Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Valentijnsdag
Morgen is het al zo ver,
liefde hangt in de lucht
Iedereen gelukkig,
mooie dingen gebeuren tussen twee mensen
Mooie rode hartjes,
hand in hand
Romantisch etentje,
alles wat je maar kan bedenken
Iedereen een happy valentine,
maak er een leuke dag van!
Mijn eeuwige valentijn
Jij bent mijn eeuwige valentijn,
soms als ik aan jou denk doet het me pijn.
Maar ik houd zoveel van jou,
jou vergeet ik niet gauw.
Je bent zo speciaal in mijn leven,
Ik beloof mijn hele leven mijn liefde aan je te geven.
Soms ben ik blij, soms ben ik vrij.
Maar soms voel ik me gesloten.
Maar dan maak jij mij weer gelukkig,
met jou in de buurt blijf ik niet nukkig.
Denk niet dat ik jou ooit vermijd!
Jij bent het die me altijd verblijdt!
Mijn eeuwige Valentijn
Puzzel
Wij zijn samen als één puzzel.
Als je ons uit elkaar haalt
Is het niet meer samen.
Jij gaat bij me weg.
De puzzel is niet meer compleet.
Maar dat stukje,
Dat nu heel ver weg is,
Heeft een speciaal plekje
In mijn hart gekregen.
Pijn
Het enige dat telt ben jij,
Maar je bent nu weg.
Had ik je maar nooit ontmoet.
Dan hoefde ik nu niet te lijden,
Je hebt me van binnen zoveel pijn gedaan.
Door alleen te zeggen..
Ik ga weg..
Geheime aanbidder
Ja... van wie zou dit gedichtje zijn...
Het is van een onbekende valentijn.
Iemand, die jou erg aardig vindt.
En misschien ook wel een beetje bemint.
Is het iemand die je kent?
Iemand die weet hoe lief en aardig je bent...
Ooit zal je het heus wel weten.
Want dit meisje zal jou niet gauw vergeten.
Daarom krijg je een kus.
Van een geheime aanbidder dus!
Ik geloof je niet
Je zegt dat je weer van me houdt
Moet ik dit geloven, denk je dat ik alles niet onthoud?
Na alles wat je hebt gezegd en gedaan.
Ik dacht dat wij het waren,
die voor altijd samen door het leven zouden gaan.
Bang
Bang voor het leven, bang voor haat
Bang voor even, bang voor alles wat bestaat
Angsten durfen te overwinnen.
Opnieuw beginnen, zonder het verleden.
Want we leven in het heden.
Laat het rusten, want het doet alleen maar meer pijn.
Laten we het vergeten, en niet meer bang zijn.
Nooit meer bang.
Niet bang voor haat, niet bang voor liefde.
Want ik ben zo bang om je kwijt te raken.
Het enige wat ik wil is het goedmaken.
Dus laat het rusten, weg hier ver vandaan.
Zodat wij samen, gelukkig verder kunnen gaan.
Kapotte vriendschap
Vriendschap gaat langzaam kapot
We zien het allebei, veel ruzie
Hier en daar, vriendschap wordt verbroken
We doen vaag tegen elkaar
Achteraf heb ik toch veel spijt
Maar het is eenmaal zo
Allebei gaan we een andere weg
Misschien is het beter zo
Jij met hun ik met andere
Ik zal je missen, de leuke tijd met je
Maar het loopt nou eenmaal zo..
Laat mij nu aan jouw zijde staan
Ik weet niet wat ik denken moet
Wil je me echt, of geef je me valse moed
Loop ik straks in mijn eentje over straat,
Omdat het leven zonder jou ook verder gaat
Ik weet niet of ik jou missen wil
Zonder jou staat mijn wereld stil
We hadden samen zo’n leuke tijd,
Maar nu ben ik je voorlopig kwijt.
Onze tijd samen was niet lang,
Maar dat maakt mij ook zo bang.
Ik wil je terug, ik meen het echt!
Ik wil winnen, in dit gevecht!
Laat mij nu aan jouw zijde staan,
Dan kan ik de hele wereld aan.
Alsjeblieft schat, ik kan niet zonder jou!
Ik was, ben en blijf voor altijd jouw vrouw!
Ik dacht dat het over was
Jij&Ik
Ooit waren we samen,
Toen kwam zij,
Alles was voorbij.
Je kreeg iets met haar,
en mij was je vergeten...
Tenminste, dat dacht ik...
Want op een dag
kwam je naar me toe...
en zei ' I love you '
Maar alles was over voor mij..
Jij had me in de steek gelaten
en dat vergeef ik je niet meer!
Toch denk ik iedere dag nog terug
aan de momenten die we hadden...
want diep in m'n hart
hou ik toch nog van je...
Leegte
ik zit hier voor het raam
kijkend naar de regen buiten
voel me leeg en alleen
nu jij weg bent is het toch anders
ik zei dat het me niet uitmaakte,
ik kon wel zonder jou zei ik dan
alleen als ik nu denk aan die mooie tijden samen
lopen de tranen over mijn wangen
ik weet het,
we kunnen niet verder
ik leg me erbij neer
alleen dat wil niet zeggen dat ik het vergeet.
Bang dat mensen me haten
Ik ben zo bang dat mensen me haten,
dat ze me lelijk vinden of dom over me praten.
Ik denk altijd dat ze me niet moeten,
en dat blijft maar in m'n gedachten wroeten.
Ik weet niet wat ik er aan kan doen,
ik weet dat het nooit meer word zoals toen.
Ik blijf altijd maar denken dat ik alles fout doe,
en dat als ik wat doe, dat iedereen denkt 'wat een koe'.
En als ik er dan met iemand over ga praten,
dan kan ik mezelf wel haten,
want dan krijg ik geen woord uit mijn mond,.
Het enige wat ik dan nog kan is huilen,
en dat wil ik het liefste voor iedereen verschuilen.
Maar soms gaat dat niet en komt alles naar buiten,
en dan wil ik het liefste wegrennen en me van iedereen afsluiten.
Maar als ik dat doe, ben ik bang dat iedereen me raar vindt,
en dat ze denken ' wat een klein kind '.
Maar daarom zet ik iedere morgen,
een grote lach op me gezicht als ik wakker word.
En zo ziet niemand dat ik van binnen instort
Een ander
Nooit zal ik jou meer laten gaan,
nooit zal ik met jou de strijd aan gaan.
Jij bent degene waar ik het meest van hou,
en die ik alles toevertrouw.
Jij bent het belangrijkste in mijn leven,
en dit allemaal is voor altijd en niet voor heel even.
Alles wat we samen hebben meegemaakt,
is door iemand anders stukgemaakt.
Ik had je niet kwijt willen raken,
maar iemand anders heeft jou hart weten te raken.
Mijn wens
Was ik maar niet ziek, kankervrij.
Nooit meer in bed, altijd blij.
Kwamen wensen maar altijd uit,
geen infuus meer en geen spuit.
Lekker spelen, weer naar school.
Kletsen met vrienden, gewoon weer lol.
Waren dromen maar altijd waar,
was die chemo nu maar klaar!
Waarom ik, ik ben nog zo klein,
kon ik maar gewoon gewoon zijn!
Vol verlangen wacht ik op jou
Vol verlangen wacht ik op jou..
Smachtend, omdat ik zo van je hou!
Mijn met lust overspoelde lichaam
roept jouw naam..
Kom even tegen me aan staan..
om heel even te voelen of wij wel hetzelfde bedoelen..
Jouw warme adem in mijn nek..
Jouw zachte handen langs mijn zij..
Jouw kusjes strelend langs mijn hals..
Net zolang totdat ik innig met je vrij..
Het voelt zo veilig, zo vetrouwd..
Het voelt allemaal zo goed..
Elkaar betasten, voelen, zonder pijn..
Ja, dit is hoe fantastisch het moet zijn..
Waarom?
Je weet dondersgoed wat je mij aandoet,
Maar waarom toch mij de schuld geven ..
Terwijl je zelf wel weet wat je gedaan hebt.
Waarom kan jij gewoon door met je leven,
Terwijl je zij dat je om mij gaf,
Waarom loog je tegen mij?
Terwijl je zij dat ik jou moest vertrouwen..
Waarom zij je dat je zonder mij verder kan leven
Terwijl je zij dat je van me hield?
Waarom heb je het zelf niet door?
Waarom besef je het niet
En geef je mij deze pijn?
Ik weet bij godsnaam niet wat ik heb aangericht ..
En toch word ik kapot gescholden over iets ..
Hoe moeilijk het ook is, hoe kapot ik er ook van ben,
Hard zijn is nu wat ik kan doen,
En verder gaan met mijn leven ..
Want ik weet nu na alles dat ik
zonder jou verder moet gaan!
Vertrouwen kon je mij niet geven
Van binnen heb ik geen kracht meer over..
Van buiten is er niks te zien.
Maar als je je leven moet veranderen
door iemand van wie je houdt,
is dat te begrijpen misschien?
Ik heb nog zoveel vragen waar geen antwoord op is.
Een leven zonder iemand, voor wie je wilt gaan,
is het dan te beseffen, hoeveel je diegene mist?
Zoveel gevochten, zoveel gestreden, ook al deed hij me pijn,
ik was TE verliefd om zo lang boos op hem te zijn.
Hoevaak het ook verkeerd en mis is gegaan,
ik bleef vechten tot het eind, ik bleef altijd voor hem gaan.
En als je dan nog de schuld krijgt, van alles wat je doet,
dan wil je niet eens meer verder, je doet toch niks goed?
Ja, het is haar eigen schuld, werd tegen iedereen gezegd.
Maar ik wou juist alles goed doen, in plaats van slecht.
Ik wil de eerlijkheid weten,
is alles gespeeld, ben je mij alweer vergeten?
Ik geloof de dingen niet die je zegt, dat je zonder mij verder kan,
je zei dat je hield van mij. Besef dat dan ..
Het vertrouwen was het punt, en jij kon mij dat niet geven.
Anders was het niet zo gegaan,
maar laat maar ..
Jij kon toch net zo goed zonder mij leven ..
Herinneringen
Kijk
voeten
in het zand
eeuwig terugdenkend
aan die stralende zomerdag
woest
is de zee
wild
zijn de golven
onrustig
is de wind
meeuwen krassen
mensen vluchten
zie
ons staan
in het zand
stevig
hand in hand
onuitwisbaar zijn ze
onze
herinneringen.
Eén schot
Eén schot
en ik kom nooit meer bij
Eén schot
en voor altijd ben ik vrij
Is dit het waard in het leven
om na een schot alles op te geven
Is dit zoals we waren?
Geen gedachten om te bewaren?
Liefde is een soort gemis
maar ik vertel het je omdat het zo is.
Meneertje hartenbreker
Meneertje hartenbreker..
Wat denk je nou?
Wat wil je toch beginnen?
Waarom voer je deze strijd
als je weet dat ik ga winnen..
Zoek je ruzie
of wil je een gevecht?
Misschien kom je er nu achter
dat je nooit sorry hebt gezegd
Wat je gedaan hebt
dat praat je nooit meer goed
maar het is jouw leven
je ziet maar wat je ermee doet
Denk eens na
voordat je me gaat verliezen
het is jouw keuze
want jij mag kiezen
Ben je eruit?
Weet je het zeker
Wil je me dan terug?
Meneertje Hartenbreker
Het is te laat
mijn vertrouwen ben je kwijt
al kruip je op je knieën
en heb je oprecht spijt
Nee het is over
het is helemaal gedaan
keer je nu maar om
want ik laat je gaan..