
blijdschap, ga nooit uit ons leven
ook als we verdriet hebben
weten we dat de blijdschap
nooit uit ons leven gaat.
we hebben elkaar lief.
Angsten teisteren mij
angsten teisteren mij
het doet heel erg zeer
het maakt me klein en
krachteloos
ik weet dat veel mensen
leiden aan angsten
en dat er mensen zijn
in isoleercellen
ik weet er alles van
ja, ik weet dat ik
met al mijn angsten
niet alleen ben
maar dat de heer
ons altijd wil helpen
niemand is eenzaam.
ik wil daarop vertrouwen
dank u, heer, voor uw hulp.
mijn angsten zullen verdwijnen.
dat weet ik zeker.
Rond een rode maan
mag het even
hemel zijn in
je lach en ogen op
het bloemblaadjesfestijn
ze dwarrelen omlaag
in duizend kleuren
golven op de wind
een spectaculair gebeuren
ze kleden jouw
gracieuze vormen
in de haute couture
van de prille lentenatuur
jij bloeit
als nooit te voor
volmaakte schoonheid
in paradijselijk decor
wij zingen dansen
rond een rode maan
nog is het feest niet afgelopen
nachtvlinders laten ons niet gaan
God onze vader
God mogen we onze vader noemen
Als goede vader wil Hij voor ons zorgen
Niet alleen vandaag, maar elke morgen
We mogen ons op Hem beroemen.
Meer dan een aardse vader zorgt Hij
Hij is een bron van alle zegeningen
En wil ons met Zijn liefde omringen
Hij is en blijft ons steeds dicht nabij.
Vader wil het beste voor Zijn kinderen
En wil ze liefdevol beschermen
Zich altijd over hen ontfermen
Dat geen zorgen hen mogen hinderen.
Laten wij dan maar vertrouwen op Hem
Ook al is er op deze aarde veel strijd
Zijn naam worde geheiligd, wereldwijd
Laat ons maar luisteren naar Zijn stem.
Dan wenken zij
waar ik loop
wandelen schaduwen
mij rustig voorbij
zij zijn niet van mij
maar passeren zonder
ooit terug te keren
verdwijnen uit zicht
in het gaan en toch komt
altijd de volgende eraan
hun lichtbron heb ik
nooit kunnen traceren
in een frequent proberen
vorm en lengte
verschillen soms wenken zij
alsof ze iets van mij willen
dan versnel ik mijn stap
met hen op de hielen
loopt mijn waan in de pas
Voel me outcast
ik wil het spel
niet meer spelen
van alles nemen
en heel weinig geven
ken de decors
met hebzucht belicht
applaudisserend publiek
naamloos uit de kudde gevist
bekende gezichten
uit het glamour en
societygebeuren liegen
hun lach in valse kleuren
ik zonder me af
kan met de manipulaties
in opvoeding en werken
niet leven voel me outcast
zij hebben het doek gesloten
hun scenes gaan mij voorbij
de slums en krotten staan open
van deze verziekte maatschappij
Vleugels op poten
ze reiken en kijken
vragend omhoog de
wilde bloemen in mijn wei
hun muziek die
altijd gelijk loopt
met de zon verstomt
in het gras
nadert langzaam
een massaal gebrom
chitine knispert in
duizenden doorzichtige
vleugels op poten
zij vliegen op
tot grote hoogte
in hun paringsdrang
meeuwen zeilen
door de lucht met de
mier als smakelijke vrucht
hun einde is de winst
van het evolutionair
systeem dat de beste wint
Zegen ons, Heer
O, Heer, wil ons Uw zegen geven
Blijf met Uw liefde ons nabij
Maak ons van schulden vrij
Dat wij tot Uw eer mogen leven.
Blijf ons altijd heel dicht nabij
Want zonder U kunnen we niet
Zowel in vreugde als in verdriet
Blijf dan ook steeds aan onze zij.
O, Heer vervul ons met Uw kracht
En geef ons Uw vrede in ons hart
Wil ons bewaren voor leed en smart
Blijf bij ons ook in de donkere nacht.
Aan Uw zegen is toch alles gelegen
En niet aan al het aardse najagen
Daarom willen wij U er om vragen
Heer, geef ons Uw onmisbare zegen.
Amen
De ochtendwind
het fladderen
door het leven
lijkt voor jou voorbij
nog kunnen je
vleugels alles geven
is honing heel dichtbij
maar hun kleuren bleken
breken in de zomerzon
de tippen zijn gespleten
een koude nacht zal jou
ongemerkt doen overgaan
je vleugels nog gevouwen
je lijf blijft stilletjes staan
wiegend op de ochtendwind die
in jou zijn eerste herfstblad vindt
Ik mis je
Ik mis je, ik mis je voor alles!
Voor alles wat ik had, voor alles wat je was!
Ik mis het hoe het was tussen jou en mij,
ik kan nooit meer zo open zijn
bij iemand dan zoals jij en mij!
Ik mis je omdat je zoveel mist in het leven,
kon ik maar zeggen dit is voor even!
Ik mis het hoe trots je altijd op mij was,
want hoe trots jij altijd op me was,
was niemand, volgens mij!
Ik mis het even praten,
en hoe jij altijd mijn gezaag kon verdragen!
Ik mis je als ik bij opa ben en ik zie een lege stoel,
dat vind ik maar een pijn gevoel!
Ik mis het even samen zijn,
en ja hoor, missen dat doet zoveel pijn!
Dat vage
er is altijd dat vage
voor een mens alleen
bijna niet te dragen
gevoel dat alles onecht is
ik zie maar kan
er nooit bij komen
de horizon is vaak een
obstakel voor mijn dromen
filosofeer over
de diepte van bestaan
daal dan af in een steeds
nauwer wordende spiraal
waar angst
de sfeer bepaalt in
een totaal verloren zijn
door existentiële pijn
dan is er eindelijk
jouw stem die zachtjes
zegt dat ik weer boven ben
ik laat me nooit meer zover gaan
Een eerste pers
zij hebben hem
geschud geslagen
en afgeranseld
met lange stokken
de hoogste takken
van vruchten ontdaan
hij bleef stoïcijns
wist dat dit al
eeuwen zo werd gedaan
hij spijzigde hen
met kruidige olie
uit een eerste pers
hij deelde het leven
van de inwendige mens
had weet van alle geheimen
was generaties lang
in iedere binnentuin en zag
hun geschiedenis verdwijnen
Paniek krijst stilte
ik voel dat
chaos rondwaart
wacht op momenten om
onverwacht toe te slaan
beelden razen
caleidoscopisch voorbij
de tijd geeft alles vrij
zonder verbondenheid
het gif gist onderhuids
in wanen van de dag
uit losgeslagen menigten
vooraan het ergste tuig
zij rappen marsmuziek
uit oude oorlogsdozen
zwaaien vaandels met een
vage link aan lederhosen
angst regeert
orkestreert de wanhoop
in gebalde vuisten
en bebloede knuisten
de massa deist
deint weer uit als er
schoten knallen paniek
krijst stilte als de eerste vallen
God is goed
Ik weet dat God de Heer goed is
En al mijn zonden wil vergeven
Als ik naar Zijn wil zal leven
Ik geloof dat zeker en gewis.
God is goed in alles wat Hij doet
En groot van goedertierenheid
Hij bewijst mij zo veel goedheid
En geeft mij steeds weer moed.
God is goed in alles wat Hij doet
Bij Hem voel ik mij geborgen
Want hij weet van mijn zorgen
Hij is er in voor- en tegenspoed.
God is goed in alles wat Hij doet
Hij bescherm mij dag en nacht
En houdt steeds getrouw de wacht
Hij maakt alles steeds weer goed..