Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Stoere jongens
je weet hoe jongens zijn.
altijd stoer doen.
je denkt dat ze geen gevoel hebben.
en nooit een keer zullen huilen.
maar ik heb geleerd dat jongens ook gevoel hebben.
diep van binnen huilen ze echt wel eens.
als je niet gelooft dat een jongen ook wel eens huilt.
ben je geen goede vriendin.
tenminste dat vind ik.
want zelf dacht ik ook altijd dat jongens geen gevoel hadden.
dat ze altijd maar stoer deden.
en nooit zouden huilen.
maar nu denk ik daar anders over.
en dat komt door jou.
want jij hebt me geleerd dat jongens ook gevoel hebben.
en dat deed me pijn.
ik zag je recht voor mijn gezicht huilen.
ik was er voor je.
en je vertrouwde mij.
ik vergeet je daarom nooit meer.
Alleen
Alleen
Hier zit ik dan,
Alleen.
Schatje, zonder jou,
was er geen een!
Zonder jou kon ik niet leven,
maar waarom ben ik dan niet bij je gebleven?
Ik voel mezelf soms zo stom!
Daarom denk ik vaak
Waarom !?
Soms weet ik gewoon niet meer wat ik doe!
Eigenlijk word ik van mezelf een beetje moe.
Ik ben nog maar jong, zeggen ze altijd ..
Maar dat kan me niks schelen.
Ja, ik bedoel, ik hoef me toch niet elke dag te vervelen?
En ja, ik heb erge spijt.
Want ik weet nu zeker ..
Ik wil mijn vrienden en familie
nooit meer kwijt !
Veranderd
Hoe komt het dat dit meisje zo veranderd is.
Als ik in haar ogen kijk voel ik een gemis
Tranen lopen over haar wang.
Ze is bang.
De toekomst zal het laten weten.
Of hij haar dan toch zal vergeten.
Zou ze later ook zo ziek zijn.
zou ze ook sterven met pijn.
Ze wilt het niet weten.
De sigaretten lieten het haar juist vergeten.
In haar hart wou ze zichzelf weer terug.
Waarom gebeurt dat niet zo vlug.
Ze huilt nachten lang.
Ze is zo bang.
Ze wou dat het anders was gelopen.
Dat is alles wat ze nu nog kan hopen.
Als er geen morgen meer is
Als er geen morgen meer is
Als de wereld stopt met draaien
Als ik helemaal alleen ben
Als niemand mij ziet staan
Als mensen mij voorbij lopen
Dan weet ik zeker
Ik ben te ver gegaan
Ik weet dat ik fout zat
Dat ik het niet had moeten doen
Ik weet dat het mis ging
Maar dat was toen
We kunnen het toch vergeten?
We kunnen het toch verdringen?
Ik doe alles om het goed te maken
Ik zal door elke hoepel springen
Toch weet ik dat het geen zin heeft
Wat ik ook doe de wond blijft
Altijd bloeden
Altijd branden
En dat bloed zit aan mijn handen
Geen sorry helpt dit te genezen
Geen sorry helpt dit te verdwijnen
Maar wat jullie ook van me denken
Ik weet zelf, ook ik ben niet heilig
Laat haar nu gaan
Weetje,
Je doet mij pijn,
en niet zo'n klein beetje,
door iemand te kwetsen,
die zich zelf probeert te zijn,
Ze is niet verliefd,
Dat moet je aanvaarden,
dus hou nu op alsjeblieft!
en laat dit nou varen,
stop nu met kletsen,
en haar nog meer kwetsen,
stop nu met roddelen,
laat ieder zichzelf zijn,
En doe haar niet langer pijn,
door haar te kwetsen,
en haar leven uit te schetsen,
Soms doet iets wat je zegt meer pijn,
Dan iemand slaan,
Alleen omdat jullie iets denken,
wat die gene niet wil zijn,
Dus laat haar nu gaan!
Kapot
Iedereen ziet mij als een blij meisje.
Maar is dat wel zo?
Van buiten zie ik blij,
maar van binnen,
leeft er een hele andere wereld in mij!
De pijn doet je verdriet..
Omdat je geen vertrouwen meer ziet..
Maar je blijft toch voor je vrienden bestaan..
terwijl jezelf niet verder wilt gaan
Ik heb er vaak aan gedacht
maar het heeft me er nog nooit toe gebracht
Denk aan je vrienden die om je geven.
Ga niet voor één ding je leven geven
maar VECHT!
Iedere minuut en moment van de dag,
loop ik met een glimlach..
Kijk niemand te lang in de ogen,
zodat ze niet zien dat die glimlach is gelogen..
Droog je tranen meisje
ik weet, het leven is hard
ik weet je voelt alleen maar pijn
en dat vanaf de start...
Kapot
Kapot dat ben ik
Kapot van al dat gezeik
Kapot van dingen waar ik mee zit
Kapot van alle mensen die me pijn doen
Kapot van mijn bestaan...
Als alle lichten zijn gedoofd...
ben ik alleen met mijn gedachte
en ik weet met het applaus nog in mijn hoofd
aan deze tijd komt ooit een eind
Waarom zijn er zoveel vragen
Waarom is er zoveel pijn
Waarom zijn er zoveel dingen
Die niet te begrijpen zijn
Verdronken verdriet
Mijn lichaam tintelt.
Een Koude rilling.
Ik moet niet denken.
Maar alles gaat vanzelf.
Ik moet stoppen.
Maar ik ben al te ver weg.
Om uit dit diepe getrokken te worden.
En ik zie, en ik beleef.
Hoe ik langzaam verder zak.
Ik verdrink in mijn eigen verdriet.
In de gedachtes die mijn leven laten leiden.
Een enge droom waarin ik leef.
Waar ik niet meer uit kan komen.
Een schreeuw om hulp.
Maar niemand die me wil horen.
Omdat ik al ben verdronken.
Verdronken in mijn verdriet.
Koninginnedag 2009
Altijd was het feest..
Feest met de koningin..
Maar dit keer ging het niet zo naar haar zin..
Vandaag, dertig april tweeduizend negen,
wou iemand een aanslag op haar plegen.
Een man van 38, is hij gek in zijn hoofd?
Hij heeft veel mensen gedood.
Zelfs heeft hij bijna de koningin van het leven beroofd.
Verschrikkelijk.
Koninginnedag 2009
Honderd jaar lang vieren wij koningendag.
Dat vieren we met een lach.
In tweeduizend negen ging het mis.
Wel vijf doden..
En nu lig je in je kist.
Denkend van; ik had kunnen leven.
En anderen je liefde nog kunnen geven.
Pijn en verdriet
Ik heb zoveel verdriet,
Maar vanuit de buitenkant zie je het niet.
Mijn hart is gebroken van al het leed.
Het meeste leed is van wat ik mezelf aandeed.
Al het pijn en verdriet.
Wil alleen niet dat iemand het ziet.
Niemand die zal begrijpen hoe ik me voel.
Niemand die begrijpt wat ik bedoel...
Ik blijf tegen mezelf zeggen.. Ik kom er wel.
Toch is dat de vraag die ik mezelf iedere dag weer stel.
Stop ik er mee of ga ik er voor.
Lukt het me wel of ga ik er langzaam aan onderdoor…
Spiegels
Ik zei eens tegen een meisje;
Ik ken een heel lief meisje.
Wil je haar eens zien?
Kijk dan in de spiegel, dan zie je haar misschien.
Later kwam ze naar mij terug. Waarop ze zei;
Ik ken een heel verdrietig meisje.
Ik heb haar vaak gezien.
Ze zit vol verdriet.
Ik keek toen in de spiegel.
Ik wou haar helpen.
Maar spiegels praten niet.
Stil intens verdriet
niemand die het ziet,
hoe kan dit gebeuren,
zulk groot verdriet,
iemand die je nooit meer op kan beuren,
zulke grote tranen,
nooit meer te vermanen,
niemand die het ziet,
stil intens verdriet,
Alles zit tegen
kut leven, kut wereld,
alles doet me beven,
ik kan niets normaal,
alles zit me tegen,
ik stoot altijd tegen een paal,
de een wil me niet,
de ander gaat bij me weg,
dat doet me veel verdriet,
maar ik weet het,
het is niet alleen maar pech,
Ik ben iemand anders
Ik wou dat ik voor altijd bij je kon zijn,
Dat je mij kon helpen uit al mijn pijn,
ik lijk misschien vrolijk, verlegen en leuk,
en op school lig ik ook vaak in een deuk,
maar ik ben niet vrolijk, verlegen en leuk,
en eigenlijk lig ik ook nooit in een deuk,
ik ben eenzaam en druk,
en dat jij mij niet wil zien maakt in mij heel veel stuk!
Ik wou niet meer verder
als de wereld niet had bestaan,
was mijn leven nooit vergaan,
was deze vriendschap nooit begonnen,
had ik mijn angsten nooit overwonnen,
als jij niet had bestaan,
was mijn leven nooit vergaan,
dan leefde ik vrolijk verder,
was jij niet mijn redder,
ik was bijna dood,
maar door jou ben ik ontsnapt uit de nood,
begrijp het dan!
als je dat kan!
Ik wou dood,
ik ging expres daar naar toe,
het was echt nood,
ik moet je dankbaar zijn,
dat ben ik niet,
je doet me juist verdriet,
ik wou niet meer verder,
jij was mijn redder,
nu heb ik er vrede mee,
maar het liefst ging ik,
naar een eiland midden op zee,
helemaal alleen,
niemand om me heen,
niemand kan het dan nog verpesten...
Overgave
De wind ruist langs mijn oren,
ik weet niet waar ik me bevindt.
Mijn lichaam is bevroren,
ik voel me net een kwetsbaar kind.
Ik volg het pad der doden,
ver weg zie ik het licht.
Ik geef me over aan de goden,
en mijn ogen, die gaan dicht.
Blaadjes
Een eenzaam blaadje over straat.
Vloog mee met de wind op elke maat.
Daarginds waren nog meer blaadjes.
Die maakten met elkaar wat praatjes.
Het eenzame blaadje kwam er bij.
En voelde zich als een vogel zo vrij.
Plots kwam de wind er aan.
En de blaadjes zouden alle
kanten in gaan.
Ze vlogen van hier naar daar,
van hop naar haar.
Maar waren nooit meer bij elkaar.
Verkracht
De dag dat ik alleen was..
De dag dat jij wat kon..
De dag dat jij mij raakte..
De dag dat de ellende begon..
Verstijfd van schrik..
Wilde ik schreeuwen en slaan..
Verstijfd van pijn..
Kon ik niks tegen jouw daden doen..
Voelde ik me vies, en lelijk..
Wil ik niet meer denken.. aan toen..
Wat als zij er wel waren?
Was het dan ook gebeurd?
Verstijfd van angst en verdriet..
Wilde ik mijn maagdelijkheid behouden..
Wilde ik dit niet..
Nu, negen maanden later, na het voorval..
Klachten.. en naar de dokter gegaan..
Denken ze aan een soa..
Die hij mij cadeau heeft gedaan..
Waarom???
Je zegt dat ik op school,
zit te luieren tijdens de les,
alsof ik niks beters te doen heb.
dat ik mijn huiswerk niet goed maak,
omdat ik dom ben en er niets van snap.
dat ik aandacht vraag aan jongens,
omdat je me ziet als hoer.
maar als je nu eens verder in me keek?
kijk eens naar wat ik meemaak
en wat ik beleef.
elke dag, vecht ik tegen de pijn
elke dag, mis ik wel iemand om me heen.
elke dag, 1000 leerlingen en toch alleen.
en aan het einde van de dag,
huilend en overstuur thuis komen,
helemaal gebroken, versleten en kapot!
dromen en kansen vergaan.
dingen die hun normaal noemen,
maken mij kapot!
maar mijn hart kan nooit breken,
als het nooit heel is geweest!
Je zegt dat ik op school,
zit te luieren tijdens de les,
alsof ik niks beters te doen heb.
dat ik mijn huiswerk niet goed maak,
omdat ik dom ben en er niets van snap.
dat ik aandacht vraag aan jongens,
omdat je me ziet als hoer.
dus vertel mij nu is,
dat je me helemaal niet kent
en waarom je dit denkt?
Verdriet met pijn
Verdriet met pijn,
Verdriet om jou,
omdat ik zoveel van je hou.
onbeschrijfbaar wat ik voel,
ik voel pijn en verdriet,
niemand weet waarom,
niemand die het ziet.
ik voel me alleen,
ookal willen mensen me helpen,
dan wil ik ze het vertellen,
en probeer ze te bellen.
mensen staan dag en nacht voor je klaar,
ze willen iets betekenen.
soms merk je het,
en soms heb je teveel verdriet.