Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Mijn liefste lieveling
mijn liefste lieveling
ik hou heel veel van je
leven zonder jou gaat niet
je bent het liefste mij ooit geschonken
laat me spoedig bij je mogen zijn
je hebt blijdschap in je
en maakt mij ook blij
ik leg mijn handen in jouw handen
en weet dat ik veilig bij je ben
in gedachten zijn wij bij elkaar
wij behoren elkaar toe.
de toekomst zal mooi zijn
zonder zorgen, zonder pijn
ik weet dat jij van me houdt
en mij teder in je armen houdt
ik heb je lief lieveling!
Een leven te vroeg
wij wisten van het vuur
dat ongerechtigheden
weg zou branden
maar ons verlangen
was zo puur
begrepen dat
loutering ooit tot
transparantie zou leiden
genoten daarom intens
van ieder gestolen uur
de hitte van de hel
was geen bevrijding
mede door kastijding
maar eiste meer
dan wij konden geven
wij zijn niet gebroken
maar hebben met eigen
ogen eeuwige liefde gezien
ja gewoon hier op aarde
een leven te vroeg misschien
Schaam je
schaam je diep,
je hebt me teleurgesteld.
wat ik nu zeg dat is echt.
maar ik ben razend
om de dingen die zijn gezegd.
maar, kijk, je snapte het niet.
het ging over mijn familie en deed me verdriet.
dingen uit het verleden die jij hebt verteld.
maar nu is het het heden, woorden worden versneld.
door het feit dat ik hoog ben geraakt
en jij daarintegen heel ver bent verlaagd.
ik weet niet waar dit eindigen zou.
branden in de hel of bevriezen van de kou?
Bang van tijd..
Alles lijkt zo snel veranderd, de deuren slaan dicht.
alles wordt verduisterd, ik zoek naar het licht.
opgesloten in een kleine hoek.
de tijden vliegen voorbij.
van klein naar groot, van verdrietig naar blij.
de jaren, maanden, dagen,
het is niet meer normaal dat alles zo snel gaat.
mensen komen en gaan.
sta eens stil en kijk naar het tijd.
doe nog wat je wil.
anders krijg je misschien spijt.
Zonder rammende beat
nooit meer
hoor ik muziek
zonder rammende beat
hoe sneller hoe beter
opzwepend en heter
met activerende pil
ik wil harmonie
in een melodie en niet
de hysterische dram
geen dwingelandij
van de tam want mensen
houden dat ritme nooit bij
mag ik bewegen op
het geluid van zon en wind
gelukkig zijn als een kind
laat mij dansen zonder
te schokken geen kater
en later last van de brokken
Wij sprokkelen samen
we zijn gaan lopen
ver van flitsen en knallen
in de rust van het bos
hebben gesproken
over alles wat in het oude jaar
is gebroken en laten dat los
we sprokkelen samen
tussen takken en mos
structuren om verder te gaan
de hemel is boven
in vele geloven maar
wij willen die nu al op aard
niet na ons leven
maar met nemen en geven
streven naar geluk in bestaan
onder het sprookje
van sterren en maan
zijn wij het nieuwe jaar ingegaan
Mijn trooster
u bent mijn trooster
zomaar aan mij geschonken
u verlicht de diepste smart
bij u ben ik thuis
als ik bij u ben
vergeet ik alle ellende
bij u is het alleen maar blijdschap
u geeft ons alles wat we nodig hebben.
lieve vader, ik ben dol op u
geeft u vanavond blijdschap
en woont u bij ons!
Jij maakt me blij
lieverd,
jij maakt me blij
jij geeft me moed
en kracht
je vrolijke lach doet
me zo veel
je bent bruisend en
levendig
als we samen dansen
voel ik me heel gelukkig
ik voel je sterke armen om
me heen
het hele leven met jou aan
mijn zijde
is wonderbaarlijk mooi
hoe kan ik jou ooit vergeten
jij bent mijn edelsteen
mijn kostelijkste sieraad
mijn kleinood.
jij maakt me heel blij
lieveling!
Het eerste licht
ik bied je vannacht
mijn vuurwerk aan
door bij je te zijn
in een magnifiek gebeuren
zullen stralen en bogen
de hemel doen kleuren
maar ook met de pijn
en onzekerheden waaraan
wij samen hebben geleden
in vuurspuwers en draaiers
dansen licht en beweging
hun eeuwig komisch spel
alles ging snel
in een jaar vol hectiek
over bergen door diepe dalen
samen zullen wij stralen
en het eerste licht zien
van twee duizend vijftien
Geef nooit op..
zoveel oorlog.
zoveel kinderen op straat,
fraude en bedrog geen liefde maar haat.
angst en pijn geen cent om te leven.
het kon toen niet anders zijn, ze mochten niet opgeven.
maar kon ik de tijd terug draaien.
dan zal ik met handen vol geld beginnen zwaaien.
ik zou hun geven wat ik kon.
huizen bouwen en water voedsel in een kom.
waarom is er oorlog, en zoveel stress.
het leven is al zo kort dus leer even deze les.
met oorlog, ruzie of haat daar bereik je niks mee.
alleen maar armoede en vele harten in twee.
dus denk na voordat je iets doet.
zonder oorlog op deze wereld.
is het leven pas goed!
Waarheid
ik weet het nog,
ik was zo'n kleine meid.
ik zat op de schoot van mijn ouders, en geraakte daar mijn tranen kwijt.
want had ik een nachtmerrie, dan kwam je zomaar in mijn droom.
om me te beschermen tegen nare dromen die ik toen had.
maar doordat jij naast me kwam zitten, weer vergat.
maar door de tijd heen, dat ik ouder werd,
liet je me niks doen, maar kijk mama er is niks aan te doen.
ik wil mijn vleugels spreiden, ik ben niet meer die kleine meid..
ik ben groter tot uw diepste spijt.
ik weet dat je me altijd zou beschermen.
maar het is tijd om me mijn weg op te laten gaan.
mij mijn keuzes laten maken..
geen paniek als ik fouten maak, ik zal er wel uit leren,
en altijd naar het goede terugkeren.
Op wit linnen
ik ben het jaar
begonnen op wit linnen
de pigmenten mengen
gebeurde diep van binnen
het pastel van lente
kwam al snel
in sprankelende groei
tot bloei op het doek
een maand met koude kleuren
ontsierde de zomer die
toch tot diep in de herfst
zijn warme teugels liet vieren
met een donkerrode oogst
die overrijp boog
voor de eerste vlokken sneeuw
na jaren terug van weggeweest
nog is het schilderij niet klaar
pas als de laatste streek de
wisseling aangeeft kan nieuwjaar
op linnen weer maagdelijk beginnen
Een verslaving
het leven ijlt
door hoge koorts
onzin over dagen
hectiek lijkt
de goede diagnose
genezing een tijdelijke pose
het blijkt een verslaving
aan het bestaan op het
scherpst van de snede te zijn
een ander volgen
maar als de messen snijden
voel jij alleen de pijnen
geen medicatie
en uitbehandeld zijn
tot de adapter faalt
en jij je echte vrienden
indien nog mogelijk
weer uit de mottenballen haalt
Je pluisde nog even
ik zag het grijs
van de zee
boven land
vlokkig ontladen
in dwarrelend wit
dat stilte
danste op een
onzichtbare wind
ik zwaaide
en ving jou
op de mouw
van mijn jas
je pluisde nog even
toen je huisde
in de holte
van mijn hand
schitterde kristal
tot je structuren
kraakten en een
voor een braken
jij als druppel
de koude grond
weer licht
spetterend raakte
in samen stromen
verloor jij je dromen
langzaam terug
vloeiend naar zee
Droomwereld
als ik mijn ogen sluit,
dan kom ik in een wereld waar iedereen wel zou willen zijn.
alles in die wereld is heel fijn.
deze wereld kent geen ruzie of haat
en ook geen momenten dat iets tegenslaat.
neen, in deze wereld heeft iedereen geluk.
en huizen, straten, spullen, niets gaat stuk.
iedereen helpt hier mee,
en groeit snoep aan de bomen,
en groenten in de zee.
in deze wereld zou ik wel willen zijn.
geef nou toe, wie vindt dat nou niet fijn?
't leven
wanneer alles eens tegenslaat.
is het best dat je met vrienden praat.
het gevoel vanbinnen is heel rot, maakt je ongelukkig en kapot.
niet alles is even perfect, of is hoe het hoort te zijn.
maar mensen lijden onder verdriet, haat en pijn.
maar hou je hoofd hoog en je komt erboven.
je moet niet alles wat er gezegd wordt geloven.
mensen breken elkaar graag stuk..
anderen hebben problemen, anderen geluk.
als iedereen nu gelijk zou zijn.
weg met al die verdriet haat en pijn.
dan pas zou de wereld perfect zijn.
slechte mensen laten ze vrij lopen,
die een misdaad hebben gedaan.
en onschuldige mensen mogen in de rechtbank gaan staan.
zelf op school worden kinderen gepest.
er wordt niets aan gedaan. tot ze zelfmoord begaan.
dan gaan mensen hun ogen pas open waarom dit zo heeft moeten lopen.
wees gewoon jezelf en oprecht en strijd tegen dat soort zaken,
dat is waar ik voor vecht!
Bijna kerst
weet je wat ik zie, wanneer ik mijn ogen sluit?
witte sneeuwvlokken die vallen op mijn ruit.
de bomen zijn besproeit met een witte sneeuwlaag.
misschien vind jij dat niet leuk, maar ik zie het graag.
het is kerst. voor mij en de rest.
onder de kerstboom zitten, alle pakjes klaar.
nog even en het is een nieuw jaar.
ik hoor kinderen lachen en zingen. zot doen en springen.
iedereen is blij want kerst en het nieuwe jaar is nabij.
Als je me niet hebt grootgebracht
als alles eens tegenslaat.
dan krijg je geen liefde maar haat.
maar mij krijg je niet neer.
ook al had ik pijn en vanbinnen zeer.
ik sta op en lach de wereld toe.
al word ik andermans zever soms moe.
ik hou mijn hoofd recht.
en luister niet naar andermans praat.
wand dit is geen ruzie maar pure haat!
I miss you
ik heb beseft, dat het leven snel voorbij kan gaan.
het ging goed maar nu is het gedaan.
het was op korte tijd.
ik heb verdriet en spijt.
spijt dat ik niet kon zeggen dat ik van je hou.
dat ik voor je door het vuur zou gaan en door de kou.
ik mis je zo. uit het diepste van mijn hart.
niemand die dat snapt. het maakt me zo verward.
Er rolt een traan over mijn gezicht.
maar ik kijk naar boven en zie het licht.
ik zie een ster. en weet ik dat jij het bent.
je bent zo ver. maar ik ben ben blij dat ik je heb gekend..
Dit fenomeen
de materie is geschoond
mensen hebben het universum gekregen
met zon maan en planeten
om dit fenomeen intens te beleven
piramides en amfitheaters
catacomben en kathedralen
curieuze paleizen om in te verdwalen
staan aan de basis van dit samengaan
in dans kunst en muziek
draait alles alleen maar om liefde
om met elkaar uiting te geven
aan dit onmeetbaar geluk in het leven
dat ook zijn oorsprong vindt
in de liefste affectie van het kind
zoals in de lente ook bloemen
met elkaar wiegen op de warme wind
met dit meest intieme gebaar
worden man en vrouw een paar
de kus is eindeloos uniek
kent in de schepping haar weerga niet