Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Dromend
ik heb
dromen
zien komen
en gaan
gedragen door
wolken en
uitwaaiend
tot er niets
meer bewoog
zelfs de wind
zocht de luwte
om te bekomen
van zijn nog
vrijblijvend
bestaan
bedekte
het zicht met
blad dat zijn
leven en al
een seizoen
heeft gehad
nu in stilte
bouwt aan
een huis waarin
ook de dood
zich geborgen
en thuis zal
gaan voelen
met als
drempel
het nieuwe
koesterend
tot de volgende
dromen weer
gaan komen
Duurzame bloeiers
tussen
het groen
van kleurende
bloemen zag ik
ook de door -
zichtigen staan
naast de
roodroestend
ijzeren en op een
wat mindere plaats
de plastic gevallen
een klein perceeltje
voor een select
gezelschap
metalen bloeiers
die al van ver
het zonlicht
weerkaatsend en zo
alle aandacht vragend
overbodig blijkt
het bordje
verboden
toegang omdat
hun wortels in
beton gegoten waren
Zonder oogst (1)
nog proberen wij
in te grijpen maar
het is al te laat
natuurlijk blijft
de aarde groen
maar zonder oogst
van vrucht en bloem
wel hitte wateroverlast
stormen en tornado's
heftige valwinden onweer
gigantische blikseminslagen
in luchten die in tal van
variaties hun slechte kanten
laten zien en voelen
wat er nog leeft
wordt snel omgebracht
zowel plant als dier en
mens door het snel
toegenomen onderling
geweld met de modus
overleven tot de dood
de eenling grijpt de
macht die overblijft
in de diep zwart
donkere nacht die
heerst op de stortplaats
van werelden waarvan
de namen al verdwenen zijn
nog beschrijft stof uit
de apocalyps overgebleven
de laatste stuipen van het
leven dat de mensheid niet
kon delen met de zielen
die de schepping in alle
liefde waren toevertrouwd
Een eigen invulling
wij waren
niet van
de grote
gebaren
eerder van
de kleine
geheimen
die wij vaak
samen deelden
een verholen
gniffel of het
begin van een
samen wetende
genietende lach
de bijna stiekeme
strijkjes in het
voorbijgaan met
woord of hand
die net uit het
verband kwamen
van de werkelijkheid
onze wereld
heeft zich nooit
afgezet tegen wat
gangbaar was buiten
waar ieder gelukkig
een eigen invulling
voorhanden had
Herfst
het ritselt
tussen rotte
bladeren
takjes knappen
op het pad
nog nemen
bomen
hun zonnebad
in de schuin-
staande zon
waar de
eerste nevel
zijn laatste
reis van dit
seizoen begon
om morgens
weer te landen
tussen de
koeien op het
wit bevroren gras
Toonhoogtegevoelig
In kleine flitsjes
weerkaatste
de kristallen zon
sprongen hoge
tonen er bovenuit
waar gevoelig
slanke vingers
de ornamenten
voorzichtig
schoonmaakten
het ordenen
was onderhevig
aan een streng
ritueel dat de kans
op breuk nivelleerde
want juist de
gaafheid van
het glaswerk maakte
een belangrijk deel van
de geschatte waarde uit
bij een vorige
controle was
gebleken dat er
delen van de collectie
toonhoogtegevoelig waren
Voetangels en klemmen
er is niets
heerlijkers
dan schrijven
over liefde
als je verlaten
bent en toch
je hele leven
verliefd bent
gebleven
is dus eigenlijk
niet meer
van deze tijd
zeker niet als
je met voetangels
en klemmen
gevangen zit
in een geweten
dat vanaf
baby tijd
liefde tussen
ouders als
opgave voor
dit leven
heeft gesteld
opvoeding volgens
maatschappelijke
standaard en
tal van sociale
controles door religie
en tal van andere
instanties om daarna
de top van de heuvel
te bereiken en daar
over de ouderlijke
prestaties op aarde
beoordeeld te worden
de maatstaven
zijn ten dele nog
zichtbaar bij de
oudere generatie
jongeren kiezen zelf
de standaard naar
hoe zij hun leven
zonder morele
erfbelasting van
de eeuwig durende
strijd tussen goed
en kwaad inrichten
Genieten
altijd als jij
buiten komt
lijkt het alsof
de natuur
jou verwelkomt
bloemen gaan
spontaan open
buigen zich echt
naar jou toe om
hun hart te geven
zelfs de vogels
showen uitgelaten
hun kunsten
onder het zingen
van het hoogste lied
de zon verlicht en
verwarmt het
decor waarin jij
deze dag deel aan
de wereld zal nemen
om samen met ons
en alles wat in
deze scene leeft
gewoon door er te
zijn en te genieten
De laatste klop
we hebben
alles al gehad
gaan voor het
laatste evenement
met vrienden
en bekenden
ook van feesten
lang geleden
we hebben
alles gedaan
gerookt gesnoven
op talloze manieren
gedronken en
genipt gekleed
en heel langzaam
uitdagend gestript
maar de spiegel
toonde keihard
steeds hetzelfde
verlopen gezicht
altijd leuren
en nu de laatste
deuren de zachte klop
voordat het hartje stopt
er was altijd een
markt voor
alleen de money
bleef ontbreken
maar het versnijden
deed ons lijden
er was geen kwaliteit
de weg waren we kwijt
puur natuur
was voor ons in
apocalyptische tijden
veel te duur dus...
Vernieuwend elan
we hebben ooit
de wereld verkend
luchten lachend
verschoond
nadat zonnen
waren ondergegaan
terwijl hun kleuren
nog op ons netvlies
bleven staan ja wij
de aanstormende jeugd
barstens vol energie
en vernieuwend elan
opboksend tegen
depressies waar
de vorige generaties
nog in woonden die van
een andere toekomst
niet konden dromen
helemaal alleen
in hun villa's en
landhuizen waar zij
verzorging en onderhoud
voor alle dagen vragen om
het hen naar de zin te maken
Ongehoorde woorden
zij hebben
de schat
aangeboord
van nooit
gehoorde
woorden
daar waar
klanken
letters
en zinnen
zich tot taal
worstelen
zingt emotie
tussen de
regels zijn
tweede stem
traant gevoel
zijn overvloed
in talloze
talen en
dialecten
om maar
met elkaar te
communiceren
niet altijd
even goed
verstaanbaar
want talen
slijten
in gebruik
Een joyeuze cadans
ik heb
je gemist
de resolute
stap in het
doelbewuste
gaan van het
neusje uit de laan
je karakteristieken
zijn voor intimi
herkenbaar het
bewegingsbeeld
heeft een joyeuze
cadans zodat het
lijkt of jij danst
wind en wolken
zijn voor jou
gemaakt omdat zon
voor het juiste
comfort zorgt die
met licht en schaduw
het spel contrasteert
in een zomerse
aankleding neemt
jouw lach al meteen
ieder die onder jouw
aimabele leiding
staat met de
ogen al voor zich in
want even het
paradijs mogen zien
en voelen hoe de
hemel woont is
even in hemelse
volmaaktheid op de
horizon gaan staan
Ethiek
jij vroeg
en ik heb
toegegeven
hopend op een
juiste balans
dat jij ook
zou geven
helaas stond
teruggeven niet
in jouw hand
jij wilde
vooral niet
de handelskant
jouw ethiek
in deze was ook
de mijne niet
ik gaf ook niet om
terug te krijgen
wel omdat geven
beter voelt
prima als alles
in de juiste
proporties gaat
en niet de een de
ander dwingt
of de ander denkt
tekort gedaan
te worden in
in gift en verbindt
daar aandacht aan
Een echt thuis
ooit heb ik
jouw hand
gelezen
maar het
leek of er hele
volksstammen
mee keken
en luisterden
wat de lijnen
en groeven te
vertellen hadden
in de hoofdstukken
van jouw levenswerk
zwaar belast in
huiselijke sfeer
na een leven van
zwoegen stond
de huid in diepe
perkamenten
kloven als
fundament voor
een echt thuis
met veel familie
en allerhande
bindingen met
boeren en bedrijven
kinderen natuur
seizoenen en
natuurlijk de school
die mede de
buitenwereld
was van een
veelomvattende
eenheid die een
eigen bewerkelijke
aanpak had
waar leiding geven
zelf keihard mee
werken was
Zonder vis
venijnig
blies de wind
net boven het
zand dat te
drogen lag na
de jongste vloed
kleine tornado's
kwamen al hoger
na hun aanloop
op het vlakke
strand en vrijwel
uitgeraasd te zijn
zoutkristallen
deden een aanval
op je kwetsbare huid
die jij met knipperende
ogen afsloeg en je van
deze slagen afkeerde
om de natuurmassage
goed te laten inwerken
namen we wind mee
op de terugweg die
de lichaamscirculatie
goed op gang bracht
met dit zee parfum
werden wij thuis door
allen begroet met
de eindeloze kwalificatie
heerlijk verfrissend
ja zo zonder vis
Duurzaam
ik hoor de
kreten van
verwrongen
schroot het
snerpend gillen
in de dood van
resten metaal
die nu branden
in het vuur waaruit
zij ooit hun vormen
hebben gehad
om weer die
processen te starten
is energie tarten
het geeft de mens
geen pas want
duurzaamheid kan
de mens de tweede
wereld geven die ons
was beloofd en
hemel zal gaan heten
Je aura straalt
je aura
straalt
in de warme
kleur van liefde
ogen blikken
in donkere drift
lichten op in je
aanstekelijke lach
die opent met
dat ik even
alles mag
terwijl handen
weren als ik
de vrijheid
voorzichtig
wil proberen
in het zeer
aantrekkelijk
liefdesspel
waar nog lang
niet alle fiches
zijn geteld
de dobbelsteen
alleen met
punten de
gevangenis opent
in het spel dat
wij zijn aangegaan
kent de normen
en waarden die wij
accepteren en ook aan
de volgende generatie
willen presenteren
Fluwelig glijden
je fladderde
met wind tegen
boven de struiken
met diamantjes
van de pas
gevallen regen
tegenwind
ging slow
en traag terwijl
bij mee de
hoogvliegers
droog bleven
ik wist dat jij
eens zou eten
uit mijn hand
nadat jij je vleugels
glad had gestreken
en mij sprietig aankeek
koppie en kleed
in kool witte
kleuren met een
verdwaald stukje
zwart als bijna
functioneel gat
het mooist
was jouw vertrek
dat je met zachte
slagen had
ingeluid voor de
afsprong kwam
en jij de wieken
liet gaan in vallen
en weer opstaan
in het zacht
fluwelig glijden
op de wind
Erosie
ik zag
de stenen
liggen in
zacht
kabbelend
water en
kende hun
afkomst uit
mijn gesprek
met de rivier
die in rustige
klanken zijn
verhaal aan
de oever
murmelde
en verder
stroomde
met een
opgedane
ervaring rijker
in de bedding
had de kracht
van de stroom
zijn sporen van
duizenden jaren
nagelaten van
groot naar klein
rots naar steen
en zand voor
de recreant
in hitte en
kou is erosie
de sluipende
dood die
overgaat
voordat
hij gelouterd
door zon en
wind zichzelf
begraven vindt
Intens tranend verdriet
verleidelijk
keek het water
me aan toen
ik spiegelde en
mezelf liet gaan
in uiteenlopende
richtingen
het voelde me als
gone by the wind
zonder muziek
wegdrijvend
op de melodie
van intens
tranend verdriet
ik liet mijn
handen water
werpen maar kon
gewoon niet
dichter bij jouw
komen omdat ik
enkel zwemmen
had geleerd
in mijn dromen
tijdens strandplezier
bij zee en pier en
nooit beseft had dat
ik het ooit nodig
zou kunnen hebben