Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Chique en sierlijk
je perst
cumulatief
beweging uit de
meest volmaakt
getrainde gewrichten
met een souplesse
zonder haper en start
waar ga en glij
zonder stop
naadloos in
elkaar overgaan
lijkt vloer de meest
effectieve baan
om op te gaan
in begeleiding
zijn er de kleine
ongeziene touches
in het richt-
en duwmoment
versnellen en vertragen
van de choreograaf
schitterend hoe
een eenheid
uit twee delen
zich zo chique
en sierlijk
totaal op elkaar
afgestemd beweegt
Er geen terug zal zijn
je keek me aan
ik zag dat jij besefte
wat mijn woorden
betekenden in de
wens van waarheid
die vlamde in angst
die wanhoop zuchtte
zonder zuurstof stikte
in verdwenen verten en
opgeloste horizonnen
die gedaan hadden met
leugens en goede wil
die niets meer om
handen zal krijgen
in een tijd waarin wij
nooit meer achterom
durven te kijken omdat
er geen terug zal zijn
Stevig aangedaan
ik heb het
zien gebeuren
hoe zij de condens
in de lucht wist
te kleuren met
een beweging
van haar hand
we lachten
maar wat naar
elkaar als getuige
van dit uiterst
vreemde fenomeen
voelde ons
even ontheemd
weg van de
eigen wereld
verbaasd en
licht wazig liep
ik naar je toe
drukte jou
tegen mij aan
in de hoop
daarna weer
in goede balans
op eigen benen
te kunnen staan
nog wankel en
stevig aangedaan
Duizendschonen blij
jij toonladderde
voorzichtig in het
groen van gras
dat onvoorstelbaar
veel variaties had
spriette hoge tonen
tot zaad in
luchtvervoer dat
zo de mooiste
dromen bloeiden
in deze tour de
chante waren de
bloemen uit de wei
met wind als dirigent
duizendschonen blij
waar bomen
struiken kortwiekten in
wat donkerder kleuren
klonk jouw tweede stem
in kruidige geuren
opgewarmd door
aard en zon deden
wij de octavensprong
van stamgefluister
naar kroonlucht luister
daar waar
wolken wit de lucht
verveelden zorgde
blauw dat de song haar
liefde eerlijk verdeelde
Een blond karakter
op perrons of bij
evenementen
en belangrijke
samenkomsten
waren er altijd
velen te duiden
aan de alom
zeer bekende
genealogische
roots in hun naam
door een vriendelijke
zwaai van arm en
hand en de eigen
draai met groet
voelde alles al goed
lokaal waren jullie
in de meerderheid
als groep staken jullie
zeer herkenbaar boven
alles en iedereen uit
een blond karakter
en een opmerkelijke
hoofd houding de hang
naar zelfstandigheid
met een ongeremde wil
ja dat is wat duizenden
jaren salland heeft
opgeleverd in een
door natuur en omgeving
beschermde leefwereld
Rode kus
ik heb je
alzo lang
zien vertrekken
pijn bedekkend
met een rode kus
lippen nog gespitst
in afscheid met
emotieflits
nog voor het rood
was uitgelopen was
jij meestal weer
opgedoken
keek mij in
onschuldig blauw
lief aan en ik liet
jou in vrijheid gaan
Priemend imponeert
ik zag
hoe jij stralen
puntige energie
uit je vingers
bond en
kon richten
soepel kleurden
de houw en steek
bewegingen op de
contact vesten
daar waar zij
zich blootgaven
het dansante
bewegen leek
gevoed te worden
door kabel-
verbindingen die
alles registreerden
of versnellen
magische krachten
de momenten
van raken
op het onbeschermd
stukje lijf in de strijd
waar het hoorbaar
kreten slaken al klinkt
vanuit de kling en
lichtsnelheid vlug
langs rapier en sabel
priemend imponeert
Hebben wij verkloot
wij hebben
de wereld die
wij op onze
handen droegen
kleiner zien
worden in het
langzaam
verdwijnen van
verten en horizon
stiller in menselijk
en omgevingscontact
waar deuren sluiten
ook vreemdelingen
komen er niet binnen
daar waar geen
nieuw bloed
elkaar ontmoet is
de reis gedaan
ook hoe vee en
gewas de cirkel
niet halen omdat
wij hun lozen als
te veel mest niet
goed bekomen
pas nu pakken
wij elkaars handen
beduusd waarom
wij dit lieten gebeuren
alle leven en dood
hebben wij verkloot
Overgegaan
je bent
overgegaan
maar net
buiten ons
bestaan leef
je nog
zonder contact
geen lach
of goedendag
maar erger
onbereikbaar
voor ons
misschien toch
in ons hart
waar wij
vroeger alles
deelden en
hoorden bij
sta jij nu alleen
en toch zo dicht
nog bij mij
Van groot naar goot
jij hakte hoog
keek wat wankel
scheef naar
een wegzakkende
hemel in grote
spiegelruiten
die naar buiten
een terugtredende
werkelijkheid kaatsten
ondanks een
stralende zon
op roodkleurende
huid zag je er wat
verlopen uit in het
afnemende licht
van de met stof
en aangeplakt vuil
beslagen dubbel ruit
in lichte agressie
hakte jij de kinderkopjes
waar de granieten
haren in scheiding
waren gepatroneerd
als weg naar de
hel voor hen die
de wiebelkunst
niet machtig waren
toch was er ook applaus
voor haar die volhield
in het spastisch gaan
zich niet bekommerde
om wat mensen vinden
slecht gefocust was
op het dansant spiegelbeeld
dat ademloos meeliep
van groot naar goot
Hun adoratie
ik zag je
gracieus silhouet
in de geur van bos
als schaduw op het
licht groene mos
waar je voeten
dwaalden langs
zonnebanen die
elkaar ontmoetten
voorbij de oude
stammen waar het
leven getekend
stond op de bast
jij was de gast
op de open plek
waar herfstblad
de loper schitterend
kleurde met oogsttinten
in een dansant
verschijnen bezong
jouw stem met
een lieflijke sonate
de schepping
voor een gemêleerd
publiek dat uit het
struikgewas zachtjes
hun adoratie klapte
Een druggeralenteerde lach
aan de roze
wolk waren
rechte lijnen vreemd
een lach klaterde
al snel zijn
vrolijke druppels
in de kringloop
van de natuur
nog geen spoor
van rechthoek
blok of andere stop
pas later na jaren
verfijnen is de
creativiteit op
dan swingt stampt en
springt de goegemeente
in de toegewezen
evenementen
een weinig
verheffend
bewegingsbeeld
van hersenloos op
en neer met alleen
opgepepte kracht
wegdraaiende ogen
en een inhoudsloze
druggerelateerde lach
achtergelaten
visitekaarten zijn
tekens aan de wand
dat de schepping zijn
finaliteit heeft
onthand door nu al
te breken uit en
met de harmonisch
ronde band
Frele schouders
ik zag je
gezicht in tal
van vragen
de antwoorden
wetend wist ik
hoeveel jouw
frêle schouders
moesten dragen
toch liep je
verend met
ingehouden spirit
de borst vooruit
het neusje geheven
jouw verschijning
bruist van leven
en vitaliteit
toch had ook jij
je schaduwkant
waarbij jouw silhouet
in grijs gehuld
de kleurloosheid
van bestaan met
warme tranen
wordt gebruld
voor jouw pijn
en verdriet is er een
gedeelde warme arm
in omhelzing met lieve
woorden samen naar
een nieuw perspectief
want ook wij hebben
elkaar eindeloos lief
De voormalige rookkamer
talloze handen
hebben de leuningen
van de stoelen uit
de voormalige
rookkamer gepolitoerd
ondanks de grote
schoonmaakbeurten
hing de walm uit vele
decennia roken nog
altijd in het meubilair
in het kraken van
de stoelen was nog
het verdwaalde hoesten
uit vroeger tijden
herkenbaar te horen
nog ruisen de
gordijnen groeten
hun onverstaanbare
wensen aan mensen
die zij al jaren kennen
de kleine scenes
bestaan niet meer
hun toneelvloer is
gesloopt uit het
tehuis van weleer
de gebouwkarkassen
staan er nog in gebruik
bij andere groepen
maar zij die hulp behoeven
moeten weer gaan zoeken
Ruizelde zijn kroon
ik zag hoe
jij steeds op
een bijzondere
wijze contact
maakte met de
wereld om je heen
raakte in de
verte de kleur
van een bloem
die open was
gegaan toen
jij in beeld kwam
streek met je
hand langs de bast
van een boom
fluisterde onhoorbaar
fijne dag lieve oom
hij ruizelde zijn kroon
je struikelde bijna
over een steen
die zich in jaren
omhoog had gewerkt
toen als dank een schop
kreeg naar de kant
Ontwrichtend
zij lachte
innemend
haar warmte
straalde de
gloed naar
anderen uit
als zij las
in een vrolijke
huppel nam
zij de zinnen
zonder hak op
de tak om steeds
inspringend te
kunnen beginnen
zij had de sfeer
van het verhaal
al snel te pakken
geuren en kleur
tekenden bekend
alleen finesses
openden ogen
in hun subtiliteit
raakten zij aan
dromen waarin de
werkelijkheid loerde
op een kans om
totaal ontwrichtend
tevoorschijn te komen
Voorbij de vloed
ik voelde
in je warme
hand dromen
zachtjes ontwaken
uit het slapen
hoorde je lach
zag de rode
hartjes die je
in de branding
had gestrooid
om ons pad
aan te geven
we sprongen
over kleine
krullende golfjes
probeerden het wit
van de authentieke
kuifjes niet te raken
we zijn als goden
herrezen uit
het schepping bad
voorbij de vloed lag
het warme zand als
handdoek van het strand
Mens zonder onderscheid
nu de wereld
in snel tempo zijn
kantelpunt nadert en
het biologisch systeem
door de mens verziekt is
lijkt de oplossing voor
de ongelijkheid van
mensen gevonden te zijn
door alle variaties in
het menselijk voorkomen
en de verschillen in
diepgang niet in de
vele kwalificaties onder
te brengen maar alles
gender neutraal te maken
mens zonder onderscheid
in essentie hebben we
alles geprobeerd om die
rolverdeling zo eerlijk
mogelijk te houden tussen
man en vrouw na een
mislukt begin van de
appel en de slang
in het aards paradijs
van onderdrukking
tot verheerlijking in
alle soorten en maten
van de veel geroemde
eigenschappen en
uiterlijkheden in fysiek
mannelijk overwicht en
vrouwelijke raffinement
Slaande ruzie
ik zag
het rollen
van ogen
vingers die
wringend
kraakten
begeleid door
kreten uit
mond en kaken
in de
oplaaiende
stampende
drift was het ikke
volledig zoek
toen agressie
procesgetrouw
de slaande ruzie
ging verstikken
het ging
om niks waar
stilte viel
won rust
terrein
kreeg gezond
verstand
langzaam weer
de overhand
Op hoge poten
zij heeft
de deur met
een ferme klap
gesloten is
daarna op hoge
poten weggelopen
de stortvloed
woorden lag nog
op het pad
alles wat
nog te zeggen
viel hebben wij
nu wel gehad
toch draaide
zij zich om op
de hoek voor
een dramatisch
laatste groet
de arm
hemelhoog
geheven vingers
wijd gespreid
ogen zwarter
in haar ongelijk
de buiging sloeg
emoties los die er nog
hingen in haar krop