Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Raffelende hagelbui
nog heb ik
je niet gezien
met de eerste
vlokjes sneeuw
in je herfstkleurig
korte haar
de witte pluizen
die zo op het
kort tapijtje
duiken en zich in
glinsterende banen
onoplosbaar op
jouw huid
wanen in het
bekende spoor
van de vele
vaak vergoten
zilte tranen
jij gaat meer
voor het
knapperend
alternatief van
de raffelende
hagelbui
die onder je
voeten kraakt
waar jij met
grote passen
over je eigen
kilometers waakt
Onvoorstelbaar fout
wij zijn ziek
maar niemand
die dat ziet ervaart
en het uiteindelijk
hoog van de
toren blaast
onze consumenten-
drang heeft alles al
heel lang opgeslokt
en vraagt nee eist meer
en anders dan de
medemens het heeft
alles is de deur
uitgezet baby's peuters
kleuters bij de opvang
neergelegd vrije tijd op
een laag pitje en geld
voor verre verzetjes
dus zijn leuke
dingen onze dromen
wij jagen elkaar op
in stress en burn out
juist in de natuur gaat
het dan onvoorstelbaar fout
Net even anders
het was
jouw warmte
waarvoor ik ging
natuurlijk lette ik
op aantrekkelijkheid
de lijnen
van je lichaam
het profiel van
je gezicht was ook
waarvoor ik viel
maar die
warmte voelde
aan als een huis
met l. label
de l. van liefde
jij vol
duurzaamheden
opgegroeid met
puur respect
voor de natuur
jouw genen
hadden al eeuwen
de lach geërfd van
goede opvoeding
en sociale vorming
vol bewondering
voor universum en met
bijzondere interesse
voor de medemens die
net even anders was
In zevende hemels
jij had
je handen vol
aan een wereld
die je steeds
ontglipte
dichtbij en
toch niet
aaibaar omdat
je het echte
contact miste
daar waar geven
drempelloos
opende leek
buiten te
verschuiven
was binnen komen
iets dat enkel
gebeurde in het
eindeloos emotioneel
van lieve dromen
de haalbare
weg van warme
huid en vochtige
lippen was door
vingers aan te stippen
maar de volheid
van intense overgave
is het gedragen
worden door liefde
in zevende hemels
na het eenmalig
ervaren is die
verrassing voorbij
tenzij je met een
engel hebt gevrijd
Onwijs gek
jij scherpte
mijn beelden
van jou nog
iedere keer als
de cirkel
rondde in
schoonheid
met een
jeugdige
levensluchtige
vitaliteit in
de kleur van
het eeuwig
zeldzame elixer
een verleidelijke
lieve uitdaging
om halsoverkop
te zoenen met
de uitdagende
ondeugd in het
donker van je ogen
daar raak ik
helemaal van
ondersteboven
want al vanaf
mijn prille jeugd
ben ik gek
onwijs gek op jou
Nog even
nog even
ik heb
de letters op
een rij gezet
dicht ze
bij elkaar
maar de
zinnen
willen niet
samengaan
in accenten
er ie altijd
iets dat
harmonie
verhindert
dat niet past
bij elkaar
en dus is
samengaan
nog even
van de baan
Veelvraat mens
wij hebben de aarde
geknecht haar schoonheid
geschoffeerd de huid van
alle waarde en bijzonderheden
ontdaan wat er te plukken
was is meegenomen zonder
enig woord van dank en
vergeving vragen voor
geleden schade is nooit
opgekomen bij veelvraat mens
dierlijk en plantaardig leven
is misbruikt ten eigen bate
werd mishandeld voor
pure winst in geld en macht
zelfs de medemens is als
minderwaardig gekoeioneerd
tot slaaf gemaakt en uitgebuit
pas nu komen de excuses
voor hen en misschien een
mogelijke genoegdoening
niet uit vergevingsgezindheid
maar om met die houding
nog meer te kunnen scoren
in geld en machtswellust
deze aardegeneratie heeft
het leven kapot gemaakt en zal
apocalyptisch ten onder gaan
aan hoogmoed dus ruimte en
kans geven aan nieuwe mensen
in dit geweldige universum
het komend leven wacht al
zo lang is regelmatig langs
geweest maar niet herkend
hun info is weggehouden
zij hebben ons en onze
erfenis niet kunnen helpen
ondanks de steun die zij toch
gegeven hebben in hele moeilijke
periodes zonder als levensvijand
van de mens te worden aangemerkt
Communicatief
wij wisten
al heel lang
van het bestaan
van de groene
plek in het bos
met zomers
de speciale
kleuren van de
bomen rondom
het ultra zachte
groen van het mos
dat winters
verdween maar
zomers een mystieke
aantrekkingskracht
had voor iedereen
die iets van en met
liefde had of dit
vroeger ook heeft
meegemaakt zoals
sprekende woorden
zonder geluid
die gaven van het
mos zijn ongekend
allemaal communicatief
met onbekende techniek
zoals hersengolven,
lichaamstaal sprekende
muziek elektrische
interventie in het elkaar
begrijpen en verstaan
delen met iedereen en
deel zijn van het geheel
Hun sferisch gevoel
jij hebt de
kunst verstaan
om te gaan
met mensen
die net even
anders waren
kon hun
boeken zonder
woorden lezen
in talen die
nog geen stem
formuleerden
las lichaamstaal
uit hun verschijnen
beantwoordde
die in soepele
lijnen met een lach
en sprekende ogen
had de intuïtieve
aantrekkingskracht
van gelijkgestemden
die herkenbaar waren
door communiceren
uit hun sferisch gevoel
kende hun stilte
waar het leven
explosief hamerde
op weten en presteren
opnieuw proberen
geen toekomst had
jij met je warme
hart voor de uniek
subjectieve apartheid
die deze groep heeft
binnen de gelijkheid
van de maatschappij
De brandende vraag
ze schreeuwde
uit onmacht
en ongeduld
nog was er
geen vooruit
de massa stil
honderden
ogen keken
haar aan
blaatten de
brandende vraag
van tweeletters
waarop zij nu even
geen antwoord
wist te geven
het oponthoud
kon nog wel vele
uren gaan duren
de vervoerde
melk werd
steeds zuurder
met een herderin
die niet kan lezen niets
van schades wil weten
Tot in detail
jij had
altijd al iets
met schoonheid
en exquis
je bewegen
was als immer
buitengewoon
gracieus
verfijnd tot
in detail en
harmonie
met het heelal
waar volmaaktheid
danste en jij
met voeten lachte
op iedere pas
waarbij jouw
blik de kleuren
van je partners
begeleiding lazen
en wij samen
parelend de
dansvloer van
hemel betraden
In astrale kleur
het voelde
al meteen
zo goed
de sterke
handreiking
als groet
met gelijke
frequenties
de eerste
ontlading
met een
omarming
van positieve
energie die
eigenheid
herkende
in astrale kleur
en geur van
lichaam en
geest die zich
probleemloos
elkaar op-
en aanvullend
mengden
aftastend zijn
wij gaan zoeken
naar het paneel
van leven
dat ieder mens
bij zich draagt
die voor liefde
open staat
door wegen
die wij vonden
heeft liefde
ons gebonden
samen op weg
naar een hemel
te gaan die al voor
ons was weggelegd
Gebutst en bebloed
hij gooide stenen
schreeuwde
onverstaanbare
kreten wierp zich
onbeheerst in een
strijd waarvan
hij dacht dat het
de zijne was
nog had de tijger
zijn klauwen
gespreid maar de
ongelimiteerde
drift raakte er uit
geschrokken en
getroffen door
verdwaalde brokken
de stoet begon
gezicht te krijgen
gebutst en bebloed
probeerden zij er
tussenuit te knijpen
maar de wereld
rolde weg zij werden
opgepakt en vastgezet
in hetze tot
levenslang veroordeeld
zonder enig proces
naamloos is hij
verdwenen in het gevang
ergens restten vervagende
berichten gekrabbeld
op verweerd behang
Jouw aura
ik zie
de stukjes
vroege lente
uit de lange
winterslaap
van jouw aura
ontwaken
waar het
voorjaar zijn
specifieke
kleuren
bewaart
in speelse
frequenties
maken
gelegenheids-
combinaties
zich los uit
winterkoude
patronen
vermeerderen
fluctuaties
tot een
creatief palet
dat langzaam
samenvloeit
in de nieuwe
prilheid van
het komend
seizoen die
zijn schittering
in de glans
van jouw
ogen aan de
buitenwereld
laat zien
Achter het behang
ze schreeuwde
woorden met van
die scherpe klanken
die snijden in je ziel
waarvan het bloed
al lang vergoten is
omdat de inhoud
niet helemaal beviel
aan stem verheffen
heeft ze nooit gedaan
de toon ging uit pure
nijd de hoogte in
en mismaakte zo
effecten die al hout
sneden in doelen
zonder smoelen
we beperkten ons
tot klein publiek een
groter podium verstond
onze stemmen niet
wij waren niet bang
voor echo en reflectie
er was gelukkig plaats
genoeg achter het behang
Om erbij te horen
alles wat je bent
heb je al gegeven
met je aanwezigheid
opvoeding opleiding
en levenservaring
in meerwaarde
weggedaan en dan
je eigen leven dat wat
jij nog in stille tijden
even zelf wilde beleven
in los zijn van de
wereld voor zover
mogelijk opgebouwd
in eigen bestaan met
zuivere gedachten
zonder al dat gedoe
van goed dat je altijd
en overal ontmoet
meer met open mind
geen gezoek naar
roots of andere vormen
accepteren zonder
meteen alles te moeten
leren en overnemen
om erbij te horen
Zoetgevooisde taal
ik hoopte
in een paar
penseelstreken
jouw glimlach
neer te zetten
zonder karakteristiek
het rake vast
te maken door
een stukje van
jouw leven te
verstillen in liefde
waarbij de
stemming
bedding geeft
om met tal van
emoties je lach
visueel te parelen in
zoetgevooisde taal
Een eigen orgasme
weer knallen
verboden woorden
hun eigen kleur
zonder ooit
tot bezinning
te komen
het is de ontploffing
die plaatsvervangend
aandacht trekt
beschenen door
het licht van hen die
over schreven gaan
op eigen podium
dood en verderf
zaaien en niemand sparen
de wet met voeten
treden en zo een
eigen orgasme beleven
Stille wensen
jij wist het spel
zo te delen dat
ieder daar een
goed gevoel bij had
ze speelden
met een lach
van binnen uit
wat door kenners
werd getypeerd
als winst voor de
schavuit hun ogen
spiegelden plezier
zeker als de winst
al op voorhand al
bijna te incasseren
was omdat zij het
geluk al bij de staart
te pakken hadden
maar die liet los
zoals bij een
kameleon de kleur
verandert als die
in het nauw
gedreven wordt
lege handen
graaiden naar de pot
er vloeiden geen
tranen stille wensen
logen waren in een
droom vervlogen
Dreigt de strop
steeds vaker
strakten wolken
hun rafelige randen
donkerden kleuren
humeuren van
de bezige mens
waar geleidelijkheid
de natuur ruimte
en tijd gaf joegen
veranderingen elkaar
in rap tempo op zonder
noodzakelijke rust
ook gebrek aan
bezinning ontwricht
in evolutionair opzicht
de synchronie en leidt
onherroepelijk naar
chaos en insufficiëntie
reserves raken op
misgrepen nemen toe
keuzes worden beperkt
waar aantallen en behoeften
domineren dreigt voor
de beschaving de strop