Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
Spijt..
Ik heb spijt van beslissingen,
beslissingen die ik heb gemaakt.
Shit ingepraat door een maat.
Het spijt me dat ik die keuze's heb gemaakt.
Het had beter niet kunnen gebeuren.
Iedereen was om alles aan het zeuren.
Ik had beter bij jou kunnen blijven
en niks aantrekken van al dat gedoe.
We zijn uit elkaar geweest, en dat was geen fijne tijd.
Die andere meisjes waren niet zo fijn als jij!
Bij jou voelde en voel ik me nog steeds zo goed en blij,
blij dat we weer samen zijn.
Die fouten uit het verleden, die zijn gemaakt.
Ik zal ze niet nog eens maken,
want jij jij bent mijn alles, mijn hele leven
en ik zou niet zonder je willen
Ik hou van jou en ik kan niet zonder jou!
De weg
De weg is smal
De weg is lang
De weg is vaag
En ik ben bang
De weg wordt smaller
De weg wordt langer
De weg wordt vager
En ik wordt banger
Ik stop met lopen
En kijk vooruit
Jij vertelt me
Dat ik op de verkeerde weg ben gestuit
Je helpt me zoeken
Zonder dat ik wat zeg
Je hebt me geholpen
En mijn angst is weg
De weg was smal
En het was vreselijk weer
De weg is verdwenen…
Ik zie hem niet meer
De moed.
Dagen vol onrust
Vol pijn en vol verdriet
Standaard huilen op mijn bed
Een andere gewoonte ken ik niet
Dagen van leegte
Van stilte om me heen
Mensen die boos zijn
Mensen met een hart van steen
Niemand te vertrouwen
En alleen maar mijn mond gehouden
Altijd stil, begreep iemand het maar
Wacht maar tot de dag, dan breek ik uit elkaar
…
Dagen gingen voorbij
Nog steeds hetzelfde gevoel in mij
…
Mijn verhaal kon ik kwijt
Maar hiervan heb ik spijt
…
Want mensen zeggen: hou die moed!
Want mensen zeggen: het komt goed!
Maar ECHT, geloof zou er niet zijn
En dat… dat doet pijn…
Want waar ben je nog?
Als je alleen bent op aard
En er niemand meer
Die jouw kant op staart
Waar ben je nog?
Zonder mensen die om je geven
Waarom zou je dan
Nog verder willen leven
…
Toch hield ik moed
Wat ik zelf niet had verwacht
Dat kleine beetje
Gaf mij de kracht
De kracht om weer te bouwen
De kracht om te vertrouwen
De kracht om rond te springen
De kracht om gek te doen, te lachen en te zingen
…
Ik ben weer heel!
En wens iedereen geluk!
Wereld, kom maar op!
Mij krijg je echt nooit meer stuk!
Was je mijn Valentijn maar
Ik wou dat jij mijn Valentijn was,
Al weet ik niet of je van me houdt.
Misschien zie je niets in mij
En laat ik je helemaal koud.
Maar je moet weten,
Dat ik steeds aan je denk.
Ik kan er zelfs niet meer door eten.
Daarom dat ik je deze brief schenk.
Ik verdrink in je mooie ogen.
En ik wil steeds bij je zijn.
Ik hoop dat je me zult mogen,
Want zonder jou doet het pijn.
Als ik je zie lopen,
Begint mijn hart sneller te kloppen.
Ik begin dan te hopen
Dat jij mij ook zo mag
Vooral als ik kijk naar je mooie lach.
Ik haat het als je lol maakt
Want dan is het niet met mij.
Ik haat het als je lacht,
Want dan is het niet met mij.
Ik probeer te zeggen
Tegen jou.
Ik probeer uit te leggen,
Dat ik van je hou.
De pijn.
De pijn van binnen. De littekens van buiten.
De poorten naar mijn gedachten sluiten.
Het valt niet te beschrijven,
De gevoelens blijven.
Jezelf pijn doen om je pijn te vergeten,
De littekens, de mensen moesten eens weten.
Het valt niet uit te leggen hoe ik me voel.
Zonder emotie, zonder enig gevoel.
Alleen het gevoel van woede en schaamte bij elkaar.
Maken je kapot echt waar.
Probeer me te begrijpen en in te denken hoe ik me voel.
Dan voel je nog niet eens een kwart van wat ik voel.
Het doet pijn
Dit verdien je niet,
Dat iemand onder je leven zit.
Het doet pijn als iemand je haat,
Waardoor jouw vertrouwen vergaat.
Je had een lieve jongen ontmoet,
Maar door haat van een ander is dit verwoest.
We waren altijd met ze allen buiten,
Gezellig lachen en om geen ruzie met elkaar te krijgen.
Maar door een vriend is deze gezelligheid vergaan,
Maar door hard vechten moesten wij ook verder gaan.
Soms moet je kiezen in het leven,
Een ander vertrouwen en respecteren.
Je moet geen vriendjes of vriendin van iemand afnemen,
Daar krijg ruzie door en kan het niet meer helen.
Lief caviaatje Driekleur
Lief,
Ik hou van jou,
ik blijf je altijd trouw.
Ik zal je nooit vergeten,
hoe je knabbelde aan je eten.
Maar weet,
je vriendinnetje zal altijd aan je denken.
Ik zal je een mooi plekje schenken,
jij zal atijd in mijn gedachten zijn.
Mijn lieve Poppedijn.
Hoop ik..
Op het venster zit een witte duif,
te kijken hoe het gaat hier met ons.
Om te zien of we je nog niet zijn vergeten,
hoop ik.
Je zit daar boven,
op die allermooiste witte wolk.
Zonder pijn en zorgen,
hoop ik.
Daar boven bij alle andere engelen
en misschien zelfs God.
Rust je niet alleen,
hoop ik.
Ze zullen voor je zorgen,
en ook voor ons als we dat nodig hebben.
Ze zorgen dat ik straks naar je toe kan,
hoop ik.
Vrienden
Je kent het wel,
die iemand waar je mee lacht
die iemand die je helpt in tijden van haat
en die iemand die jouw pijn verzacht
Dat noemt men een vriend
Het duurt lang voordat je deze benaming verdient
Maar een vriend zal tot het uiterste gaan
en achter jouw gevoelens staan
Een vriend is een verzamelwoord
niet iedereen behoort namelijk tot hetzelfde soort
Het gaat er dan niet om wat je zegt,
maar om hoeveel waarde je eraan hecht.
Een echte vriend is niet te koop
een echte vriend is niet te leen
en echte vriend luistert naar jouw gevoel
en houdt je dan ook op de been
...
Je vergissen in vrienden doet pijn
Zo zul je nooit weten wie je echte vrienden zijn
Je zult denken: is het mijn fout?
Hoe komt het dat hij/zij me niet vertrouwt?
Later bleek het tegendeel
Je dacht veel te veel
Hij/zij speelde een spel
en bracht jou daardoor in de knel
Een vriend is te herkennen aan zijn/haar gevoel voor jou
Die jouw grijze lucht laat veranderen in blauw
Die je snapt na alleen maar een blik
Die je tevreden stelt met alleen maar een knik
Daarom gaat het niet om woorden
maar om een gevoel
Alleen de mensen met echte vrienden
zullen snappen wat ik bedoel
Tussen zeggen en doen
zit een groot verschil
Dus voer je taken uit
en zwijg.... en wees stil
Waar was je?
Waar was je dan toen ik je nodig had?
Als ik huilend op me kamer zat?
Als ik verlangde naar een arm om me heen?
..Wat voelde ik me soms alleen..
Waar ben je dan als ik gewoon lekker gek wil doen?
Als ik ga slapen en verlang naar een nachtzoen?
Als ik met iemand wil praten over allerlei zaken?
Als ik met iemand wil praten
die zegt dat ik me geen zorgen moet maken?
Zal je er zijn als ik op mezelf ga over een paar jaar?
Zal je er zijn om me te begeleiden naar het altaar?
Zal je er zijn om ooit voor je kleinkinderen te zorgen?
Zal je er uberhaupt nog wel zijn..Morgen?
Voor mijn vader geschreven...
2 jaar geleden...
Maar ik meen het nog steeds..
Het leven als een seizoen
Elk klokje tikt door..
Alleen de een stopt eerder dan de ander..
Daar is geen verklaring voor.. Zo is het lot..
Of sommige mensen zeggen.. Dat is God..
Ik weet het niet..
Het enige wat ik weet is dat het leven opschiet..
Zie het als een seizoen..
Als de zomer bijna voorbij is..
Staat de herfst om de hoek..
Of je het wilt of niet..
De herfst komt toch wel op bezoek..
Zo gaat het ook in jouw leven..
Met of zonder een geloof..
Geniet nou maar gewoon van deze dag..
Want niemand heeft jou een morgen beloofd..
Mijn moeder
ik verloor mijn moeder
en dat deed mij zeer
ik zeg nu telkens
waarom ik nu weer
ik blijf aan je denken
tot m'n laatste dag
en dan ga ik weg
met een lach
Meer dan vrienden
Ik wil wel eerlijk tegen je zijn
Zeggen wat ik voor je voel
Verklaren wat ik met die vage tekens eigenlijk bedoel
Ik wil wel een gewone vriendin voor je zijn
En doen wat vriendinnen doen met elkaar
Maar ik wil jou als meer dan gewone vrienden
Waarom vormen we geen paar?
Elke dag pak ik de telefoon
Want ik wil je wel bellen
Maar toch leg ik hem dan weer neer
Want ik kan het je niet vertellen
Mijn stille liefde voor jou
Maakt me eigenlijk wel gek
Maar voor verkering tussen jou en mij
Is er geen plek
De enige
de tranen in mijn ogen
zeggen hoeveel ik van je hou.
de lippen die je kust,
zeggen dat ik je vertrouw.
jij ben de enige in mijn leven
wie zegt 'ik hou van jou'
Strepen
Ik kijk naar m'n arm
En zie drie strepen
Strepen van woede
Strepen van verdriet
Want jij was degene
Die mijn hart verliet
Ik huilde met tranen
Maar jij zag ze niet
Nu blijf ik maar huilen
Met al m'n verdriet
Was het nou maar voorbi
van buiten lijkt ze altijd zo blij,
maar van binnen denkt ze;
was het nou maar voorbij..
ze heeft het nooit gewild,
elke dag de vraag
die in haar hoofd afspeelt
Waarom moest je zo vroeg weggaan?
Lieve mamma,
Ik staar omhoog en zoek naar jou,
in het zwarte van de nacht.
Ik stel me voor dat jij daar bent,
en even naar me glimlacht.
Ik sluit mijn ogen en beleef,
een intensief moment.
Ik weet gewoon, ik voel gewoon,
dat jij dicht bij mij bent.
Niemand kan jou vervangen,
jouw lach, jouw bestaan.
Jouw lieve dingen die je altijd zei,
waarom moest je zo vroeg weggaan?
Het is net moederdag geweest,
maar jij was er niet meer bij.
Ik weet niet of er iemand aan je heeft gedacht,
maar in mijn gedachten was je er toch een beetje bij.
Want als ik aan je denk,
ben je even heel dicht bij me.
Waar je precies bent weet ik niet.
maar een ding weet ik wel:
mam, ik mis je en ik hou van je
Starend naar de maan
Dan hang je uit het raam
Starend naar de maan
Belangstelling voor de sterren
Die de donkere duisternis versperren
1 belangrijke ster
Je kunt hem al zien van ver
Hij glimt als geen ander
En is het allermooiste van de duisternis
Een lichtpuntje wat ik al mijn hele leven mis
Maar toen keek ik op een dag omhoog
En hij was het die met mij mee bewoog
Sindsdien heb ik weer hoop
Op een heldere nacht
Is het hem die ik verwacht
Zoals nu hang ik dan uit het raam
Starend naar de maan
Met belangstelling voor de sterren
Die de donkere duisternis versperren
In mijn dromen
Ik kan er niet tegen dat je niet meer van mij bent..
En dat ik je nog steeds mis..
Je blijft maar ronddwalen in mijn dromen,
je lach, je ogen, ik weet niet wat het is..
Mijn leven
Mijn leven, hoe moet dit verder, hoe?
Allemaal vraagtekens
Dit rotleven, ben het helemaal moe
Kan het niet stoppen, stoppen met dit hele leven
Zoekend naar dat antwoord
Zogenaamde mensen die om je geven
Rollende tranen allemaal van verdriet
Niemand die het hoort
En niemand die het ziet