Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Na gloeiend rood
op de verste
horizon
bubbelde
loeiend heet
licht van
het zwart
dat transparant
blauw tot
kern had
het regende
zonder zich
tot bui te
transformeren
druppelde
slierten rook
uit kleine
afvalproducten
op de grond
die als
sterretjes nog
even flikkerden
voordat zij
sissend doofden in
na gloeiend rood
in dit contrastenspel
gaf niemand
zich echt bloot
alleen de
slagbomen
werden de
spelbrekers in
rood-wit
het vrijwel witte
klappertanden verried
een al jaren slecht
verzorgd gebit
Een spoortje hemel
jouw wit
was streep loos
de intense
onschuld
verblindend
nauwelijks
raakbaar door
contrastuele
weerspannigheden
zacht ebde
gesluierde
schoonheid weg
een spoortje
hemel
achterlatend
in de neerslag
van tijdloos
goddelijk genieten
Zonder pijn en venijn
vonkend slijpt
leven weerbarstige
randen bij
een regen vuur
vertelt van
uur tot uur de
opgeslagen emoties
uit een twistpartij
die vrij blijft van
fysieke confrontatie
het is geen spel
spelen heeft al lang
zijn charme verloren
aan het langste eind
waar geven en nemen
vaak te goeder trouw
de smaakmakers
zijn om misverstand
en ruzie voor te zijn
zonder pijn en venijn
Zomers ontladen
lange benen
dansten warmte
omhuld maar de
passen muziek en
het scenario
klonken koel
straalden een
niet comfortabel
gevoel van
balans uit
het onverwacht
zomers ontladen
viel niet bij
iedereen in
goede aarde
voor een weers-
omslag neemt
ieder zijn tijd
om 4 uur donderde
bliksem voorzienigheid
Vriend
vriend
natuurlijk voedt
jouw plezier
mij met jouw
buitengewone gaven
schenk jij mij
introverte
beelden uit het
diepst van je hart
waarvan de
nageboorte nog
ondeugend achter
kleine handjes lacht
samen kunnen
wij tegen de ruige
vertes schurken waar
wind de overmacht heeft
wij in de luwte
god aanbidden
in het delen met ontzag
van zijn stukjes kracht
nog trekken wij
door het nieuwe
polderland waar knoest en
dood hout historie schrijven
ooit zal ons verblijven in
gods voetstappen leiden tot
het nieuwe aardeboek waarin
de mens ook goed zal doen
De kijkcijfers
ik zag je
ogen naar
mirakels kijken
en er zonder
enige vrees
in blijven
handen bezwerend
scherend langs
extreme winden
glijdend
in gesprekken
met elkaar
nog was er
nauwelijks iets
bovennatuurlijk
aan omdat
alleen de standaard
was gedraaid
waar vroeger
veelvoud en
middelpunt regeerden
is tegenwoordig
persoonlijke
insteek troef
de fora van
de media zijn hun
toneel geworden
de volgers trekken
stevig aan het
marionetten touw
niemand is meer
trouw aan eigen
woorden alleen
kijkcijfers bepalen
wie er nog geboren
zal worden
Nog glinstert filigraan
ik heb de
jaren voorbij
zien gaan in jouw
smeltkroes van
edele metalen en
nog glinstert filigraan
haar bijna
eeuwige jeugd
om te ontsnappen
aan de vrijwel alles
overheersende
zwaartekrachtboog
schitterend hebben
de diverse smeltpunten
de puurheid laten zien
op het toppunt
van hun verschijnen
in eigen kleurlijnen
daar waar het
leven roeriger werd
in een wisselende
mêlee van emoties
kleurde warmte
zijn eigen intenties
wij hoeven niet
terug te kijken in alle
kleuren is edelmetaal nu
in zijn mooiste presentatie
gestild zoals jij en wij
dat altijd hebben gewild
Onkwetsbaarheid
ik struikelde
met pijn en moeite
hervond ik mijn balans
maar die kans werd mij
maar een keer gegund
voor ik echt duikelde
ik wist dat mijn bestaan
alleen nog met variabele
balans kon door blijven gaan
het was een schok
om eigen broosheid als
limiet te moeten ervaren
want in de taal die mijn
lichaam sprak bleef hierna
ook geen enkele kans
deze mededeling te
vergeten het lijf had de
pijngrens als graadmeter
toch was ik blij niet meer
de big boy te zijn
mijn grenzen bekend ook
dat stukje lieve zogenaamde
onkwetsbaarheid wilde
ik wel graag kwijt
De zevende deur
ik hoorde de
tonen verspringen
van wit naar zwart
met ladders die
verbindingen zingen
in het auditieve vak
waar wij meer
visualiseerden
poogden zij
inhoud en vorm
te integreren tot
een geweldige shout
zij brachten geen
ballads of upgrades
uit nostalgisch sound
met het uitblijven van swung
keken zij uit naar de show
die jij had op de bühne
nagels zwart wit
gepingeld gewaad
contrasterend in kleur
armen die de hemel
bewogen tot het openen
van de zevende deur
waar het glorieus ritme
met halleluja extract al
decennia lang stond te
wachten omdat de religie
er al snel was uitgetrapt
toen magie groen vloeide
het evolutionair
elixer van de revival
waarbij restanten mystiek
in hoge spelonken nog
pronkten met geoffreerde
gebeden uit een gedaan verleden
La france et toi
wij rolden als
goud over de
bloemen van
het franse land
zij hebben
van die harten
waar je altijd
innig en liefdevol
van houdt
als zon
geopteerd
meedraaiend
met hoe licht en
wind als hendel
lavendel aan
eenieder met
warmte en
liefde fêteert
jij had speciaal
voor la france
dat joyeuze
nam snel het spel
van va et vient
over met les sourires
des moments
maar dan gentille
et les oiseaux oh.oh.
indringend
subtile in de
silence van
uitstraling met
het tikje vreemde
landenmagie
dat het jeugdig
parlante toverde uit
plezier in vertier
De nog mobiele files
ik zag ze
hopen in een
wereld vol beloven
ogen helder in
beginnend leven
handen klaar voor
geven en nemen
gespierde
schouders nog
onbevangen
gerecht omdat
de wereld er nog
geen gewichten
op had gelegd
blikken open
frank en vrij
hoe spelen
zij het spel van
kat en muis in
een maatschappij
zonder eigen huis
in de stilte
van benaderen
leken zij te
slenteren om van
het ongeziene
weg te komen hun
vage hoop vervlogen
jaren tekenden
verval in aards en
grijze tinten het
bewegen was wel
overal de nog
mobiele files baanden
zo hun eigen wegen
Zoete woorden
we schrijven
bij elkaar blijven
samen in tal van
zoete woorden
hoor soms een
lach opbloeien
die warmte
en kleur geeft
aan wat wij ordenen
in een wereld die
niet meer de onze is
wij hebben ons vergist
dachten te delen
emoties en beelden
maar eigenzinnigheid
verstond geen ander
woord dan doodslag
en brute moord
weer is er geen
elkaar verstaan
in het paradijslijk
samenleven abels
worden al door de
kains bijeengedreven
Mijn laatste jaren
er waren jaren
die zo van mij
zijn afgegleden
met niets om
te bewaren of het
moet het jaartal zijn
een aantal was
al sleets geworden
door een spectaculair
gebeuren dat tot in
den treure al was
uitgemolken door ieder
wat in de wereld
plaats vond raakte
familie en bekenden
in overleg en om raad
om dan simpel de orde
van de dag te volgen
ik had uit vele decennia 's
slechts een handvol
goede jaren maar weet
ik ben nog steeds driftig
aan het sparen voor mijn
allermooiste laatste jaren
Het gestolen universum
we reden
gleden gladjes
over de weg
aangetrokken door
het stuwmeer van
verwachting op
dezelfde tunes
en vibes van
twee jaar geleden
geladen tot ver
over de top
we waren familie
in flow elkaar
raken was al
een pittige blow
in thuiskomen
bij je zelf na nooit
meer te zijn
weggeweest in
het gestolen
universum naar
een godvergeten feest
gegroeid in licht
van sterren showde jij
als leader dirigeerde
eindeloze armen in hun
vlucht naar lucht rond
de hemel op energie
van aarde die de mens
nieuwe krachten
baarde in de eindelijk
weer verenigde
community mens
Gordijnde regen
zacht gordijnde
regen het
transparante zicht
in bol en
glijbewegingen
wisten zij
oneffenheden
op het glas
dat bij nader
inzien toch
niet meer zo
helder was
alleen komen
bracht wat stress
voor het
uitgaansleven
met plu of
laarzen wat jij
het dichtst bij
handen had
Neuro elektrisch
ik heb mij
er altijd over
verbaasd dat
als wij samen
lagen in vredig
huidcontact
wij er altijd later
plekjes zagen alsof
er iemand zich
daar had gebrand
bij toeval kwamen
wij daarover te praat
lieten elkaar zien
hoe dat soms gaat
waar huid altijd
in balans is met
externe variabelen
blijken neuro
elektrische contacten
een patroon van
andere uitwisseling
te volgen waarbij
enige substantiële
uitwisseling mogelijk lijkt
Ton sûr ton
in laagjes lucht
verpak jij
emoties die ieder
in een eigen kleur
uitkristalliseren
jij bent geen toverbal
maar kent wel
de magie van
onderscheid en
harmonie in het
ton sûr ton van
menselijke degelijkheid
het fluïdum geeft
zachtheid in een
huidreactie die lijkt
op lenteraken met zon
en regen om voorjaar meer
vruchtbaarheid te geven
in de kleine
universele evolutie
die aan jou hangt
zijn ook de goddelijke
drijfveren herkenbaar
in liefdevol samengaan
Deze lentegift
jij bent
als zacht fruit
in harde handen
die de energie
al ver voorbij
de tanden
hebben opgebruikt
door alleen al
de geur van
deze lentegift
nog zijn de
kraampjes dicht
maar het warm
aroma ontsnapt
tussen de zeilen
uit de vol voorjaar
opgetaste stalletjes
nog houdt een klein
probleem de
verkoop tegen
het is de
donker
dreigende
onweersbui
van boven
die de bellefleuren
nog even door
de regen het
extra diep donker
rood wilden geven
Afscheidspijn
wij voelden liefde
in de zachte
voorwaartse vleug
van de menigte
handen gingen hoger
armen bewogen
synchroon met het
gaan van de stoet
wij ademden
gelijkheid in kleur
en exposure
gingen tot verre
generaties terug om
eenheid te brengen
in de exegese van
toen tot heden
er bleken geen
spijtoptanten wel
leuke nieuwe ideeën
over vrijheid en in
de verwerkelijking
van het nieuwe zijn
in de nog schaarse uren
zonder afscheidspijn
De gaskraan open
we zagen de
lucht uitwolken
als was het sneeuw
kleine glinsters
spatten het licht
ver van ons heen
zacht dekten vaag
natte plekken
jouw voetstappen
voor ons die wij
vol verbazing en met
een glimlach volgden
op de achtergrond
het orgelboek transitie
waarin zware tonen
rijken en bestuurders
kloonden tot de bv
nederland voor meer
geld en macht ten
eigen bate de gaskraan
open klimaat en transitie
worden zo gered en onze
kinderen gaan niet in een
derde wereldland te bed