Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Achter de lach
Een lach..
Zoals iedereen hem ziet..
Nee, het lijkt niet van steen..
Het lijkt op een lach zoals die van iedereen..
Maar achter de lach..
Er is zoveel verdriet..
Niemand die kijkt..
Niemand die het ziet..
Je wilt schreeuwen..
'Zie je niet het is maar schijn'
Maar je doet het niet..
Omdat je net zo als iedereen wilt zijn.
Maar achter de lach..
Er is zoveel verdriet..
Niemand die kijkt..
Niemand die het ziet..
Als niemand kijkt huil je..
Tranen van verdriet..
Je wilt een arm om je heen..
Maar vragen dat doe je niet..
Gebroken
Stage bij wie ik zo goed ken
Hij weet dat ik gebroken ben
Toch gaat hij door en breekt me weer
Ik word gebroken elke keer
Stukje bij beetje gaat het mis
Tot niks meer van me over is
Het kan me niet meer schelen
ik raak er langzaam aan gewend
Het enige probleem is dat jij het nu bent
Ik dacht je te kunnen vertrouwen
Dat alles over was en dat ik weer van je kon houden
Maar je hebt me iets belangrijks geleerd
ALLE JONGENS ZIJN VERKEERD!
En dat doet me echt heel veel verdriet
Natuurlijk wist ik het al,
maar van jou verwachtte ik het niet
*zo anders*
Ik krijg vaak te horen,
Je bent lief en je bent goed,
Maar het lijkt niemand te storen,
Wat dat met mij doet,
Het maakt me onzeker,
Het geeft het gevoel,
Dat ik ben een inbreker,
Maar niemand begrijpt wat ik bedoel,
Ik ben vaak alleen,
Hoewel ze bij me willen zijn,
En komen ze hierheen,
Doet dat alleen maar pijn,
Want ik doe anders dan ik ben,
Ze kennen me niet,
Niet de ik, die ik ken,
Dat zorgt voor verdriet!
Het meisje
Ik zag haar,
Met veel verdriet,
Met haar leven klaar,
Verder niemand die het ziet,
Ik wil haar leren kennen,
Helpen met haar pijn,
Niet aan dit leven laten wennen,
Maar haar zichzelf laten zijn,
Je wilt vast wel weten,
Wie zij zal zijn,
Die het leuke leven is vergeten,
Wie leeft met al dat verdriet en pijn,
En als ik in de spiegel kijk,
Zie ik dat meisje staan,
Valt het me op dat ik op haar lijk,
En voel ik haar pijn en verdriet door mij gaan!
Ik hoop niet meer
ik hoop niet meer,
want hopen wordt teleurstelling,
teleurstelling wordt verdriet,
verdriet worden tranen
en tranen maken mijn leven kappot.
ik denk niet meer,
want denken wordt hopen,
hopen wordt teleurstelling,
teleurstelling wordt verdriet,
verdriet worden tranen
en tranen maken mijn leven kappot.
ik kijk niet meer,
want kijken wordt denken,
denken wordt hopen,
hopen wordt teleurstelling,
teleurstelling wordt verdriet,
verdriet worden tranen
en tranen maken mijn leven kappot.
ik luister niet meer,
want luisteren wordt kijken,
kijken wordt denken,
denken wordt hopen,
hopen wordt teleurstelling,
teleurstelling wordt verdriet,
verdriet worden tranen
en tranen maken mijn leven kappot.
ik voel niet meer,
want voelen wordt luisteren,
luisteren wordt kijken,
kijken wordt denken,
denken wordt hopen,
hopen wordt teleurstelling,
teleurstelling wordt verdriet,
verdriet worden tranen
en tranen maken mijn leven kappot.
kortom ik staar in het niets hopend op niets!
Verdwaald
Verdwaald...
De weg kwijt..
In mijn eigen leven..
Vriend zo veel kwijt..
Weer iemand minder die zo veel voor mij betekende..
Damn, wat doet dat pijn..
Kut school..
Kut thuis..
Kut zooi..
Weg hier..
Weg van school..
Weg van de stress..
Weg van de pijn en verdriet..
Ergens waar niemand mij ziet..
Mijn eigen ding doen..
Nergens aan denken..
Opnieuw beginnen..
Pijn elke dag weer..
Hier heel diep van binnen
Voor niemand een gemis
ze zat daar,
alleen,
ze wist niet wat te doen,
waarheen,
Tranen over haar wangen,
een storm uit het niet,
ze durfde nergens te blijven hangen,
Een storm, van verdriet,
Wat deed ze op de wereld,
als ze nergens goed voor is,
Niemand die haar echt kende,
Voor niemand een gemis!
Of het over gaat
De tranen in mijn ogen maken alles wazig,
ze lopen langzaam over m'n wang.
Alles wat licht was in mijn leven wordt langzaam donker,
het maakt me bang.
De tijden van vreugde, blijschap & liefde,
vervagen met de dag, ook al wil ik het niet.
Alles wordt vervangen door ongelukkigheid & verdriet.
Ik weet niet hoelang het gaat duren, of het wel over zal gaan.
Misschien zal er niks veranderen en moet ik gewoon verder gaan.
Janken
ik kan het niet geloven,
tranen stromen
over mijn wangen.
ik kan wel janken,
nooit gedacht dat jij
mij nog pijn kan doen..
altijd gedacht dat haat
het woord was,
dat ik voor jou voelde
Herinneringen
Zoveel pijn geleden in mijn verleden.
Ik heb zo vaak om hulp gebeden.
Niemand die het hoorde, die er voor mij was.
Heb geloof ik nooit geweten wat liefde was.
Onweer, bliksem, donkere lucht.
Hand, schreeuw, diepe zucht.
Tranen, huilen, pijnlijk gezicht.
Voelde je woede met mijn ogen dicht.
Vrolijke momenten, simpelweg vergeten.
Ik ben van al dat haat bezeten.
Kan niet meer lachen, het lukt me niet.
Tranen, schreeuwen en nog meer verdriet.
Hoe kom ik er van af?
Wat moet ik doen?
Ik doe er alles voor,
Om niet meer te denken aan toen.
Hulp heb ik nodig,
Liefde, steun.
Mensen die er voor me zijn,
Alsjeblieft, verlos me van mijn pijn..
Ik weet het niet meer.
Ik weet het niet meer.
Al lang niet meer.
Misschien laat ik iedereen wel vallen.
Misschien ben ik wel koppig.
Misschien ben ik gewoon zo.
Misschien wil ik er ook wel niks aan veranderen.
Misschien ben ik gewoon zo.
Ik ben wie ik ben.
Waarom!?
Waarom is dit gebeurd,
waarom met jou?
ik zou niet weten hoe jij je nu voelt
maar ik weet dat als je lacht je iets
heel anders bedoelt.
ik wil je helpen, ja dat heb ik ook gedaan
maar niks kan iets veranderen,
aan wat ze jou hebben aangedaan..
Verborgen verdriet
Al die dagen,
al die dagen vol verdriet.
Er is alleen niemand,
nee, helemaal niemand die het ziet,
iedereen lacht en is blij.
Ik lach mee maar van binnen
speelt er iets anders in mij.
De spiegel
de spiegel,
die wordt voorgehouden,
de spiegel,
waar mensen zo van houden,
de spiegel,
alles lijkt goed, alles lijkt mooi,
de spiegel,
maar aan de andere kant zo'n rotzooi,
de spiegel,
langzaam aan het breken,
de spiegel,
die zoveel mensen heeft gewreken,
de spiegel,
hij breekt, scheurt gaat kapot,
de spiegel,
voor sommige mensen een genot,
de spiegel,
laat de waarheid dan alles geheim?
de spiegel,
het is allemaal geslijm,
de spiegel,
die binnenkort breken zal,
die spiegel,
houdt ons nu nog voor de mal!
Tranen
tranen,
tranen van verdriet,
maar niemand,
niemand die het ziet,
zo veel mensen,
gaan er aan dood,
nog één ding te wensen,
in hen nood,
tranen,
tranen van pijn,
waarom kan jij hier nog zijn?
je wilt het niet,
nu niet meer,
zoveel verdriet,
het doet zo'n zeer...
Geen verdriet meer
Ik wil geen pijn meer
Ik wil geen verdriet
Ik moet hier echt weg
Maar niemand die het ziet
Ik wil niet huilen
Ik wil niet bang zijn
Ik wil dat dit alles ophoudt
weg met alle pijn
Ik wil hier weg
Ik wil ver hier vandaan
Maar hoe kan ik dat doen
Door gewoon weg te gaan?
Vindt hij het leuk,
om met me te spelen
Zoals hij dat altijd doet,
ben ik één van velen?
Zeggen dat hij van mij houdt,
en met andere meisjes afspreken
Mijn hart doet zoveel pijn,
zou ik mij kunnen wreken?
Ik trek dit niet meer
Ik wil los laten
Maar hij ...
Hij maakt het me zo moeilijk!
Een lach op je gezicht
een lach op je gezicht, een traan op je hand,
een huilend hart omwikkeld door verband.
een gebroken nagel, en mascara glijdt over je kin,
een kleine simpele ziel zit nu overal tussenin.
een kleine meid die zich groot voor wil doen,
een iemand die aan alle eisen wil voldoen.
een glimlach op je gezicht maar tranen in je hart,
een meisje dat zichzelf niet is geweest sinds de start.
een persoon van de zoveel miljoen op de planeet.
een van de zoveel mensen, niemand weet hoe je heet.
een mens die ook een reden heeft om te leven,
een iemand die ook voor het uiterste zou moeten streven.
Pijn en verdriet
Pijn om hetgeen,
Wat je meemaakt in je leven.
Pijn en verdriet,
Om de dingen die je ziet.
Je kan met woorden zeggen,
Hoe je je voelt.
Je kan zoveel duidelijk maken,
En laten zien wat je bedoelt.
Diep van binnen,
gaan er veel herinneringen door je heen,
Je kijkt naar het verleden,
En voelt je weer ineens alleen.
Als je terug denkt aan die tijd van vroeger,
En hoort wat er allemaal is gebeurt.
Dan doet dat je zo veel pijn,
Dat kan je niet zomaar vergeten zijn.
Door de pijn en verdriet,
Zijn er maar zelden van de mensen,
Die weten wat er bij jou te binnen schiet.
Zie je dat meisje?
Zie je dat meisje?
Die daar staat,
met die grote bek
en voor niemand uit de weg gaat?
Zie je dat meisje?
Met der handen in de zak
Wat elke dag spijbelt,
En toch voelt ze zich op d'r gemak
Zie je dat meisje?
Ze heeft mooie ogen
Bij elk vriendje ging ze vreemd
Maar niets wat ze zegt is gelogen
Zie je dat meisje?
Met al die mensen om d'r heen,
Zou zij zich net zo voelen?
Zo alleen?
Zie je dat meisje?
Die is voor niemand bang
Ze zegt wat ze denkt
En dat doet ze al zo lang
Zie je dat meisje daar?
Ze heeft mooie ogen,
maar je kan zien dat ze pijn heeft,
Wie heeft haar zo bedrogen?
Zie je dat meisje?
Ik vraag me soms wel eens af,
Hoe het komt dat ze zo is geworden
Zou er niemand zijn die om haar gaf?
Zie je dat meisje?
Ik vraag me wel eens af
Is ze zo harteloos,
of schermt ze zichzelf af?
Gebroken
Het is moeilijk om
altijd het vrolijke meisje
te spelen ik zie er
happy uit maar van binnen
ben ik gebroken
Gebroken door wat je
mij hebt aan gedaan
dit gevoel voelde zo
sterk maar nu is
dat voor bij
gebroken door de waarheid
gesloopt door de leugen