Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Bevroren blauw
ik heb een
witte roos
gevouwen uit
blaadjes van
vertrouwen
die groeiden
in mijn handen
lang is zij
in knop gebleven
omdat ik niet
wist hoe ik
haar mijn liefde
en trouw
kon geven
totdat ik
haar in een
totaal wanhopig
moment
kuste en zij
wonderwel
zacht opende
zij bloeit haar
hart naar
mij gekeerd
omdat wij al
heel veel van
het leven
hebben geleerd
zo samen de
seizoenen door
van vorst tot
hitte en ijzige kou
met wind die wit
verkleurde tot
bevroren blauw
pas in de eerste
lentedooi als de zon
wat hoger klimt
begint tussen
pril en teder groen
het vertrouwen
weer op te komen
Met lieflijke vocalen
haar klein dikke
vingertjes hadden
van nature al een
heerlijk hoge pool
haar wereld was
warm en zacht
alleen al de kleuren
van haar voorkeuren
waren volgepakt
met het zachtste
epitheel uit het
hele bloemenrijk
het ultiem
dat haar bereikte
was al maximaal
gedempt in haar kleur
haar wereld was
een grote glimlach
van liefde met kleine
kreetjes van verrukking
dat contact werd met
met de vingertjes
breeduit geëtaleerd
door liefelijke vocalen
Geniet en alle liefs
de echte
liefhebber sluit
bloemen in
haar hart
stil van
ontroering
om de zich
steeds meer
uitbreidende
verwondering
door volmaakte
schoonheid
in dit boeket
van emoties
geeft zij weer
gepaste ruimte
aan de volgende
verovering
het indelen
rangschikken
een plaats zoeken
tussen de andere
beauty's
die recht doet
aan tussen de
mooiste te staan
van deze tijd
op dit moment
sta jij zelf als stukje
hemelse schoon
die jij zelf
hoe moeilijk het
plaatsen ook was
met heel je hart
kennis en kunde
achter jouw keuze zet
geniet en alle liefs
Een scharlaken fel expose
het was moeilijker
dan ik dacht
de zware pigmenten
hadden nog zoveel
spirit en kracht
dat met frivoliteiten
het oplichten geen
succes zou worden
ook met de wat
gedateerde
donkere lijst
kon ik er geen
luchtigheid in krijgen
pas na het opfrissen
van mijn jeugd
perspectieven
met geloof hoop
en intens warme liefde
op niet te verre
horizonnen kwam er
verlangen uit een
heel diep echelon
broos en breekbaar
flonkerend als kristal
waarbij schitters
van het doek
spatten en ik
het hart als rode
aanjager in de
circulatie een
scharlaken fel
exposé gaf
Zonder gezichtsmimiek
ik was even
beland in
een wereld
zonder contact
geen ogen
die spraken
wel een donkere
stem in een
vreemde taal
zonder gezichtsmimiek
en geen duidelijk
lichaam expressie
het samen verstaan
in emoties en lichaams-
expressie zonder
referenties en steun
van de tijd uit een
bijpassende wereld
het leek en bleef
gevoelsmatig heel stil
van buiten en ook
de storm van binnen
gaf geen duidelijke
waarschuwingen
tot ik jouw huid raakte en
mijn verhalen aan jou doorgaf
zo ervaarden wij eindelijk
weer met de wereld in contact
zijn en van het info loze
leven totaal genezen
Het Heden Omkleden
Eenzaamheid is een goede bekende van me.
Een kameraad die altijd bij me bleef, ook als ik me in betere tijden vind.
Een gevoel dat zo uitgediept is dat ik niet eens meer op kijk als hij zich strak om mijn nek bindt.
Als een coltrui die altijd net te strak zit, maar je blijft hem dragen omdat je dat altijd zo hebt gedaan.
Maar nu loop ik al even met jou en vertel je me dat hij me nooit echt heeft gestaan.
Nu laat je me nieuwe kleuren en stoffen zien.
En ik betrap mezelf steeds vaker die oude vertrouwde trui te laten liggen achter in de kast.
Bij jou wil ik jurkjes aan, licht en luchtig.
Iets dat ademt en me niet meer in mijn vrijheid beperkt.
Een kledingstuk dat beter bij me past,
is nu de favoriete uit mijn kledingkast.
De feeërieke geur
jij had
een schat
aan bloemen
in je hand die
jij de artiesten
wilde geven
omdat zij de ziel
van het leven
de feeërieke
geur hebben
gegeven van
het paradijs
kom snel
jij hebt ze
uitgezocht horend
bij hun stukjes leven
als deel van de groep
in creatieve synthese
Het altaar der liefde
ik zag je hand
met de nog warme
koestering
van mijn wang
in jouw palm
jij bent heel
dichtbij geweest
hebt diep
in mijn ogen
gekeken
mijn geest gevoeld
nog heb ik jou de
wegen niet verteld
die jij met zachtheid
en liefde kunt volgen
de kleine bordjes
ik heb je lief
die schitterend
bloeiend langs
de wegen staan
intuïtief wordt
je blik geleid
door wat jij
hebt te offeren op
het altaar der liefde
Van boven
nog zijn
de handen los
niet geheel gevuld
met de mooiste
bloemen
het paadje
was al in gebruik
om ze voorzichtig
te plukken en bij
elkaar te zoeken
na het formeren
van twee
veldboeketten
kwam de plaid
met zijn eigen plek
want niet iedere
stad of dorp had een
droog prieeltje met een
private stek uit
de regen en winden
vaak hebben we
lang moeten lopen
om iets te vinden
want het slechte weer
kwam altijd van boven
Die spirit
je wiegde
op benen die
je jeugd nog niet
konden dragen
danste met de pas
verworven stappen
om ons
daarna met
intens warme
vrolijkheid
heerlijk toe
te lachen
want jij
hebt doorgezet
sneller dan gedacht
de wereld veroverd
met je meer dan
stralende lach
bij jou brandde
het vuur van
ontdekking en
ontplooiing nog
toen de as al
grijs en koud was
heerlijk om deze
mensen met hun
talenten te kunnen
ontmoeten en delend
in hun nabijheid van
die spirit te proeven
Een macho duo
ik zag
haar hand
de artistiek
lange vingers
eindigend in
verzorgde nagels
subtiel passend
bij de ringen
aan haar vingers
een gift om bij de
hand te nemen
in een macho duo
dat een vederlichte
lach bij zich droeg
als surprise
voor ieder die daar
in lichaamstaal
om vroeg
Een verte
waar kijken
genade was
van blijdschap
in een eindeloze
nakijk spoedde
het leven zich
bijna voorbij
de liefde daar
hoorde ik zoveel
dat die emoties
alleen niet in
te halen waren
vooral als daarbij
nog een verte kwam
waarin ik mijn
liefde zag naderen
in behoedzaam
dichterbij komen
op haar specifieke
wijze in lichaamstaal
die ik blind en doof
kan volgen en begrijpen
en in details ook op
grote afstand kan duiden
het begon op daten
te lijken maar dan
in de tijd en
zonder locatie
ongebonden en zo
grenzeloos vrij
dat wij ons regelmatig
vergisten in jou
mij en ik jij omdat
wij vanzelfsprekend
die emotionele vrijheid
totaal uitstraalden
Die ogenclaim
je keek
mij aan ik
stond perplex
je ogen braken
mij niet maar
slaan mij diep
onderzoekend gade
ik hoorde het zacht
fysiek geluid van
vele stemmen
ver onder de huid
die wachtend bij
corona horen met
hoge koorts
jij hebt mij nooit meer
losgelaten altijd was
er die ogenclaim
als lief behoed-
en zorgzaam tegen
alle gevaar want corona
bleek geen droom
Voelbare liefde
ik heb mijn
woorden
beschilderd
met allerhande
natuurkleurige
seizoen vaste
stemmingsbeelden
die horen bij
de woorden
die aan de muur
de tijd van het
jaar illustratief
volgend zijn
opgehangen
in de grote kamer
staan vele tafels
met kleine metalen
en fijntjes blinkende
met de hand
geslepen glazen
snuisterijen die
het licht naar
alle richtingen
weerkaatsen en
in regenbogen
spreken die zichtbaar
warmte en voelbare
liefde geven
Verfijnen in contrast
zacht warm en
roze is de huid
van je gezicht
die zich voegt
naar de vingers
van mijn hand
altijd al een
vruchtbaar
deel van de
speciale
verzorging
van de vrouw
het zijn de lessen
die zij erven
van hun moeders
tekenen met licht
en schaduw
aanzetten met
kleur en
verfijnen in
contrast dus
zoeken naar
karakter dat
in schoonheid
bij je past en
tevens je talenten
accentueert
tot een meer
dan sprankelend
harmonisch geheel
waarbij de lach
het dankbaarste
compliment is
dat jij je moeder
ooit nog zal
kunnen maken
Jouw bijzondere stem
ik had niets
met ogen maar toen
ik jouw stem hoorde
boog ik nog verder
naar voren om
dat geluid te horen
nog verstond ik
geen woord maar
de melodie die
uit jouw mond
parelde glansde
hoorbare schoonheid
in een bijzonder
aantrekkelijk ritme
dat ons bleef bloeien
en van binnen ontroerde
door de diepste emoties
die wij kenden
nog nooit
zijn wij zo diep
door gedeelde
gevoelens geraakt
in jouw allermooiste
en liefste stukje hemel
Ziel gevend
zacht zijn
mijn woorden
die liefelijke
taferelen
kleur geven
in soms
monumentale
composities
vaak het doek
rakend en onbewust
ziel gevend met
gedurfd openen
daarbij het hart
toucherend
gelukkig zonder
schade en pijn
waar dan het lieve
mij wordt aangeprezen
en ik door die lift
een stukje meer
wordt verheven
met mijn lach die
dan komt van
diep binnenuit
waar ik de buit
van hard werken
en niet aflatende
goedgunstigheid
als mijn kleine
schat heb opgepot
zo zuinig ben
ik nu daar op
De mooiste dromen
jij hebt
de paden
voor mij
heel subtiel
geeffend met
alle creativiteit
die jij bezat
zoals de knipoog
als blijk van
elkaar verstaan
in lieve emoties
die snel
doorgroeien
naar stevige
fundamenten
waarop onze
relatie ooit zal
kunnen staan
ook mijn hand
heb ik jou als
steun gegeven
en de vingers
hebben met
elkaar het
oude spel van
verkennen
gespeeld in
nemen en
geven om
de regels te
formeren
die aan beide
zijden emoties
laten zien
in voelen
en harmonie
wij hebben
daarvoor alle
tijd genomen
om ook
samen dromend
de mooiste
en liefste dingen
uit onze toekomst
te laten komen
Verstolen knipoog
ik zag
haar staan
in een shot van
glanzend
witte tanden
waar zij de shine
van schoonheid
aan zou geven
haar spiegels
zijn omkransd
met allerlei
soorten penselen
borsteltjes en
tal van andere
functionele
werktuigjes
die op haar
knap gezicht
een nog
hemelsere
lach en
verstolen
knipoog
achter laten
In blond passeren
je verraste mij in
blond passeren
zelfs je paardenstaart
heb ik niet goed
kunnen signaleren
omdat er zoveel
lege dagen in zaten
zonder taal of teken
met slechts de schaduw
van liefde die er ooit was
ik was beduusd
onverwacht zoveel
jou te ontmoeten terwijl
mij negeren gangbaar was
toch lijkt het rood
van de loper weer
zichtbaar in de verte
en gelukkig is de
hoopgevende horizon
nooit bij mij totaal
uit zicht geweest