Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Zij schaduwen schoonheid
ik ken de pennen
die vals schrijven
in gif gedrenkt zie je
hoe letters en krullen
hun kwade genius onthullen
zij schaduwen schoonheid
breken met lompheid
het speelse in zinnen
die in hun optie nooit
als kunst kunnen beginnen
toch zijn zij welkom
met hun pennenvruchten
die nu nog zuchten
onder de winterse kou
acceptatie is lente kom gauw
Hans
hans, wat ben ik blij met je
je bent zo lief
we hebben dezelfde ziekte
ik heb heel leuk met je gepraat
ik ben heel blij met je
we verstaan elkaar goed
je bent eenvoudig en gelovig
ik kon je vertellen over mijn geloof
dat ik zoveel van jezus hou
ja, maar god heeft ook leuke
mensen gegeven gelukkig
ik hoop je nog vaak te bezoeken
je bent ook al lang ziek
ik hoop dat wij genezen
ik bid voor je hoor
blijf nog lang mijn vriend.
lieve hans
Hoor het lied van de engelen
heel lieflijk klinkt hun lied
zij zijn de lievelingen
van god en jezus
de teerbeminden.
de lieve engelen
god heeft ze uitgekozen
en veel zijn om hem heen
ze geven hem veel liefde
hij kan niet meer buiten ze.
ze verlichten zijn leven
hij heeft er ook heel wat
naar de aarde gestuurd
om de mensen te bemoedigen.
dat is lief van god.
de mensen worden er heel blij mee.
want op de aarde is het niet gemakkelijk
spoedig zullen hemel en aarde
verenigd zijn.
fijn dat te weten.
Blij ben ik dat ik je ken
blij ben ik dat ik je ken
en je me liefhebt
mij over rozen laat lopen
ik ben heel erg blij dat ik je ken
je maakt me gelukkig
wij houden ook zo van elkaar
nooit komt er een einde aan ons geluk
maar elke dag is weer nieuw
met de schitterende zon op te staan
na in elkaars armen gelegen te hebben
ons verdriet zal over gaan
het geluk is gekomen.
onze blijdschap gaat niet meer over.
lieveling, blijf altijd bij me.
Verstrooit het licht
je bent van glas
dat in zijn matheid nog
maar vage beelden lacht
waar het bewegen
nog slechts een schaduw
is van het echte leven
je krachtige lijnen
zijn broos en breekbaar
door de tijd geraakt
het kristal transparante
heeft na vele jaren zijn
vitale flonkering gestaakt
nog ben je niet gebroken
maar in de warme middagzon
verstrooit het licht je ouderdom
Toch zijn er rafels
ik streepte zwevend
weg in straffend raken
wist van mythische figuren
bouwstenen te maken
voor mijn komend rijk
gegrondvest op de rede
geen dwaze luchtkastelen
versierselen en ornamenten
maar transparante treden
op de ladder naar omhoog
zonder losbandigheden aan
het einde van de regenboog
toch zijn er rafels
in de krochten beneden
diep in verborgen stegen
krioelt het passionele leven
door veel roze en fel rood
sterielheid is al levend dood
Waar liefde woont....
Waar liefde woont, zal vrede overwinnen
Geen haat en nijd zal er dan meer zijn
Daarom: Heb lief en doe elkaar geen pijn
En laten we dan maar bij onszelf beginnen.
Waar liefde woont, daar komt Jezus binnen
Hij wil bij ons zijn in vreugde en verdriet
Wees daardoor getroost en wanhoop niet
God blijft ons met Zijn liefde omringen
Waar liefde woont, geeft God Zijn zegen
Dan zijn wij verzekerd van Zijn goedheid
Van nu af aan, elke dag, tot in eeuwigheid
Hij zal ons geleiden op al onze wegen.
Waar liefde woont, daar is het leven goed
Geen mens kan zonder echte liefde leven
Laten we elkaar, als het kan liefde geven
Dan geeft God ons Zijn liefde in overvloed.
Zijn testament
er was geen ziekbed
enkel de dood die hij nog had
hij wist het graf met de
narcisten die hij een spiegel gaf
zijn testament
verpakt in maanden zwijgen
maskeert zijn voortdurend
hijgen in de sobere melodie
waarin woorden
eindelijk hun diepte krijgen
op de laatste tonen van een
leven vol futuristische dromen
hij heeft gebroken met
alle standaard spoken uit een
tijd die hunkerde naar vernieuwend zijn
nu alleen op pad zonder existentiële pijn
Geniet van het leven
Mensen zien me zoals ik doe,
Maar ben ik dan wie ik ben?
Misschien zeg ik dat het goed gaat,
Maar wat als ik nou ontken?
Al die vragen in mijn hoofd,
Wie ben ik en wat doe ik hier?
geniet ik wel van het leven en heb ik wel plezier?
Duizend vragen zweven in mijn hoofd,
Wie had dit nou weer verwacht?
Kon ik maar antwoord geven,
Dan was de pijn alweer verzacht.
Onzekere liefde
Wijzen de krachten
vertaald bewezen
het schot laat ik los
het zal blijven leven.
Gericht toe geschoten
maar niks dat ik zie
gevlucht of gevlogen
verspild energie.
Voortvluchtige nachten
door zonlicht weerkaatst
mijn onzekere liefde is
door de tijd heen gehaast.
Nog is het ijs te dun
er speelt winter
in bevroren takken
die wit besneeuwd
naar de hemel reiken
je lach wolkt
in de heldere lucht
stralend jagen blauwe kijkers
sombere gedachten op de vlucht
nog is het ijs te dun
om jouw bestaan te dragen
ik ken je angsten die om
hulp en bescherming vragen
jij danst door de dagen
met de constante pijn
van er plotseling niet meer
kunnen of te mogen zijn
maar licht van zon en sneeuw
zijn de schaduwen te veel
laten jou voor even weer
intens genieten van het leven
Duizend dingen
Ik denk aan duizend dingen,
geen dag gaat meer voorbij.
En al die duizend dingen,
ik zet ze op een rij.
Al die gedachtes in m'n hoofd,
ze zweven rond en ik weet niet wat dat belooft.
Vreugde en verdriet,
niks gaat er aan voorbij.
Gelukkig ondanks dit,
ben ik nog steeds vrolijk en blij.
Ik geniet van de grote en kleine dingen,
dit zijn juist alle bijzondere en fijne herinneringen!
Gevangen
Ik voel me gevangen,
eenzaam en alleen.
Niemand die me ziet,
geen mens om me heen.
Waarom hier en waarom nu?
Ik voel me gevangen, continu.
Al mijn verdriet,
het doet zoveel pijn.
Kon ik dan maar even één keer mezelf zijn.
Ik weet niet wie ik ben en weet niet wat ik wil,
stond de tijd voor maar heel even stil.
Ik hoop dat het goed komt,
want daar gaan we voor.
Op deze manier kom ik weer op het goede spoor.
Nu kan ik weer verder en ga ik vooruit,
ook al denk ik soms,
ik ga er liever tussenuit.
Maar dit laat ik niet zo ver komen,
ik ga verder met mijn dromen.
Dromen over een mooie toekomst en samen zijn met elkaar.
Als ik dit heb bereikt,
dan ben ik iedereen dankbaar.
Dankbaar voor wat mensen voor me hebben gedaan,
dankbaar voor wat ik allemaal heb kunnen verslaan!
Mijn maatje
ik hou van jou
met heel mijn hart
ik ben jouw vrouw
al vanaf de start
jouw warmte is zo fijn
en je geur zo vertrouwd
ik wil altijd bij jou zijn
anders krijg ik het benauwd
wij horen bij elkaar
dat pakt niemand ons meer af
we zijn een prachtpaar
sinds jij mij jouw hart gaf
Feel the darkness building
alles is koud en leeg
kleurloos en donker
terwijl ik die zoveelste traan wegveeg
wachtend tot iemand het opmerkt
mensen zijn blind
zien alleen het omhulsel
maar wat er zich diep vanbinnen bevindt
dat zien ze niet
zoveel mensen dragen een masker
verscholen achter een gemaakte glimlach
vanbinnen gaat er van alles verkeerd
de duisternis stapelt zich op
ze vallen steeds dieper
in dat uitzichtloze gat
er is niemand die luistert
niemand die het ziet
een wereld vol met mensen
maar humaan is het niet
als je je zo alleen kunt voelen
in een kamer met zoveel mensen
wat is de zin van het leven
wanneer je nooit eens kunt genieten
genieten van mooie dingen
die de wereld ons te bieden heeft
de zon op je huid
het zand tussen je tenen
de geur van het bos
het gefluit van de vogels
dat is waar ik heen wil
even niemand om me heen
ze begrijpen me toch niet
en proberen het niet eens
ik wil mijn hoofd leegmaken
leegmaken van al die duistere gedachten
want het leven kan zo mooi zijn
en ik mag er zijn
Stille weemoed
ik wist
dat de kou
weer zou komen
zag de ganzen
op hun vlucht
in je ogen dromen
met stille weemoed
vlogen wij mee naar
het zuiden langs de zee
je was iets kwijt
lachte in berusting
ik voelde vage spijt
de wereld was
intens verlokkelijk
met opgefokte haast
wij werden opgeslokt
alleen in de vakanties
was rust altijd de baas
Ik gun jou zoveel meer
wat was het mooi
die tijd die wij samen hebben doorgebracht
helaas eindigde het in een grote rotzooi
nu slaap ik alleen vannacht
gebrek aan vertrouwen
was het grootste probleem
nu moeten wij allebei rouwen
ik voel het van top tot teen
ik heb jou zoveel pijn gedaan
dat weet ik wel
nu laat ik telkens weer een traan
ik ga door een hel
ik gun jou zoveel meer
want jij hebt zoveel te geven
je bent een echte heer
en ik moet nu zonder jou leven
ik hoop dat je gelukkig wordt
gelukkiger dan je ooit bent geweest
voor mijn kop had ik een bord
met jou was mijn leven zo'n feest
ik wou dat ik jouw pijn kon verzachten
want verdiend heb je dit niet
ik zal altijd naar jouw liefde blijven smachten
totdat mijn hart ervan over giet
De vijand die vanbinnen schuilt
dat gevoel vanbinnen
hoe ga je ermee om
waar moet ik beginnen
zodat ik deze dag door kom
het leven is zo grijs en grauw
want mentaal ben ik ziek
ik sta in de kou
is er dan niemand die mij ziet?
overal val ik buiten
ik voel mij zo alleen
ik zou het liefst mijn ogen sluiten
zie je niet dat ik het meen?
wanneer is het eens klaar
veel kracht heb ik niet meer
ik ben pas negentien jaar
het doet toch zo'n zeer
elke dag opnieuw dat gevecht aangaan
vechten tegen de vijand die vanbinnen schuilt
ik heb toch niks verkeerds gedaan
mijn hart is gebroken, mijn hart huilt
ik beschadig mijn lichaam
om het maar niet te hoeven voelen
iets waar ik mij voor schaam
mijn emoties overspoelen..
ik leef voor die mensen
die echt wel om mij geven
ik zou mijzelf graag dood wensen
maar ik moet volhouden en verder leven
op hoop dat op een dag
ik hersteld ben van mijn problematiek
ik zeg ik met een lach
ga weg borderline, jij maakt mij niet meer ziek!
Weer klinkt het lied
hun woorden
bevroren tot ijs
door een gure
wind gedragen
tochtten zij kilte
door het paradijs
waar tropische
emoties bruisten
felle blikken
huisden in het
smeulend vuur
van omfloerste ogen
stilte brak
de eerste schrik
paniek vluchtte in
chaotische taferelen
zij drongen met velen
naar te weinig lucht
hun vlucht
is gevangen
in lange gangen
van de witte dood
weer klinkt het lied
alleen zij zijn er niet
Het voor oordelende haten
er is iets
vreselijk fout gegaan
in onze maatschappij
bewust kapot gemaakt
waarvan wij nu de
brokken moeten rapen
vertrouwen heeft
snel plaats gemaakt voor
negeren en geen ruimte laten
in kijken naar elkaar
zonder te praten begint
al het voor oordelende haten
zeker waar geweld
het licht getinte geldt
van grote groepen anoniemen